Δεν είναι εύκολο να είμαστε δίκαιοι. Υπεισέρχονται
πολλοί παράγοντες αλλά έρχεται εκείνη η στιγμή που πραγματικά σε
υποχρεώνει να παρατήσεις την...άμβλυνση των εντυπώσεων και να είσαι
ειλικρινής. Γράφει ο Τάσος Μαγουλάς.
Τουλάχιστον σύμφωνα με αυτό που βλέπεις. Αρκετά με τις ψυχαναλύσεις.
Η πρεμιέρα της Ευρωλίγκας ήταν πολύ διαυγής για τις ελληνικές ομάδες και την διοργάνωση γενικότερα.
Τι είδαμε; Ότι είναι πραγματικά άδικο να τοποθετούνται στην ίδια ζυγαριά ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό. Ασχέτως από το πού θα τους βρει το φινάλε της χρονιάς, με όσα μας δείχνουν μέχρι τώρα, εξετάζοντας ακόμα και τις λεπτομέρειες, αδικούνται οι αιώνιοι αν μπαίνουν στο ίδιο σακούλι. Αν ζητάμε τα ίδια πράγματα από αυτούς, αν προσδοκούμε παρόμοια αποτελέσματα.
Απλά δεν γίνεται ο φετινός Παναθηναϊκός, αγωνιστικά, να ζυγίζει το ίδιο με τον Ολυμπιακό.
Οι πρωταθλητές Ευρώπης κράτησαν σε μεγάλο βαθμό το ίδιο ρόστερ, ξεκίνησαν την προετοιμασία με ελάχιστες απώλειες, δαπάνησαν περισσότερα χρήματα, δεν χρειάστηκε να προχωρήσουν σε δραματικές αλλαγές, προπονητές και παίκτες βρίσκονται στην ίδια...σελίδα, που λένε και οι Αμερικανοί, από τα τέλη Αυγούστου. Συν τις άλλοις, με εξαίρεση την απουσία του Περπέρογλου, δεν είχαν καμία ξαφνική απώλεια στην πρεμιέρα τους.
Οι κυπελλούχοι, άλλαξαν το 80% του ρόστερ τους, έριξαν δραστικά τον προϋπολογισμό τους. Επιπροσθέτως απέκτησαν νεαρούς παίκτες, παιδιά από κολλέγια και παίκτες με ασταθή καριέρα. Οι λεπτομέρειες; Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς προπόνησε για πρώτη φορά την ομάδα του πριν από ένα μήνα. Πρώτο παιχνίδι με την Μπιλμπάο, έξω ο Κέιλεν Λουκάς, έξω ο Κέσελ, έξω ο Πελεκάνος, με ένα ...πόδι έπαιξε ο Άντιτς.
Αν μέχρι πέρυσι οι δύο ομάδες μπορούσαν να κινηθούν παράλληλα ακολουθώντας διαφορετικές διαδρομές, φέτος αυτό δεν ισχύει.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται πολύ πιο μπροστά σε όλα τα επίπεδα ώστε μέχρι να αποδείξουν οι ερυθρόλευκοι κάτι διαφορετικό, δεν λογίζονται ως φαβορί.
Ούτως ή άλλως οι πρώτες επιδιώξεις τους είναι διαφορετικές. Ακόμα και φέτος, υπολογίζοντας τα όσα ακούστηκαν το καλοκαίρι, οι πράσινοι υπέκυψαν στον πειρασμό για ένα ακόμα αστέρι. Ο Ομπράντοβιτς κράτησε τους παίκτες που ήθελε, πλην του Φώτση, η προετοιμασία προχώρησε σχεδόν απρόσκοπτα και όλοι είναι έτοιμοι για μια ακόμα περιπέτεια. Το παιχνίδι με την Μάλαγα δείχνει κάποια πράγματα, πιθανώς έναν πιο επιθετικό Παναθηναϊκό, πιο γρήγορο με τον Διαμαντίδη σε ρόλο εκτελεστή και τους Σάτο-Καλάθη να τον καλύπτουν στην άμυνα. Ένα ζήτημα που προκύπτει αφορά τους ψηλούς και πόσο θα μπορούν να σηκώσουν το βάρος στα δύσκολα είτε στην άμυνα είτε στην επίθεση. Πολύτιμη η προσθήκη του Σάρας ώστε να μην χάνεται ο ρυθμός και η σοβαρότητα στην επίθεση.
Ο Ολυμπιακός κάποια στιγμή θα γίνει ομάδα. Θα είναι μία γρήγορη ομάδα, με πολύ πιεστική άμυνα. Μια ομάδα η οποία θα έχει ως σοβαρό ερωτηματικό το σουτ και τους ξένους της. Άλλος κοντός, άλλος τραυματίας, άλλος εκτός παιχνιδιού. Ο Ίβκοβιτς δουλεύοντας με αυτή την ομάδα θα την βελτιώνει κάθε λεπτό αλλά...Αλλά ο Ολυμπιακός οφείλει να είναι ειλικρινής για τους φετινούς του στόχους. Ευρωλίγκα; Φάιναλ φορ; Πρωτάθλημα; Σίγουρα η βαρύτητα του ονόματος του τον υποχρεώνει να διεκδικήσει τα πάντα επί ίσοις όροις με ομάδες πιο έτοιμες, πιο έμπειρες, πιο ικανές. Θα μπορούσε όμως να είναι και μια νέα αρχή με ένα σύνολο το οποίο οικοδομείται σε πιο υγιείς βάσεις, πιο μπασκετική προσέγγιση και ποιος ξέρει ίσως στο τέλος ο Ντούντα να έχει ένα ακόμα τρυκ για θεαματικό φινάλε.
Όσο για τους πρώτους αγώνες της διοργάνωσης; Η ιδανική πρεμιέρα για να προτείνουμε ένα κλειστό πρωτάθλημα. Ο ένας 20, ο άλλος 30, ακόμα και η Μπάμπεργκ έριξε 30αρα. Οι δε διαιτητές. Στην αρχή θα γελάσουμε μόνο μην έρθει η ώρα για την λυπητερή. Από τον τελικό της Ρέαλ με την Καζέρτα(1989) έχουμε να δούμε τον Κώστα Ρήγα τόσο ....καταλυτικό. Είπε να δώσει ένα ακόμα κτύπημα στο μπάσκετ με την...zero tolerance (μηδενική ανοχή όπως στο ΝΒΑ) οδηγία του. Η δε καλή του ιδέα, να σφυρίζονται όλες οι επαφές και τα κινούμενα σκριν μάλλον θα πάει υπέρ πίστεως.
Δεν το είπαμε; Καλή χρονιά.
Πηγή: Contra.gr
Η πρεμιέρα της Ευρωλίγκας ήταν πολύ διαυγής για τις ελληνικές ομάδες και την διοργάνωση γενικότερα.
Τι είδαμε; Ότι είναι πραγματικά άδικο να τοποθετούνται στην ίδια ζυγαριά ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό. Ασχέτως από το πού θα τους βρει το φινάλε της χρονιάς, με όσα μας δείχνουν μέχρι τώρα, εξετάζοντας ακόμα και τις λεπτομέρειες, αδικούνται οι αιώνιοι αν μπαίνουν στο ίδιο σακούλι. Αν ζητάμε τα ίδια πράγματα από αυτούς, αν προσδοκούμε παρόμοια αποτελέσματα.
Απλά δεν γίνεται ο φετινός Παναθηναϊκός, αγωνιστικά, να ζυγίζει το ίδιο με τον Ολυμπιακό.
Οι πρωταθλητές Ευρώπης κράτησαν σε μεγάλο βαθμό το ίδιο ρόστερ, ξεκίνησαν την προετοιμασία με ελάχιστες απώλειες, δαπάνησαν περισσότερα χρήματα, δεν χρειάστηκε να προχωρήσουν σε δραματικές αλλαγές, προπονητές και παίκτες βρίσκονται στην ίδια...σελίδα, που λένε και οι Αμερικανοί, από τα τέλη Αυγούστου. Συν τις άλλοις, με εξαίρεση την απουσία του Περπέρογλου, δεν είχαν καμία ξαφνική απώλεια στην πρεμιέρα τους.
Οι κυπελλούχοι, άλλαξαν το 80% του ρόστερ τους, έριξαν δραστικά τον προϋπολογισμό τους. Επιπροσθέτως απέκτησαν νεαρούς παίκτες, παιδιά από κολλέγια και παίκτες με ασταθή καριέρα. Οι λεπτομέρειες; Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς προπόνησε για πρώτη φορά την ομάδα του πριν από ένα μήνα. Πρώτο παιχνίδι με την Μπιλμπάο, έξω ο Κέιλεν Λουκάς, έξω ο Κέσελ, έξω ο Πελεκάνος, με ένα ...πόδι έπαιξε ο Άντιτς.
Αν μέχρι πέρυσι οι δύο ομάδες μπορούσαν να κινηθούν παράλληλα ακολουθώντας διαφορετικές διαδρομές, φέτος αυτό δεν ισχύει.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται πολύ πιο μπροστά σε όλα τα επίπεδα ώστε μέχρι να αποδείξουν οι ερυθρόλευκοι κάτι διαφορετικό, δεν λογίζονται ως φαβορί.
Ούτως ή άλλως οι πρώτες επιδιώξεις τους είναι διαφορετικές. Ακόμα και φέτος, υπολογίζοντας τα όσα ακούστηκαν το καλοκαίρι, οι πράσινοι υπέκυψαν στον πειρασμό για ένα ακόμα αστέρι. Ο Ομπράντοβιτς κράτησε τους παίκτες που ήθελε, πλην του Φώτση, η προετοιμασία προχώρησε σχεδόν απρόσκοπτα και όλοι είναι έτοιμοι για μια ακόμα περιπέτεια. Το παιχνίδι με την Μάλαγα δείχνει κάποια πράγματα, πιθανώς έναν πιο επιθετικό Παναθηναϊκό, πιο γρήγορο με τον Διαμαντίδη σε ρόλο εκτελεστή και τους Σάτο-Καλάθη να τον καλύπτουν στην άμυνα. Ένα ζήτημα που προκύπτει αφορά τους ψηλούς και πόσο θα μπορούν να σηκώσουν το βάρος στα δύσκολα είτε στην άμυνα είτε στην επίθεση. Πολύτιμη η προσθήκη του Σάρας ώστε να μην χάνεται ο ρυθμός και η σοβαρότητα στην επίθεση.
Ο Ολυμπιακός κάποια στιγμή θα γίνει ομάδα. Θα είναι μία γρήγορη ομάδα, με πολύ πιεστική άμυνα. Μια ομάδα η οποία θα έχει ως σοβαρό ερωτηματικό το σουτ και τους ξένους της. Άλλος κοντός, άλλος τραυματίας, άλλος εκτός παιχνιδιού. Ο Ίβκοβιτς δουλεύοντας με αυτή την ομάδα θα την βελτιώνει κάθε λεπτό αλλά...Αλλά ο Ολυμπιακός οφείλει να είναι ειλικρινής για τους φετινούς του στόχους. Ευρωλίγκα; Φάιναλ φορ; Πρωτάθλημα; Σίγουρα η βαρύτητα του ονόματος του τον υποχρεώνει να διεκδικήσει τα πάντα επί ίσοις όροις με ομάδες πιο έτοιμες, πιο έμπειρες, πιο ικανές. Θα μπορούσε όμως να είναι και μια νέα αρχή με ένα σύνολο το οποίο οικοδομείται σε πιο υγιείς βάσεις, πιο μπασκετική προσέγγιση και ποιος ξέρει ίσως στο τέλος ο Ντούντα να έχει ένα ακόμα τρυκ για θεαματικό φινάλε.
Όσο για τους πρώτους αγώνες της διοργάνωσης; Η ιδανική πρεμιέρα για να προτείνουμε ένα κλειστό πρωτάθλημα. Ο ένας 20, ο άλλος 30, ακόμα και η Μπάμπεργκ έριξε 30αρα. Οι δε διαιτητές. Στην αρχή θα γελάσουμε μόνο μην έρθει η ώρα για την λυπητερή. Από τον τελικό της Ρέαλ με την Καζέρτα(1989) έχουμε να δούμε τον Κώστα Ρήγα τόσο ....καταλυτικό. Είπε να δώσει ένα ακόμα κτύπημα στο μπάσκετ με την...zero tolerance (μηδενική ανοχή όπως στο ΝΒΑ) οδηγία του. Η δε καλή του ιδέα, να σφυρίζονται όλες οι επαφές και τα κινούμενα σκριν μάλλον θα πάει υπέρ πίστεως.
Δεν το είπαμε; Καλή χρονιά.
Πηγή: Contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου