Ο νικητής του “Καλντερόν”

Ο Βασίλης Σαμπράκος κοιτάζει τη μεγάλη εικόνα, δηλαδή μια Ατλέτικο που συνεχώς προοδεύει και μεγαλώνει στα χέρια του Ντιέγκο Σιμεόνε.

Δεν είχε φανερό νικητή το ντέρμπι στο “Βιθέντε Καλντερόν”. Τον τίτλο της κερδισμένης από αυτή την παρτίδα ενδέχεται να πάρει την Κυριακή η Ρεάλ, εφόσον περάσει με νίκη από την έδρα της Εσπανιόλ και καταφέρει να μειώσει στους τρεις βαθμούς την απόσταση που την χωρίζει από τις δυο προπορευόμενες, την Μπαρτσελόνα και την Ατλέτικο. Στην πραγματικότητα είχαν σημαντικά οφέλη και οι δύο αντίπαλοι από το μεταξύ τους παιχνίδι. Η Μπάρτσα αγόρασε χρόνο ηρεμίας, κρατώντας έστω με την διαφορά τερμάτων για τον εαυτό της τον “τίτλο” της πρωταθλήτριας χειμώνα. Χρόνο πολύτιμο για μια Μπαρτσελόνα που έκλεισε έναν γύρο που ήταν γεμάτος από εκνευρισμό για μια σειρά από σοβαρούς λόγους. Η Ατλέτικο έφυγε με το χαμόγελο της εικόνας που άφησε αυτό το παιχνίδι και την ικανοποίηση που της δίνει η συνείδηση ότι βρίσκεται στην πρώτη θέση μαζί με την Μπαρτσελόνα. Αν κάνεις θέλει να κοιτάξει την μεγάλη εικόνα πάντως το ντέρμπι είχε νικητή, που είναι ίδιος με τον νικητή του πρώτου γύρου στην Ισπανία. Σε αυτό το ντέρμπι η Ατλέτικο πιστοποίησε αυτό που έδειξε με μεγάλη συνέπεια καθ' όλη τη διάρκεια του πρώτου γύρου: έχει αλλάξει αγωνιστικό κυβισμό, έχει φτάσει και έχει μείνει σταθερά μέχρι εδώ στο επίπεδο της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ, έχει γίνει μια ομάδα ικανή για πρωταθλητισμό.
Σύμφωνα με τον Τάτα Μαρτίνο αυτή η Μπαρτσελόνα, που πήγε στο “Βιθέντε Καλντερόν” είναι η καλύτερη της σεζόν. Κι ας μην είχε στο αρχικό της σχήμα τον Μέσι και τον Νέιμαρ, αφού αυτή ήταν η προσέγγιση που έκανε στο παιχνίδι ο προπονητής και αυτές ήταν οι επιλογές του για να το διαχειριστεί υπό τις διαμορφωθείσες συνθήκες. Ποιος να του ζητήσει άλλωστε ρέστα τη στιγμή που οι αντικαταστάτες του Αργεντινού και του Βραζιλιάνου ήταν οι πολυτιμότεροι παίκτες της Μπάρτσα στα προηγούμενα ματς; Η Ατλέτικο του Ντιέγκο Σιμεόνε, η οποία δεν βρισκόταν στην καλύτερη στιγμή της σεζόν και ερχόταν από ένα σερί προβληματικών εμφανίσεων ανεξάρτητα από αποτελέσματα, κατάφερε το βράδυ του Σαββάτου να διαχειριστεί με άνεση και με το δικό της στιλ, δηλαδή δίχως να προσαρμόσει το παιχνίδι της στους Πρωταθλητές, το ντέρμπι απέναντι στην Μπάρτσα, να το φέρει – ειδικά στο β' ημίχρονο – στα μέτρα της και να βγει από το τερέν υπό τον ήχο του θερμού χειροκροτήματος και του τραγουδιού των οπαδών της και με την αίσθηση ότι έφτασε εκείνη λίγο πιο κοντά στη νίκη από την αντίπαλό της.
Αν μια μέτρια Ατλέτικο καταφέρνει σβηστά να βγαίνει ισόπαλη από ένα ντέρμπι με μια φορμαρισμένη Μπάρτσα, η μεγάλη εικόνα δείχνει την πρόοδο που έχει σημειώσει η γηπεδούχος στα χέρια του Σιμεόνε. Μια ομάδα με βαρύ όνομα, η οποία έκανε πολύ ελαφριά ζωή προτού την πάρει στα χέρια της ο “Τσόλο” έχει εξελιχθεί με βήματα σταθερά σε ένα σύνολο προδιαγραφών για υψηλό ανταγωνισμό.
Μπορεί να αντέξει η Ατλέτικο και να συνεχίσει να εκπλήσσει, να κάνει πρωταθλητισμό μέχρι τέλους και να σπάσει την ισπανική ρουτίνα, δηλαδή να διαλύσει την εικόνα ενός πρωταθλήματος που έμοιαζε με παρτίδα τένις ανάμεσα σε δύο για τον τίτλο; Με όσα έχει καταφέρει τις τελευταίες εβδομάδες, δηλαδή χάρη στην ικανότητα που αναπτύσσει να νικά ή να μη χάνει ακόμη και όταν δεν υπερέχει αισθητά, ακόμη και στην μέτρια βραδιά της, η Ατλέτικο πείθει ότι μπορεί να αντέξει. Αν είχε προσθέσει και μια δύο ακόμη λύσεις 11αδας στις μεταγραφές, ώστε να αποκτήσει ένα βάθος αρκετό, συγκριτικά με αυτό που διαθέτουν οι δύο άλλοι διεκδικητές του τίτλου, μέχρι που θα μπορούσαμε να στοιχηματίσουμε πάνω της δίχως την αίσθηση ότι ποντάρουμε στο αουτσάιντερ.

Πηγή: gazzetta.gr