Ακόμα και πριν το ματς στην τελευταία στήλη είπα ότι αυτή η άμυνα του Ολυμπιακού είναι πηγή κινδύνων, ότι ένας μαυράκος του Πανθρακικού τρύπαγε με ταχύτητα τους Σιόβα και Κόστα, ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να παίξει πολύ κλειστά με τα αμυντικά χαφ να βοηθήσουν οπωσδήποτε αυτούς τους στόπερ που έχουμε, γιατί αλλιώς δε θα περάσουμε.
Είπα επίσης για τα προγνωστικά μου ότι θα περιμένω τα πρώτα λεπτά να δω τη σύνθεση και το στήσιμο του Σίλβα. Και ότι αν δω τον Ολυμπιακό να επιτίθεται, δε θα περάσουμε! Πραγματικά λοιπόν ο Σίλβα έκανε λάθος στήσιμο και λάθος σύνθεση.
Σου έρχεται η ευκαιρία της ζωής σου να βρεις την Άρσεναλ στο ασχημότερο ξεκίνημα στην ιστορία της που έχει κάνει σε όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ. Πάει και χάνει στην Κροατία, πας και την κερδίζεις στο Λονδίνο. Έχεις στα χέρια σου την πρόκριση στο τελευταίο ματς στο Καραϊσκάκη. Περνάς ακόμα και με ήττα, με 0-1, με 1-2. Παίξε κλειστά πίσω, με κλειστές τις γραμμές, κλειστούς τους χώρους στην άμυνα, δώσε χώρο στην Άρσεναλ και χτύπα τη στην κόντρα.
Και τι κάνεις: Παρατάσσεις σύνθεση λες και έπαιζες με τον Πανθρακικό! Παρατάσσεις σύνθεση λες και έπαιζες με τον Παναιτωλικό! Αυτή ήταν η σύνθεση του Ολυμπιακού παίζοντας με την Άρσεναλ ένα ματς ιστορίας, πολλών χρημάτων και πρεστίζ. Ο Σιόβας με τον Κόστα δεν μπορούν, όλο αφήνουν παίκτες αμαρκάριστους. Ο Ζιρού έκανε το πρώτο του χατ τρικ. Ο Μαζουακού έτρωγε ντρίμπλες, τον πλάκωναν, ιδιαίτερα όταν έριξε από εκεί τον Κάμπελ. Ο Μιλιβόγεβιτς δεν υπήρχε. Ο Σεμπά δεν υπήρχε, το έχω πει τόσες φορές, τι τον βάζει, γιατί επιμένει, δεν απειλεί μπροστά. Το έχω πει πολλές φορές, ο Σαλίνο δεν έπρεπε να λείπει από τέτοιο ματς.
Ο Ολυμπιακός έπρεπε να έχει άλλη σύνθεση και άλλο στήσιμο. Πρώτα απ΄ όλα έπρεπε να έχει κόφτη μπροστά από τα σέντερ μπακ να τα βοηθάει, να γίνεται σαν τρίτος στόπερ, κι αυτός έπρεπε να είναι ο Καμπιάσο να τρέχει σε λίγα μέτρα. Ή αν δεν ήθελε τον Καμπιάσο, έπρεπε να βάλει τον Σαλίνο τρίτο χαφ, να χώσει τον Σέρβο μπροστά από τα δύο στόπερ, να μην έχει τον Σεμπά μέσα και να βάλει προς τα εκεί τον Φορτούνη. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να έχει άλλη λογική στο παιχνίδι. Έκανε το έργο της Άρσεναλ εύκολο.
Καλά, δε βλέπεις την Άρσεναλ ότι παίζει μπάλα στην Αγγλία; Εγώ το έλεγα στη στήλη ότι βάζουνε την μπάλα κάτω και ότι οι δύο παικταράδες της που όλοι έλεγαν ότι είναι τρομερές απώλειες, δε θα την επηρεάσουν! Βγήκα και το είπα πριν το ματς, ότι η απώλεια του Σάντσες και του Καθόρλα δε θα την επηρεάσουν! Ότι δε θα της λείψουν τα γκολ.
Δε μελετάς την Άρσεναλ τι μπάλα παίζει στην Αγγλία; Δε βλέπεις τη δική σου άμυνα τι προβλήματα έχει; Δεν άκουσες το καμπανάκι που χτύπησε στον Πανθρακικό όπου έφαγες τρία γκολ; Τι σύνθεση κατέβασες και τι τακτική; Αντιμετώπισες την Άρσεναλ με σύνθεση λες και έπαιζες στο ελληνικό πρωτάθλημα. Και οι αλλαγές σου άργησαν πολύ.
Αφύλακτος ο Ζιρού, γάτος, πονηρός. Είχε τα σέντερ μπακ να τον έχουνε στη μέση χωρίς ένας να τον μαρκάρει στενά, τους ξέφευγε. Παρουσιάστηκε ένας Ολυμπιακός ανεκδιήγητος. Εγώ τον έχω υμνήσει τον Σίλβα σε άλλα ματς, έχω πει πολλές φορές καλά λόγια. Αλλά εδώ έσφαλε. Δε δέθηκε ο Ολυμπιακός, δεν ήταν συμπαγής, δεν ήταν οργανωμένος να το παλέψει σιδερένια. Σιδερένια ρε!
Και να σας πω κάτι άλλο: Τους είδα από κοντά. Από τη μια έβλεπες μία ομάδα με αθλητές μέσα, στεγνά ποδαράκια, έτρεχαν, πετούσαν. Από την άλλη έβλεπα βαριά κορμιά. Ο Σεμπά βαρύς, ο Πάρντο βαρύς, ο Μιλιβόγεβιτς τίποτα, ο Κασάμι βαρύς, τα δύο στόπερ πηγή κινδύνων, ο Ιντέγε δεν ξέρει πολλή μπάλα, αυτά δεν τα λέω για να κάνω κριτική στη διοίκηση, τα λέω γιατί είναι πολύ φυσικό η Άρσεναλ με τα απίστευτα εκατομμύρια έσοδα όπως όλες οι μεγάλες αγγλικές ομάδες, να έχει καλύτερους παίκτες από μία ελληνική ομάδα. Και πολύ καλούς παίκτες έχει φέρει ο Μαρινάκης, ό,τι καλύτερο μπορούσε έχει κάνει. Μακράν ο Ολυμπιακός έχει το καλύτερο υλικό στην Ελλάδα. Εδώ όμως παίζεις με την Άρσεναλ. Εσύ ως προπονητής δεν ξέρεις τη διαφορά του υλικού;
Ο Κάμπελ φισέκι έγινε, βελτιώθηκε στην Άρσεναλ, ο καλύτερος παίκτης ήταν στο Καραϊσκάκη. Ο Γουόλκοτ γρήγορος κι αυτός, αλλά τίποτα δεν έκανε στο α΄ ημίχρονο, όπως ο Οζίλ που ήταν περιπατητής. Όλη τη δουλειά την έκανε ο Ράμσεϊ, ο Φλαμινί και ο Κάμπελ. Και ο Ζιρού φυσικά. Και μου άρεσε και ο Κοσιενλί.*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου