Το ανυπόφορο… ασανσέρ του ΠΑΟΚ από τα ρετιρέ των
ευρωπαϊκών επιτυχιών στο υπόγειο των ελληνικών αποτυχιών συνεχίστηκε και
στην Τρίπολη. Γράφει ο Σάκης Γκίνας.
Μια ομάδα κουρασμένη, κουραστική, άτυχη, ατελέσφορη και «νυσταγμένη»
ήταν ο ΠΑΟΚ στην Τρίπολη. Κι εδώ προκύπτει το επίκαιρο και φέτος
ερώτημα: γιατί παίζουν από καλά έως πολύ καλά οι παίκτες του στην Ευρώπη
και από κακά έως πολύ κακά στην Ελλάδα;
Επειδή έχουν στα ευρωπαϊκά ματς υψηλό κίνητρο αυτοπροβολής και δημοσιότητας και έτσι ανεβάζουν το κασέ τους;
Επειδή δεν έχουν το κατάλληλο επίπεδο φυσικής κατάστασης και δεν αντέχουν δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη, όπως άλλωστε παραδοσιακά συμβαίνει με τις περισσότερες ελληνικές ομάδες;
Επειδή έχουν πολλούς τραυματισμούς και αποδυναμώνεται η ομάδα;
Εάν το βλέπουν καιροσκοπικά και για λόγους προβολής στα ευρωπαϊκά ματς κάνουν κακό αντί για καλό στην επαγγελματική τους καριέρα, γιατί οι Ευρωπαίοι δεν ενδιαφέρονται φυσικά σε καμία περίπτωση για παίκτες ομάδας που παραπαίει στην μέση του απαξιωμένου στα μάτια τους ελληνικό πρωτάθλημα.
Εάν δεν έχουν το επιθυμητό επίπεδο φυσικής κατάστασης είναι κατά ένα τρόπο δικαιολογημένοι γιατί, παραδόξως, αυτό είναι σύνηθες στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ανεξαρτήτως προπονητών ομάδων. Είναι κάτι σαν εθνική ποδοσφαιρική παράδοση, που δεν αλλοιώνεται.
Εάν, όντως, επηρεάζονται από τους πάρα πολλούς τραυματισμούς είναι το μόνο γεγονός για το οποίο αντικειμενικά δεν ευθύνονται καθόλου, καθώς δεν εμπίπτει επ’ ουδενί στις αρμοδιότητές τους.
Το μόνο σίγουρο είναι πως και πέρυσι την ίδια ιστορία είχαμε πάνω κάτω με την εμφανή αντίθεση στην ευρωπαϊκή και ελληνική πορεία του ΠΑΟΚ. Συνεπώς, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση.
Το «φάντασμα» του Δουβλίνου
Στην Τρίπολη εμφανίστηκε το «φάντασμα» του Δουβλίνου. Η άμυνα παρέπαιε, το ανύπαρκτο κέντρο προκαλούσε μόνο οίκτο και η επίθεση θύμιζε… περιπατητικό σύλλογο. Όλη η άμυνα του ΠΑΟΚ, και ιδίως ο Τσιρίλο, αναζητούσε στο γκολ τον «γυρολόγο» Περόνε. Ήταν ένα απελπιστικό θέαμα.
Ο Ιταλός «κοιμήθηκε» και πάλι στο γκολ, ενώ ο Χαλκιάς ¨είχε βγει πολύ εκτός εστίας και ως εκ τούτου δεν βρίσκονταν σε κατάλληλη θέση. Ο Μαλεζάς μετά από μερικά εξαιρετικά παιχνίδια ήταν πολύ κακός. Έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο και καθαρά από τύχη απέφυγε την μεγάλη γκέλα, ενώ ο Σνάουτσνερ μόλις περνούσε το κέντρο πάθαινε «μπλακ άουτ».
Εκεί που είπαμε ότι κάτι έκανε ο Αρίας στο Δουβλίνο στην Τρίπολη «εξαφανίστηκε» από προσώπου γης. Απίθανα απογοητευτικός παραμένει ο Κολομβιανός. Ο Φωτάκης επίσης ήταν παντελώς ανήμπορος για οτιδήποτε. Φαινόταν αδικαιολόγητα εξουθενωμένος, αφού δεν έχει ούτε καν όλα τα ματς της σεζόν στα πόδια του. Τι να σου κάνει μόνος του ο «μονόφθαλμος πειρατής» Λαζάρ με την μαύρη κορδέλα, λόγω τραυματισμού, που του έκρυβε την ορατότητα από το ένα μάτι στο πρώτο ημίχρονο; Μέχρι και ο Ρουμάνος παρασύρθηκε σε αβίαστα λάθη που δεν μας έχει συνηθίσει.
Οι… ασκήσεις πεζοπορίας στην επίθεση
Η επιθετική τριάδα, μιας και δεν είχε καλή τροφοδοσία, λόγω της ανύπαρκτης μεσαίας γραμμής, βρήκε μια εύσχημη δικαιολογία και μετέτρεψε το ματς σε… ασκήσεις πεζοπορίας. Μόλις ο Μπόλονι στο τελευταίο ημίωρο του αγώνα – καθυστερημένα - έβγαλε τους… βαδιστές Σαλπιγγίδη και Γεωργιάδη, αντικαθιστώντας τους από τους Παπάζογλου και Γιάννου, η ομάδα πήρε αμέσως τα πάνω της και έχασε κλασικές ευκαιρίες για την ισοφάριση. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Και ο Βιερίνια χάλια ήταν, βέβαια, μην ξεχνιόμαστε. Τουλάχιστον ο Παπάζογλου και ο Γιάννου ήταν μαχητικοί. Μάλιστα, ο νεαρός Γιάννου ειδικά στην ασίστ στην ευκαιρία του Βιερίνια έδειξε αξιοζήλευτα προσόντα υψηλής τεχνικής, ενώ αυτή την φορά δεν ήταν και καθόλου ατομιστής στο παιχνίδι. Έχει μέλλον.
Θετικά και αρνητικά Λεονάρντο και Σπαντάσιο
Ο δυο καινούργιοι Λεονάρντο και Σπαντάσιο είχαν θετικά και αρνητικά στοιχεία. Ο Λεονάρντο ήταν ο κλασικός Βραζιλιάνος μπακ στα πρότυπα του Λίνο. Προβληματικός αμυντικά και πολύ καλός επιθετικά σε πρωταγωνιστικό σημείο. Το αποδυκνείουν οι δυο πολύ μεγάλες ευκαιρίες που έχασε με κεφαλιές, η μια πήγε και στο δοκάρι.
Ο Σπαντάσιο συντόνισε υποφερτά με την παρουσία του το κέντρο, έδωσε μια πνοή στην επίθεση με τα καλά γεμίσματά του, όπως αυτό στην κεφαλιά του Λεονάρντο στο δοκάρι, αλλά σε αρκετές φάσεις έδειξε και την φανερή αδυναμία του. Την έλλειψη ταχύτητας. Είναι αργός.
Συμπερασματικά, ο ΠΑΟΚ κατάφερε και «ανέστησε» τον Αστέρα Τρίπολης, διότι περί κατορθώματος πρόκειται. Έτσι είναι απόλυτα φυσιολογικό το ότι η ομάδα του Λάζλο Μπόλονι κατρακύλησε στο μέσον της βαθμολογίας του πρωταθλήματος παρότι μόνο αυτή και οι Εργοτέλης, Ξάνθη και Πανιώνιος έχουν παίξει και στα εννιά παιχνίδια. Ήδη ο ΠΑΟΚ απειλείται άμεσα με πολύ πρόωρο εκτροχιασμό από τους στόχους του στο πρωτάθλημα, γεγονός όχι μόνο εξόχως αρνητικό, αλλά και ανησυχητικό.
Πηγή: Contra.gr
Επειδή έχουν στα ευρωπαϊκά ματς υψηλό κίνητρο αυτοπροβολής και δημοσιότητας και έτσι ανεβάζουν το κασέ τους;
Επειδή δεν έχουν το κατάλληλο επίπεδο φυσικής κατάστασης και δεν αντέχουν δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη, όπως άλλωστε παραδοσιακά συμβαίνει με τις περισσότερες ελληνικές ομάδες;
Επειδή έχουν πολλούς τραυματισμούς και αποδυναμώνεται η ομάδα;
Εάν το βλέπουν καιροσκοπικά και για λόγους προβολής στα ευρωπαϊκά ματς κάνουν κακό αντί για καλό στην επαγγελματική τους καριέρα, γιατί οι Ευρωπαίοι δεν ενδιαφέρονται φυσικά σε καμία περίπτωση για παίκτες ομάδας που παραπαίει στην μέση του απαξιωμένου στα μάτια τους ελληνικό πρωτάθλημα.
Εάν δεν έχουν το επιθυμητό επίπεδο φυσικής κατάστασης είναι κατά ένα τρόπο δικαιολογημένοι γιατί, παραδόξως, αυτό είναι σύνηθες στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ανεξαρτήτως προπονητών ομάδων. Είναι κάτι σαν εθνική ποδοσφαιρική παράδοση, που δεν αλλοιώνεται.
Εάν, όντως, επηρεάζονται από τους πάρα πολλούς τραυματισμούς είναι το μόνο γεγονός για το οποίο αντικειμενικά δεν ευθύνονται καθόλου, καθώς δεν εμπίπτει επ’ ουδενί στις αρμοδιότητές τους.
Το μόνο σίγουρο είναι πως και πέρυσι την ίδια ιστορία είχαμε πάνω κάτω με την εμφανή αντίθεση στην ευρωπαϊκή και ελληνική πορεία του ΠΑΟΚ. Συνεπώς, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση.
Το «φάντασμα» του Δουβλίνου
Στην Τρίπολη εμφανίστηκε το «φάντασμα» του Δουβλίνου. Η άμυνα παρέπαιε, το ανύπαρκτο κέντρο προκαλούσε μόνο οίκτο και η επίθεση θύμιζε… περιπατητικό σύλλογο. Όλη η άμυνα του ΠΑΟΚ, και ιδίως ο Τσιρίλο, αναζητούσε στο γκολ τον «γυρολόγο» Περόνε. Ήταν ένα απελπιστικό θέαμα.
Ο Ιταλός «κοιμήθηκε» και πάλι στο γκολ, ενώ ο Χαλκιάς ¨είχε βγει πολύ εκτός εστίας και ως εκ τούτου δεν βρίσκονταν σε κατάλληλη θέση. Ο Μαλεζάς μετά από μερικά εξαιρετικά παιχνίδια ήταν πολύ κακός. Έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο και καθαρά από τύχη απέφυγε την μεγάλη γκέλα, ενώ ο Σνάουτσνερ μόλις περνούσε το κέντρο πάθαινε «μπλακ άουτ».
Εκεί που είπαμε ότι κάτι έκανε ο Αρίας στο Δουβλίνο στην Τρίπολη «εξαφανίστηκε» από προσώπου γης. Απίθανα απογοητευτικός παραμένει ο Κολομβιανός. Ο Φωτάκης επίσης ήταν παντελώς ανήμπορος για οτιδήποτε. Φαινόταν αδικαιολόγητα εξουθενωμένος, αφού δεν έχει ούτε καν όλα τα ματς της σεζόν στα πόδια του. Τι να σου κάνει μόνος του ο «μονόφθαλμος πειρατής» Λαζάρ με την μαύρη κορδέλα, λόγω τραυματισμού, που του έκρυβε την ορατότητα από το ένα μάτι στο πρώτο ημίχρονο; Μέχρι και ο Ρουμάνος παρασύρθηκε σε αβίαστα λάθη που δεν μας έχει συνηθίσει.
Οι… ασκήσεις πεζοπορίας στην επίθεση
Η επιθετική τριάδα, μιας και δεν είχε καλή τροφοδοσία, λόγω της ανύπαρκτης μεσαίας γραμμής, βρήκε μια εύσχημη δικαιολογία και μετέτρεψε το ματς σε… ασκήσεις πεζοπορίας. Μόλις ο Μπόλονι στο τελευταίο ημίωρο του αγώνα – καθυστερημένα - έβγαλε τους… βαδιστές Σαλπιγγίδη και Γεωργιάδη, αντικαθιστώντας τους από τους Παπάζογλου και Γιάννου, η ομάδα πήρε αμέσως τα πάνω της και έχασε κλασικές ευκαιρίες για την ισοφάριση. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Και ο Βιερίνια χάλια ήταν, βέβαια, μην ξεχνιόμαστε. Τουλάχιστον ο Παπάζογλου και ο Γιάννου ήταν μαχητικοί. Μάλιστα, ο νεαρός Γιάννου ειδικά στην ασίστ στην ευκαιρία του Βιερίνια έδειξε αξιοζήλευτα προσόντα υψηλής τεχνικής, ενώ αυτή την φορά δεν ήταν και καθόλου ατομιστής στο παιχνίδι. Έχει μέλλον.
Θετικά και αρνητικά Λεονάρντο και Σπαντάσιο
Ο δυο καινούργιοι Λεονάρντο και Σπαντάσιο είχαν θετικά και αρνητικά στοιχεία. Ο Λεονάρντο ήταν ο κλασικός Βραζιλιάνος μπακ στα πρότυπα του Λίνο. Προβληματικός αμυντικά και πολύ καλός επιθετικά σε πρωταγωνιστικό σημείο. Το αποδυκνείουν οι δυο πολύ μεγάλες ευκαιρίες που έχασε με κεφαλιές, η μια πήγε και στο δοκάρι.
Ο Σπαντάσιο συντόνισε υποφερτά με την παρουσία του το κέντρο, έδωσε μια πνοή στην επίθεση με τα καλά γεμίσματά του, όπως αυτό στην κεφαλιά του Λεονάρντο στο δοκάρι, αλλά σε αρκετές φάσεις έδειξε και την φανερή αδυναμία του. Την έλλειψη ταχύτητας. Είναι αργός.
Συμπερασματικά, ο ΠΑΟΚ κατάφερε και «ανέστησε» τον Αστέρα Τρίπολης, διότι περί κατορθώματος πρόκειται. Έτσι είναι απόλυτα φυσιολογικό το ότι η ομάδα του Λάζλο Μπόλονι κατρακύλησε στο μέσον της βαθμολογίας του πρωταθλήματος παρότι μόνο αυτή και οι Εργοτέλης, Ξάνθη και Πανιώνιος έχουν παίξει και στα εννιά παιχνίδια. Ήδη ο ΠΑΟΚ απειλείται άμεσα με πολύ πρόωρο εκτροχιασμό από τους στόχους του στο πρωτάθλημα, γεγονός όχι μόνο εξόχως αρνητικό, αλλά και ανησυχητικό.
Πηγή: Contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου