Μα ο Πορτογάλος είναι σαν τον Άγιο Βασίλη, για το
ποδόσφαιρο μας. Τρομερή δουλειά σε συλλογικό επίπεδο, έστω μέχρι ένα
επίπεδο (κέρδισε ένα μόνο Κύπελλο με την ΑΕΚ). Γράφει ο Μιχάλης Τσώχος.
Αναλαμβάνει την εθνική, σε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο, στην σκιά του
θρύλου Ρεχάγκελ. Όχι μόνο τα καταφέρνει, αλλά πάει την εθνική μας στα
τελικά του Γιούρο, πρώτη, ενώ η μεταβατική αυτή περίοδος δεν έμοιαζε η
πλέον ιδανική. Ηρέμησε τα αποδυτήρια του αντιπροσωπευτικού μας
συγκροτήματος. Έδωσε ελπίδα σε πολλά νέα παιδιά, που δεν αγωνίζονται κατ
ανάγκην στους «μεγάλους» ή στο εξωτερικό, πως έχουν τύχη να φορέσουν
την φανέλλα με το εθνόσημο. Βάζει τις βάσεις για να υπάρξει επιτέλους
μια ενιαία λειτουργία σε εθνικό ποδοσφαιρικό επίπεδο.
Βέβαια ο καλός προπονητής δεν κρίνεται μόνο από αυτό. Πρέπει να έχει και ρέντα, ιδιαίτερα σε ομάδες, όπως η δική μας. Αγωνιστική και μη. Και με τα δείγματα του σε συλλογικό επίπεδο, είχαμε αρκετές αμφιβολίες. Σε κάποια ματς, είδαμε ότι αυτό άλλαζε με την γαλανόλευκη, και ότι η μπάλλα μας έκανε τα χατίρια.
Περιμέναμε και μια κλήρωση, για να είμαστε πιο σίγουροι. Η πρώτη ήταν για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014: Ελλάδα, Σλοβακία, Βοσνία, Λιθουανία, Λεττονία, Λιχτενστάιν. Δεν την λες και δύσκολη, έτσι; Οι «άπιστοι Θωμάδες» όμως ήθελαν και άλλο δείγμα. Και ήρθε: με την κλήρωση της τελικής φάσης του Γιούρο.
Αν έψαχνε να βρει κανείς πιο βατή κλήρωση, δεν θα μπορούσε νομίζω. Άντε να βάλεις το ΕΙΡΕ στην θέση της Τσεχίας (αν και οι πεισματάρηδες Ιρλανδοί, δεν εγκαταλείπουν εύκολα). Βρέθηκες όμως στον όμιλο, με τον πιο εύκολο θεωρητικά του πρώτου γκρουπ, που είναι η Πολωνία (Ουκρανία, Ισπανία, Ολλανδία είναι πολύ πιο ποιοτικές ομάδες και με τις οποίες ακόμη και η παράδοση δεν είναι υπέρ μας), αλλά και του δεύτερου γκρουπ με την Ρωσία (Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία οι άλλες) και μάλιστα με την πρώτη, από το χέρι του Ζιντάν. Πόσες πιθανότητες δηλαδή μπορεί να είχε αυτό να συμβεί;
Και δεν είναι μόνο αυτό. Έχεις και το πρόγραμμα αγώνων, που μοιάζει ιδανικό: πρεμιέρα με τους διοργανωτές, που θα έχουν τεράστιο άγχος και όσο «σπρώξιμο» και αν φάνε, δεν είναι η σούπερ ομάδα, που θα σε φοβίσει και φινάλε με το φαβορί του ομίλου Ρωσία, σε μια ημερομηνία όμως, που όλα μπορεί να έχουν κριθεί. Αν κάνεις ξεκίνημα με νίκες (εφικτό) με Πολωνία και Τσεχία, τότε τίποτε δεν σε σταματά. Βέβαια υπάρχει ένα θεματάκι με την προϊστορία, αφού οι Ρώσοι συνήθως σε κερδίζουν, ενώ στους Πολωνούς δύσκολα βάζουμε γκολ (στα 4 τελευταία ματς δεν το χουμε κάνει, ενώ μας είχαν κερδίσει 1-0 και στην προετοιμασία για το EURO 2004)-με τους Τσέχους μόλις 4 ματς δεν «μετράνε». Όμως άλλο είναι τώρα να βρίσκεις μπροστά σου την Γερμανία, την Ολλανδία, την Ισπανία, και άλλο τους συμπατριώτες του Γιάτσεκ.
Για αυτό σας λέω: Αγιος Βασίλης ο Σάντος. Santa Claus!
ΥΓ Σωστά όλοι καρτούν χαμηλούς τόνους, αλλά αν δεν σ αφήνουν να ονειρεύεσαι, ότι θα παλέψεις την πρόκριση με αυτούς τους αντιπάλους, τότε με ποιους θα μπορείς να το κάνεις; Αφήστε δε, που μετά το ναυάγιο της προηγούμενης διοργάνωσης, ακόμη και αν αποκλειστούμε τελικά, νομίζω ότι θα το έχουμε προσπαθήσει και ουδείς θα αναρωτηθεί πάλι, τι δουλειά έχουμε εμείς στα τελικά.
Πηγή: pamesports.gr
Βέβαια ο καλός προπονητής δεν κρίνεται μόνο από αυτό. Πρέπει να έχει και ρέντα, ιδιαίτερα σε ομάδες, όπως η δική μας. Αγωνιστική και μη. Και με τα δείγματα του σε συλλογικό επίπεδο, είχαμε αρκετές αμφιβολίες. Σε κάποια ματς, είδαμε ότι αυτό άλλαζε με την γαλανόλευκη, και ότι η μπάλλα μας έκανε τα χατίρια.
Περιμέναμε και μια κλήρωση, για να είμαστε πιο σίγουροι. Η πρώτη ήταν για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014: Ελλάδα, Σλοβακία, Βοσνία, Λιθουανία, Λεττονία, Λιχτενστάιν. Δεν την λες και δύσκολη, έτσι; Οι «άπιστοι Θωμάδες» όμως ήθελαν και άλλο δείγμα. Και ήρθε: με την κλήρωση της τελικής φάσης του Γιούρο.
Αν έψαχνε να βρει κανείς πιο βατή κλήρωση, δεν θα μπορούσε νομίζω. Άντε να βάλεις το ΕΙΡΕ στην θέση της Τσεχίας (αν και οι πεισματάρηδες Ιρλανδοί, δεν εγκαταλείπουν εύκολα). Βρέθηκες όμως στον όμιλο, με τον πιο εύκολο θεωρητικά του πρώτου γκρουπ, που είναι η Πολωνία (Ουκρανία, Ισπανία, Ολλανδία είναι πολύ πιο ποιοτικές ομάδες και με τις οποίες ακόμη και η παράδοση δεν είναι υπέρ μας), αλλά και του δεύτερου γκρουπ με την Ρωσία (Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία οι άλλες) και μάλιστα με την πρώτη, από το χέρι του Ζιντάν. Πόσες πιθανότητες δηλαδή μπορεί να είχε αυτό να συμβεί;
Και δεν είναι μόνο αυτό. Έχεις και το πρόγραμμα αγώνων, που μοιάζει ιδανικό: πρεμιέρα με τους διοργανωτές, που θα έχουν τεράστιο άγχος και όσο «σπρώξιμο» και αν φάνε, δεν είναι η σούπερ ομάδα, που θα σε φοβίσει και φινάλε με το φαβορί του ομίλου Ρωσία, σε μια ημερομηνία όμως, που όλα μπορεί να έχουν κριθεί. Αν κάνεις ξεκίνημα με νίκες (εφικτό) με Πολωνία και Τσεχία, τότε τίποτε δεν σε σταματά. Βέβαια υπάρχει ένα θεματάκι με την προϊστορία, αφού οι Ρώσοι συνήθως σε κερδίζουν, ενώ στους Πολωνούς δύσκολα βάζουμε γκολ (στα 4 τελευταία ματς δεν το χουμε κάνει, ενώ μας είχαν κερδίσει 1-0 και στην προετοιμασία για το EURO 2004)-με τους Τσέχους μόλις 4 ματς δεν «μετράνε». Όμως άλλο είναι τώρα να βρίσκεις μπροστά σου την Γερμανία, την Ολλανδία, την Ισπανία, και άλλο τους συμπατριώτες του Γιάτσεκ.
Για αυτό σας λέω: Αγιος Βασίλης ο Σάντος. Santa Claus!
ΥΓ Σωστά όλοι καρτούν χαμηλούς τόνους, αλλά αν δεν σ αφήνουν να ονειρεύεσαι, ότι θα παλέψεις την πρόκριση με αυτούς τους αντιπάλους, τότε με ποιους θα μπορείς να το κάνεις; Αφήστε δε, που μετά το ναυάγιο της προηγούμενης διοργάνωσης, ακόμη και αν αποκλειστούμε τελικά, νομίζω ότι θα το έχουμε προσπαθήσει και ουδείς θα αναρωτηθεί πάλι, τι δουλειά έχουμε εμείς στα τελικά.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου