Το 1992 ήταν μια μεγάλη χρονιά για την Βαρκελώνη. Στις 20 Μαϊου η
Μπαρτσελόνα κατακτούσε την κορυφή της Ευρώπης, κερδίζοντας στον τελικό
την Σαμπντόρια στο Γουέμπλεϊ. Λίγους μήνες αργότερα, η πόλη γινόταν το
κέντρο του κόσμου, διοργανώνοντας τους ολυμπιακούς αγώνες!
Μέσα στο μεθύσι και την ευφορία εκείνων των εβδομάδων ο επί σειρά ετών δήμαρχος της Βαρκελώνης, Πασκουάλ Μαραγκάλ είχε κάνει μια δήλωση που τότε προκάλεσε πάταγο: «Προτείνω η Ισπανία να γίνει επίσημα ομοσπονδιακό κράτος και να έχει δυο πρωτεύουσες, την Μαδρίτη και την Βαρκελώνη!». Φαντάζεστε τι έγινε όταν το είπε…
Φέτος όλος ο πλανήτης έχει δύο ποδοσφαιρικές… πρωτεύουσες. Την Βαρκελώνη και την Μαδρίτη. Εκεί έχουν όλοι στραμμένα τα μάτια τους κάθε εβδομάδα σε πριμέρα και τσάμπιονς λιγκ. Με αποκορύφωμα απόψε, που καθηλώθηκαν δισεκατομμύρια τηλεθεατών για να παρακολουθήσουν την ματσάρα.
Δεν υπάρχει χώρος γι’ άλλον!
Και τι καταλάβαμε για μια ακόμα φορά; Ότι δεν γίνεται μια καρδιά να χτυπά σε δυο μεριές ταυτόχρονα την ίδια εποχή. Δυο πρωτεύουσες μπορεί να έχει, αν θέλει, κάποτε η Ισπανία σαν κράτος. Στο ποδόσφαιρο, όχι. Τα σκήπτρα θα τα έχει ή ο ένας ή ο άλλος. Ή η Ρεάλ ή η Μπάρτσα.
Όταν άρχισε να κυριαρχεί η Μπάρτσα σε Ισπανία κι Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, υπήρχε χώρος μόνο γι’ αυτήν. Και η Ρεάλ υπέφερε! Το ίδιο συνέβη και παλιότερα, από την ανάποδη, όταν στα ντουζένια της ήταν η βασίλισσα. Όταν ο ένας ανεβαίνει, ο άλλος πέφτει. Είναι αναπόφευκτο για τέτοιες μονομαχίες…
Σπρώχνει να την ρίξει η Ρεάλ
Ή ο ένας θα κυριαρχεί ή ο άλλος, λοιπόν. Ένας είναι ο θρόνος! Κι αυτή ακριβώς είναι η φετινή μάχη. Βρίσκεται στην κορυφή η Μπάρτσα εδώ και χρόνια και η Ρεάλ είναι έτοιμη πια για να την σπρώξει και να την ρίξει κάτω, έτσι ώστε να ανέβει αυτή στον θρόνο. Και μόλις συμβεί αυτό, θα ξεκινήσει μετά από λίγο η αντίστροφη πορεία. Η Μπάρτσα θα κάνει το ίδιο για να ξαναπάρει τα ηνία. Αυτή είναι η μοίρα των απανταχού αιώνιων!
Απόψε η Ρεάλ έκανε ίσως το σημαντικότερο απ’ όλα τα βήματα της τελευταίας διετίας επί Μουρίνιο στην μάχη για την πρωτοκαθεδρία. Την μεγαλύτερη νίκη της! Έσπασε για τα καλά τον τσαμπουκά της Μπάρτσα μέσα στο Καμπ Νου σε ένα ματς τίτλου. Ειδικά όταν έγινε το 1-2 ήταν σαν… μαχαιριά στην καρδιά της Μπαρτσελόνα! Ήταν, άλλωστε, ένα παιχνίδι που στην Βαρκελώνη το θέλανε όσο τίποτα άλλο. Για τον τίτλο, για το πρεστίζ, αλλά και για την ψυχολογία εν όψει τσάμπιονς λιγκ, εκεί όπου αν βρεθούν οι δυο τους στον τελικό θα γίνει η μητέρα όλων των μαχών.
Δεν είχε απαντήσεις η Μπάρτσα
Δεν το συζητάμε ότι και οι δυο ομάδες είναι σούπερ, ότι δώσανε και την ψυχή τους, ότι μας κάνανε να νιώσουμε τυχεροί που βλέπαμε ένα ακόμα μεταξύ τους παιχνίδι με σασπένς, με πάθος, με ωραίες ενέργειες.
Η Ρεάλ, όμως, είχε τις απαντήσεις. Και στα μαρκαρίσματα, αλλά κι όταν βρέθηκε στο 1-1. Η Μπάρτσα που άλλες φορές έλυνε σχεδόν όλους τους γρίφους του Μουρίνιο, αυτή τη φορά έδειξε μπλοκαρισμένη. Και για τα καλά, μάλιστα. Ειδικά από συγκέντρωση στα μαρκαρίσματα έπιασε το μάξιμουμ η Ρεάλ, που είχε τρομερή αυτοπεποίθηση από το πρώτο λεπτό, ενώ οι γηπεδούχοι χάνανε την φρεσκάδα τους, αλλά και την πίστη τους όσο περνούσε ο χρόνος. Και ειδικά μετά το 1-2.
Στο τσάμπιονς;
Δεν μπορώ να ξέρω αν θα περάσουν και οι δυο ή ο ένας ή και κανένας στον τελικό τσάμπιονς λιγκ. Αν, όμως, βρεθούν Μπάρτσα και Ρεάλ αντιμέτωποι σ’ αυτόν τον αγώνα, τότε θα λύσουν μια και καλή τις διαφορές τους για το ποιος θα είναι το αφεντικό προσεχώς.
Σαν τα θηρία παλεύουν σε κάθε ματς, σε κάθε διοργάνωση. Η Ρεάλ «λυσσασμένη» για να ξαναγίνει η Νο1 σε Ισπανία κι Ευρώπη, η Μπάρτσα να επιστρατεύει κάθε βιολογική αντοχή και ποδοσφαιρική έμπνευση για να κρατηθεί… Δεν τους φτάνει ένα πρωτάθλημα, ένα κύπελλο Ισπανίας, ένα τσάμπιονς λιγκ. Τα θέλουν όλα! Μόνο έτσι αισθάνονται ότι επικρατούν πλήρως του αντιπάλου!
Μέσα στο μεθύσι και την ευφορία εκείνων των εβδομάδων ο επί σειρά ετών δήμαρχος της Βαρκελώνης, Πασκουάλ Μαραγκάλ είχε κάνει μια δήλωση που τότε προκάλεσε πάταγο: «Προτείνω η Ισπανία να γίνει επίσημα ομοσπονδιακό κράτος και να έχει δυο πρωτεύουσες, την Μαδρίτη και την Βαρκελώνη!». Φαντάζεστε τι έγινε όταν το είπε…
Φέτος όλος ο πλανήτης έχει δύο ποδοσφαιρικές… πρωτεύουσες. Την Βαρκελώνη και την Μαδρίτη. Εκεί έχουν όλοι στραμμένα τα μάτια τους κάθε εβδομάδα σε πριμέρα και τσάμπιονς λιγκ. Με αποκορύφωμα απόψε, που καθηλώθηκαν δισεκατομμύρια τηλεθεατών για να παρακολουθήσουν την ματσάρα.
Δεν υπάρχει χώρος γι’ άλλον!
Και τι καταλάβαμε για μια ακόμα φορά; Ότι δεν γίνεται μια καρδιά να χτυπά σε δυο μεριές ταυτόχρονα την ίδια εποχή. Δυο πρωτεύουσες μπορεί να έχει, αν θέλει, κάποτε η Ισπανία σαν κράτος. Στο ποδόσφαιρο, όχι. Τα σκήπτρα θα τα έχει ή ο ένας ή ο άλλος. Ή η Ρεάλ ή η Μπάρτσα.
Όταν άρχισε να κυριαρχεί η Μπάρτσα σε Ισπανία κι Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, υπήρχε χώρος μόνο γι’ αυτήν. Και η Ρεάλ υπέφερε! Το ίδιο συνέβη και παλιότερα, από την ανάποδη, όταν στα ντουζένια της ήταν η βασίλισσα. Όταν ο ένας ανεβαίνει, ο άλλος πέφτει. Είναι αναπόφευκτο για τέτοιες μονομαχίες…
Σπρώχνει να την ρίξει η Ρεάλ
Ή ο ένας θα κυριαρχεί ή ο άλλος, λοιπόν. Ένας είναι ο θρόνος! Κι αυτή ακριβώς είναι η φετινή μάχη. Βρίσκεται στην κορυφή η Μπάρτσα εδώ και χρόνια και η Ρεάλ είναι έτοιμη πια για να την σπρώξει και να την ρίξει κάτω, έτσι ώστε να ανέβει αυτή στον θρόνο. Και μόλις συμβεί αυτό, θα ξεκινήσει μετά από λίγο η αντίστροφη πορεία. Η Μπάρτσα θα κάνει το ίδιο για να ξαναπάρει τα ηνία. Αυτή είναι η μοίρα των απανταχού αιώνιων!
Απόψε η Ρεάλ έκανε ίσως το σημαντικότερο απ’ όλα τα βήματα της τελευταίας διετίας επί Μουρίνιο στην μάχη για την πρωτοκαθεδρία. Την μεγαλύτερη νίκη της! Έσπασε για τα καλά τον τσαμπουκά της Μπάρτσα μέσα στο Καμπ Νου σε ένα ματς τίτλου. Ειδικά όταν έγινε το 1-2 ήταν σαν… μαχαιριά στην καρδιά της Μπαρτσελόνα! Ήταν, άλλωστε, ένα παιχνίδι που στην Βαρκελώνη το θέλανε όσο τίποτα άλλο. Για τον τίτλο, για το πρεστίζ, αλλά και για την ψυχολογία εν όψει τσάμπιονς λιγκ, εκεί όπου αν βρεθούν οι δυο τους στον τελικό θα γίνει η μητέρα όλων των μαχών.
Δεν είχε απαντήσεις η Μπάρτσα
Δεν το συζητάμε ότι και οι δυο ομάδες είναι σούπερ, ότι δώσανε και την ψυχή τους, ότι μας κάνανε να νιώσουμε τυχεροί που βλέπαμε ένα ακόμα μεταξύ τους παιχνίδι με σασπένς, με πάθος, με ωραίες ενέργειες.
Η Ρεάλ, όμως, είχε τις απαντήσεις. Και στα μαρκαρίσματα, αλλά κι όταν βρέθηκε στο 1-1. Η Μπάρτσα που άλλες φορές έλυνε σχεδόν όλους τους γρίφους του Μουρίνιο, αυτή τη φορά έδειξε μπλοκαρισμένη. Και για τα καλά, μάλιστα. Ειδικά από συγκέντρωση στα μαρκαρίσματα έπιασε το μάξιμουμ η Ρεάλ, που είχε τρομερή αυτοπεποίθηση από το πρώτο λεπτό, ενώ οι γηπεδούχοι χάνανε την φρεσκάδα τους, αλλά και την πίστη τους όσο περνούσε ο χρόνος. Και ειδικά μετά το 1-2.
Στο τσάμπιονς;
Δεν μπορώ να ξέρω αν θα περάσουν και οι δυο ή ο ένας ή και κανένας στον τελικό τσάμπιονς λιγκ. Αν, όμως, βρεθούν Μπάρτσα και Ρεάλ αντιμέτωποι σ’ αυτόν τον αγώνα, τότε θα λύσουν μια και καλή τις διαφορές τους για το ποιος θα είναι το αφεντικό προσεχώς.
Σαν τα θηρία παλεύουν σε κάθε ματς, σε κάθε διοργάνωση. Η Ρεάλ «λυσσασμένη» για να ξαναγίνει η Νο1 σε Ισπανία κι Ευρώπη, η Μπάρτσα να επιστρατεύει κάθε βιολογική αντοχή και ποδοσφαιρική έμπνευση για να κρατηθεί… Δεν τους φτάνει ένα πρωτάθλημα, ένα κύπελλο Ισπανίας, ένα τσάμπιονς λιγκ. Τα θέλουν όλα! Μόνο έτσι αισθάνονται ότι επικρατούν πλήρως του αντιπάλου!
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου