ΠΡΩΤΑ φεύγει η ψυχή κι ύστερα το χούι. Την ώρα που ο Δημητρέλος έχει
λιώσει ένα ζευγάρι παπούτσια για να τρέχει στο υπουργείο Οικονομικών και
στον Μαυραγάνη για την περιβόητη ρύθμιση, ο Μαύρος μιλάει με Μάντζιο
και Μόρα για να κλείσει τις μεταγραφές: «Βαγγελάκη, παιδί μου, ξέρεις
πολύ καλά ότι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο είναι δύσκολη.
Κι αυτό δεν αφορά μόνο τη δικιά μας την ομάδα. Ισχύει σχεδόν για όλες». Η ΑΕΚ όμως είναι μεγάλη ομάδα. Πέντε πάνω λοιπόν πέντε κάτω είναι κοντά να τα βρούνε με τον Μάντζιο. Κάπου στα 150 χιλιάρικα είναι η μέση λύση. Σε σχέση δηλαδή μ' αυτά που ζήταγε κατ' αρχάς ο ποδοσφαιριστής και μ' αυτά που έδινε η ΑΕΚ. Στο κουβεντιαστό όμως όλα αυτά. Με το στόμα.
Ούτε έχει λεφτά η ΑΕΚ ούτε πρόκειται να βρει τόσο για να είναι συνεπείς με όλες τις υποχρεώσεις της. Γι' αυτό παρακαλάνε το υπουργείο Οικονομικών να γίνει Κωτσόβολος: Εκατόν είκοσι δόσεις και να σβηστεί το 80% των προσαυξήσεων. Λες και στην Εφορία γράφουνε με τεμπεσίρι και μετά ξηγιούνται σφουγγάρι. Κι άιντε και γίνανε οι δόσεις 120.
Τι σημαίνει αυτό; Οτι θα τη σκαπουλάρει η ΑΕΚ; Οτι θα τη σκαπουλάρει ο Αρης; Θα πληρώσουνε την πρώτη για να πάρουνε την προσωρινή ενημερότητα κι έχει ο Θεός. Θα πληρώσουνε δύο τρεις ακόμα κι ύστερα πάλι θα φρακάρουνε. Κι είναι απλό: Οταν βγάζεις επτά δραχμές τον χρόνο, έχεις δώδεκα δραχμές έξοδα και δεν ξέρεις πόσα άλλα χρωστάς, ο λογαριασμός δεν βγαίνει με τίποτα. Πέρα από τα χρέη όμως η ΑΕΚ θα πρέπει να παρουσιάσει μέσα στα γήπεδα μια ομάδα με μίνιμουμ ποδοσφαιρική αξιοπρέπεια. Κάτι καλύτερο δηλαδή απ' ό,τι πέρυσι η Δόξα Δράμας.
Γιατί με τους παίκτες που της έχουνε απομείνει ούτε περσινή Δόξα Δράμας δεν είναι. Εξ ου ο φαύλος κύκλος που λέγαμε. Νέες υποχρεώσεις, νέα έξοδα. Και δεν φτάνουνε Μάντζιος - Μόρας κι άλλος ένας έμπειρος άνω των 24 ετών που θα πάρουνε. Εχουνε βάλει στο μάτι τους πιτσιρικάδες του Αρη: Γιαννιώτα και Κατίδη. Και ψάχνουνε να βρούνε 150 χιλιάρικα για να σπάσουνε τη ρήτρα του Γιαννιώτα. Κι είπαμε.
Εκ των πραγμάτων η ΑΕΚ πρέπει να κάνει κάποιες κανονικές μεταγραφές. Ετσι όπως είναι σήμερα ο Πλατανιάς, με την ομάδα της Β' Εθνικής την κερδίζει. Κι εκεί λοιπόν είναι που έρχεσαι και λες: Μήπως όλη αυτή η ταλαιπωρία είναι μάταιη; Είναι άνευ αντικειμένου; Μήπως όλη αυτή η προσπάθεια είναι σαν να κουβαλάνε νερό με το κοφίνι, όπως του αρέσει να λέει ο Μελισσανίδης;
Εκεί φαίνεται ότι πάει η δουλειά. Στον αργό, αλλά βέβαιο θάνατο. Κι επειδή προσωπικά αυτά με τα ΑΦΜ και αν παίξει η ΑΕΚ στη Β' Εθνική μέσω Καλλιθέας ή Θρασύβουλου τα θεωρώ κωλομπαριλίκια, μήπως είναι καλύτερη η διάλυση και η Δέλτα Εθνική. Να ξεκινήσει η ομάδα από το μηδέν και ελεύθερη βαρών. Και σε τρία χρονάκια θα έχει επιστρέψει. Τίποτα δεν είναι τρία χρόνια για την ιστορία και το μέγεθος της ΑΕΚ. Αυτός ο αργός θάνατος με το χέρι απλωμένο σαν τους ζητιάνους είναι πολύ χειρότερος. Εδώ σε περιπτώσεις ασθενών, που όταν φεύγουν δεν ξαναγυρίζουνε ποτέ, τους τραβάνε τα σωληνάκια για να ησυχάσουνε. Η ΑΕΚ αντίθετα και ζωντανή θα μείνει και ρέφος θα γίνει και σε τρία χρόνια θα είναι ολοζώντανη στη Super League.
Προς το παρόν η απρέπεια του Βρύζα απέναντι στον Ζαγοράκη παραμένει χωρίς απάντηση.
-Οbserver
Υπάρχουν παίκτες που είναι επί ξύλου κρεμάμενοι
ΔΕΝ είναι μόνο οι ομάδες που τραβάνε ζόρια. Αν οι ΠΑΕ σαν αφεντικά και σαν εργοδότες είναι ρέστες, υπάρχουνε ποδοσφαιριστές που είναι επί ξύλου κρεμάμενοι. Και πολλοί μάλιστα. Κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Στο ρεπορτάζ του Αρη έγινε αναφορά για τον Αλντο Ντούσερ (φωτό). Με το κουτάλι τα έχει φάει τα γήπεδα της Πριμέρα Ντιβισιόν ο Αργεντινός: Με Λα Κορούνια, Σανταντέρ, Σεβίλλη, Εσπανιόλ. Κι έχει κάνει κι ένα πέρασμα στην Πορτογαλία με τη Σπόρτινγκ.
Τελευταίος σταθμός της καριέρας του το Εκουαδόρ. Απ' όπου έμεινε ξέμπαρκος και χωρίς ομάδα από πέρυσι τον Οκτώβριο. Με δεδομένο ότι στα 33 του θεωρεί ότι έχει ακόμα ποδοσφαιρικά ψωμιά να φάει, δεν το βάζει κάτω. Προτάθηκε, λοιπόν, στον Αρη. Και με ευνοϊκούς όρους μάλιστα. Να πάει δηλαδή στην Ιταλία στην προετοιμασία για να τον δοκιμάσουνε. Κι αν δούνε ότι τους κάνει, συζητάνε το οικονομικό. Ερώτηση λοιπόν: Πόσο απελπισμένος μπορεί να είναι αυτός ο Ντούσερ. Να είναι χωρίς ομάδα εδώ κι εννιά μήνες κι από ολόκληρο τον πλανήτη η μοναδική ευκαιρία κι η μοναδική δυνατότητα που έχει να συνεχίσει το ποδόσφαιρο να είναι στον Αρη. Και με τι λεφτά και με τι εγγυήσεις ότι έστω αυτά τα λίγα θα τα πάρει. Αν βέβαια τους πείσει στην προετοιμασία για να τον πάρουνε. Οταν είναι αυτή η τελευταία και μοναδική επιλογή της καριέρας σου, μιλάμε για μεγάλη απελπισία.
Το κανάλι της Βουλής συνεχίζει αγέρωχο
ΤΗΣ πουτάνας γίνεται με το κανάλι της Βουλής. Ενώ δηλαδή σε όλο το Δημόσιο γίνονται περικοπές, από τα φάρμακα μέχρι τα βιβλία, το κανάλι της Βουλής παραμένει ανοιχτό. Με μηδενικά σχεδόν ποσοστά τηλεθέασης. Μόνο και μόνο για να απασχολούνται οι 80 εργαζόμενοι. Με ετήσιο κόστος τέσσερα εκατομμύρια γιούρο. Συνολικά, όχι μόνο για τους μισθούς. Ιδού, λοιπόν, μια πρόταση για μέση λύση. Και να γίνει οικονομία στο Δημόσιο και να μη χάσουνε τη δουλειά τους όλοι όσοι έχουν προσληφθεί και με αξιοκρατικά μάλιστα κριτήρια.
Τους καλύτερους έχουνε πάρει και τις καλύτερες. Είναι κρίμα, λοιπόν, να γίνει και στο Δημόσιο αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια στον ιδιωτικό τομέα κι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη δουλειά τους. Αν γίνει, λοιπόν, διαίρεση του κόστους των τεσσάρων εκατομμυρίων με τους 80 εργαζόμενους, βγαίνει μία μέση ετήσια αμοιβή 50.000 γιούρο. Που δεν είναι και πραγματική γιατί υπάρχουν και λειτουργικά έξοδα. Κλείνεις, λοιπόν, το κανάλι και δίνεις 25 χιλιάρικα σε ετήσια βάση σε κάθε εργαζόμενο. Κόβεις τα λεφτά στη μέση. Χωρίς να δουλεύει σκληρά όπως τώρα. Κι έχεις και οικονομία δύο εκατομμύρια τον χρόνο. Αν δεν τους γουστάρει, ας κάνουν απεργία κι ας κλείσουν το κανάλι επ' αόριστον.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δηλαδή η Ρόμα έδιωξε τον Γκρέκο (που πήρε ο Ολυμπιακός) για να πάρει τον Ταχτσίδη;
Κι αυτό δεν αφορά μόνο τη δικιά μας την ομάδα. Ισχύει σχεδόν για όλες». Η ΑΕΚ όμως είναι μεγάλη ομάδα. Πέντε πάνω λοιπόν πέντε κάτω είναι κοντά να τα βρούνε με τον Μάντζιο. Κάπου στα 150 χιλιάρικα είναι η μέση λύση. Σε σχέση δηλαδή μ' αυτά που ζήταγε κατ' αρχάς ο ποδοσφαιριστής και μ' αυτά που έδινε η ΑΕΚ. Στο κουβεντιαστό όμως όλα αυτά. Με το στόμα.
Ούτε έχει λεφτά η ΑΕΚ ούτε πρόκειται να βρει τόσο για να είναι συνεπείς με όλες τις υποχρεώσεις της. Γι' αυτό παρακαλάνε το υπουργείο Οικονομικών να γίνει Κωτσόβολος: Εκατόν είκοσι δόσεις και να σβηστεί το 80% των προσαυξήσεων. Λες και στην Εφορία γράφουνε με τεμπεσίρι και μετά ξηγιούνται σφουγγάρι. Κι άιντε και γίνανε οι δόσεις 120.
Τι σημαίνει αυτό; Οτι θα τη σκαπουλάρει η ΑΕΚ; Οτι θα τη σκαπουλάρει ο Αρης; Θα πληρώσουνε την πρώτη για να πάρουνε την προσωρινή ενημερότητα κι έχει ο Θεός. Θα πληρώσουνε δύο τρεις ακόμα κι ύστερα πάλι θα φρακάρουνε. Κι είναι απλό: Οταν βγάζεις επτά δραχμές τον χρόνο, έχεις δώδεκα δραχμές έξοδα και δεν ξέρεις πόσα άλλα χρωστάς, ο λογαριασμός δεν βγαίνει με τίποτα. Πέρα από τα χρέη όμως η ΑΕΚ θα πρέπει να παρουσιάσει μέσα στα γήπεδα μια ομάδα με μίνιμουμ ποδοσφαιρική αξιοπρέπεια. Κάτι καλύτερο δηλαδή απ' ό,τι πέρυσι η Δόξα Δράμας.
Γιατί με τους παίκτες που της έχουνε απομείνει ούτε περσινή Δόξα Δράμας δεν είναι. Εξ ου ο φαύλος κύκλος που λέγαμε. Νέες υποχρεώσεις, νέα έξοδα. Και δεν φτάνουνε Μάντζιος - Μόρας κι άλλος ένας έμπειρος άνω των 24 ετών που θα πάρουνε. Εχουνε βάλει στο μάτι τους πιτσιρικάδες του Αρη: Γιαννιώτα και Κατίδη. Και ψάχνουνε να βρούνε 150 χιλιάρικα για να σπάσουνε τη ρήτρα του Γιαννιώτα. Κι είπαμε.
Εκ των πραγμάτων η ΑΕΚ πρέπει να κάνει κάποιες κανονικές μεταγραφές. Ετσι όπως είναι σήμερα ο Πλατανιάς, με την ομάδα της Β' Εθνικής την κερδίζει. Κι εκεί λοιπόν είναι που έρχεσαι και λες: Μήπως όλη αυτή η ταλαιπωρία είναι μάταιη; Είναι άνευ αντικειμένου; Μήπως όλη αυτή η προσπάθεια είναι σαν να κουβαλάνε νερό με το κοφίνι, όπως του αρέσει να λέει ο Μελισσανίδης;
Εκεί φαίνεται ότι πάει η δουλειά. Στον αργό, αλλά βέβαιο θάνατο. Κι επειδή προσωπικά αυτά με τα ΑΦΜ και αν παίξει η ΑΕΚ στη Β' Εθνική μέσω Καλλιθέας ή Θρασύβουλου τα θεωρώ κωλομπαριλίκια, μήπως είναι καλύτερη η διάλυση και η Δέλτα Εθνική. Να ξεκινήσει η ομάδα από το μηδέν και ελεύθερη βαρών. Και σε τρία χρονάκια θα έχει επιστρέψει. Τίποτα δεν είναι τρία χρόνια για την ιστορία και το μέγεθος της ΑΕΚ. Αυτός ο αργός θάνατος με το χέρι απλωμένο σαν τους ζητιάνους είναι πολύ χειρότερος. Εδώ σε περιπτώσεις ασθενών, που όταν φεύγουν δεν ξαναγυρίζουνε ποτέ, τους τραβάνε τα σωληνάκια για να ησυχάσουνε. Η ΑΕΚ αντίθετα και ζωντανή θα μείνει και ρέφος θα γίνει και σε τρία χρόνια θα είναι ολοζώντανη στη Super League.
Προς το παρόν η απρέπεια του Βρύζα απέναντι στον Ζαγοράκη παραμένει χωρίς απάντηση.
-Οbserver
Υπάρχουν παίκτες που είναι επί ξύλου κρεμάμενοι
ΔΕΝ είναι μόνο οι ομάδες που τραβάνε ζόρια. Αν οι ΠΑΕ σαν αφεντικά και σαν εργοδότες είναι ρέστες, υπάρχουνε ποδοσφαιριστές που είναι επί ξύλου κρεμάμενοι. Και πολλοί μάλιστα. Κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Στο ρεπορτάζ του Αρη έγινε αναφορά για τον Αλντο Ντούσερ (φωτό). Με το κουτάλι τα έχει φάει τα γήπεδα της Πριμέρα Ντιβισιόν ο Αργεντινός: Με Λα Κορούνια, Σανταντέρ, Σεβίλλη, Εσπανιόλ. Κι έχει κάνει κι ένα πέρασμα στην Πορτογαλία με τη Σπόρτινγκ.
Τελευταίος σταθμός της καριέρας του το Εκουαδόρ. Απ' όπου έμεινε ξέμπαρκος και χωρίς ομάδα από πέρυσι τον Οκτώβριο. Με δεδομένο ότι στα 33 του θεωρεί ότι έχει ακόμα ποδοσφαιρικά ψωμιά να φάει, δεν το βάζει κάτω. Προτάθηκε, λοιπόν, στον Αρη. Και με ευνοϊκούς όρους μάλιστα. Να πάει δηλαδή στην Ιταλία στην προετοιμασία για να τον δοκιμάσουνε. Κι αν δούνε ότι τους κάνει, συζητάνε το οικονομικό. Ερώτηση λοιπόν: Πόσο απελπισμένος μπορεί να είναι αυτός ο Ντούσερ. Να είναι χωρίς ομάδα εδώ κι εννιά μήνες κι από ολόκληρο τον πλανήτη η μοναδική ευκαιρία κι η μοναδική δυνατότητα που έχει να συνεχίσει το ποδόσφαιρο να είναι στον Αρη. Και με τι λεφτά και με τι εγγυήσεις ότι έστω αυτά τα λίγα θα τα πάρει. Αν βέβαια τους πείσει στην προετοιμασία για να τον πάρουνε. Οταν είναι αυτή η τελευταία και μοναδική επιλογή της καριέρας σου, μιλάμε για μεγάλη απελπισία.
Το κανάλι της Βουλής συνεχίζει αγέρωχο
ΤΗΣ πουτάνας γίνεται με το κανάλι της Βουλής. Ενώ δηλαδή σε όλο το Δημόσιο γίνονται περικοπές, από τα φάρμακα μέχρι τα βιβλία, το κανάλι της Βουλής παραμένει ανοιχτό. Με μηδενικά σχεδόν ποσοστά τηλεθέασης. Μόνο και μόνο για να απασχολούνται οι 80 εργαζόμενοι. Με ετήσιο κόστος τέσσερα εκατομμύρια γιούρο. Συνολικά, όχι μόνο για τους μισθούς. Ιδού, λοιπόν, μια πρόταση για μέση λύση. Και να γίνει οικονομία στο Δημόσιο και να μη χάσουνε τη δουλειά τους όλοι όσοι έχουν προσληφθεί και με αξιοκρατικά μάλιστα κριτήρια.
Τους καλύτερους έχουνε πάρει και τις καλύτερες. Είναι κρίμα, λοιπόν, να γίνει και στο Δημόσιο αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια στον ιδιωτικό τομέα κι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη δουλειά τους. Αν γίνει, λοιπόν, διαίρεση του κόστους των τεσσάρων εκατομμυρίων με τους 80 εργαζόμενους, βγαίνει μία μέση ετήσια αμοιβή 50.000 γιούρο. Που δεν είναι και πραγματική γιατί υπάρχουν και λειτουργικά έξοδα. Κλείνεις, λοιπόν, το κανάλι και δίνεις 25 χιλιάρικα σε ετήσια βάση σε κάθε εργαζόμενο. Κόβεις τα λεφτά στη μέση. Χωρίς να δουλεύει σκληρά όπως τώρα. Κι έχεις και οικονομία δύο εκατομμύρια τον χρόνο. Αν δεν τους γουστάρει, ας κάνουν απεργία κι ας κλείσουν το κανάλι επ' αόριστον.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δηλαδή η Ρόμα έδιωξε τον Γκρέκο (που πήρε ο Ολυμπιακός) για να πάρει τον Ταχτσίδη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου