Στο γεγονός ότι η διακοπή της χρηματοδότησης των ΠΑΕ από την Πολιτεία δεν είναι λύση στο πρόβλημα της βίας, αναφέρθηκε σε δηλώσεις του ο Βασίλης Κικίλιας.
Ο παλαίμαχος άσος αναφέρθηκε ακόμα και στην μπακσετική ΑΕΚ μέσω του "Sentra FM":
Για το τι πιστεύει ότι μπορεί να γίνει στον χώρο του αθλητισμού, για να σταματήσουν τα φαινόμενα βίας:
«Λογίζω τον εαυτό μου ως πολίτη και όχι ως πολιτικό. Νομίζω ότι πολύ λίγοι ήταν αυτοί που δεν είδαν τους αγώνες Ρεάλ – Μπαρτσελόνα. Όσοι είδαμε αυτό το παιχνίδι, τουλάχιστον ζηλέψαμε. Γιατί σ' ένα κορυφαίο ντέρμπι υψίστης σημασίας, είδαμε ένα γήπεδο με τριψήφιο αριθμό κόσμου χωρίς κάγκελα, χωρίς αστυνομικούς μέσα στο γήπεδο, με κόσμο να πανηγυρίζει και να τραγουδάει σε όλο τον αγώνα.
Παρότι οι προπονητές πυροδότησαν ένταση και πιθανή έκταση επεισοδίων, δεν τα είδαμε στο βαθμό που κάποιος θα περίμενε. Η μητέρα του χουλιγκανισμού είναι η Αγγλία. Αλλά όταν υπάρχει ειλικρινά η πολιτική βούληση, αυτά τα θέματα καθαρίζουν μέσα σε μια χρονιά. Τους κόστισε πολύ ακριβά, το να μην συμμετέχουν οι ομάδες της Αγγλίας σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά το έκαναν. Οι κύριοι οι οποίοι έκαναν επεισόδια, έμειναν στην φυλακή για κάποιους μήνες.
Δυστυχώς, αυτό έπρεπε να γίνει για να λειτουργήσει αποτρεπτικά. Μετά πήγαν στα σχολεία και λειτούργησαν εκπαιδευτικά και προληπτικά, για να μάθουν τι σημαίνει αθλητική κουλτούρα.
Θέλω να πω το εξής, και δεν είναι κομματικό αλλά είναι ειλικρινές. Ο ΟΠΑΠ είναι ανώνυμη εταιρία, και μπορεί να χρηματοδοτεί οποιαδήποτε άλλη ανώνυμη εταιρία θέλει. Κοινώς οποιαδήποτε ποδοσφαιρική ομάδα. Άρα, αυτό που ακούμε έναν χρόνο από τον κύριο Μπιτσαξή και τον κύριο Νικητιάδη, περί κοψίματος των χορηγιών του ΟΠΑΠ, είναι παραμύθια τούμπανα.
Δεν μπορεί να γίνει αυτό και δεν είναι η λύση του προβλήματος. Το μόνο πράγμα που μπορεί να κόψει η Ελληνική πολιτεία, είναι οι επιχορηγήσεις στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Η οποία έχει και αυτή μερίδιο ευθυνών. Όπως επίσης και ο Έλληνας παράγοντας, ο οποίος κρύβεται πίσω από το οποιοδήποτε ποδοσφαιρικό ή μπασκετικό στρατόπεδο, προκειμένου να επιτευχθούν άλλα σχέδια του.
Αν οποιοσδήποτε πρωθυπουργός αυτής της χώρας, μαζί με τον υπουργό αθλητισμού, έχουν την πολιτική βούληση, είναι με μαθηματική ακρίβεια δεδομένο, ότι μπορεί καταρχάς να καταπολεμηθεί η βία και ο χουλιγκανισμός στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Το δεύτερο κομμάτι έχει να κάνει με την αξιοπιστία του. Με τους παράγοντες, με την διαιτησία και την ατιμωρησία. Που, κι εκεί, επίσης υπάρχουν τρόποι. Να ξεπεράσει μια ομοσπονδία αν θεωρείς ότι δεν κάνει σωστά την δουλειά της, και να πας στην Ευρωπαϊκή ή στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία όταν υπάρχουν φαινόμενα ατιμωρησίας.
Τίποτα από αυτά δεν έχει γίνει τα τελευταία χρόνια. Δεν έχει να κάνει με παράταξη, αλλά έχει να κάνει καθαρά με την πολιτική βούληση και με την διοίκηση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτό θα βοηθήσει στην θωράκιση και των σοβαρών επιχειρηματιών που θα βάλουν τα λεφτά τους σε μια ομάδα, την ίδια ομάδα να προστατευτεί από τον οποιοδήποτε τυχάρπαστο που θέλει να πάρει από ένα κλαμπ εφήμερη δόξα, και τις ομάδες μεταξύ τους από το να λειτουργούν σωστά.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική. Είναι πράγματα που έχουν συμβεί ήδη, και αρνούμαστε να τα εφαρμόσουμε».
Για το νόμο του κύριου Ορφανού, για όσους δημιουργούν επεισόδια στα γήπεδα, τον οποίο άλλαξε ο κύριος Ιωαννίδης:
«Κατά την γνώμη μου, στην κατάντια που έχει φτάσει το Ελληνικό ποδόσφαιρο, και με κίνδυνο όχι μόνο να υπάρξουν σοβαροί τραυματισμοί αλλά να σκοτωθεί ένας ποδοσφαιριστής, η οικογένεια του, ή ένας φίλαθλος, και μετά να τρέχουμε από πίσω με κροκοδείλια δάκρυα, κακώς καταργήθηκε ο νόμος.
Αλλά όποιος υψώσει το ανάστημα του, θα δεχτεί τρομερές πιέσεις. Όλα τα κυκλώματα που λειτουργούν στο παράνομο στοίχημα και σε άλλες κατηγορίες του ποδοσφαίρου, θα πέσουν πάνω σε οποιονδήποτε θελήσει να εξυγιάνει κάτι. Γιαυτό και θέλει την απόλυτη στήριξη του Πρωθυπουργού.
Ο κάθε φίλαθλος ή οπαδός, μπορεί στιγμιαία να ικανοποιείται με μια κατάσταση επειδή κερδίζει, αλλά αν τον ρωτήσει πραγματικά αν χαίρεται ή αν θα πήγαινε στο γήπεδο με την οικογένεια του τότε προφανώς θα σου πει ότι δεν χαίρεται. Είναι ανησυχητικό, όμως κάποιοι πιστεύουν ότι ο αθλητισμός μπορεί να αποτελέσει την βαλβίδα ασφαλείας. Ντροπή και κατάντια είναι. Όταν κάτι δεν πάει καλά σε έναν ασθενή, τι κάνεις; Τον σκοτώνεις; Όχι βέβαια. Πρέπει να τον θεραπεύσεις.
Στην ΑΕΚ, για παράδειγμα, που είναι και η ομάδα μου. Η πλειοψηφία των οπαδών της ΑΕΚ, είναι ευχαριστημένοι από το θέαμα που είδαν στον τελικό κυπέλλου Ελλάδος; Εγώ δεν είμαι ευχαριστημένος. Μαζεύτηκαν τόσος πολύς κόσμος, Αεκτζήδες και Περιστεριώτες και μπήκαν κάποιοι μέσα στο γήπεδο και τα έκαναν λίμπα. Απειλούσαν τον ποδοσφαιριστή του Ατρόμητου που κατέβαζε την μπάλα;
Μπήκαν δέκα λεπτά πριν τελειώσει ο αγώνας, όλες οι πόρτες του ΟΑΚΑ ήταν αφύλακτες και πανηγύρισαν που πήραμε ένα κύπελλο; Κατηγορούμε τους άλλους τόσα χρόνια, και τώρα τα κάνουμε εμείς; Εγώ δεν πανηγυρίζω και δεν χαίρομαι έτσι. Και λυπάμαι που δεν μπόρεσαν να είναι μόνο οι παίκτες στο τέλος ου αγώνα να πανηγυρίσουν και να τους αποθεώσει ο κόσμος έτσι όπως τους άξιζε».
Για την ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ, και τον κύριο Φιλίππου:
«Αρχικά θα ήθελα να πω σε όλους τους Έλληνες φιλάθλους, το μυστικό για το πως η ομάδα τους μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό και να έχει επιτυχίες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Σε μια ομάδα, πρέπει να υπάρχει, ένας σοβαρός παράγοντας-πρόεδρος ο οποίος θα είναι χρηματοδότης χωρίς τρομερές σπατάλες και να συμβαδίζει με την εποχή. Να υπάρχει ένας προπονητής με φιλοσοφία και όποιος έρχεται στην ομάδα να προσαρμόζεται σε αυτήν.
Ένας βασικός κορμός Ελλήνων παικτών, και δύο ξένοι ανά χρονιά οι οποίοι να προσαρμόζονται στην ψυχολογία της ομάδας. Αν δε, αυτή η ομάδα, έχει και κόσμο τότε είναι με υπογραφή επιτυχημένη. Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας. Ο κύριος Φιλίππου, έβαλε τα ωραία του λεφτά, στήριξε και αγάπησε την ομάδα. Δυστυχώς όμως, κάποιοι παρατρεχάμενοι θόλωσαν την εικόνα, και αρχίσε η ομάδα να έχει υπερβολικά μπάτζετ, και δυστυχώς αρχίσαμε να βρίζουμε τον Φιλίππου και να ξεχνάμε την βοήθεια του και την προηγούμενη κατάσταση μας. Και σας ρωτάω κάτι άλλο.
Ποιοι παράγοντες έχουν περάσει από το ελληνικό μπάσκετ; Ο Κόκαλης, οι Αγγελόπουλοι, οι Γιαννακόπουλοι, ο Κοντομηνάς και πολλοί άλλοι. Όλοι έχουν φύγει ως απατεώνες. Είναι δυνατόν να είναι όλοι απατεώνες; Προφανώς κάτι δεν πάει καλά. Όλα είναι στον ίδιο κουβά και στο ίδιο κλουβί. Έπρεπε να υπάρχει προγραμματισμός. Γιατί όλα γίνονται έξω και όχι εδώ;».
Για το τι πιστεύει ότι μπορεί να γίνει στον χώρο του αθλητισμού, για να σταματήσουν τα φαινόμενα βίας:
«Λογίζω τον εαυτό μου ως πολίτη και όχι ως πολιτικό. Νομίζω ότι πολύ λίγοι ήταν αυτοί που δεν είδαν τους αγώνες Ρεάλ – Μπαρτσελόνα. Όσοι είδαμε αυτό το παιχνίδι, τουλάχιστον ζηλέψαμε. Γιατί σ' ένα κορυφαίο ντέρμπι υψίστης σημασίας, είδαμε ένα γήπεδο με τριψήφιο αριθμό κόσμου χωρίς κάγκελα, χωρίς αστυνομικούς μέσα στο γήπεδο, με κόσμο να πανηγυρίζει και να τραγουδάει σε όλο τον αγώνα.
Παρότι οι προπονητές πυροδότησαν ένταση και πιθανή έκταση επεισοδίων, δεν τα είδαμε στο βαθμό που κάποιος θα περίμενε. Η μητέρα του χουλιγκανισμού είναι η Αγγλία. Αλλά όταν υπάρχει ειλικρινά η πολιτική βούληση, αυτά τα θέματα καθαρίζουν μέσα σε μια χρονιά. Τους κόστισε πολύ ακριβά, το να μην συμμετέχουν οι ομάδες της Αγγλίας σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά το έκαναν. Οι κύριοι οι οποίοι έκαναν επεισόδια, έμειναν στην φυλακή για κάποιους μήνες.
Δυστυχώς, αυτό έπρεπε να γίνει για να λειτουργήσει αποτρεπτικά. Μετά πήγαν στα σχολεία και λειτούργησαν εκπαιδευτικά και προληπτικά, για να μάθουν τι σημαίνει αθλητική κουλτούρα.
Θέλω να πω το εξής, και δεν είναι κομματικό αλλά είναι ειλικρινές. Ο ΟΠΑΠ είναι ανώνυμη εταιρία, και μπορεί να χρηματοδοτεί οποιαδήποτε άλλη ανώνυμη εταιρία θέλει. Κοινώς οποιαδήποτε ποδοσφαιρική ομάδα. Άρα, αυτό που ακούμε έναν χρόνο από τον κύριο Μπιτσαξή και τον κύριο Νικητιάδη, περί κοψίματος των χορηγιών του ΟΠΑΠ, είναι παραμύθια τούμπανα.
Δεν μπορεί να γίνει αυτό και δεν είναι η λύση του προβλήματος. Το μόνο πράγμα που μπορεί να κόψει η Ελληνική πολιτεία, είναι οι επιχορηγήσεις στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Η οποία έχει και αυτή μερίδιο ευθυνών. Όπως επίσης και ο Έλληνας παράγοντας, ο οποίος κρύβεται πίσω από το οποιοδήποτε ποδοσφαιρικό ή μπασκετικό στρατόπεδο, προκειμένου να επιτευχθούν άλλα σχέδια του.
Αν οποιοσδήποτε πρωθυπουργός αυτής της χώρας, μαζί με τον υπουργό αθλητισμού, έχουν την πολιτική βούληση, είναι με μαθηματική ακρίβεια δεδομένο, ότι μπορεί καταρχάς να καταπολεμηθεί η βία και ο χουλιγκανισμός στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Το δεύτερο κομμάτι έχει να κάνει με την αξιοπιστία του. Με τους παράγοντες, με την διαιτησία και την ατιμωρησία. Που, κι εκεί, επίσης υπάρχουν τρόποι. Να ξεπεράσει μια ομοσπονδία αν θεωρείς ότι δεν κάνει σωστά την δουλειά της, και να πας στην Ευρωπαϊκή ή στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία όταν υπάρχουν φαινόμενα ατιμωρησίας.
Τίποτα από αυτά δεν έχει γίνει τα τελευταία χρόνια. Δεν έχει να κάνει με παράταξη, αλλά έχει να κάνει καθαρά με την πολιτική βούληση και με την διοίκηση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτό θα βοηθήσει στην θωράκιση και των σοβαρών επιχειρηματιών που θα βάλουν τα λεφτά τους σε μια ομάδα, την ίδια ομάδα να προστατευτεί από τον οποιοδήποτε τυχάρπαστο που θέλει να πάρει από ένα κλαμπ εφήμερη δόξα, και τις ομάδες μεταξύ τους από το να λειτουργούν σωστά.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική. Είναι πράγματα που έχουν συμβεί ήδη, και αρνούμαστε να τα εφαρμόσουμε».
Για το νόμο του κύριου Ορφανού, για όσους δημιουργούν επεισόδια στα γήπεδα, τον οποίο άλλαξε ο κύριος Ιωαννίδης:
«Κατά την γνώμη μου, στην κατάντια που έχει φτάσει το Ελληνικό ποδόσφαιρο, και με κίνδυνο όχι μόνο να υπάρξουν σοβαροί τραυματισμοί αλλά να σκοτωθεί ένας ποδοσφαιριστής, η οικογένεια του, ή ένας φίλαθλος, και μετά να τρέχουμε από πίσω με κροκοδείλια δάκρυα, κακώς καταργήθηκε ο νόμος.
Αλλά όποιος υψώσει το ανάστημα του, θα δεχτεί τρομερές πιέσεις. Όλα τα κυκλώματα που λειτουργούν στο παράνομο στοίχημα και σε άλλες κατηγορίες του ποδοσφαίρου, θα πέσουν πάνω σε οποιονδήποτε θελήσει να εξυγιάνει κάτι. Γιαυτό και θέλει την απόλυτη στήριξη του Πρωθυπουργού.
Ο κάθε φίλαθλος ή οπαδός, μπορεί στιγμιαία να ικανοποιείται με μια κατάσταση επειδή κερδίζει, αλλά αν τον ρωτήσει πραγματικά αν χαίρεται ή αν θα πήγαινε στο γήπεδο με την οικογένεια του τότε προφανώς θα σου πει ότι δεν χαίρεται. Είναι ανησυχητικό, όμως κάποιοι πιστεύουν ότι ο αθλητισμός μπορεί να αποτελέσει την βαλβίδα ασφαλείας. Ντροπή και κατάντια είναι. Όταν κάτι δεν πάει καλά σε έναν ασθενή, τι κάνεις; Τον σκοτώνεις; Όχι βέβαια. Πρέπει να τον θεραπεύσεις.
Στην ΑΕΚ, για παράδειγμα, που είναι και η ομάδα μου. Η πλειοψηφία των οπαδών της ΑΕΚ, είναι ευχαριστημένοι από το θέαμα που είδαν στον τελικό κυπέλλου Ελλάδος; Εγώ δεν είμαι ευχαριστημένος. Μαζεύτηκαν τόσος πολύς κόσμος, Αεκτζήδες και Περιστεριώτες και μπήκαν κάποιοι μέσα στο γήπεδο και τα έκαναν λίμπα. Απειλούσαν τον ποδοσφαιριστή του Ατρόμητου που κατέβαζε την μπάλα;
Μπήκαν δέκα λεπτά πριν τελειώσει ο αγώνας, όλες οι πόρτες του ΟΑΚΑ ήταν αφύλακτες και πανηγύρισαν που πήραμε ένα κύπελλο; Κατηγορούμε τους άλλους τόσα χρόνια, και τώρα τα κάνουμε εμείς; Εγώ δεν πανηγυρίζω και δεν χαίρομαι έτσι. Και λυπάμαι που δεν μπόρεσαν να είναι μόνο οι παίκτες στο τέλος ου αγώνα να πανηγυρίσουν και να τους αποθεώσει ο κόσμος έτσι όπως τους άξιζε».
Για την ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ, και τον κύριο Φιλίππου:
«Αρχικά θα ήθελα να πω σε όλους τους Έλληνες φιλάθλους, το μυστικό για το πως η ομάδα τους μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό και να έχει επιτυχίες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Σε μια ομάδα, πρέπει να υπάρχει, ένας σοβαρός παράγοντας-πρόεδρος ο οποίος θα είναι χρηματοδότης χωρίς τρομερές σπατάλες και να συμβαδίζει με την εποχή. Να υπάρχει ένας προπονητής με φιλοσοφία και όποιος έρχεται στην ομάδα να προσαρμόζεται σε αυτήν.
Ένας βασικός κορμός Ελλήνων παικτών, και δύο ξένοι ανά χρονιά οι οποίοι να προσαρμόζονται στην ψυχολογία της ομάδας. Αν δε, αυτή η ομάδα, έχει και κόσμο τότε είναι με υπογραφή επιτυχημένη. Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας. Ο κύριος Φιλίππου, έβαλε τα ωραία του λεφτά, στήριξε και αγάπησε την ομάδα. Δυστυχώς όμως, κάποιοι παρατρεχάμενοι θόλωσαν την εικόνα, και αρχίσε η ομάδα να έχει υπερβολικά μπάτζετ, και δυστυχώς αρχίσαμε να βρίζουμε τον Φιλίππου και να ξεχνάμε την βοήθεια του και την προηγούμενη κατάσταση μας. Και σας ρωτάω κάτι άλλο.
Ποιοι παράγοντες έχουν περάσει από το ελληνικό μπάσκετ; Ο Κόκαλης, οι Αγγελόπουλοι, οι Γιαννακόπουλοι, ο Κοντομηνάς και πολλοί άλλοι. Όλοι έχουν φύγει ως απατεώνες. Είναι δυνατόν να είναι όλοι απατεώνες; Προφανώς κάτι δεν πάει καλά. Όλα είναι στον ίδιο κουβά και στο ίδιο κλουβί. Έπρεπε να υπάρχει προγραμματισμός. Γιατί όλα γίνονται έξω και όχι εδώ;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου