Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου αρθρογραφεί για το ενδεχόμενο ενασχόλησης του Ντέμη Νικολαΐδη με τα διοικητικά της ΠΑΕ AEK.
Η πιθανότητα επιστροφής του προκαλεί ρίγος στους (παρά πολλούς
ομολογουμένως) ακραιφνείς υποστηρικτές του, σε εκείνους οι οποίοι
πληγώθηκαν κατά την αποχώρησή, που δεν έπαψαν στιγμή να του δίνουν
δίκιο, να εξυμνούν την προσπάθειά του να σώσει την ΑΕΚ αρχικά και το
έργο που έκανε (ή τέλος πάντων προσπάθησε να φέρει εις πέρας) στη
συνέχεια, που εξακολουθούν ως και σήμερα να πιστεύουν ότι είναι ο
μοναδικός άνθρωπος που σκέφτεται με ανιδιοτέλεια και όχι με το χρήμα ως
οδηγό του.
Ο αντίλογος _ που ασφαλώς έχει τα δικά του δυνατά επιχειρήματα
εμπλουτισμένα με πολλές ερωτήσεις, απορίες και κυρίως αντιρρήσεις _ δεν
έχει και τόσο μεγάλη σημασία τη σήμερον διότι η απόφαση όλων πρέπει να
είναι κοινή: σβήνουμε το παρελθόν και κοιτάμε μπροστά, πλέον δεν
περισσεύει κανείς!
Αυτό ήταν το μήνυμα της συνάντησης στο δωματιάκι, εκεί που ο Ντέμης
(ξανα)βρέθηκε τετ-α-τετ με ανθρώπους που τον λάτρεψαν, τον αποθέωσαν
αλλά και τον αποκαθήλωσαν. Μετανιωμένος εκείνος για δικά του λάθη,
διαλλακτικοί οι άνθρωποι γύρω του και με διάθεση να αποδεχτούν ότι
υπήρξαν στιγμές που κι εκείνοι τήρησαν υπερβολικά σκληρή στάση.
Στο τέλος της ημέρας δεν έχει σημασία το αν συμφωνούν σε όλα ή όχι, όσο
το ότι βρέθηκαν εκεί και τα συζήτησαν. Και ακόμα περισσότερο ότι
αποφάσιαν να τραβήξουν τη διαχωριστή γραμμή ανάμεσα στο τώρα και στο
τότε. Να δώσουν ένα χαστούκι στην παρελθοντολογία που ανέκαθεν
προκαλούσε έριδες και εσωστρέφεια στην ΑΕΚ.
Τα δύο ερωτήματα που διψούν για απάντηση είναι...
... τα εξής: άραγε ο Ντέμης προτίθεται να επιστρέψει διαδραματίζοντας εκ νέου σημαίνοντα ρόλο στα κοινά της κιτρινόμαυρης ΠΑΕ;
Η μήπως αυτή η προσπάθειά του αποσκοπεί στο να «καθαρίσει» το όνομά
του, να δώσει απλώς μία (σημαντική αναμφίβολα) βοήθεια στην ομάδα της
καρδιάς του και να περάσει στα παιδιά του το μήνυμα ότι αυτή πρέπει να
αγαπήσουν μεγαλώνοντας;
Δίχως να αιωρείται ότι ο πατέρας τους υπήρξε κακοδιαχειριστής, υπαίτιος
καταστροφής της ΑΕΚ ή κάτι από όσα κατά καιρούς του έχουν καταλογιστεί
μέσα από αναρτήσεις διαφόρων πανό στις εξέδρες του ΟΑΚΑ.
Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι όλη αυτή η προσπάθεια του Ντέμη, το γεγονός
ότι «σκίστηκε» το τελευταίο διάστημα ώστε η ΠΑΕ να αποκτήσει (έστω αυτή
τη) ρευστότητα και η συνεργασία του με τον άκρως δραστήριο Χάρη
Οικονομόπουλου έγινε με μοναδικό στόχο την παροχή ενός δανείου 2 εκατ.
ευρώ, για το οποίο ακόμα δεν έχουμε μάθει ποιος είναι ο άνθρωπος που το
δίνει στην ΑΕΚ.
Ο (σοφότερος πλέον) Ντέμης τη σκέφτεται την επιστροφή του κι ας μην το
ομολογεί. Δεν βιάζεται και δεν αγχώνεται διότι διαπιστώνει ότι είναι ο
μοναδικός που κινεί νήματα και κάνει παιχνίδι όταν οι (α-μέτοχοι) άλλοτε
συνοδοιπόροι του σφυρίζουν αδιάφορα και επιδίδονται στο αγαπημένο τους
σπορ. Όχι δεν είναι το ποδόσφαιρο αλλά η κολοκυθιά!
Επίσης γνωρίζει πολύ καλά ότι στο πρόσωπό του ακόμα και εκείνοι που
πληγώθηκαν, θύμωσαν, εναντιώθηκαν και ένιωσαν ότι (ψυχικά και
συναισθηματικά) εξαπατήθηκαν από εκείνον, βλέπουν ακόμα την ελπίδα, ένα
φως στην άκρη ενός σκοτεινού και υποχθόνιου τούνελ.
Υ.Γ. Σε στιγμές απόλυτης κρίσης, το να χλευάζεις και να ακυρώνεις την
προσπάθεια κάποιου να βοηθήσει, είναι σύμπτωμα εκτός από μίζερο και
(φουλ) συμπλεγματικό. Αναφέρομαι σε πρωτοσέλιδο εφημερίδας που
ισχυρίζεται ότι κόπτεται για το καλό της ΑΕΚ αλλά εξακολουθεί να παίζει
παιχνίδια πρώην διοικούντων. Με τα συγχαρητήρια της UEFA στον
Κωνσταντινίδη τι γίνεται παιδιά; Διότι σήμερα κληρώνει...
Πηγή: sport24.gr
Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου