Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Πώς θα ξημερώσει…!

Ο Γιάννης Φιλέρης δεν μπορεί να χωνέψει την ήττα από τη Νιγηρία και προσπαθεί να μαντέψει την επόμενη μέρα της Εθνικής που έχει ωστόσο προοπτική και θα επανέλθει.

Πώς θα ξημερώσει…
Είναι δύσκολο να «χωνευτεί» μια ήττα από τη Νιγηρία, όσο κι αν το «επίπεδο» της αφρικανικής ομάδας που είδαμε εδώ στο Καράκας είναι αντιστρόφως ανάλογο με ό,τι ενδεχομένως να πιστεύουμε.
Όπως και να το πάρει κανείς, όμως, η αποτυχία είναι δεδομένη, ακόμη κι αν στο τέλος έγινε φάουλ στον Σπανούλη, ή οι διαιτητές έδειξαν ανοχή στο πολύ δυναμικό παιχνίδι των Νιγηριανών.
Ο Ηλίας Ζούρος ξέρει πολύ καλά ότι δεν έφταιγαν μόνο οι διαιτητές για το οδυνηρό σοκ που προκάλεσε αυτό το 80-79 που έγραψε το ταμπλό στο «Πολύεδρο» του Καράκας. Καλό θα είναι να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ακόμη κι αν έχουμε δίκιο να διαμαρτυρόμαστε.
Ωστόσο:
Τις 11 χαμένες βολές της Εθνικής δεν τις έχασαν οι ρέφερι.
Τα 17 επιθετικά ριμπάουντ δεν τα πήραν οι διαιτητές αλλά οι Νιγηριανοί.
Τους 7 συνεχόμενους πόντους της Νιγηρίας στο τελευταίο λεπτό δεν τους σκόραρε ο Μπούλτο, ή ο Φερνάντεζ με τον Ολιβέρος (τα ονόματα των τριών διαιτητών) αλλά ο …φοβερός και τρομερός Άντε Ντογκοντούρο, που αποδείχθηκε πολύ «ντούρος» για να πεθάνει αλλά και να αψηφίσει όλες τις άμυνες της ελληνικής ομάδας, υπογράφοντας τον θρίαμβο της ομάδας του.

Μετά το +13 (47-34) δεν κοιμήθηκαν οι διαιτητές, αλλά η δική μας ομάδα, που στο τέλος «πιάστηκε κώτσος» βλέποντας το τρένο να έρχεται και αντί να το αποφύγει έπεσε πάνω του.
Θα συμφωνήσουμε με τον Κώστα Καϊμακόγλου ότι «δεν τελείωσε ο κόσμος», σίγουρα όμως χάθηκε ένα όνειρο όπως η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες για τρίτη συνεχόμενη φορά.
Και σε λίγα χρόνια είναι δεδομένο ότι θα λέμε «αποκλειστήκαμε από τη Νιγηρία» και δεν θα το πιστεύουμε. Γιατί το «γαμώτο» είναι πως αυτή η ομάδα που πήγε στο προολυμπιακό είναι …καλή, έχει προοπτική και σαφώς μπορούσε να είναι σήμερα στον ημιτελικό απέναντι στη Ρωσία.
Αυτό που μας τρελαίνει είναι ότι …δε βρίσκεται, ότι έχασε ένα «δικό της παιχνίδι» ότι δυο βολές παραπάνω να έβαζε, θα είχε προκριθεί. Ο Ντέιβιν Μπλατ, μετά το ματς, είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα: «Τέτοια έκπληξη δεν έχω ξανανιώσει. Περίμενα την Ελλάδα, αλλά μας προέκυψε η Νιγηρία. Εντάξει είναι απίστευτα αθλητικοί, έχουν βρει ρυθμό και εμπνέονται από το όραμα της πρόκρισης, αλλά τέτοιο αποτέλεσμα ούτε που το φανταζόμουν. Και να σας πω κάτι; Ακόμη και τώρα πιστεύω ότι Ελλάδα και Ρωσία ήταν πράγματι οι καλύτερες ομάδες αυτού του προολυμπιακού τουρνουά».
Ο Μπλατ και η αυτοκριτική
Δεν τα λέει για να μας χαϊδέψει τα αυτιά όλα αυτά ο Μπλατ. Κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Απλά η Εθνική Ομάδα έκανε το λάθος παιχνίδι όταν δεν έπρεπε. Στο ματς που όλα έπρεπε να είναι στην εντέλεια. Ο ίδιος ο Ζούρος το είχε πει «σε ένα προημιτελικό, σε ένα νοκ-άουτ παιχνίδι, τα λάθη απαγορεύονται».
Κι ο ίδιος έκανε το πρώτο και βασικό λάθος, αμέσως μετά τη λήξη, όταν θεώρησε ως αποκλειστικούς υπεύθυνους της ήττας. Όχι ότι δεν είχε δίκιο, αλλά επειδή σε τέτοιες στιγμές πρώτα και κύρια μετράει η αυτοκριτική και η ανάλυση. Πώς δηλαδή σε ένα παιχνίδι που το αυτονόητο ήταν να μη δώσουμε δεύτερες επιθέσεις στην Νιγηρία, αλλά και να τους εμποδίσουμε να πηγαίνουν σε ντράιβ ένας εναντίον ενός, συνέβησαν όλα …τα αντίθετα!
Μετά από τέτοιες ήττες είναι δύσκολο να βρεις ηρεμία. Χρειάζεται καθαρό μυαλό και ξεκούραση από την ένταση ενός τουρνουά που κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία. Η Εθνική που από το 2005 έχει επιστρέψει στην «ελίτ» πάτησε στο Καράκας τη μπανανόφλουδα της Νιγηρίας . Εντάξει, και το 2010 στο Μουντομπάσκετ δεν ήταν καλύτερα τα πράγματα, ωστόσο, η ήττα από τους «τίγρεις» της Νιγηρίας πόνεσε περισσότερο.
Ο πρόεδρος της ΕΟΚ, Γ.Βασιλακόπουλος, εξαφανίστηκε αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν, προτιμά να είναι μακριά ώστε να σκεφτεί ψύχραιμα την επόμενη μέρα.
Όποια και να’ ναι αυτή, πάντως, θα ξημερώσει δύσκολα. Θα …ξημερώσει, ωστόσο, γιατί επαναλαμβάνουμε αυτή η ομάδα έχει ακόμη πράγματα να μας δώσει. Είναι σίγουρο ότι θα επανέλθει. Θυμηθείτε το αυτό, εν όψει Ευρωμπάσκετ του χρόνου τον Σεπτέμβρη στα γήπεδα τητηςλοβενίας.
ΥΓ: Δεν μου άρεσαν ποτέ οι αφορισμοί και η στοχοποίηση. Ούτε «ντροπή» ήταν η ήττα (πρώτα απ’ όλα γιατί έτσι προσβάλλουμε τον αντίπαλο και μετά τους εαυτούς μας), ούτε ο Ζούρος είναι μοναδικός υπεύθυνος για την ήττα. Μη ξεχνάμε ότι στο προολυμπιακό δεν ήρθε καν η Σερβία.
ΥΓ 2: Ωραία ομάδα ο Δομίνικος. Με «αμερικάνικο» στυλ ελέω Τζον Καλιπάρι αλλά και τους NBAer που έχει στο ρόστερ του.
ΠΗΓΗ: Sport24.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: