Λουκά μπορείς; Απόδειξέ το...!!

Ο Αρης Λαούδης εξηγεί στο blog του γιατί Πεδουλάκης και Μαυροκεφαλίδης δεν «χωρούσαν» στην ίδια ομάδα και αναλύει γιατί η παρουσία του Αλβέρτη αποτελεί την τελευταία του ευκαιρία...   Μπορεί ή δεν μπορεί λοιπόν ο Μαυροκεφαλίδης; Η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό το περασμένο καλοκαίρι είχε ενθουσιάσει τον κόσμο, χωρίς να ληφθεί υπόψη το αν ταιριάζει ή δεν ταιριάζει στη φιλοσοοφία του Πεδουλάκη. Περισσότερο μέτρησε η επικοινωνιακή νίκη επί του Ολυμπιακού, η εξαιρετική διετία στη Ρωσία και λιγότερο το αν ο Λουκάς είναι το κομμάτι του παζλ που έλειπε από την ομάδα του «Αρτζι».
Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, δεν σκεφτήκαμε το πώς θα τον ενσωματώσει ο Πεδουλάκης στον Παναθηναϊκό, αλλά σταθήκαμε στο πόσο απαραίτητος είναι ένας καλός Ελληνας παίκτης στο ρόστερ μιας ομάδας. Λογικότατη η σκέψη, αλλά συνήθως οι προπονητές δεν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο...
Ο Μαυροκεφαλίδης είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση... Δεν είναι «5άρι», δεν είναι «4άρι», είναι κάτι ενδιάμεσο μ' ένα μεγάλο ατού. Μπορεί να βάλει την μπάλα στο αντίπαλο καλάθι με 1000+1 τρόπους, αλλά μπορεί να δεχτεί το καλάθι και με την ίδια ευκολία.
Εχει πολλές δυσκολίες στην αντιμετώπιση του πικ εντ ρολ, είναι αργός στα πλάγια βήματα, δεν είναι αθλητικός, αλλά έχει τρομερή επαφή με το καλάθι. Αν κάποιος προπονητής μπορούσε να κάνει αλλαγές χάντμπολ επί 40 λεπτά, είμαι σίγουρος ότι ο Μαυροκεφαλίδης θα βρισκόταν μονίμως στη γραμματεία και θα μπαινόβγαινε στο παρκέ σε κάθε επίθεση - άμυνα.
Ο Πεδουλάκης από την άλλη «έχτισε» τον Παναθηναϊκό στη σταθερά της άμυνάς του. Ηταν κάτι αδιαπραγμάτευτο γι αυτόν και την ομάδα του. Μπορείς να παίξεις άμυνα; Εχει θέση στο rotation, δεν μπορείς τότε πιθανότατα θα παρακολουθήσεις το παιχνίδι από τον πάγκο. Ακόμη κι αν είσαι ο παίκτης που μπορεί να λύσεις τον γόρδιο δεσμό στην επίθεση, η άμυνα θα κρίνει την παρουσία σου στο παρκέ, με όλα τα καλά, τα άσχημα, τα μονοδιάστατα αν θέλετε, που έχει μια τέτοια φιλοσοφία.
Ηταν λοιπόν σαφές πως Πεδουλάκης και Μαυροκεφαλίδης δεν μπορούσαν να «χωρέσουν» στην ίδια ομάδα με τα χαρακτηριστικά που διαθέτουν. Ή ο Λουκάς θα γινόταν άλλος παίκτης στα 29του ή ο Πεδουλάκης θα έπρεπε να διαφοροποιήσει τη φιλοσοφία του και να κρίνει τους παίκτες του περισσότερο από την επίθεση και λιγότερο από την αποτελεσματικότητα στην άμυνα.
Προφανώς, ούτε το ένα, αλλά ούτε και το άλλο ήταν εφικτό και μοιραία ο Μαυροκεφαλίδης βρέθηκε στην άκρη του πάγκου, περιορισμένος σε κάτι πεντάλεπτα, αισθανόμενος σαν ψάρι έξω από τα νερά του, αντιλαμβανόμενος και ο ίδιος πως έμπαινε στο παρκέ περισσότερο για να δώσει ανάσα στους υπερπολύτιμους Λάσμε και Γκιστ κι όχι για να κερδίσει θέση στο rotation.
Η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού ενδεχομένως να αποτελεί την τελευταία ευκαιρία του Μαυροκεφαλίδη. Με δεδομένο ότι ο Αλβέρτης προσπαθεί να κάνει περισσότερο επιθετική την ομάδα, η παρουσία του διεθνούς σέντερ θα είναι περισσότερο στοχευμένη.  Δεν έχει έχει τόσο σημασία, αν θα παίζει επτά ή 15 λεπτά, αλλά πώς θα αξιοποιηθεί η ικανότητά του να βάζει την μπάλα στα καλάθι, «κρύβοντας» ταυτόχρονα τις αδυναμίες του στην άμυνα.
Ηταν χαρακτηριστικό το παράδειγμα στον αγώνα με τη Φενέρ στο ΟΑΚΑ, όταν ο Αλβέρτης διάβασε το μις - ματς και τον έκανε να αισθανθεί χρήσιμος σε λιγότερο από δύο λεπτά. Εφόσον ο Μαυροκεφαλίδης αισθανθεί κομμάτι του παζλ, τότε σταδιακά θα αυξήσει την παρουσία του στο παρκέ, αλλά για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει ο Παναθηναϊκός να ξεφύγει από τη λογική «η άμυνα είναι αρχή και το τέλος».
Από την άλλη βεβαίως ουδείς μπορεί να απαντήσει με πειστικότητα, αν η πιθανή αλλαγή φιλοσοφίας ταιριάζει σ' αυτή την ομάδα, με τα χαρακτηριστικά που διαθέτει. Γιατί ναι, μπορεί πράγματι να «κολλάει» στον Μαυροκεφαλίδη, αλλά πόσο εφικτό είναι να μπορέσουν τα αργά γκαρντ του Παναθηναϊκού να πάνε σε πιο γρήγορο ρυθμό με περισσότερες κατοχές, ταχύτερες επιθέσεις και μοιραία μεγαλύτερο ρίσκο;
Παιχνίδια σαν αυτά κόντρα στον ΠΑΟΚ δίνουν την δυνατότητα στον Μαυροκεφαλίδη να βελτιώσει την αυτοπεποίθησή του. Αν καταφέρει να εμφανιστεί 30% καλύτερος, τότε είναι δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός θα ανέβει ένα σκαλοπάτι, αν όχι, τότε φοβάμαι πως θα πάει στο βρόντο και η τελευταία ευκαιρία που του παρουσιάζεται...
Πηγή: gazzetta.gr