Οι τέσσερις πληγές του εξάστερου!

Μια μέρα μετά τον άδοξο αποκλεισμό του Παναθηναϊκού από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, το www.sport-fm.gr αναλύει τι έφταιξε και έμεινε ξανά εκτός Final Four.

Ο Παναθηναϊκός για πρώτη φορά από τη διετία 2002-2004 έμεινε εκτός Final Four για δεύτερη σερί σεζόν. Κι όσο να’ ναι, ο καλομαθημένοι φίλοι του είχαν συνηθίσει αλλιώς. Απέναντι στην ΤΣΣΚΑ του υπερδιπλάσιου μπάτζετ οι «πράσινοι» έδωσαν τη μάχη τους, άγγιξαν αρχικά το break, επέστρεψαν από το 0-2, αλλά τελικά αποκλείστηκαν για δεύτερη συνεχή χρονιά σε πέμπτο παιχνίδι.

Το www.sport-fm.gr επιχειρεί την επομένη του αποκλεισμού να εντοπίσει τις βασικές αιτίες της απουσίας του εξάστερου από το Μιλάνο. Είναι μάλλον βέβαιο πως ένας οργανισμός με την τεχνογνωσία του Παναθηναϊκού σε διοικητικό και προπονητικό επίπεδο τα έχει ήδη διαγνώσει.

-Κακή επίθεση: Ο Παναθηναϊκός είχε μόλις 61,4 πόντους ανά αγώνα στα play offs και συνολικά 70,2 σε όλη τη φετινή διοργάνωση. Πρόκειται για τη χαμηλότερη επίδοσή του στα χρονικά της νέας Ευρωλίγκας (από τη σεζόν 2001/02), χειρότερη ακόμη και από την ήδη κακή περσινή, όταν στα προημιτελικά κόντρα στην Μπαρτσελόνα είχε μόλις 62,1 και συνολικά στη σεζόν 71,1. Πέρα από θέμα αμυντικού προσανατολισμού, αυτό δεν μπορεί παρά να οφείλεται και στην έλλειψη περισσότερης ποιότητας και λύσεων στο ρόστερ.

-Εξαντλημένος Διαμαντίδης: Ο Διαμαντίδης ήταν για πρώτη φορά στην καριέρα του τόσο κακός σε σειρά αγώνων έχοντας στα πέντε ματς με την ΤΣΣΚΑ 5,2 πόντους με 2/14 δίποντα και 4/23 τρίποντα βοηθώντας ουσιαστικά μόνο με τις ασίστ του. Πώς όμως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν έφτασε σε αυτό το σημείο της σεζόν με τα συνεχή απαιτητικά παιχνίδια εξουθενωμένος; Έπαιζε 31:06 ανά αγώνα στην πρώτη φάση, 31:38 στο Top 16 και τελικά έπαιξε για 30:10 στα play offs. Συνολικά ήταν ο πρώτος σε λεπτά συμμετοχής στη διοργάνωση με 905 (!). Κι όλα αυτά στα 34 χρόνια του και χωρίς επαρκή στήριξη από τους άλλους γκαρντ για να τον αποφορτίζουν από την κόπωση και τις αντίπαλες άμυνες.

-Μικρό rotation: Ο Παναθηναϊκός «χτίστηκε» για να στηρίζεται σε 10-12 παίκτες και το rotation κόντυνε πολύ στην πορεία. Από τις πέντε ουσιαστικές προσθήκες σε σχέση με πέρσι, Παππάς, Γιάνκοβιτς και Μπατίστ έπαιξαν ελάχιστα, ο Μαυροκεφαλίδης αξιοποιήθηκε στο τέλος της σεζόν και ο Ράιτ μάλλον αποκτήθηκε αργά. Αποτέλεσμα ήταν να επιβαρυνθούν πολύ οι Διαμαντίδης, Ούκιτς, Ματσιούλις, Μπράμος, Γκιστ, Φώτσης και Λάσμε και η έλλειψη ενέργειας φάνηκε όταν τα παιχνίδια έγιναν απανωτά.

-Αλλαγή φιλοσοφίας στην πορεία: Ο Παναθηναϊκός μπήκε στη σεζόν προσπαθώντας να παίξει πιο παραγωγικό μπάσκετ. Όμως οι νεοαποκτηθέντες δεν προσαρμόστηκαν γρήγορα και αυτή η φιλοσοφία γρήγορα εγκαταλείφθηκε. Ο Αργύρης Πεδουλάκης εγκατέλειψε το αρχικό πλάνο και επέστρεψε στο περσινό μοντέλο που είχε αρχή και τέλος στην άμυνα. Με την απόλυσή του, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης επιχείρησε να διαφοροποιήσει κάποια στοιχεία και να βάλει την ομάδα του να τρέξει περισσότερο και να παίξει πιο ελεύθερα, ίσως κόντρα και στο DNA της. Οι συνεχείς αλλαγές προσανατολισμού δεν είναι ό,τι καλύτερο για μία ομάδα, τη στιγμή που οι βασικοί ανταγωνιστές της έδειξαν να έχουν μία παγιωμένη φιλοσοφία από την αρχή και οι παίκτες της εξοικειώθηκαν με αυτή.Πηγή: sport-fm.gr