Η ζωή γράφει παράξενα, αλλά όμορφα σενάρια κάποιες φορές... Αυτά είναι
τα σενάρια όμως, που μένουν στα χείλη και μεταφέρονται από γενιά σε
γενιά... Δεν έχει σημασία που θα φτάσει ο Ολυμπιακός φέτος στις
ευρωπαϊκές υποχρεώσεις του...
Αυτό που κατάφερε στη Μόσχα είναι ένα όμορφο παραμύθι με τρομακτική εναλλαγή συναισθημάτων. Με (αρχικά) happy end, που ελπίζουμε να κατοχυρωθεί σε μία εβδομάδα στον επαναληπτικό του Φαλήρου.
Οι συνθήκες που επικρατούσαν από την πρώτη στιγμή της αναχώρησης του Ολυμπιακού για τη Μόσχα, διαμόρφωναν ένα κλίμα απαιτούμενου ηρωισμού. Διότι, όπως και να το κάνουμε, οι Ρώσοι, είναι πολύ πιο συνηθισμένοι σε αυτές τις θερμοκρασίες, σε σχέση με τους παίκτες του Βαλβέρδε...
Η ιστορία συνεχίστηκε με την ΟΥΕΦΑ να μην παίρνει απόφαση σχετικά με τη διεξαγωγή του αγώνα μέχρι και την παραμονή, για να φτάσουμε μία ώρα πριν το ματς για να αποφασιστεί οριστικά η έναρξή του.
Ο ηρωισμός που λέγαμε, ήταν πλέον απαραίτητος... Σε έναν αγώνα που έμοιαζε ατελείωτος, ο Ολυμπιακός έχει τον απόλυτο έλεγχο, βάζει στο τέρμα της Ρούμπιν, αλλά όχι μόνο δεν καταφέρνει να σκοράρει, αλλά χάνει τον Μέλμπεργκ.
Η σκηνή της οριστικής αποχώρησής του, δίνει περισσότερο χρώμα και συναίσθημα στο παραμύθι. Η φάση εξελίσσεται στην αριστερή πτέρυγα της άμυνας των ερυθρόλευκων, αλλά εκείνη τη στιγμή, ο Σουηδός Βίκινγκ, δεν τρέχει καν... Περπατάει αποκαμωμένος (με διάσειση κι αμνησία) προς τον πάγκο...
Στην επανάληψη, ο Ολυμπιακός βρίσκει τον πρώτο εγγεγραμμένο στο φύλλο αγώνος ήρωά του (διότι γενικά, ο Μανιάτης είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής), στο πρόσωπο του Φουστέρ, που σκοράρει το 0-1.
Τα επόμενα πέντε λεπτά συνιστούν την αποθέωση του απρόσμενου, της εναλλαγής συναισθημάτων και της ανάδειξης προσώπων, την οποία έτσι κι αλλιώς λατρεύει το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός.
Δεν είχαν κοπάσει οι πανηγυρισμοί των ερυθρόλευκων για το γκολ του Φουστέρ και σε μία ανύποπτη φάση, ο Καραντενίζ κερδίσει το πέναλτι από τον Μέγερι που αποβάλλεται.
Είναι μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου, που μία αποβολή είναι αποφασιστική όχι στον αρνητικό, αλλά τον θετικό άξονα.
Ο Βαλβέρδε καλεί τον Κάρολ από τον πάγκο. Στην πρώτη συμμετοχή του, στην πρώτη επαφή του στο πρώτο δευτερόλεπτο της καριέρας του στον Ολυμπιακό, ο Βορειοϊρλανδός γράφει μία χρυσή σελίδα στην ιστορία του. Είτε λόγω εμπειρίας, είτε λόγο τύχης, είτε... είτε... είτε... ο Κάρολ μπαίνει στο γήπεδο και αναδεικνύεται στο πρόσωπο της φετινής ευρωπαϊκής πορείας του Ολυμπιακού (αν φυσικά η νίκη στη Μόσχα θα έχει αντίκρισμα και οδηγήσει στην πρόκριση)...
Το πέναλτι του Νάτκο, δε είναι ισχυρό, είναι όμως δύσκολο και τεχνικό... Συρτό στην αριστερή γωνιά της εστίας. Κι όμως ο Κάρολ πέφτει και σταματάει την εκτέλεση του Νάτκο... Μέσα σε μία στιγμή, σε ένα δευτερόλεπτο, ο άνθρωπος που ήρθε αντιμέτωπος με την προσωπική καταστροφή εξαιτίας ψυχολογικών προβλημάτων που τον οδήγησαν στο αλκοόλ, έγινε ήρωας.
Για αυτό ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο είναι μία μαγεία. Διότι από στιγμή σε στιγμή, τα πάντα μπορούν να αλλάξουν με τον πιο δραματικό τρόπο...
πηγή: sportdog.gr
Αυτό που κατάφερε στη Μόσχα είναι ένα όμορφο παραμύθι με τρομακτική εναλλαγή συναισθημάτων. Με (αρχικά) happy end, που ελπίζουμε να κατοχυρωθεί σε μία εβδομάδα στον επαναληπτικό του Φαλήρου.
Οι συνθήκες που επικρατούσαν από την πρώτη στιγμή της αναχώρησης του Ολυμπιακού για τη Μόσχα, διαμόρφωναν ένα κλίμα απαιτούμενου ηρωισμού. Διότι, όπως και να το κάνουμε, οι Ρώσοι, είναι πολύ πιο συνηθισμένοι σε αυτές τις θερμοκρασίες, σε σχέση με τους παίκτες του Βαλβέρδε...
Η ιστορία συνεχίστηκε με την ΟΥΕΦΑ να μην παίρνει απόφαση σχετικά με τη διεξαγωγή του αγώνα μέχρι και την παραμονή, για να φτάσουμε μία ώρα πριν το ματς για να αποφασιστεί οριστικά η έναρξή του.
Ο ηρωισμός που λέγαμε, ήταν πλέον απαραίτητος... Σε έναν αγώνα που έμοιαζε ατελείωτος, ο Ολυμπιακός έχει τον απόλυτο έλεγχο, βάζει στο τέρμα της Ρούμπιν, αλλά όχι μόνο δεν καταφέρνει να σκοράρει, αλλά χάνει τον Μέλμπεργκ.
Η σκηνή της οριστικής αποχώρησής του, δίνει περισσότερο χρώμα και συναίσθημα στο παραμύθι. Η φάση εξελίσσεται στην αριστερή πτέρυγα της άμυνας των ερυθρόλευκων, αλλά εκείνη τη στιγμή, ο Σουηδός Βίκινγκ, δεν τρέχει καν... Περπατάει αποκαμωμένος (με διάσειση κι αμνησία) προς τον πάγκο...
Στην επανάληψη, ο Ολυμπιακός βρίσκει τον πρώτο εγγεγραμμένο στο φύλλο αγώνος ήρωά του (διότι γενικά, ο Μανιάτης είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής), στο πρόσωπο του Φουστέρ, που σκοράρει το 0-1.
Τα επόμενα πέντε λεπτά συνιστούν την αποθέωση του απρόσμενου, της εναλλαγής συναισθημάτων και της ανάδειξης προσώπων, την οποία έτσι κι αλλιώς λατρεύει το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός.
Δεν είχαν κοπάσει οι πανηγυρισμοί των ερυθρόλευκων για το γκολ του Φουστέρ και σε μία ανύποπτη φάση, ο Καραντενίζ κερδίσει το πέναλτι από τον Μέγερι που αποβάλλεται.
Είναι μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου, που μία αποβολή είναι αποφασιστική όχι στον αρνητικό, αλλά τον θετικό άξονα.
Ο Βαλβέρδε καλεί τον Κάρολ από τον πάγκο. Στην πρώτη συμμετοχή του, στην πρώτη επαφή του στο πρώτο δευτερόλεπτο της καριέρας του στον Ολυμπιακό, ο Βορειοϊρλανδός γράφει μία χρυσή σελίδα στην ιστορία του. Είτε λόγω εμπειρίας, είτε λόγο τύχης, είτε... είτε... είτε... ο Κάρολ μπαίνει στο γήπεδο και αναδεικνύεται στο πρόσωπο της φετινής ευρωπαϊκής πορείας του Ολυμπιακού (αν φυσικά η νίκη στη Μόσχα θα έχει αντίκρισμα και οδηγήσει στην πρόκριση)...
Το πέναλτι του Νάτκο, δε είναι ισχυρό, είναι όμως δύσκολο και τεχνικό... Συρτό στην αριστερή γωνιά της εστίας. Κι όμως ο Κάρολ πέφτει και σταματάει την εκτέλεση του Νάτκο... Μέσα σε μία στιγμή, σε ένα δευτερόλεπτο, ο άνθρωπος που ήρθε αντιμέτωπος με την προσωπική καταστροφή εξαιτίας ψυχολογικών προβλημάτων που τον οδήγησαν στο αλκοόλ, έγινε ήρωας.
Για αυτό ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο είναι μία μαγεία. Διότι από στιγμή σε στιγμή, τα πάντα μπορούν να αλλάξουν με τον πιο δραματικό τρόπο...
πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου