Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου αρθρογραφεί για την
αμυντική γύμνια της ΑΕΚ, και εξηγεί ότι η... πεντάρα που επικαλέστηκε ο
Κωστένογλου δεν ήλθε λόγω συγκυριών και όχι από αντίδραση.
Μάθαμε λοιπόν να λέμε ευχαριστώ στις ήττες επειδή (κάποιοι λένε ότι)
είναι τιμητικές. Ευχαριστώ λοιπόν που τα 3 δεν έγιναν 5! Ευχαριστώ που
(υποτίθεται ότι) στο τέλος του αγώνα "τρομάξαμε" τον αντίπαλο με το
ενδεχόμενο της ισοπαλίας.
Σε λίγο θα λέμε και ευχαριστώ που στις εξέδρες θα βρίσκονται στο πλευρό της ομάδας 1.000-1.5000 άτομα για να στηρίζουν αυτή την ΑΕΚ που πετούν στα άπλυτα ο Παππάς και ο Νοτιάς για να βάλουν... πλυντήριο οι Supporters. Μα καθαρίζει έτσι μία τόσο λερωμένη μπουγάδα;
Συμμερίζομαι την προσέγγιση του Κωστένογλου, διότι ως προπονητής δικαιούται να επικαλείται ότι η ομάδα του, έστω και από συγκυρίες, επέστρεψε στον αγώνα, πέτυχε δύο γκολ, είχε και δύο δοκάρια στο ματς. Ωστόσο το γεγονός ότι δεν ηττήθηκε με 5-0 (όπως ενδεχομένως και να συνέβαινε επί εποχής Χιμένεθ) δεν οφείλεται τόσο στη δική της αντίδραση, όσο στη μεγαλοψυχία του αντιπάλου, ειδικά όταν το σκορ ήταν στο 3-1.
Εν ολίγοις, στην αστοχία του Κατσουράνη, στην επιπολαιότητα του Κουίνσι, στην προχειρότητα που χαρακτηρίζει τον εξαιρετικό Ζέκα ο οποίος τα κάνει όλα τέλεια μέχρι τη στιγμή που πρέπει να πάρει τη μεγάλη απόφαση (να τελειώσει μόνος του την προσπάθεια ή να πασάρει;). Το 3-0 έγινε 3-2 και όχι 5-1 μάλλον περισσότερο επειδή το επέτρεψε ο Παναθηναϊκός παρά διότι το επέβαλε η ΑΕΚ με την κυριαρχία της.
Για ποια ΑΕΚ λοιπόν να λέμε ευχαριστώ, για ποια ΑΕΚ να αισθανόμαστε καλά; Για την ομάδα που όταν ανέβαζε στροφές ο Παναθηναϊκός θύμιζε παιδική χαρά στην άμυνά της; Για την ομάδα με τις τόσες εμφανείς αδυναμίες σε όλες τις γραμμές της; Για την ομάδα που με ότι καλύτερο διαθέτει στο ρόστερ της, θα πρέπει να χαίρεται επειδή δεν δέχτηκε 5 γκολ κι ενώ ο αντίπαλος είχε εκτός μάχης όλους τους κλασικούς επιθετικούς του (Τοτσέ, Πετρόπουλο, Ρούντολφ) συν τους Βύντρα, Νίνη, Χριστοδουλόπουλο;
Αρχές Νοεμβρίου ακόμα και αυτό που της απέμεινε είναι να αναζητεί τον τρόπο που θα κρατηθεί στην πρώτη πεντάδα, ο μεγάλος στόχος της πλέον είναι το πως θα καταφέρει να "κλέψει" την τρίτη θέση από τον Ατρόμητο! Άντε να αρχίσει και το Κύπελλο μήπως και επαναληφθεί το περυσινό μικρό θαύμα το οποίο συντελέσθηκε με τη σφραγίδα εκείνου που κάποιοι απεφάνθησαν ότι έφυγε ως... αποτυ-Χιμένεθ! Με εμφανή πρόθεση να καλύπτουν τις ανορθογραφίες άλλων.
Μακάρι να είναι αλήθεια...
Μέσα στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται βέβαια... Και τι πιο βολικό από το να εμφανιστεί στην επικαιρότητα ένα νέο σενάριο για έλληνα μεγιστάνα ο οποίος φέρεται ότι θέλει να πάρει τον έλεγχο της ΠΑΕ. Από τέτοια βέβαια έχουμε χορτάσει, κατά μία περίεργη σύμπτωση μάλιστα, τα θέματα αυτά "σκάνε" μετά από τριάρες, τεσσάρες ή και... εξάρες! Και στην πορεία αποδεικνύονται φούσκες.
Και ποιος δεν θα ήθελε να είναι αλήθεια; Μία τέτοια μοίρα θα άξιζε στην ΑΕΚ και όχι αυτή η απαξίωση που της επιφυλάσσουν οι δύο φευγάτοι ιδιοκτήτες της. Ο Νοτιάς που θεωρεί τον εαυτό του "κορόιδο" και ο Παππάς που νιώθει (κατά δήλωσή του) «βλάκας». Ειδικά ο δεύτερος με το απίστευτης σύλληψης σχέδιο απόδρασής του παραχωρώντας τις μετοχές στους Supporters, θεωρείται ότι επιτελεί και έργο για την ΠΑΕ, ότι παραδίδει σε καλά χέρια!
Μα κοροϊδευόμαστε; Η ΑΕΚ των 34 εκατ. ευρώ (18 εκατ. άνοιγμα χρήσεων + 16 εκατ. εκατ. που αναλογούν σε διακανονισθείσες οφειλές) θα βρει γιατρειά από τους Supporters; Οι οποίοι έχοντας στην κατοχή τους (ως εταιρία λαϊκού προφίλ έστω, αφού αυτό επικαλούνται) ένα ποσοστό κοντά στο 38%, θα απευθυνθούν εκ νέου στον κόσμο ώστε να συνδράμει οικονομικά;
Μα είναι σχέδιο αυτό; Εμπνέει κανέναν; Αλήθεια πως είναι δυνατόν να ελπίζουν κάποιοι ότι μπορεί να «ψήσει» τους φίλους της ομάδας ώστε να βάλουν ξανά το χέρι στην τσέπη; Συγγνώμη, αλλά αυτό δεν είναι ρομαντισμός, αυτό λέγεται αφέλεια!
Με άλλη ΑΕΚ μεγαλώσαμε, μία άλλη ΑΕΚ αγαπήσαμε, μία άλλη ΑΕΚ προσπαθούν να μας επιβάλουν. Με το απαραίτητο... ευχαριστώ από εμάς όταν δεν ρεζιλεύεται από τους μεγάλους αντιπάλους της. Μία ΑΕΚ που σε λίγους μήνες θα παραταχθεί στο "Γ. Καραϊσκάκης" με σκοπό να μην δεχθεί έξι γκολ από τον Ολυμπιακό, αν την γλυτώσει με 3, τότε θα έχει κάνει επιτυχία!
Μακάρι να είναι αλήθεια λοιπόν το σενάριο, διότι εκτός από ρομαντισμό και αφέλεια κάποιοι άνθρωποι που επιδιώκουν να έχουν ρόλο χαρακτηρίζονται και από ποδοσφαιρική ανεπάρκεια (για να μην πω ασχετοσύνη). Γι αυτή την ΑΕΚ, εγώ δεν θα πω ποτέ ευχαριστώ!
Πηγή: sport24.gr
Σε λίγο θα λέμε και ευχαριστώ που στις εξέδρες θα βρίσκονται στο πλευρό της ομάδας 1.000-1.5000 άτομα για να στηρίζουν αυτή την ΑΕΚ που πετούν στα άπλυτα ο Παππάς και ο Νοτιάς για να βάλουν... πλυντήριο οι Supporters. Μα καθαρίζει έτσι μία τόσο λερωμένη μπουγάδα;
Συμμερίζομαι την προσέγγιση του Κωστένογλου, διότι ως προπονητής δικαιούται να επικαλείται ότι η ομάδα του, έστω και από συγκυρίες, επέστρεψε στον αγώνα, πέτυχε δύο γκολ, είχε και δύο δοκάρια στο ματς. Ωστόσο το γεγονός ότι δεν ηττήθηκε με 5-0 (όπως ενδεχομένως και να συνέβαινε επί εποχής Χιμένεθ) δεν οφείλεται τόσο στη δική της αντίδραση, όσο στη μεγαλοψυχία του αντιπάλου, ειδικά όταν το σκορ ήταν στο 3-1.
Εν ολίγοις, στην αστοχία του Κατσουράνη, στην επιπολαιότητα του Κουίνσι, στην προχειρότητα που χαρακτηρίζει τον εξαιρετικό Ζέκα ο οποίος τα κάνει όλα τέλεια μέχρι τη στιγμή που πρέπει να πάρει τη μεγάλη απόφαση (να τελειώσει μόνος του την προσπάθεια ή να πασάρει;). Το 3-0 έγινε 3-2 και όχι 5-1 μάλλον περισσότερο επειδή το επέτρεψε ο Παναθηναϊκός παρά διότι το επέβαλε η ΑΕΚ με την κυριαρχία της.
Για ποια ΑΕΚ λοιπόν να λέμε ευχαριστώ, για ποια ΑΕΚ να αισθανόμαστε καλά; Για την ομάδα που όταν ανέβαζε στροφές ο Παναθηναϊκός θύμιζε παιδική χαρά στην άμυνά της; Για την ομάδα με τις τόσες εμφανείς αδυναμίες σε όλες τις γραμμές της; Για την ομάδα που με ότι καλύτερο διαθέτει στο ρόστερ της, θα πρέπει να χαίρεται επειδή δεν δέχτηκε 5 γκολ κι ενώ ο αντίπαλος είχε εκτός μάχης όλους τους κλασικούς επιθετικούς του (Τοτσέ, Πετρόπουλο, Ρούντολφ) συν τους Βύντρα, Νίνη, Χριστοδουλόπουλο;
Αρχές Νοεμβρίου ακόμα και αυτό που της απέμεινε είναι να αναζητεί τον τρόπο που θα κρατηθεί στην πρώτη πεντάδα, ο μεγάλος στόχος της πλέον είναι το πως θα καταφέρει να "κλέψει" την τρίτη θέση από τον Ατρόμητο! Άντε να αρχίσει και το Κύπελλο μήπως και επαναληφθεί το περυσινό μικρό θαύμα το οποίο συντελέσθηκε με τη σφραγίδα εκείνου που κάποιοι απεφάνθησαν ότι έφυγε ως... αποτυ-Χιμένεθ! Με εμφανή πρόθεση να καλύπτουν τις ανορθογραφίες άλλων.
Μακάρι να είναι αλήθεια...
Μέσα στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται βέβαια... Και τι πιο βολικό από το να εμφανιστεί στην επικαιρότητα ένα νέο σενάριο για έλληνα μεγιστάνα ο οποίος φέρεται ότι θέλει να πάρει τον έλεγχο της ΠΑΕ. Από τέτοια βέβαια έχουμε χορτάσει, κατά μία περίεργη σύμπτωση μάλιστα, τα θέματα αυτά "σκάνε" μετά από τριάρες, τεσσάρες ή και... εξάρες! Και στην πορεία αποδεικνύονται φούσκες.
Και ποιος δεν θα ήθελε να είναι αλήθεια; Μία τέτοια μοίρα θα άξιζε στην ΑΕΚ και όχι αυτή η απαξίωση που της επιφυλάσσουν οι δύο φευγάτοι ιδιοκτήτες της. Ο Νοτιάς που θεωρεί τον εαυτό του "κορόιδο" και ο Παππάς που νιώθει (κατά δήλωσή του) «βλάκας». Ειδικά ο δεύτερος με το απίστευτης σύλληψης σχέδιο απόδρασής του παραχωρώντας τις μετοχές στους Supporters, θεωρείται ότι επιτελεί και έργο για την ΠΑΕ, ότι παραδίδει σε καλά χέρια!
Μα κοροϊδευόμαστε; Η ΑΕΚ των 34 εκατ. ευρώ (18 εκατ. άνοιγμα χρήσεων + 16 εκατ. εκατ. που αναλογούν σε διακανονισθείσες οφειλές) θα βρει γιατρειά από τους Supporters; Οι οποίοι έχοντας στην κατοχή τους (ως εταιρία λαϊκού προφίλ έστω, αφού αυτό επικαλούνται) ένα ποσοστό κοντά στο 38%, θα απευθυνθούν εκ νέου στον κόσμο ώστε να συνδράμει οικονομικά;
Μα είναι σχέδιο αυτό; Εμπνέει κανέναν; Αλήθεια πως είναι δυνατόν να ελπίζουν κάποιοι ότι μπορεί να «ψήσει» τους φίλους της ομάδας ώστε να βάλουν ξανά το χέρι στην τσέπη; Συγγνώμη, αλλά αυτό δεν είναι ρομαντισμός, αυτό λέγεται αφέλεια!
Με άλλη ΑΕΚ μεγαλώσαμε, μία άλλη ΑΕΚ αγαπήσαμε, μία άλλη ΑΕΚ προσπαθούν να μας επιβάλουν. Με το απαραίτητο... ευχαριστώ από εμάς όταν δεν ρεζιλεύεται από τους μεγάλους αντιπάλους της. Μία ΑΕΚ που σε λίγους μήνες θα παραταχθεί στο "Γ. Καραϊσκάκης" με σκοπό να μην δεχθεί έξι γκολ από τον Ολυμπιακό, αν την γλυτώσει με 3, τότε θα έχει κάνει επιτυχία!
Μακάρι να είναι αλήθεια λοιπόν το σενάριο, διότι εκτός από ρομαντισμό και αφέλεια κάποιοι άνθρωποι που επιδιώκουν να έχουν ρόλο χαρακτηρίζονται και από ποδοσφαιρική ανεπάρκεια (για να μην πω ασχετοσύνη). Γι αυτή την ΑΕΚ, εγώ δεν θα πω ποτέ ευχαριστώ!
Πηγή: sport24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου