Το άθλημα έχει προσαρμοστεί στην προστασία και συντήρηση των ποδοσφαιριστών. Γράφει ο Ν. Κωνσταντόπουλος.
Ονόμασαν την ντρίμπλα του, «Η ντρίμπλα του Θεού». Ο Βραζιλιάνος,
Μανουέλ Φρανσίσκο ντος Σάντος, ο επονομασθείς «Γκαρίντσα» (από ένα είδος
μικρού πουλιού, τον τρυποφράκτη), ήταν από εκείνους που απέδειξαν ότι
το ποδόσφαιρο είναι καλή τέχνη. Από αυτούς, που κάνουν τις εξέδρες να
γεμίζουν και τους θεατές να παραληρούν βλέποντας τις περίτεχνες
ενέργειες. Το σημερινό μας θέμα, όμως, δεν αναφέρεται στους βιρτουόζους
του ποδοσφαίρου, αλλά στο γιατί σήμερα όλο και λιγότερο απολαμβάνουμε
τέτοιους. Πιθανότατα τούτο σχετίζεται όχι μόνο με τη σκοπιμότητα, που
εδώ και χρόνια έχει εισβάλει στο άθλημα, αλλά και με αλλαγές που
αποβλέπουν στην προστασία των ποδοσφαιριστών. Η Μπαρτσελόνα, κατά τον
καθηγητή της Αθλητιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, Γεώργιο
Ροντογιάννη, και βάσει της στατιστικής του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ
του 2011, είναι υπόδειγμα ομάδας, που αγωνίζεται έτσι ώστε να
περιορίζονται τ' αθλητιατρικά προβλήματα (τραυματισμοί, υπογλυκαιμία,
αφυδάτωση, χρόνια κόπωση). Η πρόληψή τους μπορεί να επιτευχθεί με
τρόπους, που ενδέχεται, πάντως, να μειώσουν το θέαμα. Σύμφωνα με όσα
αναφέρει ο καθηγητής, οι ποδοσφαιριστές πρέπει ν' αποφεύγουν κάποιες
δεξιότητες (ντρίπλα, κεφαλιά, τάκλινγκ) και, επίσης, τις μακρινές
μπαλιές και το παίξιμο της μπάλας ψηλά. Ο κ. Ροντογιάννης εξηγεί πώς
επηρεάζουν κάθε πρόβλημα:
Τραυματισμοί
Η ντρίπλα, η κεφαλιά και το τάκλινγκ φέρνουν τον παίκτη με ταχύτητα σε επαφή ή σύγκρουση με αντίπαλο. Βέβαια, αν αυτές οι δεξιότητες δεν υπάρχουν, λείπει κάτι θεαματικό. Με την ντρίμπλα έρχεσαι σ' επαφή με αντίπαλο. Επίσης, λόγω της κίνησης, υπάρχει πιθανότητα τραυματισμού των προσαγωγών. Η κεφαλιά είναι επικίνδυνη, διότι γίνεται με άλματα εις ύψος και μήκος και με ταχύτητα, οπότε μπορεί να συμβεί τραυματισμός με αντίπαλο. Και χωρίς αντίπαλο είναι επικίνδυνη, διότι η μπάλα έχει βάρος 400-450 γραμμάρια. Και αν είναι βρεγμένη, περισσότερα. Ο παίκτης μπορεί να υποστεί κάκωση στον εγκέφαλο. Το τάκλινγκ από τη φύση του είναι επικίνδυνο. Ο ποδοσφαιριστής πρέπει να μάθει όλες τις δεξιότητες, αλλά να τις αποφεύγει όσο μπορεί. Το παίξιμο της μπάλας ψηλά οδηγεί σε κεφαλιές. Τα μακρινά βολέ συχνά καταλήγουν σε κεφαλιές, ενώ στα μακρινά σουτ υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού του τετρακέφαλου. Τα σπριντ εκθέτουν περιοχές (κυρίως τον οπίσθιο μηριαίο) των κάτω άκρων σε πιθανότητα τραυματισμού.
Πρέπει ν' αποφεύγονται κατά το δυνατόν, τα σπριντ, ιδίως τα παρατεταμένα, και οι τρεις δεξιότητες. Σκοπός είναι η διατήρηση ώς το τέλος του αγώνα, ικανών συγκεντρώσεων ηπατικού γλυκογόνου. Η γλυκόζη του αίματος εξαρτάται αποκλειστικά από αυτό. Ο παίκτης θα χρησιμοποιήσει για τα σπριντ μυϊκό γλυκογόνο και γλυκόζη. Πρέπει να διατηρήσουμε την απαιτούμενη γλυκόζη, για να καλύψουμε τον εγκέφαλο. Υπάρχει ανταγωνισμός του εγκεφάλου με τα κάτω άκρα. Απαραίτητα είναι τα σωστά γεύματα προ του αγώνα. Με τα πολλά σπριντ εξαντλούνται τ' αποθέματα και του μυϊκού και του ηπατικού γλυκογόνου.
Χρόνια κόπωση
Κατά το δυνατόν ν' αποφεύγονται τα σπριντ, ιδίως τα παρατεταμένα, και οι δυναμικές δεξιότητες (ντρίπλα, κεφαλιά, τάκλινγκ), που αυξάνουν σημαντικά τη φθορά των μυϊκών ινών. Ο,τι συνδέεται με αυξημένη κατανάλωση ενέργειας, απώλεια νερού, βιταμινών και ηλεκτρολυτών, δύναται να καθυστερήσει την ανάληψη. Σκοπός είναι η ταχύτερη ανάληψη του οργανισμού μετά τον αγώνα. Μέσα σε μία ώρα πρέπει ν' αρχίσει η σίτιση με πρωτεΐνες. Οσο πιο έντονες ήταν οι προσπάθειες, τόσο περισσότερος χρόνος απαιτείται για την ανάληψη. Αν δεν αναλάβει γρήγορα, στην επόμενη προπόνηση δεν θα είναι «φρέσκος» και η διαδοχική άθροιση ελλειμματικών αναλήψεων οδηγεί στη χρόνια κόπωση.
Οι ποδοσφαιριστές πρέπει να καλλιεργήσουν περισσότερο το κοντρόλ, τις κοντινές πάσες και τα κοντινά σουτ. Η αλλαγή στον τρόπο παιχνιδιού, συνεπάγεται για την ομάδα παρατεταμένη κατοχή της μπάλας, διευκόλυνση στην ανάπτυξη, παίξιμο της μπάλας στο αντίπαλο μισό του γηπέδου, αύξηση της απειλής κατά της αντίπαλης εστίας και μείωση της απειλής στη δική της. Για τον αντίπαλο παίκτη συνεπάγεται, μεγαλύτερη προσπάθεια για την απόκτηση της μπάλας, με συνέπεια περισσότερη κατανάλωση ενέργειας, μεγαλύτερο κίνδυνο εκδηλώσεως υπογλυκαιμίας, αφυδατώσεως και καθυστερημένης, αργότερα, αναλήψεως και μεγαλύτερου κινδύνου αντικανονικής ενέργειας.
Πρέπει να αποφεύγονται τα σπριντ στο... πουθενά
Για την πρόληψη της αφυδάτωσης πρέπει, κατά το δυνατόν, ν' αποφεύγονται τα σπριντ γενικώς και ιδιαιτέρως τα παρατεταμένα και οι δεξιότητες, που αυξάνουν σημαντικά την κεντρική θερμοκρασία του σώματος (Τc) -η οποία σε ακινησία είναι 37 βαθμοί. Τέτοιες είναι η ντρίπλα, η κεφαλιά και το τάκλινγκ. Σκοπός είναι η διατήρηση της Τc στους 39° C και όσο γίνεται πλησιέστερα στους 38° (θερμοκρασία προθερμάνσεως). Για να γίνει αυτό, ο οργανισμός παράγει ιδρώτα. Οσο ανεβαίνει η θερμοκρασία, τόσο μεγαλύτερη είναι η αφυδάτωση. Οσο περισσότερες είναι οι έντονες προσπάθειες (σπριντ και ενεργοβόρες προσπάθειες) τόσο ο οργανισμός ανεβάζει την Τc. Ο ιδρώτας είναι ο κύριος μηχανισμός της θερμορρύθμισης. Αποτελείται κατά περισσότερο από 90% νερό, αλλά έχει και βιταμίνες και άλατα και ιχνοστοιχεία. Η έντονη εφίδρωση οδηγεί σε αφυδάτωση. Αρα πρέπει ν' αποφεύγουμε να ενεργοποιείται η θερμορρύθμιση σε υψηλό επίπεδο. Με το σπριντ καταναλίσκεται πολλή ενέργεια. Το ίδιο και με τις δεξιότητες.
Πηγή: Καθημερινή
Τραυματισμοί
Η ντρίπλα, η κεφαλιά και το τάκλινγκ φέρνουν τον παίκτη με ταχύτητα σε επαφή ή σύγκρουση με αντίπαλο. Βέβαια, αν αυτές οι δεξιότητες δεν υπάρχουν, λείπει κάτι θεαματικό. Με την ντρίμπλα έρχεσαι σ' επαφή με αντίπαλο. Επίσης, λόγω της κίνησης, υπάρχει πιθανότητα τραυματισμού των προσαγωγών. Η κεφαλιά είναι επικίνδυνη, διότι γίνεται με άλματα εις ύψος και μήκος και με ταχύτητα, οπότε μπορεί να συμβεί τραυματισμός με αντίπαλο. Και χωρίς αντίπαλο είναι επικίνδυνη, διότι η μπάλα έχει βάρος 400-450 γραμμάρια. Και αν είναι βρεγμένη, περισσότερα. Ο παίκτης μπορεί να υποστεί κάκωση στον εγκέφαλο. Το τάκλινγκ από τη φύση του είναι επικίνδυνο. Ο ποδοσφαιριστής πρέπει να μάθει όλες τις δεξιότητες, αλλά να τις αποφεύγει όσο μπορεί. Το παίξιμο της μπάλας ψηλά οδηγεί σε κεφαλιές. Τα μακρινά βολέ συχνά καταλήγουν σε κεφαλιές, ενώ στα μακρινά σουτ υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού του τετρακέφαλου. Τα σπριντ εκθέτουν περιοχές (κυρίως τον οπίσθιο μηριαίο) των κάτω άκρων σε πιθανότητα τραυματισμού.
Πρέπει ν' αποφεύγονται κατά το δυνατόν, τα σπριντ, ιδίως τα παρατεταμένα, και οι τρεις δεξιότητες. Σκοπός είναι η διατήρηση ώς το τέλος του αγώνα, ικανών συγκεντρώσεων ηπατικού γλυκογόνου. Η γλυκόζη του αίματος εξαρτάται αποκλειστικά από αυτό. Ο παίκτης θα χρησιμοποιήσει για τα σπριντ μυϊκό γλυκογόνο και γλυκόζη. Πρέπει να διατηρήσουμε την απαιτούμενη γλυκόζη, για να καλύψουμε τον εγκέφαλο. Υπάρχει ανταγωνισμός του εγκεφάλου με τα κάτω άκρα. Απαραίτητα είναι τα σωστά γεύματα προ του αγώνα. Με τα πολλά σπριντ εξαντλούνται τ' αποθέματα και του μυϊκού και του ηπατικού γλυκογόνου.
Χρόνια κόπωση
Κατά το δυνατόν ν' αποφεύγονται τα σπριντ, ιδίως τα παρατεταμένα, και οι δυναμικές δεξιότητες (ντρίπλα, κεφαλιά, τάκλινγκ), που αυξάνουν σημαντικά τη φθορά των μυϊκών ινών. Ο,τι συνδέεται με αυξημένη κατανάλωση ενέργειας, απώλεια νερού, βιταμινών και ηλεκτρολυτών, δύναται να καθυστερήσει την ανάληψη. Σκοπός είναι η ταχύτερη ανάληψη του οργανισμού μετά τον αγώνα. Μέσα σε μία ώρα πρέπει ν' αρχίσει η σίτιση με πρωτεΐνες. Οσο πιο έντονες ήταν οι προσπάθειες, τόσο περισσότερος χρόνος απαιτείται για την ανάληψη. Αν δεν αναλάβει γρήγορα, στην επόμενη προπόνηση δεν θα είναι «φρέσκος» και η διαδοχική άθροιση ελλειμματικών αναλήψεων οδηγεί στη χρόνια κόπωση.
Οι ποδοσφαιριστές πρέπει να καλλιεργήσουν περισσότερο το κοντρόλ, τις κοντινές πάσες και τα κοντινά σουτ. Η αλλαγή στον τρόπο παιχνιδιού, συνεπάγεται για την ομάδα παρατεταμένη κατοχή της μπάλας, διευκόλυνση στην ανάπτυξη, παίξιμο της μπάλας στο αντίπαλο μισό του γηπέδου, αύξηση της απειλής κατά της αντίπαλης εστίας και μείωση της απειλής στη δική της. Για τον αντίπαλο παίκτη συνεπάγεται, μεγαλύτερη προσπάθεια για την απόκτηση της μπάλας, με συνέπεια περισσότερη κατανάλωση ενέργειας, μεγαλύτερο κίνδυνο εκδηλώσεως υπογλυκαιμίας, αφυδατώσεως και καθυστερημένης, αργότερα, αναλήψεως και μεγαλύτερου κινδύνου αντικανονικής ενέργειας.
Πρέπει να αποφεύγονται τα σπριντ στο... πουθενά
Για την πρόληψη της αφυδάτωσης πρέπει, κατά το δυνατόν, ν' αποφεύγονται τα σπριντ γενικώς και ιδιαιτέρως τα παρατεταμένα και οι δεξιότητες, που αυξάνουν σημαντικά την κεντρική θερμοκρασία του σώματος (Τc) -η οποία σε ακινησία είναι 37 βαθμοί. Τέτοιες είναι η ντρίπλα, η κεφαλιά και το τάκλινγκ. Σκοπός είναι η διατήρηση της Τc στους 39° C και όσο γίνεται πλησιέστερα στους 38° (θερμοκρασία προθερμάνσεως). Για να γίνει αυτό, ο οργανισμός παράγει ιδρώτα. Οσο ανεβαίνει η θερμοκρασία, τόσο μεγαλύτερη είναι η αφυδάτωση. Οσο περισσότερες είναι οι έντονες προσπάθειες (σπριντ και ενεργοβόρες προσπάθειες) τόσο ο οργανισμός ανεβάζει την Τc. Ο ιδρώτας είναι ο κύριος μηχανισμός της θερμορρύθμισης. Αποτελείται κατά περισσότερο από 90% νερό, αλλά έχει και βιταμίνες και άλατα και ιχνοστοιχεία. Η έντονη εφίδρωση οδηγεί σε αφυδάτωση. Αρα πρέπει ν' αποφεύγουμε να ενεργοποιείται η θερμορρύθμιση σε υψηλό επίπεδο. Με το σπριντ καταναλίσκεται πολλή ενέργεια. Το ίδιο και με τις δεξιότητες.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου