Η αμυντική ανεπάρκεια Ολυμπιακού και Αρη
αναδεικνύουν το θέμα της συνευθύνης που ελάχιστοι Ελληνες κατανοούν είτε
στον αθλητισμό είτε στην πολιτική. Γράφει ο Κυριάκος Θωμαϊδης.
Στην Ελλάδα μας αρέσει να προσωποποιούμε την ευθύνη. Να βρίσκουμε το
εξιλαστήριο θύμα. Οπως στην πολιτική σκηνή κρίθηκε ότι φταίει μόνον ο
Παπανδρέου και όχι οι αμαρτίες της μεταπολίτευσης των 37 ετών, έτσι και
στο ποδόσφαιρο.
Πάρτε παράδειγμα το προχθεσινό ντέρμπι Αρη - Ολυμπιακού. Τόσο καιρό ακούγαμε ότι για τα αμυντικά κενά του Ολυμπιακού ευθύνεται ο Κοστάνσο. Ερχονται τα δύο γκολ από το πουθενά και τώρα όλοι συζητούν για τα προβλήματα αμυντικής συνοχής που πρέπει να επιλύσει άμεσα ο Βαλβέρδε.
Ακριβώς τα ίδια και με τον Αρη. Τους έφταιγε ο Τσιώλης, αλλά μόλις έφυγε συνέβησαν πολύ χειρότερα – ειδικά στο πρώτο ημίωρο που η ομάδα έκανε ό,τι μπορούσε για να δεχτεί όσο γίνεται περισσότερα γκολ. Μήπως ήρθε η ώρα να γίνει μια σοβαρή συζήτηση και στο ελληνικό ποδόσφαιρο για την ανάληψη της ομαδικής ευθύνης;
Θα σας δώσουμε άλλο ένα παράδειγμα. Αυτό το καλοκαίρι έγινε μεγάλη κουβέντα για την αβελτηρία που επέδειξε ο πρόεδρος της ΕΠΟ Σοφοκλής Πιλάβιος στο θέμα της αποκάλυψης του σκανδάλου των στημένων αγώνων.
Μπορεί να πιστέψει κανείς στα σοβαρά ότι πρόκειται περί προσωποπαγούς ζητήματος; O Πιλάβιος λειτουργεί σ’ ένα συγκεκριμένο και δεδομένο περιβάλλον, όπου η διαφθορά και οι παντοειδείς εξαρτήσεις έχουν αναχθεί σε... εθιμικό δίκαιο.
Οσο το συντεταγμένο ποδόσφαιρο λειτουργεί με όρους σοβιετικής δημοκρατίας, θα διαιωνίζονται τα ίδια φαινόμενα. Το ξέρετε ότι ο Ολυμπιακός και ο Αρης όταν εκλέγεται η νέα διοίκηση της ΕΠΟ διαθέτουν το 1/16 της ψήφου του μπιτς σόκερ; Το ξέρετε ότι το ποδόσφαιρο σάλας είναι 16 φορές πιο ισχυρό στη γενική συνέλευση της ομοσπονδίας απ’ ό,τι είναι ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ;
Οταν υπάρχει ένα στρεβλό εκλογικό σύστημα που επιχειρεί να εξυπηρετήσει σκοπιμότητες και να διατηρήσει πρόσωπα που σιτίζονται χρόνια τώρα από την ποδοσφαιρική διαφθορά, γιατί μπορεί να ελπίζει κανείς ότι θα αλλάξει το σκηνικό και θα δούμε γενναίες αποφάσεις και από την αθλητική Δικαιοσύνη;
Η κατάσταση θα μένει τελματωμένη όσο δεν ακούγεται η βάση του ποδοσφαίρου, δηλαδή οι χιλιάδες παράγοντες σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Κι αν η σιωπή τους είναι ένδειξη συνενοχής, τότε δεν μπορούμε να ελπίζουμε.
Αν δεν αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους, ας μην περιμένουν οτιδήποτε από την ηγεσία. Η συνευθύνη είναι το μεγαλείο της δημοκρατίας και δυστυχώς κάποιοι φρόντισαν να την καταργήσουν όχι μονάχα στην κοινωνία, αλλά και στο ποδόσφαιρο. Αλλωστε, όλα τελικά είναι ζητήματα νοοτροπίας και παιδείας.
Πηγή: Εξέδρα
Πάρτε παράδειγμα το προχθεσινό ντέρμπι Αρη - Ολυμπιακού. Τόσο καιρό ακούγαμε ότι για τα αμυντικά κενά του Ολυμπιακού ευθύνεται ο Κοστάνσο. Ερχονται τα δύο γκολ από το πουθενά και τώρα όλοι συζητούν για τα προβλήματα αμυντικής συνοχής που πρέπει να επιλύσει άμεσα ο Βαλβέρδε.
Ακριβώς τα ίδια και με τον Αρη. Τους έφταιγε ο Τσιώλης, αλλά μόλις έφυγε συνέβησαν πολύ χειρότερα – ειδικά στο πρώτο ημίωρο που η ομάδα έκανε ό,τι μπορούσε για να δεχτεί όσο γίνεται περισσότερα γκολ. Μήπως ήρθε η ώρα να γίνει μια σοβαρή συζήτηση και στο ελληνικό ποδόσφαιρο για την ανάληψη της ομαδικής ευθύνης;
Θα σας δώσουμε άλλο ένα παράδειγμα. Αυτό το καλοκαίρι έγινε μεγάλη κουβέντα για την αβελτηρία που επέδειξε ο πρόεδρος της ΕΠΟ Σοφοκλής Πιλάβιος στο θέμα της αποκάλυψης του σκανδάλου των στημένων αγώνων.
Μπορεί να πιστέψει κανείς στα σοβαρά ότι πρόκειται περί προσωποπαγούς ζητήματος; O Πιλάβιος λειτουργεί σ’ ένα συγκεκριμένο και δεδομένο περιβάλλον, όπου η διαφθορά και οι παντοειδείς εξαρτήσεις έχουν αναχθεί σε... εθιμικό δίκαιο.
Οσο το συντεταγμένο ποδόσφαιρο λειτουργεί με όρους σοβιετικής δημοκρατίας, θα διαιωνίζονται τα ίδια φαινόμενα. Το ξέρετε ότι ο Ολυμπιακός και ο Αρης όταν εκλέγεται η νέα διοίκηση της ΕΠΟ διαθέτουν το 1/16 της ψήφου του μπιτς σόκερ; Το ξέρετε ότι το ποδόσφαιρο σάλας είναι 16 φορές πιο ισχυρό στη γενική συνέλευση της ομοσπονδίας απ’ ό,τι είναι ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ;
Οταν υπάρχει ένα στρεβλό εκλογικό σύστημα που επιχειρεί να εξυπηρετήσει σκοπιμότητες και να διατηρήσει πρόσωπα που σιτίζονται χρόνια τώρα από την ποδοσφαιρική διαφθορά, γιατί μπορεί να ελπίζει κανείς ότι θα αλλάξει το σκηνικό και θα δούμε γενναίες αποφάσεις και από την αθλητική Δικαιοσύνη;
Η κατάσταση θα μένει τελματωμένη όσο δεν ακούγεται η βάση του ποδοσφαίρου, δηλαδή οι χιλιάδες παράγοντες σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Κι αν η σιωπή τους είναι ένδειξη συνενοχής, τότε δεν μπορούμε να ελπίζουμε.
Αν δεν αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους, ας μην περιμένουν οτιδήποτε από την ηγεσία. Η συνευθύνη είναι το μεγαλείο της δημοκρατίας και δυστυχώς κάποιοι φρόντισαν να την καταργήσουν όχι μονάχα στην κοινωνία, αλλά και στο ποδόσφαιρο. Αλλωστε, όλα τελικά είναι ζητήματα νοοτροπίας και παιδείας.
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου