Αυτός ο ξεροκέφαλος αλλά ντόμπρος Ναξιώτης δεν θα μπορούσε να αλλάξει στα 51 του.
Γενέθλια έχει ο Στέλιος Μανωλάς σε λίγες μέρες (γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου 1961) και έχοντας ήδη διανύσει μισό αιώνα ζωής παραμένει πιστός στις αρχές του. Ο Στέλιος Μανωλάς δεν ήταν από εκείνους που με «πολιτικάντικο» τρόπο ή πουλώντας ΑΕΚοφροσύνη ήθελε να γίνεται αρεστός. Δεν το είχε ανάγκη. Κέρδισε με το σπαθί του, όχι με τα λόγια, τον τίτλο «σημαία της ΑΕΚ».
Και ως ποδοσφαιριστής και στη συνέχεια από τη θέση του τεχνικού διευθυντή το 2009, όταν και αποχώρησε λόγω διαφωνιών με τη διοίκηση Θανόπουλου, ο Μανωλάς έλεγε κι έκανε πάντοτε αυτό που πίστευε, δίχως να δίνει δεκάρα για τη δημόσια εικόνα του.
Αξέχαστη ιστορία εκείνη που εκτυλίχθηκε σε ένα ματς ΑΕΚ - Αθηναϊκός. Σε όλη τη διάρκεια το μεγαλύτερο μέρος του γηπέδου έβριζε τον Τροχανά. Κάποια στιγμή ο Στέλιος πήγε μπροστά από τη «Σκεπαστή» και έκανε κίνηση ότι θα βγάλει τη φανέλα αν δεν σταματήσουν.
Στο τέλος του ματς συγκινημένος ο Μιχάλης Τροχανάς πήγε στα αποδυτήρια να τον ευχαριστήσει «γιατί τον στήριξε». Ο Μανωλάς, αφού του έσουρε κάποια... γαλλικά, τον άφησε άφωνο: «Δεν το έκανα για σένα, αλλά για την ομάδα».
Από το βράδυ της Τρίτης η συντριπτική πλειονότητα των οπαδών της ΑΕΚ βάλλει κατά του Κώστα Μανωλά. Ο Στέλιος όχι μόνο δεν έκανε τον... Γερμανό, όχι μόνο δεν επέλεξε τον δρόμο της σιωπής ως «διαχρονική σημαία της ΑΕΚ», αλλά αντρίκεια βγήκε και στάθηκε δίπλα στον ανιψιό του: «Στηρίζω απόλυτα την απόφαση του Κώστα να υπογράψει στην ομάδα του Ολυμπιακού. Πάει σε μία πολύ μεγάλη ομάδα και θα έχει την ευκαιρία να αγωνιστεί στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο, δηλαδή το Τσάμπιονς Λιγκ. Η απόφαση είναι δική του, αλλά εγώ προσωπικά και η οικογένειά του τον στηρίζουμε απόλυτα, όπως και θα κάνουμε σε όλες τις αποφάσεις του στο μέλλον».
Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτήν τη ζωή. Ούτε φυσικά το ότι ο Στέλιος Μανωλάς ήταν Ο αρχηγός στην ΑΕΚ!
ΥΓ.: Προς συγκεκριμένους παραλήπτες των non papers: Καλό θα ήταν να αλλάζετε και κανένα... κόμμα όταν τα δημοσιεύετε. Δεν λέω (προς Θεού!) να ξεφεύγετε του κειμένου, αλλά μια «δημοσιογραφική» πινελιά μπορεί να σας ανεβάσει στην εκτίμηση των ανθρώπων που τόσο κουράζονται να τα γράφουν και να σας τα στέλνουν.
Πηγή: Goal
Γενέθλια έχει ο Στέλιος Μανωλάς σε λίγες μέρες (γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου 1961) και έχοντας ήδη διανύσει μισό αιώνα ζωής παραμένει πιστός στις αρχές του. Ο Στέλιος Μανωλάς δεν ήταν από εκείνους που με «πολιτικάντικο» τρόπο ή πουλώντας ΑΕΚοφροσύνη ήθελε να γίνεται αρεστός. Δεν το είχε ανάγκη. Κέρδισε με το σπαθί του, όχι με τα λόγια, τον τίτλο «σημαία της ΑΕΚ».
Και ως ποδοσφαιριστής και στη συνέχεια από τη θέση του τεχνικού διευθυντή το 2009, όταν και αποχώρησε λόγω διαφωνιών με τη διοίκηση Θανόπουλου, ο Μανωλάς έλεγε κι έκανε πάντοτε αυτό που πίστευε, δίχως να δίνει δεκάρα για τη δημόσια εικόνα του.
Αξέχαστη ιστορία εκείνη που εκτυλίχθηκε σε ένα ματς ΑΕΚ - Αθηναϊκός. Σε όλη τη διάρκεια το μεγαλύτερο μέρος του γηπέδου έβριζε τον Τροχανά. Κάποια στιγμή ο Στέλιος πήγε μπροστά από τη «Σκεπαστή» και έκανε κίνηση ότι θα βγάλει τη φανέλα αν δεν σταματήσουν.
Στο τέλος του ματς συγκινημένος ο Μιχάλης Τροχανάς πήγε στα αποδυτήρια να τον ευχαριστήσει «γιατί τον στήριξε». Ο Μανωλάς, αφού του έσουρε κάποια... γαλλικά, τον άφησε άφωνο: «Δεν το έκανα για σένα, αλλά για την ομάδα».
Από το βράδυ της Τρίτης η συντριπτική πλειονότητα των οπαδών της ΑΕΚ βάλλει κατά του Κώστα Μανωλά. Ο Στέλιος όχι μόνο δεν έκανε τον... Γερμανό, όχι μόνο δεν επέλεξε τον δρόμο της σιωπής ως «διαχρονική σημαία της ΑΕΚ», αλλά αντρίκεια βγήκε και στάθηκε δίπλα στον ανιψιό του: «Στηρίζω απόλυτα την απόφαση του Κώστα να υπογράψει στην ομάδα του Ολυμπιακού. Πάει σε μία πολύ μεγάλη ομάδα και θα έχει την ευκαιρία να αγωνιστεί στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο, δηλαδή το Τσάμπιονς Λιγκ. Η απόφαση είναι δική του, αλλά εγώ προσωπικά και η οικογένειά του τον στηρίζουμε απόλυτα, όπως και θα κάνουμε σε όλες τις αποφάσεις του στο μέλλον».
Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτήν τη ζωή. Ούτε φυσικά το ότι ο Στέλιος Μανωλάς ήταν Ο αρχηγός στην ΑΕΚ!
ΥΓ.: Προς συγκεκριμένους παραλήπτες των non papers: Καλό θα ήταν να αλλάζετε και κανένα... κόμμα όταν τα δημοσιεύετε. Δεν λέω (προς Θεού!) να ξεφεύγετε του κειμένου, αλλά μια «δημοσιογραφική» πινελιά μπορεί να σας ανεβάσει στην εκτίμηση των ανθρώπων που τόσο κουράζονται να τα γράφουν και να σας τα στέλνουν.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου