Πάνω από μία φορά, σταματάει να είναι αστείο. Σταματάς να το λες όνειρο. Ανάλογες στιγμές έζησε ο Ατρόμητος πέρσι τέτοιες μέρες. Αυτό λέγεται εδραίωση. Ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται από την τρίτη θέση στην βαθμολογία του πρωταθλήματος. Πρόκειται για την ομάδα που έρχεται. Ο κόσμος του Περιστερίου οφείλει πλέον να σηκωθεί από τους καναπέδες και να γεμίζει κάθε Κυριακή το γήπεδο. Το καμάρι της πόλης μετατρέπεται χρόνο με τον χρόνο σε μια δύναμη που ανατέλλει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η φετινή πρόκριση στον τελικό έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία από πέρσι. Είναι πιο παλικαρίσια, πιο αντρική. Εξω ο Αρης, έξω ο ΠΑΟΚ, έξω ο Αστέρας Τρίπολης, που είχε τον επαναληπτικό του 0-0 στην έδρα του. Δρόμος στρωμένος με αγκάθια. Ματς με την πλάτη στον τοίχο. Ανατροπή στους «16», ανατροπή στα προημιτελικά, «ανατροπή» θεωρείται και στην Τρίπολη, αφού ο Ατρόμητος αναζητούσε εκείνος το γκολ της πρόκρισης στο δεύτερο ημίχρονο. Ετσι χτίζονται οι μεγάλες ομάδες. Με μεγάλα αποτελέσματα. Καρυδάτα.
Η αξία του ηττημένου, δίνει δόξα στο νικητή. Ο Αστέρας Τρίπολης είναι εξαιρετική ομάδα. Εχει ποιοτικούς παίκτες, σπουδαίο προπονητή και ένα κοινό που έδειξε πως μπορεί να γεμίσει το γήπεδο. Δεν έχει το DNA που έχει αποκτήσει ο Ατρόμητος. Την προσωπικότητα. Αυτά τα δύο στοιχεία χάρισαν την πρόκριση στους Περιστεριώτες, απέναντι σε μια ισάξια ομάδα.
Ο Γιάννης Σκόνδρας ανέβασε τον πήχη. «Δεν τελειώνουμε εδώ. Θέλουμε την κούπα και με λίγη τύχη ποιος ξέρει; Μπορεί στα πλέι οφ να τους βάλουμε όλους από κάτω». Τη λέξη Τσάμπιονς Λιγκ δεν την ξεστόμισε. Φαντάζομαι πως ακούγοντας τους οπαδούς να μιλάνε για σεντόνι, θα κατάλαβε ακριβώς τι εννοούσαν.
πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου