Ακούω από το βράδυ του Σαββάτου, που το "clasico" ολοκληρώθηκε, διαφόρων ειδών απόψεις. Οι περισσότερες είναι από τους φίλους της Μπαρτσελόνα και έχουν κοινή συνισταμένη: «Ο Μουρίνιο ήρθε και έβαλε πούλμαν και έτσι έκλεψε τη νίκη». Η εύκολη λύση για μια ομάδα που δεν έχει μάθει να χάνει, διότι πολύ απλά... δεν χάνει τα 2-3 τελευταία χρόνια. Τα ίδια ειπώθηκαν και μετά την ήττα από την Τσέλσι. Για το Λονδίνο μπορεί να είχαν και δίκιο. Για την ήττα από την Ρεάλ όμως, δεν έχουν ούτε στο ελάχιστο.
Ούτε πούλμαν, ούτε μαζική άμυνα, ούτε καταστροφικό ποδόσφαιρο, ούτε φυσικά η... Προοδευτική της Ισπανίας εμφανίστηκαν στο Καμπ Νου. Αυτό που είδαμε ήταν η αποθέωση της τακτικής, από τον καλύτερο προπονητή του κόσμου. Ο Ζοσέ Μουρίνιο φάνηκε πως προετοιμαζόταν γι' αυτό το παιχνίδι πολύ καιρό τώρα. Και το προετοίμασε τόσο άψογα, που στο τέλος το έκανε να μοιάζει εύκολο.
Τι έκανε η Ρεάλ; Πρέσαρε υποδειγματικά από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Με τέσσερις παίκτες από το κέντρο και μπροστά (Μπενζεμά, Ρονάλντο, Οζίλ, Ντι Μαρία), με δύο ακριβώς στο ύψος της μεσαίας γραμμής (Αλόνσο, Κεντίρα) και με τους τέσσερις της άμυνας να αγωνίζονται στο ύψος μεταξύ κέντρου και μεγάλης περιοχής (θυμηθείτε πόσες φορές βγήκαν οφσάιντ οι παίκτες της Μπαρτσελόνα). Παίζοντας με αυτό τον τρόπο, ο Μουρίνιο είχε πετύχει όλους του τους σκοπούς.
Ο Τσάβι δεν έβρισκε χώρο να γυρίσει ανάμεσα στα σέντερ μπακ για να υποδεχτεί τη μπάλα από τον Βαλντές και να φτιάξει το παιχνίδι από πίσω όπως συνηθίζει, αφού βρισκόταν μονίμως εκεί ο Μπενζεμά. Κανείς από τους «κοντούς θαυματοποιούς» δεν είχε χώρους να κουβαλήσει, μιας και βρίσκονταν συνεχώς δίπλα τους δύο ποδοσφαιριστές της Ρεάλ. Η κάθετη πάσα στους μπροστινούς της Μπάρτσα, που αυτόματα τη «σπάνε» πίσω ή πλάγια και μπαίνουν στην περιοχή για να την υποδεχτούν ξανά, σταματούσε στον Ράμος και στον Πέπε, που έπαιζαν πολύ μακριά από την περιοχή γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο. Ο Μουρίνιο «μίκρυνε» το γήπεδο, με αποτέλεσμα η Μπαρτσελόνα να μην έχει χώρο να κάνει το παιχνίδι της. Σε καμία περίπτωση οι Καταλανοί δεν έπιασαν από τον λαιμό τη «βασίλισσα», παρά το γεγονός ότι εκείνοι ήταν που έπαιζαν με την πλάτη στον τοίχο, λόγω του -4. Το Σάββατο η καλύτερη ομάδα ήταν η Ρεάλ και το χρωστάει στον προπονητή της. Μαζί με την απονομή του πρωταθλήματος, είχαμε και απονομή ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης για όλα όσα σκέφτηκαν ο Μουρίνιο και ο Γκουαρντιόλα.
Η νίκη της Ρεάλ ήρθε με απολύτως ποδοσφαιρικά κριτήρια. Επειδή η Μπαρτσελόνα παίζει με αυτό τον τρόπο, δεν είναι απαραίτητο πως θα πρέπει να παίξει έτσι και ο αντίπαλος για να «δικαιούται» να την κερδίσει. Το ποδόσφαιρο είναι όμορφο, διότι υπάρχουν πολλοί τρόποι για να φτάσεις στην επιτυχία. Οσοι αποκαλούν τον τρόπο που το έκανε ο Μουρίνιο ως αντί - ποδόσφαιρο, το κάνουν γιατί δεν μπορούν να αντιληφθούν όλα όσα σκέφτηκε και έπραξαν οι παίκτες του. Η Ρεάλ δεν έκλεψε το ματς. Ηταν καλύτερη και το πήρε. Το άδικο θα ήταν να το είχε χάσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα «πούλμαν», τα «Προοδευτική» και οι λοιπές δικαιολογίες, είναι απλά για λαϊκή κατανάλωση. Αλλωστε ποτέ η Προοδευτική δεν σημείωσε 109 γκολ σε 34 αγώνες. Κάνω λάθος;
πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου