Συνοπτική γνωριμία...
Είναι ο άνθρωπος που έχει ...τρεις πατρίδες. Ίσως ο ίδιος να πιστεύει ότι και η Λάρισα είναι η τέταρτή του πατρίδα. Γεννήθηκε στην Γερμανία και συγκεκριμένα στην Φρανκφούρτη, πριν η οικογένειά του εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, με τις πρώτες του ομάδες να είναι η Δόξα Νικόπολης και ο Παύλος Μελάς.
Από το 1988 βρέθηκε στον Παναθηναϊκό και αρχικά στην ομάδα νέων, πριν δοθεί δανεικός για το αγροτικό του σε Αθηναϊκό, Παναργειακό και ΠΑΣ Γιάννινα. Στον Παναθηναϊκό θα επιστρέψει το 1991, όπου και θα κάνει σπουδαία πορεία κατακτώντας δύο πρωταθλήματα και τρία κύπελλα Ελλάδας.
Η φάση που θα σημαδέψει την καριέρα του θα έρθει στο Άμστερνταμ και στην κούρσα που έκανε πριν σκοράρει ο Βαζέχα απέναντι στον Άγιαξ. Εκεί ήταν που το προσωνύμιο «τρένο» βρήκε την απόλυτη εφαρμογή του. Η προσπάθειά του θα φέρει και την μεταγραφή το καλοκαίρι του 1996, όταν θα υπογράψει συμβόλαιο 1,1 δις δραχμών στην Μπλάκμπερν, ένα ποσό που αποτελούσε ρεκόρ για Έλληνα ποδοσφαιριστή εκείνη την εποχή. Μετά από 1,5 χρόνο επέστρεψε στην Ελλάδα και στην ΑΕΚ που τότε του έδωσε περίπου 300 εκ. δραχμές ετησίως.
Φαίνεται, όμως, πως η χημεία δεν ήταν ιδανική. Οι οπαδοί της ΑΕΚ τον θυμούνται ως παίκτη και τον εκτίμησαν μόνο για μια προσπάθεια από τα δεξιά και τη σέντρα προς τον Μαρτσέλο που χάρισε στην Ένωση τη νίκη με 1-0 επί του Ολυμπιακού. Ο Δώνης μετά από 1,5 σεζόν (και πάλι) επέστρεψε στην Αγγλία, όπου και ολοκλήρωσε την καριέρα του.
Η προπονητική του καριέρα ξεκινάει το 2002 με τον Ηλυσιακό να αποτελεί την πρώτη του ομάδα και τον Κώστα Πηλαδάκη τον... πρώτο του πρόεδρο. Πριν καλά-καλά πάρει το δίπλωμα της προπονητικής, κάθεται στους πάγκους με την καρδιά του ποδοσφαιριστή να χτυπάει ακόμα μέσα του. Το 2004 και έχοντας κάνει την... πιάτσα να μιλάει για τον Ηλυσιακό, ακολουθεί τον Κώστα Πηλαδάκη στη Λάρισα. Ανεβάζει την ομάδα στην Α' Εθνική, κατακτά κύπελλο, την οδηγεί στα ευρωπαϊκά σαλόνια, όπου τα καταφέρνει περίφημα και το 2008 «σκάει» το θέμα της ΑΕΚ!
Η ζωή πριν και μετά...
«Δεν ήταν μια απόφαση που πήρε αβίαστα. Προβληματίστηκε, πάλεψε μέσα του», θα πει άνθρωπος που τον ζούσε καθημερινά. «Ωστόσο, δεν άφησε ποτέ να περάσει κάτι στην ομάδα. Δεν χαλάρωσε, δεν άλλαξε τη δουλειά του. Εμείς που τον ζούσαμε, το αντιλαμβανόμασταν». Το επόμενο βήμα στην καριέρα του τον καλούσε. Η ΑΕΚ έβρισκε στο πρόσωπο του Γιώργου Δώνη τον άνθρωπο που θα συνδυάσει το αποτέλεσμα με το θέαμα, τον άνθρωπο που θα δουλέψει με τους παίκτες και θα αλλάξει την εικόνα της ταλαιπωρημένης - στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν - ομάδας.
«Είναι ο άνθρωπος των ποδοσφαιριστών. Δεν κουβαλάει το στυλ του προπονητή, το δήθεν και το απόμακρο. Είναι άνετος, χαλαρός και εξαιρετικά προσεγγίσιμος. Θέλει και επιδιώκει να έχει μια σχέση που να μην είναι η τυπική ποδοσφαιριστή-παίκτη», θα μας πει ο ίδιος άνθρωπος και τα γεγονότα τον δικαιώνουν. Οι ποδοσφαιριστές του ήταν πάντα το στήριγμά του. Ίσως, όμως, να ήταν το μόνο. Ο Χουάν Φραν είχε βγει δημόσια τον πρώτο καιρό για να συμπαρασταθεί στον προπονητή του και με δεδομένο ότι ούτε... παλαιοσειρά της ΑΕΚ είναι, ούτε καν Έλληνας ποδοσφαιριστής, φαίνεται πως το δέσιμο που υπήρχε στα αποδυτήρια της ΑΕΚ ήταν ξεχωριστό.
Είχε αποδειχθεί στην πρώτη αναμέτρηση της ΑΕΚ με τον Ατρόμητο, πριν ένα χρόνο. Πριν την έναρξη του αγώνα η μισή ενδεκάδα της ΑΕΚ, πέρασε από τον πάγκο του Ατρομήτου για να χαιρετήσει τον Γιώργο Δώνη. Κι εκείνος, με ωμή ειλικρίνεια για το πέρασμά του από την Ένωση δεν τους ξέχασε μετά το τέλος του αγώνα. «Θέλω να ευχαριστήσω τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ που ήρθαν να με χαιρετήσουν σχεδόν όλοι. Παρότι ούτε εγώ ούτε οι φίλαθλοι της ΑΕΚ έχουμε τις καλύτερες αναμνήσεις από την θητεία μου στην ΑΕΚ. Οι παίκτες δείχνουν να έχουν καλές αναμνήσεις από τον πρώην προπονητή τους».
Είναι γνωστό, εξάλλου, πως ο Δώνης έχει στη φιλοσοφία του να λειτουργεί ως ασπίδα των ποδοσφαιριστών. Εκτός από τις στιγμές που φτάνει ο κόμπος στο χτένι. «Ακόμα κι αν ξέρει ότι κάποιον θα τον διώξει σε ένα μήνα, δεν πρόκειται να τον κατηγορήσει. Πάντα θα κοιτάξει να προστατεύσει τους παίκτες του. Στη Λάρισα, για παράδειγμα, όλοι στοχοποιούσαν τον Καλαντζή. Κι εκείνος πάντα τον υπερασπιζόταν». Σε τέτοιο βαθμό, που τον πήρε δίπλα του και στον Ατρόμητο.
Αυτές ήταν οι πληροφορίες που έδιναν και οι παίκτες της Λάρισας, όταν οι συνάδελφοί τους της ΑΕΚ, τηλεφωνούσαν να μάθουν... Ανοικτός με τους παίκτες και εύκολος στις σχέσεις του. Με τέτοιο τρόπο θέλησε να αποχαιρετίσει και τους πρώην παίκτες του. Πήγε ένα πρωί στην προπόνηση, τους ανακοίνωσε την απόφασή του και πήγαν όλοι μαζί για καφέ στο κέντρο της Λάρισας! Οι περισσότεροι του... ζήτησαν γελώντας να τους πάρει μαζί τους, αλλά παρότι υπήρξαν μια-δυο περιπτώσεις που είχε αδυναμία ο Γιώργος Δώνης, η ΑΕΚ δεν πήρε παίκτη από την πρώην ομάδα του Έλληνα τεχνικού. Το γεγονός δεν έκανε τον κόσμο της Λάρισας να νιώσει καλύτερα...
«Ο κόσμος πίστευε ότι ο Δώνης θα ήταν εκείνος που θα έλεγε όχι στο κατεστημένο της Αθήνας γι' αυτό και απογοητεύτηκε, γι' αυτό και αντέδρασε έτσι», μας εξηγεί η ίδια πηγή. Φεύγοντας, ο Γιώργος Δώνης τους ευχαρίστησε όλους... Φεύγοντας, όμως, κατάφερε να αφήσει διχασμένους τους δημοσιογράφους. Οι κόντρες του στις συνεντεύξεις Τύπου ήταν παροιμιώδεις και είχε φτάσει στο σημείο να τις... αναβάλει όταν η παρουσία περιοριζόταν στα δυο-τρία άτομα. Στο αποχαιρετιστήριο δείπνο του κάλεσε μόνο όσους θεωρούσε ότι είχαν σωστή άποψη για το ποδόσφαιρο και όχι όσους έψαχναν την οποιαδήποτε αφορμή για να τον κατηγορήσουν. Πάντα αντιδρούσε στην αδικία, είτε προερχόταν μέσα στο γήπεδο, είτε έξω από αυτό.
Κάποτε ο Νίκος Νταμπίζας τον συγκράτησε για να μην επιτεθεί σε οπαδό της Λάρισας, στην αρχή της καριέρας του είχε αποβληθεί από το γήπεδο, ενώ στην τελευταία του σεζόν είχε πει το αμίμητο «με τέτοια διαιτησία θα έπαιρνε και η Λάρισα πρωτάθλημα», για ένα ματς στο Στάδιο Καραϊσκάκη.
Το χαμένο στοίχημα...
Την ίδια στάση θα κρατούσε και στην ΑΕΚ. Οι συνθήκες, άλλωστε, ήταν παρόμοιες. Έστω κι αν δεν ήταν ο Κώστας Πηλαδάκης, αλλά ο Ντέμης Νικολαΐδης εκείνος που θα... έβαζε διαρκώς πλάτη για τις ικανότητές του. Μπορούσε να καθίσει με τις ώρες να συνομιλήσει με τους δημοσιογράφους για τις απόψεις που έχει για το ποδόσφαιρο, να αναλύσει τη φιλοσοφία του και το σκεπτικό για την ΑΕΚ, όμως αν αισθανθεί αδικημένος θα ξεσπάσει. Πριν το ματς με τον Θρασύβουλο είχε μιλήσει για επικείμενες «κωλοτούμπες», όμως μετά το τέλος του κι εκείνο το απίστευτο 3-3 είχε βρεθεί να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο των αποδυτηρίων. Κυριολεκτικά!
Μετά το ματς με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και την ήττα της ΑΕΚ έκανε λόγο για υπερβολές των δημοσιογράφων και η αλήθεια είναι ότι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έχει προκαλέσει πολλά πρωτοσέλιδα εναντίον του. «Έχει μια υπερευαισθησία με τους δημοσιογράφους», παραδέχεται ο άνθρωπος που τον έζησε πολλά χρόνια στη Λάρισα.
Οι σχέσεις του με τους ανθρώπους που συνεργάζεται είναι κάτι σαν σχέσεις ζωής. Παρότι ο Κώστας Πηλαδάκης πικράθηκε με την απόφασή του, οι δυο τους παραμένουν πολύ καλοί οικογενειακοί φίλοι. «Φυσικά και μπορεί ο Πηλαδάκης να ζήσει χωρίς τον Δώνη κι ο Δώνης χωρίς τον Πηλαδάκη. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν καταπληκτική χημεία μεταξύ τους. Μακάρι να αγόραζε ο Πηλαδάκης τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και να με έπαιρνε προπονητή. Έχουμε συνδεθεί φιλικά κι οικογενειακά. Οι φίλοι φαίνονται στη χαρά σου κι είμαι σίγουρος ότι θα χαρούν πολύ όταν κάποια στιγμή αποφασίσω να κάνω ένα άλλο βήμα στην καριέρα μου. Το σίγουρο είναι πως ό,τι κι αν συμβεί θα καθίσουμε να το συζητήσουμε», είχε πει ο Γιώργος Δώνης σε συνέντευξή του στο «Εθνοσπόρ», λίγο πριν αποχωρήσει από τον πάγκο της Λάρισας.
Κι έστω κι αν αργότερα αναγκάστηκε να παραδεχθεί πως «μπορώ να πω ότι υπήρχε ένα διάστημα που ήταν ψυχρά τα πράγματα με κάποια θέματα που υπήρχαν», είναι από τις περιπτώσεις που ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές..
Η μετακόμισή του στην ΑΕΚ ήταν μια πρόκληση που τον ήθελε πιο δυνατό και πιο έτοιμο από ποτέ. Από την πρώτη μέρα εμφανίστηκε σίγουρος για τον εαυτό του και η αυτοπεποίθησή του υπήρχαν στιγμές που έμοιαζε να αγγίζει την αλαζονεία. Οι πρώτες αντιδράσεις από τον κόσμο της ΑΕΚ άρχισαν με τις αποχωρήσεις του Λυμπερόπουλου και του Δέλλα και με τον Δώνη να υπερτονίζει την ομάδα, σε σχέση με τους δύο ποδοσφαιριστές. «Επιτρέψτε μας να ξέρουμε 5% ποδόσφαιρο περισσότερο από τον κόσμο», έλεγε ο Ντέμης Νικολαΐδης τότε, όμως η πορεία δεν τον δικαίωσε. Όπως δεν δικαίωσε τον προπονητή της ΑΕΚ, που είδε την Ευρώπη να χάνεται νωρίς και άδοξα (αποκλεισμός από Ομόνοια) και είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινάει με την πλάτη στον τοίχο.
Η πρεμιέρα του πρωταθλήματος τον βρήκε δικαιωμένο. Για τη νίκη της ΑΕΚ στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, για τα ρίσκα που πήρε, για τη λέξη «ομάδα» που συχνά χρησιμοποιούσε. Ήταν ίσως η μεγαλύτερη χαρά που πρόλαβε να γευτεί στην ΑΕΚ. Μια ακόμα νίκη επί του Παναθηναϊκού, εκείνη στον τελικό του κυπέλλου ήταν η καλύτερή του στιγμή στη Λάρισα, αν και την έζησε κομπιασμένα, αφού ακολουθούσε το ματς παραμονής με την Καλαμαριά. Ένιωσε περήφανος για την ομάδα του, όταν εκείνη έπαιξε στην Ευρώπη, προκρίθηκε στο Μπλάκμπερν και κέρδιζε τα εγκωμιαστικά σχόλια των Άντβοκαατ και Φαν Γκάαλ.
Ο ψυχισμός του...
Πολλοί προπονητές στέκονται στο αποτέλεσμα. Υπάρχουν κι εκείνοι που στέκονται σε αυτό που βλέπουν. Μετά το ματς με το Θρασύβουλο στη Φυλή (σ.σ. 3-3) απέφυγε τη συνέντευξη Τύπου, κάτι που είχε εκληφθεί ως προμήνυμα παραίτησης. Δεν ήταν η πρώτη φορά που το έκανε. Στις 19 Νοεμβρίου του 2006 ήταν τόσο απογοητευμένος από την ήττα της Λάρισας από τον Ηρακλή μέσα στο Αλκαζάρ (με γκολ του Φορτούζι στις καθυστερήσεις) που απέφυγε να σταθεί μπροστά στους δημοσιογράφους. Εκείνη ήταν και η δυσκολότερη στιγμή του στην ΑΕΛ. Ο κόσμος που είχε μαζευτεί έξω από την αίθουσα συνεντεύξεων, έφτασε στο σημείο να μαζευτεί και έξω από το σπίτι του, προκειμένου να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για την πορεία των βυσσινί.
Στα όριά του είχε φτάσει και τον Δεκέμβριο του 2004. Η Λάρισα αγωνιζόταν ακόμα στη Β΄Εθνική και είχε θέσει ως στόχο την άνοδο. Με συγκομιδή βαθμών 21 σε 12 αγωνιστικές ο Γιώργος Δώνης είχε ρίξει τη βόμβα... «Δεν μ' αρέσει αυτό που βλέπω. Είμαι στη διάθεση της διοίκησης για να φύγω». Πού είναι το περίεργο; Η δημόσια παραίτησή του είχε έρθει μετά από νίκη 6-0 επί του Ατρόμητου... Εκεί ίσως έγκειται και η πίστη του στη δουλειά του. Η Λάρισα εκείνη τη σεζόν αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στην Β' Εθνική και επέστρεψε στα μεγάλα σαλόνια. Ενώ στην πρώτη περίπτωση, η ΑΕΛ κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας στο φινάλε της σεζόν!
Δυστυχώς, επτωχεύσαμε!
Το «happy end» που είχε μάθει στη Λάρισα, δεν θα ερχόταν και στην ΑΕΚ. Μετά το ματς με τον Θρασύβουλο δεν παραιτήθηκε. Μια εβδομάδα μετά θα ξεσπούσε κι εκείνος, όπως όλοι οι ποδοσφαιριστές, όταν ο Ράφικ Τζιμπούρ θα έστελνε τη μπάλα στα δίχτυα του Αμπάρη και η Ένωση με δύο γκολ σε τέσσερα λεπτά θα πάρει τη νίκη με 2-1 επί του Αστέρα Τρίπολης. Ο Γιώργος Δώνης πίστευε ότι ο Θεός του είχε χαμογελάσει και η τύχη είχε γυρίσει... Λίγα λεπτά μετά τους έξαλλους πανηγυρισμούς και τα δάκρυα που άφησε να του ξεφύγουν, θα πάγωνε. Ο Ντέμης Νικολαΐδης είχε μόλις ανακοινώσει πως φεύγει οριστικά από την προεδρία της ΑΕΚ.
Το πιο ισχυρό στήριγμα του Γιώργου Δώνη αποχωρούσε και ο ίδιος παρότι δήλωνε λίγες μέρες μετά «νιώθουμε ασφαλείς», ήξερε πως δεν θα ήταν το ίδιο. Θα το παραδεχόταν μήνες αργότερα, όταν για πρώτη φορά θα έκανε απολογισμό όσων είχε βιώσει στην ΑΕΚ. «Αυτό που μπορώ να πω, είναι ότι στην ΑΕΚ ήμουν απροστάτευτος! Ήταν φανερό και το έβλεπα από τη στιγμή που ανέλαβα ότι υπήρχε ένας εσωτερικός πόλεμος στην ΑΕΚ. Ο πρόεδρος, ο Ντέμης Νικολαϊδης, δεν ήταν τόσο ισχυρός ώστε να είχε όπως τα προηγούμενα χρόνια την συμπαράσταση του κόσμου! Ήταν φανερό επίσης σε κάποια πράγματα που ήταν αποφάσεις δικές μου, τα οποία δεν μπορούσαν να περάσουν στην ομάδα και δεν μπορούσε να τα περάσει και ο πρόεδρος! Για αυτό είπα πριν ότι εγώ πλήρωσα ως ένα σημείο κάποιους συμβιβασμούς που έκανα».
Η κλεψύδρα άδειαζε. Κι όσο οι εμφανίσεις και τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά, τόσο πιο κοντινό έμοιαζε το φινάλε. «Ντρέπομαι για ό,τι παρουσιάσαμε και η ευθύνη είναι δική μου. Πρέπει να γίνουν πολλές αλλαγές στην ομάδα και ίσως η πρώτη που χρειάζεται να είναι η δική μου. Θα μιλήσουμε άμεσα, ίσως και απόψε, με την διοίκηση και θα δούμε τι θα γίνει», θα πει μετά την ισοπαλία με τον Πανσερραϊκό στο ΟΑΚΑ και θα αρχίσει να μετράει ώρες. Δύο 24ωρα αργότερα έρχεται η ανακοίνωση από την ΠΑΕ ΑΕΚ. Μια ανακοίνωση που από έναν αποτυχημένο πρώην προπονητή θα τον μετέτρεπε σε εχθρό της Ένωσης.
Η ανακοίνωση της ΠΑΕ θα κάνει λόγο για συναινετικό διαζύγιο, κάτι που στις 20 Νοεμβρίου θα διαψεύσει ο Γιώργος Δώνης και θα κινηθεί δικαστικά. Ο Έλληνας τεχνικός θα απαιτεί 1,35 εκ. ευρώ, δηλαδή όσα προέβλεπε το τριετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει. Η πρώτη απόφαση για δικαιώσει την Ένωση, πριν καταλήξουν οι δύο πλευρές σε συμβιβαστική λύση τον Μάιο του 2009. Μια λύση που προέβλεπε να πάρει ο Δώνης όλο το ποσό του πρώτου χρόνου συμβολαίου του και να γυρίσουν αμφότεροι σελίδα.
Σπίτι απ’ την αρχή…
Στο Περιστέρι, μια ταλαιπωρημένη οικογένεια προσπαθούσε να ανοικοδομηθεί. Ήθελε καλύτερα και πιο σταθερά θεμέλια, ώστε να μην μπάζει όταν θα έρθουν δύσκολες μέρες και βαρυχειμωνιά. Ο Γιώργος Δώνης, αν και απόφοιτος γυμναστικής ακαδημίας, πήρε το ρόλο του αρχιτέκτονα από τον Γιώργο Σπανό. «Επέλεξα τον σύλλογο του Περιστερίου γιατί ο κ. Σπανός μου έδειξε πόσο πολύ με πιστεύει. Ο Ατρόμητος είναι ένα υγιές σωματείο με ιδανικές συνθήκες εργασίας. Θα δουλέψουμε σκληρά μετά το ατυχές πέρασμα μου την προηγούμενη σεζόν ώστε να επανέλθουμε δυναμικά», θα πει στην παρουσίασή του στις αρχές Μαΐου του 2009 και θα φροντίσει να ξεκαθαρίσει πως δεν σκέφτεται τίποτα άλλο πέρα από τη νέα του ομάδα.
Η συμφωνία με τον Γιώργο Σπανό ήταν θέμα μιας εβδομάδας, αφού εξ αρχής ο Ατρόμητος ήταν μια από τις ομάδες που είχε στο μυαλό του ο Γιώργος Δώνης. Το ξεκίνημά του θα ήταν για μια ακόμα φορά μουδιασμένο. Δύο ήττες στις πρώτες δύο αγωνιστικές κι έπρεπε να μπει Οκτώβρης για να κερδίσει ο Ατρόμητος. Στην επικαιρότητα θα ερχόταν ακόμα μια φορά η… εμμονή του με το 4-3-3, κάτι που είχε συζητηθεί και στην ΑΕΚ. «Έχουμε δουλέψει το 4-3-3, αλλά βγήκε καλά και το 4-4-2. Θεωρώ όμως ότι μια ομάδα πρέπει να επιμένει σε ένα σύστημα. Τα συστήματα δεν είναι χάπια, χρειάζονται δουλειά», θα πει μετά την παρθενική του νίκη με τον Ατρόμητο.
Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. 20 μέρες αργότερα ο κόσμος του Ατρομήτου, βλέποντας την ομάδα στη ζώνη του υποβιβασμού θα ξεσπάσει κατά πάντων. Η ηρεμία θα έρθει τον Δεκέμβριο και ακόμα περισσότερο τον Γενάρη, όταν συνεχόμενες καλές εμφανίσεις θα φέρουν ισορροπία στην ομάδα. Σπουδαιότερη για τον Γιώργο Δώνη ήταν η ισοπαλία 3-3 που απέσπασε στο ΟΑΚΑ απ’ την ΑΕΚ. «Διάβασα ένα άρθρο ενός συνάδελφού σας που έγραφε για μένα «Κυριακή κοντή γιορτή». Η Κυριακή λοιπόν ήρθε και γιορτάζουμε εμείς», θα πει ανοίγοντας εκ νέου το αγαπημένο του κεφάλαιο, τους δημοσιογράφους.
Θα σταθεί, όμως, και στην αντιμετώπιση που έτυχε από τον κόσμο. «Αν θεωρείτε εσείς σωστό να βρίζονται μάνες, τι να σας πω; Ας φτιάξουμε πρώτα την παιδεία μας και μετά ας ασχοληθούμε με τα άλλα». Η συνέχεια ήταν δικαίωση για τον Γιώργο Δώνη. Ο Ατρόμητος τερμάτισε έβδομος, έφτασε κοντά στα πλέι οφ και στις 31 Μαρτίου το συμβόλαιό του ανανεώθηκε για δύο ακόμα χρόνια. Έτσι, μπορούσε να νιώθει δικαιωμένος που τον προηγούμενο Δεκέμβριο είχε απορρίψει το όνειρό του. Να δουλέψει, δηλαδή, στην Αγγλία! «Είχα δεχτεί προτάσεις από την Μπράτφορντ και την Νταντί Γιουνάιτεντ, αλλά δεν μπορούσα να φύγω έτσι».
Η επόμενη σεζόν θα ξεκινούσε και πάλι με τον ίδιο τρόπο. Ο Ατρόμητος έκανε την πρώτη του νίκη στην 4η αγωνιστική και τη δεύτερη τον Νοέμβριο, αδυνατώντας να βρει σταθερό ρυθμό. Οι γκρίνιες πάλι θα εμφανιστούν, οι ποδοσφαιριστές θα βάλουν πλάτη, ωστόσο αυτή τη φορά η μάχη θα πάει μέχρι τέλους. Η ομάδα του Περιστερίου θα εξασφαλίσει την παραμονή της προτελευταία αγωνιστική, κάτι που της επέτρεψε να επικεντρωθεί στο μεγάλο όνειρο.
Ο Γιώργος Δώνης έφτανε για δεύτερη φορά σε τελικό του κυπέλλου και, μάλιστα, με μια ομάδα που θα ανέτρεπε τα προγνωστικά. Πέντε χρόνια μετά τη σπουδαία επιτυχία με τη Λάρισα, ο Έλληνας τεχνικός θα είχε ραντεβού με την ιστορία. Το ΟΑΚΑ, όμως, δεν θα αποδειχθεί το ίδιο γούρικο με το Πανθεσσαλικό και ο Ατρόμητος θα ηττηθεί από την ΑΕΚ. Η διπλωματία ούτε αυτή τη φορά θα έχουν θέση στις δηλώσεις του μετά το ματς.
«Ένα μπουρδέλο είμαστε. Δεν έχει σημασία αν πήρε η ΑΕΚ το Κύπελλο. Συγχαρητήρια. Ένα μπουρδέλο ελληνικό κράτος και ένα μπουρδέλο ποδόσφαιρο», θα πει στη συνέντευξη Τύπου, λόγια που θα τον φέρουν σε θέση κατηγορούμενου ενώπιον του εισαγγελέα. Δεν ανακάλεσε, άλλωστε δεν είναι άνθρωπος που μετανιώνει. Ούτε καν για μια επιλογή που θα μπορούσε να σημαδέψει την καριέρα του σε καταστροφικό βαθμό. Η επόμενη χρονιά θα είναι η απόλυτη δικαίωσή του. Ο Ατρόμητος, θα παίξει σε δεύτερο συνεχόμενο τελικό, θα διεκδικήσει μέχρι τέλους ακόμα και την υπέρβαση με έξοδο στο Champions League, θα είναι η ομάδα για την οποία όλοι θα μιλούν. Ο Γιώργος Δώνης, που φλέρταρε με τον Παναθηναϊκό πέρυσι τέτοια εποχή, θα βγει ενισχυμένος.
«Αν αξιολογήσεις αυτή την εμπειρία σωστά, ακόμα και αν δεν είναι καλή, σε βοηθάει για τη συνέχεια. Πλέον ξέρω πολύ καλά τις δυνάμεις μου». Και μοιάζει έτοιμος να τις δοκιμάσει εκ νέου.
Οι... αδυναμίες του!
Αν δεν είχε ασχοληθεί με την προπονητική, θα μπορούσε τώρα να βρίσκεται σε κάποιο παράθυρο των δελτίων ειδήσεων και να κάνει οικονομικές αναλύσεις για την παγκόσμια κρίση. Ο Γιώργος Δώνης είχε τελειώσει το λύκειο με 19 και μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων είχε περάσει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Μαζί με τον Γιώργο Γεωργιάδη του Χαραλάμπους διάβαζαν οικονομικές εφημερίδες τα χρόνια στον Παναθηναϊκό, γεγονός που γινόταν αντικείμενο σχολιασμού από τους συμπαίκτες τους. Εντέλει φοίτησε στη Γυμναστική Ακαδημίας, της οποία είναι και απόφοιτος.
Με τη σύζυγό του Δέσποινα ταλαιπωρήθηκαν πολύ μέχρι να βρουν το σπίτι στην Πολιτεία, αφού το δικό του στον Διόνυσο το είχε πουλήσει στο διάστημα που ήταν στην Λάρισα. Οι δύο του γιοι, Τάσος και Χρήστος, είναι στην δύσκολη εφηβεία, γεγονός που έκανε λίγο πιο απότομη τη μετακόμιση από τη Λάρισα στην Αθήνα.
Την παρέα στο σπίτι συμπληρώνει ο Ντόνι, το... γλυκύτατο ντόπερμαν του Γιώργου Δώνη! Ο μαύρος επιβλητικός σκύλος του είναι η μία του αδυναμία. Η άλλη είναι το Porsche Cayenne που οδηγεί, η coca-cola light που πίνει, ο Τιερί Ανρί, ο Αρσέν Βενγκέρ και το αγγλικό ποδόσφαιρο, στο οποίο είναι μεγάλο του όνειρο να δουλέψει μια μέρα ως προπονητής. Μια φιλοδοξία που ποτέ του δεν κρύβει... Ίσως γιατί αγαπημένο του ελάττωμα είναι η ξεροκεφαλιά!
πηγή: gazzetta.gr
Είναι ο άνθρωπος που έχει ...τρεις πατρίδες. Ίσως ο ίδιος να πιστεύει ότι και η Λάρισα είναι η τέταρτή του πατρίδα. Γεννήθηκε στην Γερμανία και συγκεκριμένα στην Φρανκφούρτη, πριν η οικογένειά του εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, με τις πρώτες του ομάδες να είναι η Δόξα Νικόπολης και ο Παύλος Μελάς.
Από το 1988 βρέθηκε στον Παναθηναϊκό και αρχικά στην ομάδα νέων, πριν δοθεί δανεικός για το αγροτικό του σε Αθηναϊκό, Παναργειακό και ΠΑΣ Γιάννινα. Στον Παναθηναϊκό θα επιστρέψει το 1991, όπου και θα κάνει σπουδαία πορεία κατακτώντας δύο πρωταθλήματα και τρία κύπελλα Ελλάδας.
Η φάση που θα σημαδέψει την καριέρα του θα έρθει στο Άμστερνταμ και στην κούρσα που έκανε πριν σκοράρει ο Βαζέχα απέναντι στον Άγιαξ. Εκεί ήταν που το προσωνύμιο «τρένο» βρήκε την απόλυτη εφαρμογή του. Η προσπάθειά του θα φέρει και την μεταγραφή το καλοκαίρι του 1996, όταν θα υπογράψει συμβόλαιο 1,1 δις δραχμών στην Μπλάκμπερν, ένα ποσό που αποτελούσε ρεκόρ για Έλληνα ποδοσφαιριστή εκείνη την εποχή. Μετά από 1,5 χρόνο επέστρεψε στην Ελλάδα και στην ΑΕΚ που τότε του έδωσε περίπου 300 εκ. δραχμές ετησίως.
Φαίνεται, όμως, πως η χημεία δεν ήταν ιδανική. Οι οπαδοί της ΑΕΚ τον θυμούνται ως παίκτη και τον εκτίμησαν μόνο για μια προσπάθεια από τα δεξιά και τη σέντρα προς τον Μαρτσέλο που χάρισε στην Ένωση τη νίκη με 1-0 επί του Ολυμπιακού. Ο Δώνης μετά από 1,5 σεζόν (και πάλι) επέστρεψε στην Αγγλία, όπου και ολοκλήρωσε την καριέρα του.
Η προπονητική του καριέρα ξεκινάει το 2002 με τον Ηλυσιακό να αποτελεί την πρώτη του ομάδα και τον Κώστα Πηλαδάκη τον... πρώτο του πρόεδρο. Πριν καλά-καλά πάρει το δίπλωμα της προπονητικής, κάθεται στους πάγκους με την καρδιά του ποδοσφαιριστή να χτυπάει ακόμα μέσα του. Το 2004 και έχοντας κάνει την... πιάτσα να μιλάει για τον Ηλυσιακό, ακολουθεί τον Κώστα Πηλαδάκη στη Λάρισα. Ανεβάζει την ομάδα στην Α' Εθνική, κατακτά κύπελλο, την οδηγεί στα ευρωπαϊκά σαλόνια, όπου τα καταφέρνει περίφημα και το 2008 «σκάει» το θέμα της ΑΕΚ!
Η ζωή πριν και μετά...
«Δεν ήταν μια απόφαση που πήρε αβίαστα. Προβληματίστηκε, πάλεψε μέσα του», θα πει άνθρωπος που τον ζούσε καθημερινά. «Ωστόσο, δεν άφησε ποτέ να περάσει κάτι στην ομάδα. Δεν χαλάρωσε, δεν άλλαξε τη δουλειά του. Εμείς που τον ζούσαμε, το αντιλαμβανόμασταν». Το επόμενο βήμα στην καριέρα του τον καλούσε. Η ΑΕΚ έβρισκε στο πρόσωπο του Γιώργου Δώνη τον άνθρωπο που θα συνδυάσει το αποτέλεσμα με το θέαμα, τον άνθρωπο που θα δουλέψει με τους παίκτες και θα αλλάξει την εικόνα της ταλαιπωρημένης - στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν - ομάδας.
«Είναι ο άνθρωπος των ποδοσφαιριστών. Δεν κουβαλάει το στυλ του προπονητή, το δήθεν και το απόμακρο. Είναι άνετος, χαλαρός και εξαιρετικά προσεγγίσιμος. Θέλει και επιδιώκει να έχει μια σχέση που να μην είναι η τυπική ποδοσφαιριστή-παίκτη», θα μας πει ο ίδιος άνθρωπος και τα γεγονότα τον δικαιώνουν. Οι ποδοσφαιριστές του ήταν πάντα το στήριγμά του. Ίσως, όμως, να ήταν το μόνο. Ο Χουάν Φραν είχε βγει δημόσια τον πρώτο καιρό για να συμπαρασταθεί στον προπονητή του και με δεδομένο ότι ούτε... παλαιοσειρά της ΑΕΚ είναι, ούτε καν Έλληνας ποδοσφαιριστής, φαίνεται πως το δέσιμο που υπήρχε στα αποδυτήρια της ΑΕΚ ήταν ξεχωριστό.
Είχε αποδειχθεί στην πρώτη αναμέτρηση της ΑΕΚ με τον Ατρόμητο, πριν ένα χρόνο. Πριν την έναρξη του αγώνα η μισή ενδεκάδα της ΑΕΚ, πέρασε από τον πάγκο του Ατρομήτου για να χαιρετήσει τον Γιώργο Δώνη. Κι εκείνος, με ωμή ειλικρίνεια για το πέρασμά του από την Ένωση δεν τους ξέχασε μετά το τέλος του αγώνα. «Θέλω να ευχαριστήσω τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ που ήρθαν να με χαιρετήσουν σχεδόν όλοι. Παρότι ούτε εγώ ούτε οι φίλαθλοι της ΑΕΚ έχουμε τις καλύτερες αναμνήσεις από την θητεία μου στην ΑΕΚ. Οι παίκτες δείχνουν να έχουν καλές αναμνήσεις από τον πρώην προπονητή τους».
Είναι γνωστό, εξάλλου, πως ο Δώνης έχει στη φιλοσοφία του να λειτουργεί ως ασπίδα των ποδοσφαιριστών. Εκτός από τις στιγμές που φτάνει ο κόμπος στο χτένι. «Ακόμα κι αν ξέρει ότι κάποιον θα τον διώξει σε ένα μήνα, δεν πρόκειται να τον κατηγορήσει. Πάντα θα κοιτάξει να προστατεύσει τους παίκτες του. Στη Λάρισα, για παράδειγμα, όλοι στοχοποιούσαν τον Καλαντζή. Κι εκείνος πάντα τον υπερασπιζόταν». Σε τέτοιο βαθμό, που τον πήρε δίπλα του και στον Ατρόμητο.
Αυτές ήταν οι πληροφορίες που έδιναν και οι παίκτες της Λάρισας, όταν οι συνάδελφοί τους της ΑΕΚ, τηλεφωνούσαν να μάθουν... Ανοικτός με τους παίκτες και εύκολος στις σχέσεις του. Με τέτοιο τρόπο θέλησε να αποχαιρετίσει και τους πρώην παίκτες του. Πήγε ένα πρωί στην προπόνηση, τους ανακοίνωσε την απόφασή του και πήγαν όλοι μαζί για καφέ στο κέντρο της Λάρισας! Οι περισσότεροι του... ζήτησαν γελώντας να τους πάρει μαζί τους, αλλά παρότι υπήρξαν μια-δυο περιπτώσεις που είχε αδυναμία ο Γιώργος Δώνης, η ΑΕΚ δεν πήρε παίκτη από την πρώην ομάδα του Έλληνα τεχνικού. Το γεγονός δεν έκανε τον κόσμο της Λάρισας να νιώσει καλύτερα...
«Ο κόσμος πίστευε ότι ο Δώνης θα ήταν εκείνος που θα έλεγε όχι στο κατεστημένο της Αθήνας γι' αυτό και απογοητεύτηκε, γι' αυτό και αντέδρασε έτσι», μας εξηγεί η ίδια πηγή. Φεύγοντας, ο Γιώργος Δώνης τους ευχαρίστησε όλους... Φεύγοντας, όμως, κατάφερε να αφήσει διχασμένους τους δημοσιογράφους. Οι κόντρες του στις συνεντεύξεις Τύπου ήταν παροιμιώδεις και είχε φτάσει στο σημείο να τις... αναβάλει όταν η παρουσία περιοριζόταν στα δυο-τρία άτομα. Στο αποχαιρετιστήριο δείπνο του κάλεσε μόνο όσους θεωρούσε ότι είχαν σωστή άποψη για το ποδόσφαιρο και όχι όσους έψαχναν την οποιαδήποτε αφορμή για να τον κατηγορήσουν. Πάντα αντιδρούσε στην αδικία, είτε προερχόταν μέσα στο γήπεδο, είτε έξω από αυτό.
Κάποτε ο Νίκος Νταμπίζας τον συγκράτησε για να μην επιτεθεί σε οπαδό της Λάρισας, στην αρχή της καριέρας του είχε αποβληθεί από το γήπεδο, ενώ στην τελευταία του σεζόν είχε πει το αμίμητο «με τέτοια διαιτησία θα έπαιρνε και η Λάρισα πρωτάθλημα», για ένα ματς στο Στάδιο Καραϊσκάκη.
Το χαμένο στοίχημα...
Την ίδια στάση θα κρατούσε και στην ΑΕΚ. Οι συνθήκες, άλλωστε, ήταν παρόμοιες. Έστω κι αν δεν ήταν ο Κώστας Πηλαδάκης, αλλά ο Ντέμης Νικολαΐδης εκείνος που θα... έβαζε διαρκώς πλάτη για τις ικανότητές του. Μπορούσε να καθίσει με τις ώρες να συνομιλήσει με τους δημοσιογράφους για τις απόψεις που έχει για το ποδόσφαιρο, να αναλύσει τη φιλοσοφία του και το σκεπτικό για την ΑΕΚ, όμως αν αισθανθεί αδικημένος θα ξεσπάσει. Πριν το ματς με τον Θρασύβουλο είχε μιλήσει για επικείμενες «κωλοτούμπες», όμως μετά το τέλος του κι εκείνο το απίστευτο 3-3 είχε βρεθεί να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο των αποδυτηρίων. Κυριολεκτικά!
Μετά το ματς με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και την ήττα της ΑΕΚ έκανε λόγο για υπερβολές των δημοσιογράφων και η αλήθεια είναι ότι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έχει προκαλέσει πολλά πρωτοσέλιδα εναντίον του. «Έχει μια υπερευαισθησία με τους δημοσιογράφους», παραδέχεται ο άνθρωπος που τον έζησε πολλά χρόνια στη Λάρισα.
Οι σχέσεις του με τους ανθρώπους που συνεργάζεται είναι κάτι σαν σχέσεις ζωής. Παρότι ο Κώστας Πηλαδάκης πικράθηκε με την απόφασή του, οι δυο τους παραμένουν πολύ καλοί οικογενειακοί φίλοι. «Φυσικά και μπορεί ο Πηλαδάκης να ζήσει χωρίς τον Δώνη κι ο Δώνης χωρίς τον Πηλαδάκη. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν καταπληκτική χημεία μεταξύ τους. Μακάρι να αγόραζε ο Πηλαδάκης τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και να με έπαιρνε προπονητή. Έχουμε συνδεθεί φιλικά κι οικογενειακά. Οι φίλοι φαίνονται στη χαρά σου κι είμαι σίγουρος ότι θα χαρούν πολύ όταν κάποια στιγμή αποφασίσω να κάνω ένα άλλο βήμα στην καριέρα μου. Το σίγουρο είναι πως ό,τι κι αν συμβεί θα καθίσουμε να το συζητήσουμε», είχε πει ο Γιώργος Δώνης σε συνέντευξή του στο «Εθνοσπόρ», λίγο πριν αποχωρήσει από τον πάγκο της Λάρισας.
Κι έστω κι αν αργότερα αναγκάστηκε να παραδεχθεί πως «μπορώ να πω ότι υπήρχε ένα διάστημα που ήταν ψυχρά τα πράγματα με κάποια θέματα που υπήρχαν», είναι από τις περιπτώσεις που ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές..
Η μετακόμισή του στην ΑΕΚ ήταν μια πρόκληση που τον ήθελε πιο δυνατό και πιο έτοιμο από ποτέ. Από την πρώτη μέρα εμφανίστηκε σίγουρος για τον εαυτό του και η αυτοπεποίθησή του υπήρχαν στιγμές που έμοιαζε να αγγίζει την αλαζονεία. Οι πρώτες αντιδράσεις από τον κόσμο της ΑΕΚ άρχισαν με τις αποχωρήσεις του Λυμπερόπουλου και του Δέλλα και με τον Δώνη να υπερτονίζει την ομάδα, σε σχέση με τους δύο ποδοσφαιριστές. «Επιτρέψτε μας να ξέρουμε 5% ποδόσφαιρο περισσότερο από τον κόσμο», έλεγε ο Ντέμης Νικολαΐδης τότε, όμως η πορεία δεν τον δικαίωσε. Όπως δεν δικαίωσε τον προπονητή της ΑΕΚ, που είδε την Ευρώπη να χάνεται νωρίς και άδοξα (αποκλεισμός από Ομόνοια) και είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινάει με την πλάτη στον τοίχο.
Η πρεμιέρα του πρωταθλήματος τον βρήκε δικαιωμένο. Για τη νίκη της ΑΕΚ στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, για τα ρίσκα που πήρε, για τη λέξη «ομάδα» που συχνά χρησιμοποιούσε. Ήταν ίσως η μεγαλύτερη χαρά που πρόλαβε να γευτεί στην ΑΕΚ. Μια ακόμα νίκη επί του Παναθηναϊκού, εκείνη στον τελικό του κυπέλλου ήταν η καλύτερή του στιγμή στη Λάρισα, αν και την έζησε κομπιασμένα, αφού ακολουθούσε το ματς παραμονής με την Καλαμαριά. Ένιωσε περήφανος για την ομάδα του, όταν εκείνη έπαιξε στην Ευρώπη, προκρίθηκε στο Μπλάκμπερν και κέρδιζε τα εγκωμιαστικά σχόλια των Άντβοκαατ και Φαν Γκάαλ.
Ο ψυχισμός του...
Πολλοί προπονητές στέκονται στο αποτέλεσμα. Υπάρχουν κι εκείνοι που στέκονται σε αυτό που βλέπουν. Μετά το ματς με το Θρασύβουλο στη Φυλή (σ.σ. 3-3) απέφυγε τη συνέντευξη Τύπου, κάτι που είχε εκληφθεί ως προμήνυμα παραίτησης. Δεν ήταν η πρώτη φορά που το έκανε. Στις 19 Νοεμβρίου του 2006 ήταν τόσο απογοητευμένος από την ήττα της Λάρισας από τον Ηρακλή μέσα στο Αλκαζάρ (με γκολ του Φορτούζι στις καθυστερήσεις) που απέφυγε να σταθεί μπροστά στους δημοσιογράφους. Εκείνη ήταν και η δυσκολότερη στιγμή του στην ΑΕΛ. Ο κόσμος που είχε μαζευτεί έξω από την αίθουσα συνεντεύξεων, έφτασε στο σημείο να μαζευτεί και έξω από το σπίτι του, προκειμένου να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για την πορεία των βυσσινί.
Στα όριά του είχε φτάσει και τον Δεκέμβριο του 2004. Η Λάρισα αγωνιζόταν ακόμα στη Β΄Εθνική και είχε θέσει ως στόχο την άνοδο. Με συγκομιδή βαθμών 21 σε 12 αγωνιστικές ο Γιώργος Δώνης είχε ρίξει τη βόμβα... «Δεν μ' αρέσει αυτό που βλέπω. Είμαι στη διάθεση της διοίκησης για να φύγω». Πού είναι το περίεργο; Η δημόσια παραίτησή του είχε έρθει μετά από νίκη 6-0 επί του Ατρόμητου... Εκεί ίσως έγκειται και η πίστη του στη δουλειά του. Η Λάρισα εκείνη τη σεζόν αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στην Β' Εθνική και επέστρεψε στα μεγάλα σαλόνια. Ενώ στην πρώτη περίπτωση, η ΑΕΛ κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας στο φινάλε της σεζόν!
Δυστυχώς, επτωχεύσαμε!
Το «happy end» που είχε μάθει στη Λάρισα, δεν θα ερχόταν και στην ΑΕΚ. Μετά το ματς με τον Θρασύβουλο δεν παραιτήθηκε. Μια εβδομάδα μετά θα ξεσπούσε κι εκείνος, όπως όλοι οι ποδοσφαιριστές, όταν ο Ράφικ Τζιμπούρ θα έστελνε τη μπάλα στα δίχτυα του Αμπάρη και η Ένωση με δύο γκολ σε τέσσερα λεπτά θα πάρει τη νίκη με 2-1 επί του Αστέρα Τρίπολης. Ο Γιώργος Δώνης πίστευε ότι ο Θεός του είχε χαμογελάσει και η τύχη είχε γυρίσει... Λίγα λεπτά μετά τους έξαλλους πανηγυρισμούς και τα δάκρυα που άφησε να του ξεφύγουν, θα πάγωνε. Ο Ντέμης Νικολαΐδης είχε μόλις ανακοινώσει πως φεύγει οριστικά από την προεδρία της ΑΕΚ.
Το πιο ισχυρό στήριγμα του Γιώργου Δώνη αποχωρούσε και ο ίδιος παρότι δήλωνε λίγες μέρες μετά «νιώθουμε ασφαλείς», ήξερε πως δεν θα ήταν το ίδιο. Θα το παραδεχόταν μήνες αργότερα, όταν για πρώτη φορά θα έκανε απολογισμό όσων είχε βιώσει στην ΑΕΚ. «Αυτό που μπορώ να πω, είναι ότι στην ΑΕΚ ήμουν απροστάτευτος! Ήταν φανερό και το έβλεπα από τη στιγμή που ανέλαβα ότι υπήρχε ένας εσωτερικός πόλεμος στην ΑΕΚ. Ο πρόεδρος, ο Ντέμης Νικολαϊδης, δεν ήταν τόσο ισχυρός ώστε να είχε όπως τα προηγούμενα χρόνια την συμπαράσταση του κόσμου! Ήταν φανερό επίσης σε κάποια πράγματα που ήταν αποφάσεις δικές μου, τα οποία δεν μπορούσαν να περάσουν στην ομάδα και δεν μπορούσε να τα περάσει και ο πρόεδρος! Για αυτό είπα πριν ότι εγώ πλήρωσα ως ένα σημείο κάποιους συμβιβασμούς που έκανα».
Η κλεψύδρα άδειαζε. Κι όσο οι εμφανίσεις και τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά, τόσο πιο κοντινό έμοιαζε το φινάλε. «Ντρέπομαι για ό,τι παρουσιάσαμε και η ευθύνη είναι δική μου. Πρέπει να γίνουν πολλές αλλαγές στην ομάδα και ίσως η πρώτη που χρειάζεται να είναι η δική μου. Θα μιλήσουμε άμεσα, ίσως και απόψε, με την διοίκηση και θα δούμε τι θα γίνει», θα πει μετά την ισοπαλία με τον Πανσερραϊκό στο ΟΑΚΑ και θα αρχίσει να μετράει ώρες. Δύο 24ωρα αργότερα έρχεται η ανακοίνωση από την ΠΑΕ ΑΕΚ. Μια ανακοίνωση που από έναν αποτυχημένο πρώην προπονητή θα τον μετέτρεπε σε εχθρό της Ένωσης.
Η ανακοίνωση της ΠΑΕ θα κάνει λόγο για συναινετικό διαζύγιο, κάτι που στις 20 Νοεμβρίου θα διαψεύσει ο Γιώργος Δώνης και θα κινηθεί δικαστικά. Ο Έλληνας τεχνικός θα απαιτεί 1,35 εκ. ευρώ, δηλαδή όσα προέβλεπε το τριετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει. Η πρώτη απόφαση για δικαιώσει την Ένωση, πριν καταλήξουν οι δύο πλευρές σε συμβιβαστική λύση τον Μάιο του 2009. Μια λύση που προέβλεπε να πάρει ο Δώνης όλο το ποσό του πρώτου χρόνου συμβολαίου του και να γυρίσουν αμφότεροι σελίδα.
Σπίτι απ’ την αρχή…
Στο Περιστέρι, μια ταλαιπωρημένη οικογένεια προσπαθούσε να ανοικοδομηθεί. Ήθελε καλύτερα και πιο σταθερά θεμέλια, ώστε να μην μπάζει όταν θα έρθουν δύσκολες μέρες και βαρυχειμωνιά. Ο Γιώργος Δώνης, αν και απόφοιτος γυμναστικής ακαδημίας, πήρε το ρόλο του αρχιτέκτονα από τον Γιώργο Σπανό. «Επέλεξα τον σύλλογο του Περιστερίου γιατί ο κ. Σπανός μου έδειξε πόσο πολύ με πιστεύει. Ο Ατρόμητος είναι ένα υγιές σωματείο με ιδανικές συνθήκες εργασίας. Θα δουλέψουμε σκληρά μετά το ατυχές πέρασμα μου την προηγούμενη σεζόν ώστε να επανέλθουμε δυναμικά», θα πει στην παρουσίασή του στις αρχές Μαΐου του 2009 και θα φροντίσει να ξεκαθαρίσει πως δεν σκέφτεται τίποτα άλλο πέρα από τη νέα του ομάδα.
Η συμφωνία με τον Γιώργο Σπανό ήταν θέμα μιας εβδομάδας, αφού εξ αρχής ο Ατρόμητος ήταν μια από τις ομάδες που είχε στο μυαλό του ο Γιώργος Δώνης. Το ξεκίνημά του θα ήταν για μια ακόμα φορά μουδιασμένο. Δύο ήττες στις πρώτες δύο αγωνιστικές κι έπρεπε να μπει Οκτώβρης για να κερδίσει ο Ατρόμητος. Στην επικαιρότητα θα ερχόταν ακόμα μια φορά η… εμμονή του με το 4-3-3, κάτι που είχε συζητηθεί και στην ΑΕΚ. «Έχουμε δουλέψει το 4-3-3, αλλά βγήκε καλά και το 4-4-2. Θεωρώ όμως ότι μια ομάδα πρέπει να επιμένει σε ένα σύστημα. Τα συστήματα δεν είναι χάπια, χρειάζονται δουλειά», θα πει μετά την παρθενική του νίκη με τον Ατρόμητο.
Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. 20 μέρες αργότερα ο κόσμος του Ατρομήτου, βλέποντας την ομάδα στη ζώνη του υποβιβασμού θα ξεσπάσει κατά πάντων. Η ηρεμία θα έρθει τον Δεκέμβριο και ακόμα περισσότερο τον Γενάρη, όταν συνεχόμενες καλές εμφανίσεις θα φέρουν ισορροπία στην ομάδα. Σπουδαιότερη για τον Γιώργο Δώνη ήταν η ισοπαλία 3-3 που απέσπασε στο ΟΑΚΑ απ’ την ΑΕΚ. «Διάβασα ένα άρθρο ενός συνάδελφού σας που έγραφε για μένα «Κυριακή κοντή γιορτή». Η Κυριακή λοιπόν ήρθε και γιορτάζουμε εμείς», θα πει ανοίγοντας εκ νέου το αγαπημένο του κεφάλαιο, τους δημοσιογράφους.
Θα σταθεί, όμως, και στην αντιμετώπιση που έτυχε από τον κόσμο. «Αν θεωρείτε εσείς σωστό να βρίζονται μάνες, τι να σας πω; Ας φτιάξουμε πρώτα την παιδεία μας και μετά ας ασχοληθούμε με τα άλλα». Η συνέχεια ήταν δικαίωση για τον Γιώργο Δώνη. Ο Ατρόμητος τερμάτισε έβδομος, έφτασε κοντά στα πλέι οφ και στις 31 Μαρτίου το συμβόλαιό του ανανεώθηκε για δύο ακόμα χρόνια. Έτσι, μπορούσε να νιώθει δικαιωμένος που τον προηγούμενο Δεκέμβριο είχε απορρίψει το όνειρό του. Να δουλέψει, δηλαδή, στην Αγγλία! «Είχα δεχτεί προτάσεις από την Μπράτφορντ και την Νταντί Γιουνάιτεντ, αλλά δεν μπορούσα να φύγω έτσι».
Η επόμενη σεζόν θα ξεκινούσε και πάλι με τον ίδιο τρόπο. Ο Ατρόμητος έκανε την πρώτη του νίκη στην 4η αγωνιστική και τη δεύτερη τον Νοέμβριο, αδυνατώντας να βρει σταθερό ρυθμό. Οι γκρίνιες πάλι θα εμφανιστούν, οι ποδοσφαιριστές θα βάλουν πλάτη, ωστόσο αυτή τη φορά η μάχη θα πάει μέχρι τέλους. Η ομάδα του Περιστερίου θα εξασφαλίσει την παραμονή της προτελευταία αγωνιστική, κάτι που της επέτρεψε να επικεντρωθεί στο μεγάλο όνειρο.
Ο Γιώργος Δώνης έφτανε για δεύτερη φορά σε τελικό του κυπέλλου και, μάλιστα, με μια ομάδα που θα ανέτρεπε τα προγνωστικά. Πέντε χρόνια μετά τη σπουδαία επιτυχία με τη Λάρισα, ο Έλληνας τεχνικός θα είχε ραντεβού με την ιστορία. Το ΟΑΚΑ, όμως, δεν θα αποδειχθεί το ίδιο γούρικο με το Πανθεσσαλικό και ο Ατρόμητος θα ηττηθεί από την ΑΕΚ. Η διπλωματία ούτε αυτή τη φορά θα έχουν θέση στις δηλώσεις του μετά το ματς.
«Ένα μπουρδέλο είμαστε. Δεν έχει σημασία αν πήρε η ΑΕΚ το Κύπελλο. Συγχαρητήρια. Ένα μπουρδέλο ελληνικό κράτος και ένα μπουρδέλο ποδόσφαιρο», θα πει στη συνέντευξη Τύπου, λόγια που θα τον φέρουν σε θέση κατηγορούμενου ενώπιον του εισαγγελέα. Δεν ανακάλεσε, άλλωστε δεν είναι άνθρωπος που μετανιώνει. Ούτε καν για μια επιλογή που θα μπορούσε να σημαδέψει την καριέρα του σε καταστροφικό βαθμό. Η επόμενη χρονιά θα είναι η απόλυτη δικαίωσή του. Ο Ατρόμητος, θα παίξει σε δεύτερο συνεχόμενο τελικό, θα διεκδικήσει μέχρι τέλους ακόμα και την υπέρβαση με έξοδο στο Champions League, θα είναι η ομάδα για την οποία όλοι θα μιλούν. Ο Γιώργος Δώνης, που φλέρταρε με τον Παναθηναϊκό πέρυσι τέτοια εποχή, θα βγει ενισχυμένος.
«Αν αξιολογήσεις αυτή την εμπειρία σωστά, ακόμα και αν δεν είναι καλή, σε βοηθάει για τη συνέχεια. Πλέον ξέρω πολύ καλά τις δυνάμεις μου». Και μοιάζει έτοιμος να τις δοκιμάσει εκ νέου.
Οι... αδυναμίες του!
Αν δεν είχε ασχοληθεί με την προπονητική, θα μπορούσε τώρα να βρίσκεται σε κάποιο παράθυρο των δελτίων ειδήσεων και να κάνει οικονομικές αναλύσεις για την παγκόσμια κρίση. Ο Γιώργος Δώνης είχε τελειώσει το λύκειο με 19 και μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων είχε περάσει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Μαζί με τον Γιώργο Γεωργιάδη του Χαραλάμπους διάβαζαν οικονομικές εφημερίδες τα χρόνια στον Παναθηναϊκό, γεγονός που γινόταν αντικείμενο σχολιασμού από τους συμπαίκτες τους. Εντέλει φοίτησε στη Γυμναστική Ακαδημίας, της οποία είναι και απόφοιτος.
Με τη σύζυγό του Δέσποινα ταλαιπωρήθηκαν πολύ μέχρι να βρουν το σπίτι στην Πολιτεία, αφού το δικό του στον Διόνυσο το είχε πουλήσει στο διάστημα που ήταν στην Λάρισα. Οι δύο του γιοι, Τάσος και Χρήστος, είναι στην δύσκολη εφηβεία, γεγονός που έκανε λίγο πιο απότομη τη μετακόμιση από τη Λάρισα στην Αθήνα.
Την παρέα στο σπίτι συμπληρώνει ο Ντόνι, το... γλυκύτατο ντόπερμαν του Γιώργου Δώνη! Ο μαύρος επιβλητικός σκύλος του είναι η μία του αδυναμία. Η άλλη είναι το Porsche Cayenne που οδηγεί, η coca-cola light που πίνει, ο Τιερί Ανρί, ο Αρσέν Βενγκέρ και το αγγλικό ποδόσφαιρο, στο οποίο είναι μεγάλο του όνειρο να δουλέψει μια μέρα ως προπονητής. Μια φιλοδοξία που ποτέ του δεν κρύβει... Ίσως γιατί αγαπημένο του ελάττωμα είναι η ξεροκεφαλιά!
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου