Πορσελάνη που δεν… έσπασε ποτέ!

Ο Νίκος Ζέρβας έζησε από κοντά την πρώτη νίκη του Ολυμπιακού στο «Μπομπλάν» και γράφει για το γιγάντωμα των «ερυθρόλευκων» από το 1993 και έπειτα και το Top 16 που έρχεται.

Ομολογώ πως όταν μπήκα στο θρυλικό «Μπομπλάν» για την μετάδοση του χθεσινού αγώνα του Ολυμπιακού με την Λιμόζ, εκτός από τα δεκάδες λάβαρα και την υψωμένη ψηλά φανέλα του Ρισάρ Ντακουρί στη μία άκρη, το μάτι μου πήγε κατευθείαν σε εκείνη την… καταραμένη πλάγια γραμμή. Αυτή που πάτησε (;) ο Ζάρκο Πάσπαλ πριν από 22 χρόνια, όταν ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν μία… ανάσα από το πιο αναπάντεχο Final Four της καριέρας του και οι «ερυθρόλευκοι» ενδεχομένως να διεκδικούσαν λίγες μέρες αργότερα το τρόπαιο στο γήπεδό τους… Από τότε, που ο αναγεννημένος Ολυμπιακός έκανε τα πρώτα του… μπουσουλίματα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, άλλαξαν πολλά.

Γράφει από το Λιμόζ ο Νίκος Ζέρβας
Οι πρωταθλητές έχουν κατακτήσει τρία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, έχουν παίξει σε εννέα Final Four και επτά τελικούς και απολαμβάνουν τον θαυμασμό, τον σεβασμό και την αγάπη σε πολλά γήπεδα της Ευρώπης. Ακόμα και το άκρως μπασκετικό κοινό των «λιμουζό», παρότι η ομάδα του Φελίπ Ερβέ ήταν εκτός συνέχειας στην Ευρωλίγκα, γέμισε το γήπεδο για να στηρίξει τον γαλλικό σύλλογο, αλλά και να θαυμάσει από κοντά την πιο επιτυχημένη ομάδα της τελευταίας επταετίας στην Ευρώπη. Οι μνήμες ξύπνησαν, η ατμόσφαιρα θύμισε δεκαετία του ’90, αλλά το αποτέλεσμα ήταν αυτή τη φορά διαφορετικό.

Ο Ολυμπιακός πέτυχε και τους τρεις στόχους που είχε θέσει όταν το απόγευμα της Τρίτης άρχισε την οδύσσειά του για να φτάσει ως το Λιμόζ. Έσπασε την παράδοση πέντε ανεπιτυχών αποτελεσμάτων σε ισάριθμα παιχνίδια στην πόλη της πορσελάνης, έδειξε πως παραμένει σε υψηλό αγωνιστικό ρυθμό και έχει σε εγρήγορση όλους τους παίκτες –κανείς πλέον δεν λογίζεται ως συμπληρωματικός- και ενέταξε στο σύνολο τον Σον Τζέιμς. Όχι φυσικά γιατί ο Σφαιρόπουλος έδωσε πέντε λεπτά συμμετοχής στον Αμερικανό σέντερ, αλλά γιατί τέσσερις ολόκληρες ημέρες σε αεροπλάνο, ξενοδοχείο και γήπεδο με τους νέους συμπαίκτες και προπονητές, θα βοηθήσουν στο έπακρο τον 32χρονο παίκτη να εγκλιματιστεί νωρίτερα.

Η πρωτιά στον όμιλο μετράει μόνο για ψυχολογικούς λόγους και για το πρεστίζ του συλλόγου, καθώς στο Top16 όλα αρχίζουν από την αρχή. Απομένει το… συναπάντημα με τους παλιόφιλους Ίβκοβιτς, Αγγέλου και Ντάνστον στο ΣΕΦ, σε ένα παιχνίδι διαδικαστικού χαρακτήρα. Το μυαλό όλων θα είναι στους άλλους ομίλους, αφού την Παρασκευή το βράδυ θα γίνουν γνωστοί όλοι οι αντίπαλοι. Για όλα αυτά θα μιλήσουμε προσεχώς, αυτό που κρατάμε από το ταξίδι στο Λιμόζ, κάνοντας αναπόφευκτα αναδρομή στο παρελθόν, είναι πως ο Ολυμπιακός μεγάλωσε πλέον πολύ. Γιγαντώθηκε, σφυρηλατήθηκε και μοιάζει εδώ και χρόνια σα μία πανέμορφη, εντυπωσιακή και αστραφτερή… πορσελάνη, που δεν σπάει ποτέ…

Y.Γ.: Μάντζαρης και Πρίντεζης έβαλαν τις βάσεις του πρώτου «διπλού» στο Λιμόζ στο πρώτο ημίχρονο και οι Παπαπέτρου, Χάκετ τελείωσαν τη δουλειά στο δεύτερο. Πολύ καλή δουλειά και πάλι από τον Αθηναίου, ανεβαίνει συνεχώς ο Μιλουτίνοφ. Για τον Στρόμπερι, γράψαμε πριν από μία εβδομάδα. Παίκτης «λαχείο» για τον με αυτό τον τρόπο δομημένο Ολυμπιακό.

Υ.Γ.1: Πολύ καλό το ποσοστό ευστοχίας σε δίποντα και τρίποντα, χωρίς Σπανούλη και Λοτζέσκι. Ξεπέρασε το 50% συνολικά. Αν είναι κάθε βράδυ σε αυτά τα επίπεδα, σε συνδυασμό με την άμυνα που θα… δαγκώνει ολοένα και περισσότερο, η συνέχεια θα είναι απολαυστική. *Πηγή: sport-fm.gr*