Κάρλο Αντσελότι
Ιταλός τεχνικός, εγγύηση. Ο Καρλέτο οδήγησε την Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Champions League για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια και ετοιμάζεται να γίνει αυτός που θα φέρει το περιβότητο δέκατο, κάτι που δεν κατάφεραν τα προηγούμενα χρόνια Κεϊρόζ, Λουξεμπούργκο, Λόπεθ Κάρο, Καπέλο, Σούστερ, Χουάντε Ράμος, Πελεγκρίνι και Μουρίνιο. Αν το κάνει θα είναι ο πρώτος από τους εν ενεργεία προπονητές που θα έχει τρεις κατακτήσεις της κορυφαίας διοργάνωσης. Η παρουσία του 53χρονου έχει αλλάξει πολλά πράγματα στην Ρεάλ, εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών. Αφού ξεκίνησε τη σεζόν με 4-2-3-1, στην πορεία το έκανε 4-3-3 και όταν κατάλαβε τι του προσφέρει μία ακόμα μετατροπή, πήγε σε 4-4-2 με το οποίο εξαφάνισε την Μπάγερν Μονάχου και στους δύο ημιτελικούς. Ταχύτητες που δεν πιάνουν άλλες ομάδες, υπερηχητικές αντεπιθέσεις είναι ένα ποδόσφαιρο που γουστάρουν να βλέπουν πολλοί, όμως την ίδια στιγμή αποδεικνύεται σούπερ αποτελεσματικό.
Σε μία κίνηση που δύσκολα θα μπορούσε έστω να φανταστεί κάποιος, ο Ιταλός χρησιμοποίησε τον εξτρέμ, Ανχελ Ντι Μαρία, σε ρόλο κεντρικού μέσου και τα αποτελέσματα προκάλεσαν μεγαλύτερη έκπληξη από την αλλαγή θέσης. Η ειδική διαχείρηση του Μπέιλ είναι ένα ακόμα από τα θετικά, με τον Ουαλό να είναι έτοιμος και με ρυθμό όταν η ομάδα τον είχε απόλυτη ανάγκη, ενώ δύσκολα θα υπάρχει φέτος κάποιος που να έχει αναπολήσει τον Μεσούτ Οζίλ. Μέσα σε όλα τα αγωνιστικά, νεαροί παίκτες όπως οι Χεσέ, Μοράτα, Νάτσο πήραν ευκαιρίες να δείξουν κατά πόσο το κλαμπ μπορεί να τους υπολογίζει. Εκτός γραμμών, έχει φέρει μία ηρεμία στην ομάδα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, με τη βελτίωση του κλίματος να είναι είναι κάτι το οποίο πιστώνεται στον ίδιο. «Είναι ένα όνειρο για όλους μας».
Κριστιάνο Ρονάλντο
Ακόμα και αυτοί που δεν υποστηρίζουν Ρεάλ είναι σωστό να παρα-δεχθούν ότι θα ήταν πολύ άδικο αυτός ο υπερπαίκτης να μην παίξει έναν τελικό Champions League με τους Μερένγκες. Πραγματική μηχανή γκολ, ο Πορτογάλος τρέχει με ταχύτητα σπρίντερ στα 29 του και δεν σταματάει να κάνει κομμάτια τα ρεκόρ στην κορυφαία διοργάνωση τα τελευταία χρόνια. Αυτό έκανε και φέτος με περισσότερη λύσσα από κάθε άλλη χρονιά. Το μάτι του CR7 γυάλιζε από τη φάση των ομίλων, όπου έκανε ρεκόρ όλων των εποχών, όντας ο πρώτος παίκτης που βάζει 9 γκολ, αφήνοντας πίσω θρύλους της διοργάνωσης όπως Ιντζάγκι, Κρέσπο.
Η συνέχεια ήταν ανάλογη. Ο Κριστιάνο έβαλε ακόμα 7 στα νοκ άουτ και έγινε ο πρώτος παίκτης ever που βάζει 16 σε μία σεζόν σε ολόκληρη της ιστορία του θεσμού αφήνοντας πίσω τον Ατλαφίνι της Μίλαν (1962-63) και τον Λιονέλ Μέσι της Μπαρτσελόνα (2011-12). Χωρίς περιθώριο για την παραμικρή αμφιβολία, ο Ρονάλντο ήταν ο κύριος λόγος που η Ρεάλ πήγε τρένο μέχρι τον τελικό όταν ήταν «παρών», αφού όταν έλειψε κόντρα στην Ντόρτμουντ η Ρεάλ παραλίγο να αποκλειστεί. Στα αριστερά της επίθεσης αλλά και προς το τέλος της σεζόν σαν καθαρός δεύτερος επιθετικός δίπλα στον Μπενζεμά, ο Ρονάλντο σκόρπισε ξανά τρόμο και επιστρέφει στην Λισαβόνα, όπου πρωτοέπαιξε μπάλα για να μπει στο κλειστό κλαμπ των παικτών που έχουν κατακτήσει το Champions League με δύο διαφορετικές ομάδες.
Τύχη
Οσο καλή ομάδα κι αν έχεις, όσο και αν τα έχεις σχεδιάσει όλα, όσο και αν έχεις παικταράδες, την χρειάζεσαι και αυτή. Εκτός από την εκπληκτική πορεία της Ρεάλ μέχρι τον τελικό, υπήρχε η στιγμή που χρειάστηκε τη Θεά τύχη για να μπορεί σήμερα να διεκδικεί το δέκατο. Το σενάριο; Εφιαλτικό, ειδικά για τον Αντσελότι, ο οποίος κουβαλάει 3-4 ιστορίες στις οποίες έπεσε θύμα ιστορικών ανατροπών. Με 3 -0 στο πρώτο ματς με την Ντόρτμουντ, το ταξίδι στην Γερμανία χωρίς τον Ρονάλντο φάνταζε ακίνδυνο. Οταν μάλιστα ο Ντι Μαρία έστησε τη μπάλα στη βούλα στο δεκάλεπτο, όλα φάνηκε να παίρνουν τον δρόμο τους. Αφού το πέναλτι χάθηκε, ο Ρόις έκανε το 2-0 πριν το ημίχρονο και στην επανάληψη ο Μχιταριάν σε κενό τέρμα έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι, τους οπαδούς της Μπορούσια να χτυπάνε το κεφάλι τους και την Ρεάλ στους «4». Η τύχη είναι με τους ισχυρούς...
Αμυνα
Στους περισσότερους αρέσει να βλέπουν μόνο γκολ και ωραία μπάλα, όμως αυτή είναι που κάνει τις ομάδες επιτηχημένες. Και αυτό αποδεικνύεται ακόμα μία φορά με την Ρεάλ, η οποία μπορεί να έβγαζε φωτιές στην επίθεση, όμως στο κρίσιμο σημείο η ασφάλεια στα μετόπισθεν της χάρισαν την παρουσία στον τελικό. Σέρχιο Ράμος και Πέπε αποτέλεσαν εκπληκτικό δίδυμο στην πορεία μέχρι την Λισαβόνα. Ο Ισπανός είναι πιθανότατα ο καλύτερος αμυντικός στον κόσμο αυτή τη στιγμή βάσει φόρμας και μαζί με τον Πέπε έχουν γίνει φέτος ένα δίδυμο, το οποίο μπορεί να συγκριθεί ίσως μόνο με τους Τέρι-Κέιχιλ. Πέρα από τα γκολ, στο Μόναχο, ο Ράμος έδειξε σε τι κατάσταση βρίσκεται, αφού στο πιο δύκολο τεστ μέχρι τώρα, έκανε εντυπωσιακή εμφάνιση με 11 επεμβάσεις κόντρα στους Βαυαρούς. Χαρακτηριστικό της συνεργασίας με τον Πέπε στο «Αλιάντς Αρένα» είναι ότι ο αντίπαλος επιθετικός, Μάριο Μάτζουκιτς είχε μόλις 17 επαφές με τη μπάλα σε ολόκληρο τον αγώνα.
Ρυθμός και φυσική κατάσταση
Εκτός από την εκπληκτική ταχύτητα ειδικά των επιθετικών της, η Ρεάλ έχει ένα ακόμα πλεονέκτημα σε σχέση με τις περισσότερες ομάδες στο Champions League. Η ανθεκτικότητα κάνει τη διαφορά στο υψηλότερο επίπεδο και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι στο «Μπερναμπέου». Εδώ και κάποια χρόνια οι παίκτες που επιλέγονται πρέπει να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις φυσικής κατάστασης και ταχύτητας και είναι ελάχιστοι αυτοί που δεν έχουν αντοχή και γκάζια. Κάθε άλλα παρά τυχαίο είναι το ότι όταν το καλοκαίρι ο Φλορεντίνο Πέρεθ είπε στον Αντσελότι να αποφασίσει ποιον από τους Ντι Μαρία και Οζίλ θέλει να χάσει, ο Ιταλός «έδιωξε» τον Γερμανό, ο οποίος ήταν περισσότερο καλλιτέχνης παρά «μηχανή». Μαζί με αυτό που λέμε psysical, αυτό που τους κάνει φέτος να μοιάζουν ότι έχουν φτερά στα πόδια είναι ο ρυθμός, η διαχείρισή τους από το ιατρικό επιτελείο μέχρι τον προπονητή είναι κάτι που έχει δουλευτεί πολύ τα τελευταία χρόνια και το κλαμπ βλέπει σήμερα να αποδίδει με παρουσία στον τελικό.
Η ομάδα που πριν από έναν περίπου μήνα έμοιαζε ανίκητη, ξαφνικά έσβησε τις μηχανές. «Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε: Η Ρεάλ αυτή τη στιγμή είναι εκπληκτική ομάδα. Και μας έδειξαν τους περιορισμούς μας μέχρι ενός σημείου», σχολίασε ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε μετά τον αποκλεισμό. Μέσα σε λίγες εβδομάδες όλα άλλαξαν.
Rotation-Ανταγωνιστικότητα
Πέρυσι η Μπάγερν είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα από τις αρχές Απριλίου. Φέτος από τα τέλη Μαρτίου. Η διαφορά είναι ότι πέρυσι ο Χάινκες είχε διατηρήσει τους παίκτες του σε εγρήγορση, κάτι που ο Γκουαρδιόλα δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη ευθύνη του. «Το πρωτάθλημα έχει τελειώσει. Είναι στο μουσείο», είχε πει ο τεχνικός της Μπάγερν μετά την ήττα από την Άουγκσμπουργκ, την πρώτη μετά από 53 ματς στην Μπουντεσλίγκα. Ο Χάινκες κατηγορήθηκε για το rotation, όμως μάλλον κάτι παραπάνω ήξερε...
Πολλοί λένε ότι οι Βαυαροί επηρεάστηκαν από την μη ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος. Ισχύει ό,τι και παραπάνω. Με τους ίδιους παίκτες και μεγαλύτερο βάθος, κάποιος θα περίμενε ότι ακόμη και στο physical game θα μπορούσαν να κοντράρουν τους Μαδριλένους. Δεν έχει νόημα, όμως, να έχεις την μπάλα, αν δεν μπορείς να βρεις ρυθμό. Και αυτό ακριβώς συνέβη στην «Αλιάνζ Αρένα».
Ριμπερί-Τιάγκο
Ο Γάλλος ντεφορμαρίστηκε στο χειρότερο σημείο της σεζόν. Όλοι περίμεναν τα ματς με την Ρεάλ, για να ανεβάσει στροφές, όμως μάταια. Μεγάλο ρόλο σε αυτή την πτώση έπαιξε η εγχείρηση που έκανε τον περασμένο Φεβρουάριο. Στα δύο παιχνίδια με τους Ισπανούς έκανε μόλις δύο τελικές, δημιούργησε 3 ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του, ενώ είχε 5 στις 12 ντρίμπλες στο μισό της «βασίλισσας». Αν θέλεις να φτάσεις μέχρι τον τελικό, αποκλείοντας την Ρεάλ, θα πρέπει να έχεις τον καλύτερό σου παίκτη σε άριστη κατάσταση. Σύμφωνα με τους Γερμανούς, που ζουν από κοντά την Μπάγερν, ο Ριμπερί επηρεάζεται πολύ συναισθηματικά από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και τον τελευταίο καιρό δεν βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή ψυχολογική κατάσταση. Όσο για τις συγκρίσεις με τον Ρονάλντο για την Χρυσή Μπάλα, παιδιά είμαστε στο 2014 και όχι στο 2013...
Η άλλη μεγάλη απώλεια για τον Γκουαρδιόλα ήταν ο Τιάγκο Αλκάνταρα. Ο Ισπανός μέσος έχει εξελιχθεί σε πολύ σημαντικό παίκτη για το σύστημα του Καταλανού και αυτό πλέον φαίνεται και με το παραπάνω. Πολλοί πίστεψαν ότι η απουσία του δε θα φανεί, καθώς η Μπάγερν δε θα έβρισκε κλειστές άμυνες στο Champions League. Έπεσαν έξω...
Προσαρμογή
Ακόμη και όταν έχεις την καλύτερη ομάδα, θα πρέπει καμιά φορά να προσαρμοστείς στον αντίπαλο. Πριν το παιχνίδι στην Μαδρίτη ο Γκουαρδιόλα είχε τονίσει ότι προτεραιότητά του είναι να μην επιτρέψει στους παίκτες του Αντσελότι να βγουν στην αντεπίθεση με καλές προϋποθέσεις. Αυτό μπορείς να το πετύχεις με δύο τρόπους. Είτε να κρατήσεις την μπάλα, είτε να δώσεις στον αντίπαλο την πρωτοβουλία. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι η Μπάγερν θα ακολουθούσε τον πρώτο δρόμο.
Τελικά, έχασε το ματς επειδή χρησιμοποίησε τον Φίλιπ Λαμ στον άξονα. Πριν τον επαναληπτικό στο Μόναχο, γνώριζε ξανά τι πρέπει να κάνει. Οι δηλώσεις του ήταν πάνω-κάτω οι ίδιες. Αυτή τη φορά, όμως, ψάχνοντας οπωσδήποτε το γκολ, έβαλε τον Λαμ δεξιά και με τον Μίλερ στον άξονα πίσω από τον Μάντζουκιτς, απλά τον... έχασε. Η αδυναμία του Καταλανού να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του ματς, αγγίζει το όριο της... ξεροκεφαλιάς.
Κάτι που κανένας δεν περίμενε σε τέτοιο βαθμό, καθώς μέσα στη σεζόν είχε δείξει ότι είναι ανοιχτός στην αλλαγή. «Παίξαμε άσχημα και είναι δική μου ευθύνη», τόνισε ο Γκουαρδιόλα. Το θέμα, όμως, δεν είναι αυτό. Είναι τι θα συμβεί την επόμενη φορά που η Μπάγερν θα βρεθεί στην ίδια θέση. «Μία ήττα είναι πάντα τόσο πολύτιμη όσο και ο τρόπος που θα αντιδράσεις», είχε πει μετά το πρώτο παιχνίδι ο Ρουμενίγκε. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι η πρώτη ήττα δεν ήταν καθόλου πολύτιμη. Η δεύτερη;
Η Ντόρτμουντ και η αλλαγή
Η ήττα από την Ντόρτμουντ πέρασε στα… ψιλά στο Μόναχο λόγω αδιαφορίας, όμως αποτέλεσε τον οδηγό για τον Αντσελότι και την Ρεάλ. Και ενώ μάλλον αποδείχθηκε ότι η αδιαφορία έπαιξε ρόλο, φαίνεται ότι τελικά δεν ήταν ο καταλυτικός παράγοντας. Το «καμπανάκι» είχε χτυπήσει, όμως κανένας δεν ήθελε να το ακούσει.
Όπως και μετά το παιχνίδι στην Μαδρίτη. «Κυριαρχήσαμε και είχαμε τον έλεγχο, όμως δεν πήραμε το αποτέλεσμα. Δεν πιστεύω ότι έχει υπάρξει άλλη Μπάγερν, που να είχε τέτοια κυριαρχία στο Μπερναμπέου. Μπορούμε να κάνουμε την ανατροπή», είχε πει ο Ζάμερ. «Μας απογοήτευσαν τα τελειώματά μας. Είμαι περήφανος για την ομάδα μου. Κυριαρχήσαμε εδώ, στο Μπερναμπέου», ο Γκουαρδιόλα. Οι δηλώσεις μοιάζουν σε αυτές που γίνονται μετά από κάθε ήττα με 1-0 στο πρώτο παιχνίδι. Δηλώνουν αισιοδοξία, πίστη και στήριξη. Το κακό είναι ότι φαινόταν να το πιστεύουν.
Κακό, διότι πριν λίγα χρόνια ήταν αδιανόητο η Μπάγερν να θυσιάσει το αποτέλεσμα στο βωμό του θεάματος. Αν ο Γκουαρδιόλα ήθελε να αλλάξει πολλά στους Βαυαρούς, εδώ ήταν το πρώτο φάουλ. Στο δεύτερο ματς ήρθε και το... πέναλτι. Τουλάχιστον, αν παρουσίαζε θέαμα, θα είχε ένα ελαφρυντικό.
Το μέλλον του Τίκι Τάκα
«Για μένα δεν έχει σημασία αν χάναμε με 20-0 ή με 2-0. Ο αποκλεισμός είναι αποκλεισμός», σχολίασε ο Τόμας Μίλερ. Άντε, όμως, να το πει και στους οπαδούς της Μπάγερν. Είτε το θέλει είτε όχι, ο Γκουαρδιόλα και οι παίκτες του έγραψαν την πιο μαύρη ευρωπαϊκή σελίδα στην ιστορία της Μπάγερν εντός έδρας (η πιο βαριά ήττα). Έτσι, δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι όλοι στην Γερμανία αρχίζουν και αμφισβητούν την μέθοδο του Καταλανού.
«Ο πραγματισμός του Αντσελότι διέλυσε τον ιδεαλισμό του Γκουαρδιόλα», έγραψε το Kicker. Πλέον, υπάρχουν ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Ο Καταλανός έχει αλλάξει την «ιδέα» του στην Μπουντεσλίγκα, όμως όχι ακόμα στην Ευρώπη. Ίσως επειδή τα παιχνίδια είναι σαφώς λιγότερα και με αντιπάλους που ο καθένας έχει τη δική του φιλοσοφία. «Εκτιμώ την κατοχή και αυτός είναι ο λόγος που η Μπάγερν με προσέλαβε. Στην Γερμανία, στους ανθρώπους αρέσει το ποδόσφαιρο να παίζεται στην αντεπίθεση. Θα πρέπει να βρω την ισορροπία ανάμεσα στις ιδέες μου και στην γερμανική κουλτούρα», είχε πει πριν από λίγες ημέρες.
Μήπως η τάση έχει αλλάξει, καθώς όλοι μοιάζει να έχουν βρει το «αντίδοτο»; «Δεν πρέπει να θέσουμε το σύστημα σε αμφισβήτηση», είπε ο Μίλερ. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Ζάμερ. Η αμφισβήτηση δεν είναι για τις ικανότητες του Γκουαρδιόλα, αλλά για το αν αυτός είναι ο σωστός δρόμος για την Μπάγερν. Ένα ερώτημα που δυστυχώς δεν έχει απάντηση και μπορεί να κριθεί μόνο εκ του αποτελέσματος. Αυτοί που θα πρέπει να αποφασίσουν είναι ο Καταλανός με την διοίκηση, με τον πρώτο να δίνει την πρώτη του απάντηση μετά το τέλος του ματς.
Είπε ότι η ήττα δεν ήταν και ήττα της φιλοσοφίας του. Ότι οι παίκτες του είχαν την κατοχή, όμως δεν έπαιξαν σωστά και δεν την εκμεταλλεύτηκαν. «Φυσικά, θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν με αυτούς τους παίκτες έχουμε την κατάλληλη συνταγή», ολοκλήρωσε. Ήταν η πρώτη φορά που έκανε τέτοια δήλωση. Ίσως είναι ο δικός του τρόπος να χτυπήσει το «καμπανάκι» στους παίκτες του. Ίσως να το εννοεί και να θέλει αρκετές αλλαγές το καλοκαίρι.
Δεν ξέρω για τους οπαδούς της Μπάγερν, όμως η αλήθεια είναι ότι θα μου κακοφανεί να γίνουν αλλαγές, για να επιδιώξουν και να πλησιάσουν οι Βαυαροί στα δεδομένα της δικής του Μπαρτσελόνα. Κάπου η διοίκηση που τον επέλεξε θα πρέπει να βάλει φρένο. Να τον βοηθήσει να κάνει αυτά που θέλει, χωρίς να χρειάζεται να αντιγράψει την προηγούμενη ομάδα του. Μην ξεχνάμε ότι ο Χάινκες απέτυχε παταγωδώς στην πρώτη του σεζόν στον δρόμο για την απόλυτη επιτυχία. Ο Γκουαρδιόλα δεν έχει αποτύχει σε καμία περίπτωση. Το στίγμα, όμως, της συντριβής από την Ρεάλ δεν πρόκειται να «ξεφτίσει» και μένει να δούμε αν θα τον αναγκάσει εκ νέου να αλλάξει.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου