Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο τις μέρες που διανύουμε να μιλήσει
κανείς για ποδόσφαιρο. Με όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας και την
αδυναμία των πολιτικών να αποτινάξουν από τον ουρανό της Ελλάδας την
δυστυχία και την απελπισία, πραγματικά, δεν σου κάνει καρδιά να
ασχοληθείς με το πιο σημαντικό από τα δευτερεύοντα πράγματα στη ζωή μας.
Παρόλα αυτά, όταν κάθισα να παρακολουθήσω τον αγώνα του ΠΑΟΚ με τον ΟΦΗ στο "Γεντί Κουλέ", μετά από καιρό ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό μου. Η εικόνα των οπαδών των δύο ομάδων να γιορτάζουν μαζί, η ζωντάνια ανθρώπων που δείχνουν να μην χάνουν με τίποτα το κουράγιό τους και η παρουσία της νύφης οπαδού του ΠΑΟΚ και του Κρητικού συζύγου της στην κερκίδα ήρθαν πάνω μου ως μηνύματα αισιοδοξίας. Ως ξεκάθαρες ενδείξεις ότι δεν πρέπει με τίποτα να σκύψουμε το κεφάλι και να παραιτηθούμε από τη ζωή. Ότι δεν πρέπει να κάνουμε τη χάρη σε όλους αυτούς που προσπαθούν να μας πε΄σιουν ότι έχουμε κάνει κάποιο μεγάλο έγκλημα τα προηγούμενα χρόνια και γι' αυτό οφείλουμε να πληρώσουμε.
Σάντος, Μπόλονι διαφέρουν στον τρόπο
Μ' αυτή τη σκέψη στο μυαλό μου, η παρακολούθηση του αγώνα ήρθε ως η καλύτερη... απόδραση από τη "μαύρη" καθημερινότητα. Βοήθησε σ' αυτό και ο τρόπος με τον οποίο αγωνίστηκε ο ΠΑΟΚ στο πρώτο μέρος. Ποδόσφαιρο κυριαρχίας, επιθέσεις από τα πλάγια αλλά και τον άξονα, διάθεση να επικρατήσει, όπως και έκανε, του αντιπάλου και να διεκδικήσει από το πρώτο λεπτό τη νίκη. Τα δύο γκολ του Γιάννου ήταν λογική απόρροια αυτής της επιθετικής φιλοσοφίας του ΠΑΟΚ την οποία έχουμε δει και άλλες φορές φέτος, με κυριότερο παράδειγμα το παιχνίδι του "Γουάιτ Χαρτ Λέιν".
Ο ΠΑΟΚ κέρδιζε και την εποχή του Φερνάντο Σάντος, αλλά στηριζόμενος στα στημένα, τις αντεπιθέσεις και στην πλήρη εξουδετέρωση των επιθετικών πλάνω του αντιπάλου. Πλέον το κάνει με πολύ όμορφο τρόπο. Παίζοντας, κατά διαστήματα, επιθετικό ποδόσφαιρο και συνδυάζοντας την ουσία με το θέαμα. Το ότι δεν έχει καταφέρει να το πετύχει αυτό στη μεγαλύτερη διάρκεια ενός παιχνιδιού, έχει να κάνει με το γεγονός πώς αυτού του είδους το ποδόσφαιρο είναι απαιτητικό, οδηγεί σε πολύ μεγάλη κατανάλωση δυνάμεων και, δυστυχώς, στον τωρινό ΠΑΟΚ δεν υπάρχει το βάθος στο έμψυχο δυναμικό για να δοθούν οι "ανάσες" σε παίκτες κλειδιά όπως ο Λίνο, ο Γκαρσία, ο Φωτάκης ο Λάζαρ και ο Σαλπιγγίδης.
Όπως και να έχει, η αλλαγή φιλοσοφίας του ΠΑΟΚ αποτελεί τη μεγαλύτερη συμβολή του Μπόλονι στην ομάδα. Μένει να δούμε αν από το καλοκαίρι, και με δεδομένο ότι ο μέσος όρος ηλικίας πέφτει, ο ΠΑΟΚ του Μπόλονι θα αποκτήσει και μεγαλύτερη διάρκεια στην καλή απόδοση.
Πηγή: olapaok.gr
Παρόλα αυτά, όταν κάθισα να παρακολουθήσω τον αγώνα του ΠΑΟΚ με τον ΟΦΗ στο "Γεντί Κουλέ", μετά από καιρό ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό μου. Η εικόνα των οπαδών των δύο ομάδων να γιορτάζουν μαζί, η ζωντάνια ανθρώπων που δείχνουν να μην χάνουν με τίποτα το κουράγιό τους και η παρουσία της νύφης οπαδού του ΠΑΟΚ και του Κρητικού συζύγου της στην κερκίδα ήρθαν πάνω μου ως μηνύματα αισιοδοξίας. Ως ξεκάθαρες ενδείξεις ότι δεν πρέπει με τίποτα να σκύψουμε το κεφάλι και να παραιτηθούμε από τη ζωή. Ότι δεν πρέπει να κάνουμε τη χάρη σε όλους αυτούς που προσπαθούν να μας πε΄σιουν ότι έχουμε κάνει κάποιο μεγάλο έγκλημα τα προηγούμενα χρόνια και γι' αυτό οφείλουμε να πληρώσουμε.
Σάντος, Μπόλονι διαφέρουν στον τρόπο
Μ' αυτή τη σκέψη στο μυαλό μου, η παρακολούθηση του αγώνα ήρθε ως η καλύτερη... απόδραση από τη "μαύρη" καθημερινότητα. Βοήθησε σ' αυτό και ο τρόπος με τον οποίο αγωνίστηκε ο ΠΑΟΚ στο πρώτο μέρος. Ποδόσφαιρο κυριαρχίας, επιθέσεις από τα πλάγια αλλά και τον άξονα, διάθεση να επικρατήσει, όπως και έκανε, του αντιπάλου και να διεκδικήσει από το πρώτο λεπτό τη νίκη. Τα δύο γκολ του Γιάννου ήταν λογική απόρροια αυτής της επιθετικής φιλοσοφίας του ΠΑΟΚ την οποία έχουμε δει και άλλες φορές φέτος, με κυριότερο παράδειγμα το παιχνίδι του "Γουάιτ Χαρτ Λέιν".
Ο ΠΑΟΚ κέρδιζε και την εποχή του Φερνάντο Σάντος, αλλά στηριζόμενος στα στημένα, τις αντεπιθέσεις και στην πλήρη εξουδετέρωση των επιθετικών πλάνω του αντιπάλου. Πλέον το κάνει με πολύ όμορφο τρόπο. Παίζοντας, κατά διαστήματα, επιθετικό ποδόσφαιρο και συνδυάζοντας την ουσία με το θέαμα. Το ότι δεν έχει καταφέρει να το πετύχει αυτό στη μεγαλύτερη διάρκεια ενός παιχνιδιού, έχει να κάνει με το γεγονός πώς αυτού του είδους το ποδόσφαιρο είναι απαιτητικό, οδηγεί σε πολύ μεγάλη κατανάλωση δυνάμεων και, δυστυχώς, στον τωρινό ΠΑΟΚ δεν υπάρχει το βάθος στο έμψυχο δυναμικό για να δοθούν οι "ανάσες" σε παίκτες κλειδιά όπως ο Λίνο, ο Γκαρσία, ο Φωτάκης ο Λάζαρ και ο Σαλπιγγίδης.
Όπως και να έχει, η αλλαγή φιλοσοφίας του ΠΑΟΚ αποτελεί τη μεγαλύτερη συμβολή του Μπόλονι στην ομάδα. Μένει να δούμε αν από το καλοκαίρι, και με δεδομένο ότι ο μέσος όρος ηλικίας πέφτει, ο ΠΑΟΚ του Μπόλονι θα αποκτήσει και μεγαλύτερη διάρκεια στην καλή απόδοση.
Πηγή: olapaok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου