Στον αθλητισμό, ο παράγοντας τύχη, είναι πολλές
φορές καθοριστικός. Το ποδόσφαιρο, δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση
και επιβεβαιώθηκε αυτό και στο ντέρμπι της Τούμπας. Γράφει ο Μιχάλης
Τσώχος.
Ο Άρης μπορεί να κατέβηκε φανερά με τακτική να διατηρήσει το μηδέν στην
άμυνα του και εάν μπορεί το κάτι παραπάνω, σε αντεπίθεση, να το
κυνηγήσει και τελικά δικαιώθηκε εκ του αποτελέσματος.
Όμως έπρεπε να συνδράμει και η τύχη, που ήταν στο πλευρό του, στο β ημίχρονο, στα δύο δοκάρια του ΠΑΟΚ: πέντε-δέκα εκατοστά πιο δίπλα να είχε πάει η μπάλλα, θα κατέληγε στα δίχτυα του Βελλίδη (που έκανε και την απόκρουση του αγώνα στο τέλος, σε σουτ του Νιμανί) και θα μιλούσαμε πιθανότατα για άλλο ματς.
Με τα «αν» όμως, δεν γράφεται η ποδοσφαιρική ιστορία και ο Δικέφαλος χάνει ένα τρίποντο, κλωτσώντας και πολλές ευκαιρίες, στα πρώτα 45 λεπτά, όπου με την φόρα από το Ούντινε, ήταν καταιγιστικός στο διάστημα 1-20 και 35-45. Στο τέλος όμως της βραδιάς, κρατάει και ένα μικρό χαμόγελο για την άκρη, διότι η «πόρνη» (που έλεγε και ο Όσιμ) τιμωρεί τους «χασογκόληδες». Στην Τούμπα δεν το έκανε, προφανώς σεβόμενη την προσπάθεια των ποδοσφαιριστών του Μπόλονι, να στέκονται σε δύο διαφορετικές βάρκες και να ισορροπούν εξαιρετικά. Αλλά και οι «κίτρινοι» δεν το κυνήγησαν πολύ.
Στην οικονομία του πρωταθλήματος δεν αλλάζει το παραμικρό, και ο ΠΑΟΚ συνεχίζει, χωρίς να κοιτά πίσω του. Δεν έχει την πολυτέλεια, αφού η Ουντινέζε περιμένει την Πέμπτη. Τουλάχιστον, με την εικόνα που έβγαλε στην Τούμπα, γλυτώνει από τα γνωστά «λαϊκά δικαστήρια», που στήνονται, ιδιαίτερα μετά από τα ντέρμπυ με τον «αιώνιο εχθρό» στην πόλη, που δεν τα κερδίζεις (ένθεν και ένθεν). Η πικρία για το Χ, μετριάζεται από την διάθεση, το πάθος και την εικόνα σε μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού.
Όσο για τον Άρη, είναι φανερά καλύτερος και συμμαζεμένος, από το προηγούμενο διάστημα, θέλει όμως πολύ δουλειά για να επανέλθει στα περυσινά στάνταρ, που τον έφεραν στους 32 της Ευρώπης.
Ήταν πάντως ένα ωραίο ντέρμπυ, με καλό ρυθμό και διάθεση για να παιχθεί ποδόσφαιρο και όχι κλωτσοπατινάδα.
Πηγή: pamesports.gr
Όμως έπρεπε να συνδράμει και η τύχη, που ήταν στο πλευρό του, στο β ημίχρονο, στα δύο δοκάρια του ΠΑΟΚ: πέντε-δέκα εκατοστά πιο δίπλα να είχε πάει η μπάλλα, θα κατέληγε στα δίχτυα του Βελλίδη (που έκανε και την απόκρουση του αγώνα στο τέλος, σε σουτ του Νιμανί) και θα μιλούσαμε πιθανότατα για άλλο ματς.
Με τα «αν» όμως, δεν γράφεται η ποδοσφαιρική ιστορία και ο Δικέφαλος χάνει ένα τρίποντο, κλωτσώντας και πολλές ευκαιρίες, στα πρώτα 45 λεπτά, όπου με την φόρα από το Ούντινε, ήταν καταιγιστικός στο διάστημα 1-20 και 35-45. Στο τέλος όμως της βραδιάς, κρατάει και ένα μικρό χαμόγελο για την άκρη, διότι η «πόρνη» (που έλεγε και ο Όσιμ) τιμωρεί τους «χασογκόληδες». Στην Τούμπα δεν το έκανε, προφανώς σεβόμενη την προσπάθεια των ποδοσφαιριστών του Μπόλονι, να στέκονται σε δύο διαφορετικές βάρκες και να ισορροπούν εξαιρετικά. Αλλά και οι «κίτρινοι» δεν το κυνήγησαν πολύ.
Στην οικονομία του πρωταθλήματος δεν αλλάζει το παραμικρό, και ο ΠΑΟΚ συνεχίζει, χωρίς να κοιτά πίσω του. Δεν έχει την πολυτέλεια, αφού η Ουντινέζε περιμένει την Πέμπτη. Τουλάχιστον, με την εικόνα που έβγαλε στην Τούμπα, γλυτώνει από τα γνωστά «λαϊκά δικαστήρια», που στήνονται, ιδιαίτερα μετά από τα ντέρμπυ με τον «αιώνιο εχθρό» στην πόλη, που δεν τα κερδίζεις (ένθεν και ένθεν). Η πικρία για το Χ, μετριάζεται από την διάθεση, το πάθος και την εικόνα σε μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού.
Όσο για τον Άρη, είναι φανερά καλύτερος και συμμαζεμένος, από το προηγούμενο διάστημα, θέλει όμως πολύ δουλειά για να επανέλθει στα περυσινά στάνταρ, που τον έφεραν στους 32 της Ευρώπης.
Ήταν πάντως ένα ωραίο ντέρμπυ, με καλό ρυθμό και διάθεση για να παιχθεί ποδόσφαιρο και όχι κλωτσοπατινάδα.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου