Τόσο οι ομάδες του Μάντσεστερ όσο και ο Ολυμπιακός έπεσαν θύματα της
σιγουριάς τους και ενός κακού ημιχρόνου. Συμβαίνουν σε όλες τις ομάδες.
Το θέμα είναι το γίνεται μετά.
Η Σίτι για παράδειγμα έκανε ένα πολύ κακό πρώτο ημίχρονο. Έδωσε τη δυνατότητα στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας να προηγηθεί με 2-0 κι έτρεχε μετά στο δεύτερο 45λεπτο να μαζέψει τα… ασυμμάζευτα!
Το θέμα εκεί είναι ότι δεν πλάκωσαν στο ξύλο τους Πορτογάλους, ούτε έλεγαν ότι ήταν προκλητικοί επειδή πανηγύριζαν την πρόκρισή τους. Βγήκε, αμέσως μετά, ο Μαντσίνι και τα πήρε όλα επάνω του. Είπε:
«Έχω κάνει λάθη. Όταν ένας προπονητής δεν προετοιμάζεται καλά για το παιχνίδι αυτό συμβαίνει. Το πρώτο 45λεπτο ήταν απογοητευτικό!»
Βέβαια όλοι καταλαβαίνουν ότι μια ομάδα με την ποδοσφαιρική ποιότητα της Σίτι δεν έχει ανάγκη τις εντολές του Μαντσίνι για να κερδίσει μια αντίπαλο όπως η Σπόρτινγκ. Ούτε χρειάζεται ο προπονητής της να δώσει ειδικές εντολές για να παίζουν όσο πρέπει καλά και να σκοράρουν. Ο Μαντσίνι όμως ήθελε να γίνει ο κυματοθραύστης στην κριτική που θα ακολουθήσει. Στρώνει το δρόμο για να οδηγήσει αυτούς που θέλουν να κάνουν κριτική στον ίδιο κι όχι στους παίκτες του.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πάλι είναι μια διαφορετική περίπτωση. Στο «νησί» αμφισβητούν ανοιχτά τη πρωτοκαθεδρία της και ο αποκλεισμός από το Τσάμπιονς Λιγκ… ξενέρωσε τους παίκτες. Το Europa το βλέπουν, κακώς μεν, αλλά ως μιας δεύτερης ποιότητας διοργάνωση. Έτσι στο δίλημμα «premier ή europa» με τον τρόπο τους οι παίκτες έδειξαν ότι προτιμούν σαφώς το πρώτο. Άλλωστε πλέον η Γιουνάιτεντ δεν έχει το βάθος στον πάγκο της που είχε παλαιότερα. Και πώς να το έχει. Τσέλσι και Σίτι παίρνουν οποιοδήποτε παίκτη που έχει απλά και την υποψία του ταλέντου. Πώς να βρει ο σερ Άλεξ τους νέους ποδοσφαιριστές που θα χτίσει την επόμενη ομάδα;
Κι ο Ολυμπιακός; Δεν αποκλείστηκε φυσικά επειδή είχε το μυαλό του στο πρωτάθλημα. Αυτό ελέω ΑΕΚ το εξασφάλισε. Αποκλείστηκε απλά επειδή δεν υπολόγισε ότι δεν μπορεί επί 180’ να μην δεχθεί γκολ από μια ομάδα όπως η Μέταλιστ. Μπορεί να μην είναι Σίτι ή Γιουνάιτεντ οι Ουκρανοί, αλλά δεν είναι και άμπαλοι!
Πολύ απλά ο Ολυμπιακός στο β’ μέρος πίστεψε ότι έπαιζε με ομάδα της superleague. Κατέβασε ταχύτητα κι έδωσε χώρο στους αντιπάλους του. Κι ο Αστέρας Τρίπολης, ο Άρης κι όλες οι άλλες ομάδες δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία, πολύ απλά η Μέταλιστ τα κατάφερε. Ο Βαλβέρδε έχει κι αυτός τις δικές του ευθύνες. Δεν είναι όμως Μαντσίνι. Κι οι παίκτες του το ίδιο. Πίστεψαν ότι το Europa είναι κάτι σαν τι δική μας Superleague. Και την πάτησαν όλοι μαζί. Τώρα του χρόνου πάλι. Μόνο που αντίθεση με τις δύο Μάντσεστερ είναι δύσκολο στον Ολυμπιακό να χαμογελάσει η τύχη τόσο πολύ. Και να τον πάει τόσο ψηλά με κληρώσεις στα μέτρα του.
Πηγή: pamesports.gr
Η Σίτι για παράδειγμα έκανε ένα πολύ κακό πρώτο ημίχρονο. Έδωσε τη δυνατότητα στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας να προηγηθεί με 2-0 κι έτρεχε μετά στο δεύτερο 45λεπτο να μαζέψει τα… ασυμμάζευτα!
Το θέμα εκεί είναι ότι δεν πλάκωσαν στο ξύλο τους Πορτογάλους, ούτε έλεγαν ότι ήταν προκλητικοί επειδή πανηγύριζαν την πρόκρισή τους. Βγήκε, αμέσως μετά, ο Μαντσίνι και τα πήρε όλα επάνω του. Είπε:
«Έχω κάνει λάθη. Όταν ένας προπονητής δεν προετοιμάζεται καλά για το παιχνίδι αυτό συμβαίνει. Το πρώτο 45λεπτο ήταν απογοητευτικό!»
Βέβαια όλοι καταλαβαίνουν ότι μια ομάδα με την ποδοσφαιρική ποιότητα της Σίτι δεν έχει ανάγκη τις εντολές του Μαντσίνι για να κερδίσει μια αντίπαλο όπως η Σπόρτινγκ. Ούτε χρειάζεται ο προπονητής της να δώσει ειδικές εντολές για να παίζουν όσο πρέπει καλά και να σκοράρουν. Ο Μαντσίνι όμως ήθελε να γίνει ο κυματοθραύστης στην κριτική που θα ακολουθήσει. Στρώνει το δρόμο για να οδηγήσει αυτούς που θέλουν να κάνουν κριτική στον ίδιο κι όχι στους παίκτες του.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πάλι είναι μια διαφορετική περίπτωση. Στο «νησί» αμφισβητούν ανοιχτά τη πρωτοκαθεδρία της και ο αποκλεισμός από το Τσάμπιονς Λιγκ… ξενέρωσε τους παίκτες. Το Europa το βλέπουν, κακώς μεν, αλλά ως μιας δεύτερης ποιότητας διοργάνωση. Έτσι στο δίλημμα «premier ή europa» με τον τρόπο τους οι παίκτες έδειξαν ότι προτιμούν σαφώς το πρώτο. Άλλωστε πλέον η Γιουνάιτεντ δεν έχει το βάθος στον πάγκο της που είχε παλαιότερα. Και πώς να το έχει. Τσέλσι και Σίτι παίρνουν οποιοδήποτε παίκτη που έχει απλά και την υποψία του ταλέντου. Πώς να βρει ο σερ Άλεξ τους νέους ποδοσφαιριστές που θα χτίσει την επόμενη ομάδα;
Κι ο Ολυμπιακός; Δεν αποκλείστηκε φυσικά επειδή είχε το μυαλό του στο πρωτάθλημα. Αυτό ελέω ΑΕΚ το εξασφάλισε. Αποκλείστηκε απλά επειδή δεν υπολόγισε ότι δεν μπορεί επί 180’ να μην δεχθεί γκολ από μια ομάδα όπως η Μέταλιστ. Μπορεί να μην είναι Σίτι ή Γιουνάιτεντ οι Ουκρανοί, αλλά δεν είναι και άμπαλοι!
Πολύ απλά ο Ολυμπιακός στο β’ μέρος πίστεψε ότι έπαιζε με ομάδα της superleague. Κατέβασε ταχύτητα κι έδωσε χώρο στους αντιπάλους του. Κι ο Αστέρας Τρίπολης, ο Άρης κι όλες οι άλλες ομάδες δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία, πολύ απλά η Μέταλιστ τα κατάφερε. Ο Βαλβέρδε έχει κι αυτός τις δικές του ευθύνες. Δεν είναι όμως Μαντσίνι. Κι οι παίκτες του το ίδιο. Πίστεψαν ότι το Europa είναι κάτι σαν τι δική μας Superleague. Και την πάτησαν όλοι μαζί. Τώρα του χρόνου πάλι. Μόνο που αντίθεση με τις δύο Μάντσεστερ είναι δύσκολο στον Ολυμπιακό να χαμογελάσει η τύχη τόσο πολύ. Και να τον πάει τόσο ψηλά με κληρώσεις στα μέτρα του.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου