Τα Γιάννινα δεν είναι Λονδίνο και οι Ζωσιμάδες δεν
προσομοιάζουν καν στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν, με αποτέλεσμα ο ΠΑΟΚ να φύγει
με την αγχωτική ισοπαλία από την Ήπειρο μετά το θρίαμβο στην Αγγλία.
Γράφει ο Ευγένιος Δαδαλιάρας.
Κοντεύει να γίνει νομοτελειακό για τον ΠΑΟΚ τα τελευταία δύο χρόνια.
Από τη μία στήνει ευρωπαϊκούς θριάμβους (Κωνσταντινούπολη, Ζάγκρεμπ,
παραλίγο στη Μόσχα και πρόσφατα στο Λονδίνο) κι από την άλλη δεν μπορεί
να τους συνδυάσει με πολύτιμες νίκες στην Ελλάδα. Ο ορισμός του
σκοτσέζικου ντους!
Τη νίκη στην Αγγλία οι "ασπρόμαυροι" τη χάρηκαν με την ψυχή τους. Ταυτόχρονα, όμως, προβληματίζονταν για αυτό που είχαν μπροστά τους, το παιχνίδι, δηλαδή, στους Ζωσιμάδες. Το καταλάβαινε εύκολα αυτό, όποιος το προηγούμενο τριήμερο εισέπραττε με κάποιο τρόπο κλίμα από τα αποδυτήρια του "Δικέφαλου".
Φυσικά, δεν φοβόταν τον αγώνα λόγω της δυναμικής των αντιπάλων, όσο -κυρίως- εξαιτίας της ίδιας της κατάστασης της ομάδας. Οι περισσότεροι από τους επτά που έβγαλαν όλο το εννενηντάλεπτο στο Λονδίνο ήταν βέβαιο ότι θα έπαιζαν και στα Γιάννινα. Επομένως, η κούραση μετά την υπερπροσπάθεια στην Αγγλία δεν θα ήταν μια δικαιολογία σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος, αλλά απτή πραγματικότητα. Βρέθηκαν οι "ασπρόμαυροι" να παίζουν και σε βαρύ τερέν στους Ζωσιμάδες, οπότε το... γλυκό έδεσε.
Σεζόν καρμπόν με την περασμένη
Το κακό για τον "Δικέφαλο" είναι ότι η σεζόν εξελίσσεται ακριβώς όπως η προηγούμενη. Με αποτελέσματα που θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένα στις μνήμες όλων στην Ευρώπη και... μπόλικη μιζέρια στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου η κορυφή όλο και ξεμακραίνει, όλο και πιο θολά φαίνεται.
Με ένα ρόστερ που είναι εμφανές ότι δεν είναι "γεμάτο" (δεν αναφερόμαστε στον αριθμό των παικτών, αλλά στο κατά πόσο είναι ίσης αξίας οι είκοσι, τουλάχιστον, παίκτες, που απαιτούνται για να βγει μια απαιτητική χρονιά, με απανωτές υποχρεώσεις) και χωρίς ξεκάθαρο στόχο σε Ελλάδα και Ευρώπη, είναι λογικό κι επόμενο οι "ασπρόμαυροι" να περνούν αυτό το κρύο-ζεστό και τούμπαλιν.
Από την αρχή της περιόδου έχουμε αναφέρει πολλές φορές ότι λαμβάνοντας ως δεδομένο αυτό που έγινε τη σεζόν 2010-2011, οι "ασπρόμαυροι" έπρεπε να έχουν ξεκαθαρίσει απολύτως τι ήθελαν να πράξουν την τρέχουσα. Δεν έγινε ποτέ αυτό, όμως, ή -για να το πούμε ακριβέστερα- ουδέποτε έγινε δημοσίως γνωστό ποιος είναι ο στόχος που τέθηκε.
Στην πρώτη περίπτωση, οι παίκτες δικαιούνται και σκέφτονται όπως θέλουν και να πράττουν κατά το πώς τους βγαίνει. Αν ισχύει το δεύτερο, όμως, κακώς έγινε ό,τι έγινε, αφού ο κόσμος δικαιούται να ξέρει. Και δικαιούται να ξέρει, για να έχει κατά νου τι πρέπει να περιμένει.
Όπως και να έχει, θα το πούμε για άλλη μία φορά κι ας γινόμαστε κουραστικοί: το κυνήγι βαθμών στην Ελλάδα πρέπει να αποτελεί πρώτη προτεραιότητα, γιατί αυτοί οδηγούν ξανά στην Ευρώπη και γιατί αυτοί μπορούν να ανοίξουν προοπτική στην ομάδα να οδηγηθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, που είναι ο μεγαλύτερος στόχος από όλους. Η Ευρώπη έπεται -αν και στο σημείο αυτό οφείλουμε να τονίσουμε ότι επιτυχίες όπως η πρόσφατη στο Λονδίνο βοηθούν τα μέγιστα το σύλλογο σε διάφορα επίπεδα.
Να σώσουν ό,τι σώζεται
Πάμε τώρα στο διά ταύτα. Η πρόκριση στους "32" του Europa League είναι γεγονός. Το τελευταίο παιχνίδι με τη Ρουμπίν Καζάν έχει χαρακτήρα διαδικαστικό και μπορεί να εξυπηρετήσει μόνο το γόητρο. Άλλο ταξίδι (παίζουν κι αυτά το ρόλο τους και μεγαλώνουν την κούραση) δεν υπάρχει, οπότε το μυαλό θα απασχολήσει εκ νέου η Ευρώπη καλό Φεβρουάριο.
Μέχρι τότε, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ έχει πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανασυντάξει δυνάμεις, να επικεντρωθεί στον βασικό του στόχο, που (πρέπει να) είναι η αναρρίχηση στο βαθμολογικό πίνακα της Superleague και να προσπαθήσει να καλύψει μεγάλο μέρος από το χαμένο έδαφος. Να σώσει, δηλαδή, ό,τι σώζεται (ακόμη)!
Το κουβάρι, σε ό,τι αφορά στο πρωτάθλημα, είναι αλήθεια ότι έχει μαζέψει αρκετά. Υπάρχει, όμως, περιθώριο να διορθωθεί σε κάποιον βαθμό η κατάσταση. Με σχέδιο, σαφή αγωνιστικό προσανατολισμό και μέθοδο, πολλά μπορούν να αλλάξουν. Αν γίνουν και κάποιες διορθωτικές κινήσεις τον Ιανουάριο στο ρόστερ, οι "ασπρόμαυροι" μπορούν να έχουν καλύτερη τύχη. Υπάρχουν πολλές επιτυχίες, σίγουρα υποδεέστερες από αυτή στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν, αλλά σημαντικές για άλλους λόγους, που μπορούν να τους... δοξάσουν. Ας τις κυνηγήσουν, λοιπόν...
Πηγή: olapaok.gr
Τη νίκη στην Αγγλία οι "ασπρόμαυροι" τη χάρηκαν με την ψυχή τους. Ταυτόχρονα, όμως, προβληματίζονταν για αυτό που είχαν μπροστά τους, το παιχνίδι, δηλαδή, στους Ζωσιμάδες. Το καταλάβαινε εύκολα αυτό, όποιος το προηγούμενο τριήμερο εισέπραττε με κάποιο τρόπο κλίμα από τα αποδυτήρια του "Δικέφαλου".
Φυσικά, δεν φοβόταν τον αγώνα λόγω της δυναμικής των αντιπάλων, όσο -κυρίως- εξαιτίας της ίδιας της κατάστασης της ομάδας. Οι περισσότεροι από τους επτά που έβγαλαν όλο το εννενηντάλεπτο στο Λονδίνο ήταν βέβαιο ότι θα έπαιζαν και στα Γιάννινα. Επομένως, η κούραση μετά την υπερπροσπάθεια στην Αγγλία δεν θα ήταν μια δικαιολογία σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος, αλλά απτή πραγματικότητα. Βρέθηκαν οι "ασπρόμαυροι" να παίζουν και σε βαρύ τερέν στους Ζωσιμάδες, οπότε το... γλυκό έδεσε.
Σεζόν καρμπόν με την περασμένη
Το κακό για τον "Δικέφαλο" είναι ότι η σεζόν εξελίσσεται ακριβώς όπως η προηγούμενη. Με αποτελέσματα που θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένα στις μνήμες όλων στην Ευρώπη και... μπόλικη μιζέρια στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου η κορυφή όλο και ξεμακραίνει, όλο και πιο θολά φαίνεται.
Με ένα ρόστερ που είναι εμφανές ότι δεν είναι "γεμάτο" (δεν αναφερόμαστε στον αριθμό των παικτών, αλλά στο κατά πόσο είναι ίσης αξίας οι είκοσι, τουλάχιστον, παίκτες, που απαιτούνται για να βγει μια απαιτητική χρονιά, με απανωτές υποχρεώσεις) και χωρίς ξεκάθαρο στόχο σε Ελλάδα και Ευρώπη, είναι λογικό κι επόμενο οι "ασπρόμαυροι" να περνούν αυτό το κρύο-ζεστό και τούμπαλιν.
Από την αρχή της περιόδου έχουμε αναφέρει πολλές φορές ότι λαμβάνοντας ως δεδομένο αυτό που έγινε τη σεζόν 2010-2011, οι "ασπρόμαυροι" έπρεπε να έχουν ξεκαθαρίσει απολύτως τι ήθελαν να πράξουν την τρέχουσα. Δεν έγινε ποτέ αυτό, όμως, ή -για να το πούμε ακριβέστερα- ουδέποτε έγινε δημοσίως γνωστό ποιος είναι ο στόχος που τέθηκε.
Στην πρώτη περίπτωση, οι παίκτες δικαιούνται και σκέφτονται όπως θέλουν και να πράττουν κατά το πώς τους βγαίνει. Αν ισχύει το δεύτερο, όμως, κακώς έγινε ό,τι έγινε, αφού ο κόσμος δικαιούται να ξέρει. Και δικαιούται να ξέρει, για να έχει κατά νου τι πρέπει να περιμένει.
Όπως και να έχει, θα το πούμε για άλλη μία φορά κι ας γινόμαστε κουραστικοί: το κυνήγι βαθμών στην Ελλάδα πρέπει να αποτελεί πρώτη προτεραιότητα, γιατί αυτοί οδηγούν ξανά στην Ευρώπη και γιατί αυτοί μπορούν να ανοίξουν προοπτική στην ομάδα να οδηγηθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, που είναι ο μεγαλύτερος στόχος από όλους. Η Ευρώπη έπεται -αν και στο σημείο αυτό οφείλουμε να τονίσουμε ότι επιτυχίες όπως η πρόσφατη στο Λονδίνο βοηθούν τα μέγιστα το σύλλογο σε διάφορα επίπεδα.
Να σώσουν ό,τι σώζεται
Πάμε τώρα στο διά ταύτα. Η πρόκριση στους "32" του Europa League είναι γεγονός. Το τελευταίο παιχνίδι με τη Ρουμπίν Καζάν έχει χαρακτήρα διαδικαστικό και μπορεί να εξυπηρετήσει μόνο το γόητρο. Άλλο ταξίδι (παίζουν κι αυτά το ρόλο τους και μεγαλώνουν την κούραση) δεν υπάρχει, οπότε το μυαλό θα απασχολήσει εκ νέου η Ευρώπη καλό Φεβρουάριο.
Μέχρι τότε, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ έχει πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανασυντάξει δυνάμεις, να επικεντρωθεί στον βασικό του στόχο, που (πρέπει να) είναι η αναρρίχηση στο βαθμολογικό πίνακα της Superleague και να προσπαθήσει να καλύψει μεγάλο μέρος από το χαμένο έδαφος. Να σώσει, δηλαδή, ό,τι σώζεται (ακόμη)!
Το κουβάρι, σε ό,τι αφορά στο πρωτάθλημα, είναι αλήθεια ότι έχει μαζέψει αρκετά. Υπάρχει, όμως, περιθώριο να διορθωθεί σε κάποιον βαθμό η κατάσταση. Με σχέδιο, σαφή αγωνιστικό προσανατολισμό και μέθοδο, πολλά μπορούν να αλλάξουν. Αν γίνουν και κάποιες διορθωτικές κινήσεις τον Ιανουάριο στο ρόστερ, οι "ασπρόμαυροι" μπορούν να έχουν καλύτερη τύχη. Υπάρχουν πολλές επιτυχίες, σίγουρα υποδεέστερες από αυτή στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν, αλλά σημαντικές για άλλους λόγους, που μπορούν να τους... δοξάσουν. Ας τις κυνηγήσουν, λοιπόν...
Πηγή: olapaok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου