Ο Δημήτρης Ευαγγελάτος γράφει για τις φοβερές ιδιαιτερότητες
της ερχόμενης σεζόν και τις πάμπολλες «χτυπητές» μετακινήσεις επώνυμων
ποδοσφαιριστών και προπονητών.
Όλο αυτό το πράγμα φέρνει πολλές καινοτομίες και όσο να ναι προκαλεί περίσσιο ενδιαφέρον για το Τσάμπιονς Λιγκ της ερχόμενης περιόδου. Για το τι θα παρουσιάσει η κάθε ομάδα. Δημιουργεί εν πάση περιπτώσει πολλά νέα δεδομένα στον θεσμό, κάτι που πάντα «εξιτάρει» ή αλλιώς κεντρίζει το ενδιαφέρον του εκάστοτε ποδοσφαιρόφιλου.Γενικώς ο,τιδήποτε φρέσκο και διαφορετικό δημιουργεί μια ωραία ατμόσφαιρα.
Πάμε παρακάτω. Πέρα από τους προπονητές υπάρχουν και μερικές μετακινήσεις ποδοσφαιριστών που αναμένεται να παίξουν κομβικό ρόλο στην παρουσία των ομάδων τους. Η Γιούβε πέρυσι, επί παραδείγματι, είχε ως μοναδικό μεγάλο της πρόβλημα την επίθεση και λόγω αυτού του προβλήματος δεν κατάφερε να πάει παραπέρα από τους «οκτώ». Ε λοιπόν πήρε όχι μόνο τον Τέβες, αλλά και τον Γιορέντε. Η Μάντσεστερ Σίτι μπορεί να μην έχει κάνει κινήσεις μεγάλου κρότου, έχει κάνει όμως ενέργειες ουσίας, αποκτώντας μεγαλύτερο βάθος στο ήδη καλό ρόστερ της. Με Νεγρέδο από την Σεβίλλη, Φερναντίνιο από Σαχτάρ Ντόνετσκ, Χέσους Νάβας επίσης από Σεβίλλη και πιθανότατα Γιόβετιτς από την Φιορεντίνα (αυτή είναι αληθινά μια πολύ μεγάλη μεταγραφή). Αν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που την θέλουν να παίρνει και τον Ιμπραϊμοβιτς, το πράγμα νοστιμίζει πολύ...
Η Μπαρτσελόνα πήρε ό,τι πιο hot κυκλοφορούσε στην αγορά (Νεϊμάρ), η Ρεάλ πήρε ό,τι πιο hot κυκλοφορούσε στην ισπανική αγορά (Ίσκο) και τον προπονητή των ευρωπαϊκών επιτυχιών, Αντσελότι. Η Μπάγερν κράτησε τους πάντες και πρόσθεσε τον Γκέτσε (πήρε και τον Τιάγκο, αλλά αυτός έχει να φάει ακόμα ψωμιά για να αποδείξει πράγματα) και φυσικά τον Γκουαρντιόλα. Η Ντόρτμουντ παρά την φυγή του Γκέτσε, τελικά περισσότερο ενισχύθηκε παρά αποδυναμώθηκε. Πήρε τον παίκτη αποκάλυψη της Σαχτάρ (Μκιταριάν), τον δικό μας Σωκράτη και άλλους. Το σημαντικότερο όλων: κράτησε για έναν τελευταίο χρόνο τον Λεβαντόφσκι. Η Παρί πήρε τον Καβάνι και απ' ό,τι φαίνεται κρατάει τον Τιάγκο Σίλβα. Η Μίλαν είναι μια ανάσα από τον Χόντα και μια σειρά από άλλα «εργαλεία», ενώ μην ξεχνάμε ότι φέτος θα έχει στην Ευρώπη και τον Μπαλοτέλι, κάτι που δεν συνέβη πέρυσι. Χειρότερη από πέρυσι αποκλείεται να είναι. Η Τσέλσι έχει τον Μουρίνιο κι αυτό από μόνο του φτάνει και περισσεύει για να είναι ανταγωνιστική.
Το μεγάλο ερωτηματικό είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην μετά-Φέργκιουσον εποχή. Ακόμα κι αυτό όμως «εξιτάρει», κινεί την περιέργεια του μέσου θεατή. Νομίζω λοιπόν ότι το φετινό θα είναι το πιο ενδιαφέρον, το πιο αμφίρροπο και κατά συνέπεια το ωραιότερο Τσάμπιονς Λιγκ της τελευταίας δεκαετίας. Έχει πολλές άγριες ομορφιές και ακόμα περισσότερες ιδιαιτερότητες. Κι ακόμα είμαστε μόλις στα μέσα του καλοκαιριού. Ποιος ξέρει τι θα γίνει μεταγραφικά τον Αύγουστο. Μπορεί να δούμε ακόμα πολλά. Τα περιμένουμε με ανοιχτές αγκάλες.
Πηγή:SportDay.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου