Ο Ανδρέας Δημάτος γράφει για ντέρμπι με καθαρό
νικητή και δύο ομάδες που έχουν να δουν πολλά. Ο νικητής δεν έγινε
θριαμβευτής και ο ηττημένος απέφυγε τη διάλυση..
Στον Παναθηναϊκό έμεινε η νίκη. Εστω και πιο δύσκολα απ' ό,τι θα την
περίμενε όταν ο Κώστας Κατσουράνης έκανε σε ρυθμό προπόνησης το 3-0 στο
53'. Σε εκείνο το σημείο επιβεβαιωνόταν η απόλυτη υπεροχή και η
ανωτερότητα των «πράσινων» σε σχέση με μία ΑΕΚ που προσπαθούσε να παίξει
ψηλά, να πρεσάρει όπως στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, αλλά ήταν
εξαιρετικά ευάλωτη αμυντικά απέναντι στην πολύ γρήγορη τριάδα των Λέτο,
Κουίνσι και Ζέκα.
Η ομάδα του Κωστένογλου βεβαίως ήταν τελικά εκείνη που διαμόρφωσε την τελική εικόνα του ντέρμπι. Ακροβατώντας ανάμεσα στη συντριβή και την προσπάθεια επιστροφής στο παιχνίδι, κατάφερε το δεύτερο, αλλά τελικά έμεινε ικανοποιημένη μόνο με την προσπάθεια. Οσο μία ομάδα σαν την ΑΕΚ μπορεί να την καλύπτει το ότι αναποδογύρισε τα δεδομένα του ντέρμπι και κατάφερε να μετατρέψει σε αγχώδη νίκη μία θριαμβευτική επικράτηση του αντιπάλου της.
Πολλά περιθώρια, βεβαίως, για μία ομάδα που στα έξι από τα 14 φετινά επίσημα παιχνίδια της έχει δεχθεί τρία και περισσότερα (τα τέσσερα στο ματς με την Αντερλεχτ) γκολ, δεν υπάρχουν. Τέσσερα γκολ στις Βρυξέλλες από την Αντερλεχτ, τρία γκολ στα δύο ματς με τη Λοκομοτίβ, τρία γκολ από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, τρία γκολ από τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο, τρία γκολ από την Ξάνθη στα Πηγάδια, έστω κι αν εκεί κατάφερε να σκοράρει τέσσερις φορές και να πάρει τη νίκη. Στο μοναδικό ανταγωνιστικό παιχνίδι στο οποίο η ΑΕΚ δεν δέχτηκε τρία γκολ ήταν από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Αντε και με τον Αρη απέναντι στο οποίο κατάφερε σε μία από τις λιγοστές φορές εφέτος να κρατήσει το μηδέν στην εστία της.
Αυτό που έχει να αντιπαρατάξει η Ενωση απέναντι στα τρία γκολ σε πέντε τελικές προσπάθειες που δέχτηκε από τον Παναθηναϊκό (τα οποία στο τέλος θα μπορούσαν να είναι και περισσότερα όταν ανέβηκε ακόμα περισσότερο στο γήπεδο για να εξαντλήσει τις πιθανότητές της να ξαναμπεί στο ματς) είναι οι δικές της -πολλές- τελικές προσπάθειες, τα δύο δοκάρια και το γεγονός ότι δεν περιορίστηκε στο να μετριάσει το μέγεθος της ήττας της.
Ηταν ένα ντέρμπι παραλογισμού σε κάθε περίπτωση. Το παράλογο όμως στο ποδόσφαιρο βγάζει συχνά πολύ ωραία ματς και κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον. Παράλογο ήταν το ότι ο Παναθηναϊκός με πέντε τελικές είχε κάνει το 3-0. Παράλογος είναι ο αριθμός των τελικών προσπαθειών που έκανε η ΑΕΚ.
Παράλογο ήταν το ότι μία εύκολη νίκη του Παναθηναϊκού μετατράπηκε σε αγχώδη επικράτηση. Παράλογο ήταν το ότι ο Παναθηναϊκός δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες του στο τέλος του ματς όταν η αντίπαλός του τα έπαιζε όλα για όλα. Παράλογο είναι το ότι η ΑΕΚ κατάφερε να επιστρέψει σε ένα ματς που για εκείνη έδειχνε και χαμένο και λίαν... επικίνδυνο να τη γυρίσει πολύ πίσω. Παράλογο είναι και το ότι ο Κάλα κατάφερε να τελειώσει το ντέρμπι, χωρίς να αποβληθεί...
Επειδή βεβαίως όλα έχουν την εξήγησή τους, ας τα πάρουμε από την αρχή. Δεν είναι παράλογο το ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε την ΑΕΚ γιατί είναι καταφανώς ανώτερος και ποιοτικότερος σαν ομάδα. Το ότι δεν την κέρδισε τόσο εύκολα όσο τον ΠΑΟΚ και μάλιστα εκτός έδρας έχει να κάνει με τον εγωισμό που μπορεί ακόμα και τώρα να βγάζει έστω και πληγωμένη η ομάδα του Κωστένογλου.
Δεν είναι παράλογο το ότι η ΑΕΚ δέχτηκε εύκολα τρία γκολ από τον Παναθηναϊκό. Το έχει ξανακάνει και παραμένει ευάλωτη. Οπως ευάλωτος αμυντικά είναι και ο Παναθηναϊκός παρά τη δυνατότητά του να παίξει γρήγορο ποδόσφαιρο και ανά πάσα στιγμή να εκμεταλλεύεται τους χώρους και να βγάζει φάσεις απέναντι στην αντίπαλη εστία.
Δεν είναι παράλογο που ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε κατά πολύ καλύτερος της ΑΕΚ γιατί διαθέτει πολύ καλύτερους ποδοσφαιριστές. Οπως δεν είναι παράλογο αν τελικά ο χρόνος βοηθήσει την ΑΕΚ του Νίκου Κωστένογλου γιατί πλέον διαθέτει δύο τρία σημεία αφετηρίας για να πιαστεί είτε μεμονωμένα σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές είτε σαν λειτουργία ομάδας παρά τις χτυπητές αδυναμίες και ελλείψεις.
Πρόκειται πάντως για ένα ντέρμπι με έναν καθαρό νικητή και δύο ομάδες που έχουν να δουν ακόμα πολλά. Ο νικητής δεν έγινε θριαμβευτής και ο ηττημένος απέφυγε τη διάλυση...
Πηγή: sentragoal.gr
Η ομάδα του Κωστένογλου βεβαίως ήταν τελικά εκείνη που διαμόρφωσε την τελική εικόνα του ντέρμπι. Ακροβατώντας ανάμεσα στη συντριβή και την προσπάθεια επιστροφής στο παιχνίδι, κατάφερε το δεύτερο, αλλά τελικά έμεινε ικανοποιημένη μόνο με την προσπάθεια. Οσο μία ομάδα σαν την ΑΕΚ μπορεί να την καλύπτει το ότι αναποδογύρισε τα δεδομένα του ντέρμπι και κατάφερε να μετατρέψει σε αγχώδη νίκη μία θριαμβευτική επικράτηση του αντιπάλου της.
Πολλά περιθώρια, βεβαίως, για μία ομάδα που στα έξι από τα 14 φετινά επίσημα παιχνίδια της έχει δεχθεί τρία και περισσότερα (τα τέσσερα στο ματς με την Αντερλεχτ) γκολ, δεν υπάρχουν. Τέσσερα γκολ στις Βρυξέλλες από την Αντερλεχτ, τρία γκολ στα δύο ματς με τη Λοκομοτίβ, τρία γκολ από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, τρία γκολ από τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο, τρία γκολ από την Ξάνθη στα Πηγάδια, έστω κι αν εκεί κατάφερε να σκοράρει τέσσερις φορές και να πάρει τη νίκη. Στο μοναδικό ανταγωνιστικό παιχνίδι στο οποίο η ΑΕΚ δεν δέχτηκε τρία γκολ ήταν από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Αντε και με τον Αρη απέναντι στο οποίο κατάφερε σε μία από τις λιγοστές φορές εφέτος να κρατήσει το μηδέν στην εστία της.
Αυτό που έχει να αντιπαρατάξει η Ενωση απέναντι στα τρία γκολ σε πέντε τελικές προσπάθειες που δέχτηκε από τον Παναθηναϊκό (τα οποία στο τέλος θα μπορούσαν να είναι και περισσότερα όταν ανέβηκε ακόμα περισσότερο στο γήπεδο για να εξαντλήσει τις πιθανότητές της να ξαναμπεί στο ματς) είναι οι δικές της -πολλές- τελικές προσπάθειες, τα δύο δοκάρια και το γεγονός ότι δεν περιορίστηκε στο να μετριάσει το μέγεθος της ήττας της.
Ηταν ένα ντέρμπι παραλογισμού σε κάθε περίπτωση. Το παράλογο όμως στο ποδόσφαιρο βγάζει συχνά πολύ ωραία ματς και κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον. Παράλογο ήταν το ότι ο Παναθηναϊκός με πέντε τελικές είχε κάνει το 3-0. Παράλογος είναι ο αριθμός των τελικών προσπαθειών που έκανε η ΑΕΚ.
Παράλογο ήταν το ότι μία εύκολη νίκη του Παναθηναϊκού μετατράπηκε σε αγχώδη επικράτηση. Παράλογο ήταν το ότι ο Παναθηναϊκός δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες του στο τέλος του ματς όταν η αντίπαλός του τα έπαιζε όλα για όλα. Παράλογο είναι το ότι η ΑΕΚ κατάφερε να επιστρέψει σε ένα ματς που για εκείνη έδειχνε και χαμένο και λίαν... επικίνδυνο να τη γυρίσει πολύ πίσω. Παράλογο είναι και το ότι ο Κάλα κατάφερε να τελειώσει το ντέρμπι, χωρίς να αποβληθεί...
Επειδή βεβαίως όλα έχουν την εξήγησή τους, ας τα πάρουμε από την αρχή. Δεν είναι παράλογο το ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε την ΑΕΚ γιατί είναι καταφανώς ανώτερος και ποιοτικότερος σαν ομάδα. Το ότι δεν την κέρδισε τόσο εύκολα όσο τον ΠΑΟΚ και μάλιστα εκτός έδρας έχει να κάνει με τον εγωισμό που μπορεί ακόμα και τώρα να βγάζει έστω και πληγωμένη η ομάδα του Κωστένογλου.
Δεν είναι παράλογο το ότι η ΑΕΚ δέχτηκε εύκολα τρία γκολ από τον Παναθηναϊκό. Το έχει ξανακάνει και παραμένει ευάλωτη. Οπως ευάλωτος αμυντικά είναι και ο Παναθηναϊκός παρά τη δυνατότητά του να παίξει γρήγορο ποδόσφαιρο και ανά πάσα στιγμή να εκμεταλλεύεται τους χώρους και να βγάζει φάσεις απέναντι στην αντίπαλη εστία.
Δεν είναι παράλογο που ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε κατά πολύ καλύτερος της ΑΕΚ γιατί διαθέτει πολύ καλύτερους ποδοσφαιριστές. Οπως δεν είναι παράλογο αν τελικά ο χρόνος βοηθήσει την ΑΕΚ του Νίκου Κωστένογλου γιατί πλέον διαθέτει δύο τρία σημεία αφετηρίας για να πιαστεί είτε μεμονωμένα σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές είτε σαν λειτουργία ομάδας παρά τις χτυπητές αδυναμίες και ελλείψεις.
Πρόκειται πάντως για ένα ντέρμπι με έναν καθαρό νικητή και δύο ομάδες που έχουν να δουν ακόμα πολλά. Ο νικητής δεν έγινε θριαμβευτής και ο ηττημένος απέφυγε τη διάλυση...
Πηγή: sentragoal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου