Αν ήμουν Σάντος και το… τζίνι
εμφανίζονταν σήμερα το πρωί μπροστά μου και μου έλεγε έχεις το δικαίωμα
να αποφασίσεις για ένα κομμάτι της τακτικής που θες να συμβεί στο ματς
με την Κολομβία, θα ζητούσα μόνο αυτό. «Να παίξουν 4-4-2 οι
Κολομβιανοί»…
Το καθοριστικό ματς της Ελλάδας με την Κολομβία ξεκινά σε λίγες ώρες και δοκιμάζουμε να το «διαβάσουμε», τακτικά πριν αυτό παιχτεί…
Το «ζευγάρι» του αγώνα…
Κουαδράδο VS Χολέμπας.
Αν κάτι με ανησυχεί περισσότερο είναι αυτό το… σταύρωμα που λένε και οι προπονητές. Ο εξτρέμ της Φιορεντίνα είναι πολύ γρήγορος (και με την μπάλα στα πόδια), με εξαιρετική διείσδυση, τελειώνει τις φάσεις σχεδόν με όλους τους τρόπους, αφού εκτελεί και από μεγάλες αποστάσεις και είναι εξαιρετικός τεχνίτης.
Σε τι υστερεί από τον Χολέμπας; Ισως και μάλιστα λίγο, στη δύναμη. Ευτυχώς ο Χοσέ είναι γρήγορος, αλλά θα πρέπει να είναι πολύ συγκεντρωμένος και στα 90 λεπτά (πράγμα που δεν συμβαίνει σε όλα τα ματς…) και να πάρει και βοήθειες. Όχι μόνο από τον Σαμαρά που θα παίζει μπροστά του και ο οποίος θα έχει να προσέχει και τον πολύ επιθετικό μπακ, Αρμέρο, αλλά και από τον κεντρικό χαφ της Εθνικής μας ομάδας.
Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τις προσπάθειες του Κουαδράδο που πολύ συχνά θα κλείνει προς τα μέσα είναι με ανάποδα τρίγωνα. Είτε ο Μανιάτης, είτε ο Κατσουράνης θα πρέπει να δίνουν βοήθειες στους ακραίους. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το ίδιο ισχύει και από την δεξιά πτέρυγά μας, αλλά πρώτον δεν είμαι σίγουρος ότι τελικά ο Χάιμες Ροντρίγκες θα παίξει στο αριστερό άκρο ή στον άξονα της Κολομβίας και δεύτερον το γεγονός ότι η «ασφάλεια» του Σαλπιγγίδη είναι ασφαλώς μεγαλύτερη από αυτήν του Σαμαρά, σε ότι έχει να κάνει με τις επιστροφές.
Παίξε ρε Πέκερμαν 4-4-2
Ο Αργεντινός τεχνικός της Κολομβίας στην συντριπτική πλειοψηφία των παιχνιδιών χρησιμοποιεί την διάταξη 4-4-2. Μακάρι να το κάνει και απόψε αν και αμφιβάλλω, διότι έχει «διαβάσει» καλά την Εθνική μας. Το σημειώνω αυτό γιατί στο τελευταίο φιλικό και στις προπονήσεις δοκιμάζει συνεχώς το 4-2-3-1.
Γιατί μας βολεύει το 4-4-2 των αντιπάλων;
Γιατί όπως φάνηκε και στο φιλικό με τη Νιγηρία η αριθμητική υπεροχή στον άξονα μας βολεύει, γιατί «μασκαρεύει» υπέροχα, το όποιο έλλειμμα ταχύτητας και ενέργειας έχουμε στον άξονα. Οποια κι’ αν είναι τα τρία κεντρικά χαφ που θα επιλέξει ο Σάντος, η εμπειρία τους είναι τέτοια που όντας 3 εναντίον 2 αντιπάλων θα το εκμεταλλευτούν.
Επιπλέον με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν με μεγαλύτερη άνεση να δώσουν βοήθειες στους ακραίους αμυντικούς της Εθνικής μας όταν η Κολομβία θα είναι στην επίθεση και με διάταξη 4-4-2 θα παίζει σχεδόν αποκλειστικά από τα άκρα. Με δεδομένο μάλιστα ότι ο Γκουαρίν είναι τιμωρημένος και δεν θα παίξει σε αυτό το ματς (αυτός είναι μεγαλύτερη απώλεια από τον Φαλκάο), με Αγκιλάρ και Σάντσες δίδυμο στον άξονα, θα έχουμε έναν λόγο λιγότερο να ανησυχούμε.
Αντίθετα αν ο Πέκερμαν παίξει με 4-2-3-1 τότε ο Χάιμες Ροντρίγκες θα πάει στον άξονα πίσω από τον φορ και οι Κολομβιανοί θα μοιράσουν τις επιθέσεις του και από τα άκρα και από τον άξονα…
Η γρήγορη μετάβαση (transition game)…
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρούμε μέσα στο ματς σε αρκετές περιπτώσεις, ακάλυπτη την άμυνα της Κολομβίας. Το θέμα είναι να τις εκμεταλλευτούμε. Τα πολύ συχνά ανεβάσματα των ακραίων αμυντικών της Κολομβίας που είναι πολύ επιθετικά μπακ και το γεγονός ότι οι ακραίοι χαφ τους σπάνια τους καλύπτουν (ο Κουαδράδο και ο Ροντρίγκες δεν φημίζονται για τις επιστροφές τους..) αφήνουν ακάλυπτες τις πτέρυγες της Κολομβίας.
Ο τρόπος που προσπαθούν να το «κρύψουν» είναι με την επιστροφή του αμυντικού χαφ Σάντσες ο οποίος μπαίνει ανάμεσα στα δύο στόπερ και φτιάχνει μία τριάδα αμυντικών. Παρά ταύτα επειδή ο Γιέπες στα 38 του είναι αν μη τι άλλο αργός, όπως και ο έτερος στόπερ, ο Σαπάτα, τα άκρα της Κολομβιανής άμυνας δεν καλύπτονται καλά.
Η μεταφορά του παιχνιδιού της Εθνικής μας λοιπόν όταν θα κλέψει μπάλα θα πρέπει να γίνει με ταχύτητα. Και επειδή ως γνωστό δεν είμαστε η πιο γρήγορη ομάδα στον κόσμο (για να το γράψω κομψά…) αλλά και επειδή η μπάλα πάει πάντα πιο γρήγορα από τον ποδοσφαιριστή, ο παίκτης «κλειδί» είναι ο Κατσουράνης. Δύο τρεις δικές του σαραντάρες πάσες (τις έχει…) με στόχο τον «Σάλπι» (κυρίως), είτε τον Σαμαρά και τον Γκέκα (λογικά ο Σάντος αυτόν θα επιλέξει για την κορυφή επειδή είναι πιο γρήγορος), μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στην Κολομβία.
Ο δεύτερος τρόπος είναι ο Κονέ. Ο μοναδικός κεντρικός της Εθνικής μας
που παίζει στο χώρο και που μπορεί να κουβαλήσει την μπάλα στα πόδια
του για αρκετά μέτρα, με σχετική ταχύτητα. Κινούμενος στον άξονα και
παίρνοντας μία καλή κάθετη πάσα από Κατσουράνη ή Μανιάτη, θα έχει την
δυνατότητα να «τρυπήσει» ο ίδιος την άμυνα των Κολομβιανών από τον
άξονα, είτε με σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή, είτε με διείσδυση,
τραβώντας επάνω του όσους αμυντικούς της Κολομβίας που θα έχουν μείνει
πίσω και σπάζοντας την μπάλα την κατάλληλη στιγμή σε έναν από τους Σάλπι
ή Γκέκα.
Οι στημένες μπάλες…
Οι Κολομβιανοί έχουν εξαιρετικούς εκτελεστές στα στημένα. Ενδεχομένως να αντιμετωπίσουμε μεγάλα προβλήματα, κυρίως ο Καρνέζης, αν τους… προσφέρουμε εύκολα και αρκετά φάουλ σε καλό σημείο για απευθείας εκτέλεση. Αντιθέτως δεν είναι ιδιαίτερα καλοί στο ψηλό παιχνίδι. Με εξαίρεση τους δύο στόπερ είναι μία αρκετά κοντή ομάδα και αυτό μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε εμείς. Ειδικά στα κόρνερ, όπου θα κατέβουν και οι δύο στόπερ μας, τα μαρκαρίσματα των Κολομβιανών (που παίζουν man to man και όχι ζώνη), δεν θα είναι εύκολο να βγουν…
Το καθοριστικό ματς της Ελλάδας με την Κολομβία ξεκινά σε λίγες ώρες και δοκιμάζουμε να το «διαβάσουμε», τακτικά πριν αυτό παιχτεί…
Το «ζευγάρι» του αγώνα…
Κουαδράδο VS Χολέμπας.
Αν κάτι με ανησυχεί περισσότερο είναι αυτό το… σταύρωμα που λένε και οι προπονητές. Ο εξτρέμ της Φιορεντίνα είναι πολύ γρήγορος (και με την μπάλα στα πόδια), με εξαιρετική διείσδυση, τελειώνει τις φάσεις σχεδόν με όλους τους τρόπους, αφού εκτελεί και από μεγάλες αποστάσεις και είναι εξαιρετικός τεχνίτης.
Σε τι υστερεί από τον Χολέμπας; Ισως και μάλιστα λίγο, στη δύναμη. Ευτυχώς ο Χοσέ είναι γρήγορος, αλλά θα πρέπει να είναι πολύ συγκεντρωμένος και στα 90 λεπτά (πράγμα που δεν συμβαίνει σε όλα τα ματς…) και να πάρει και βοήθειες. Όχι μόνο από τον Σαμαρά που θα παίζει μπροστά του και ο οποίος θα έχει να προσέχει και τον πολύ επιθετικό μπακ, Αρμέρο, αλλά και από τον κεντρικό χαφ της Εθνικής μας ομάδας.
Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τις προσπάθειες του Κουαδράδο που πολύ συχνά θα κλείνει προς τα μέσα είναι με ανάποδα τρίγωνα. Είτε ο Μανιάτης, είτε ο Κατσουράνης θα πρέπει να δίνουν βοήθειες στους ακραίους. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το ίδιο ισχύει και από την δεξιά πτέρυγά μας, αλλά πρώτον δεν είμαι σίγουρος ότι τελικά ο Χάιμες Ροντρίγκες θα παίξει στο αριστερό άκρο ή στον άξονα της Κολομβίας και δεύτερον το γεγονός ότι η «ασφάλεια» του Σαλπιγγίδη είναι ασφαλώς μεγαλύτερη από αυτήν του Σαμαρά, σε ότι έχει να κάνει με τις επιστροφές.
Παίξε ρε Πέκερμαν 4-4-2
Ο Αργεντινός τεχνικός της Κολομβίας στην συντριπτική πλειοψηφία των παιχνιδιών χρησιμοποιεί την διάταξη 4-4-2. Μακάρι να το κάνει και απόψε αν και αμφιβάλλω, διότι έχει «διαβάσει» καλά την Εθνική μας. Το σημειώνω αυτό γιατί στο τελευταίο φιλικό και στις προπονήσεις δοκιμάζει συνεχώς το 4-2-3-1.
Γιατί μας βολεύει το 4-4-2 των αντιπάλων;
Γιατί όπως φάνηκε και στο φιλικό με τη Νιγηρία η αριθμητική υπεροχή στον άξονα μας βολεύει, γιατί «μασκαρεύει» υπέροχα, το όποιο έλλειμμα ταχύτητας και ενέργειας έχουμε στον άξονα. Οποια κι’ αν είναι τα τρία κεντρικά χαφ που θα επιλέξει ο Σάντος, η εμπειρία τους είναι τέτοια που όντας 3 εναντίον 2 αντιπάλων θα το εκμεταλλευτούν.
Επιπλέον με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν με μεγαλύτερη άνεση να δώσουν βοήθειες στους ακραίους αμυντικούς της Εθνικής μας όταν η Κολομβία θα είναι στην επίθεση και με διάταξη 4-4-2 θα παίζει σχεδόν αποκλειστικά από τα άκρα. Με δεδομένο μάλιστα ότι ο Γκουαρίν είναι τιμωρημένος και δεν θα παίξει σε αυτό το ματς (αυτός είναι μεγαλύτερη απώλεια από τον Φαλκάο), με Αγκιλάρ και Σάντσες δίδυμο στον άξονα, θα έχουμε έναν λόγο λιγότερο να ανησυχούμε.
Αντίθετα αν ο Πέκερμαν παίξει με 4-2-3-1 τότε ο Χάιμες Ροντρίγκες θα πάει στον άξονα πίσω από τον φορ και οι Κολομβιανοί θα μοιράσουν τις επιθέσεις του και από τα άκρα και από τον άξονα…
Η γρήγορη μετάβαση (transition game)…
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρούμε μέσα στο ματς σε αρκετές περιπτώσεις, ακάλυπτη την άμυνα της Κολομβίας. Το θέμα είναι να τις εκμεταλλευτούμε. Τα πολύ συχνά ανεβάσματα των ακραίων αμυντικών της Κολομβίας που είναι πολύ επιθετικά μπακ και το γεγονός ότι οι ακραίοι χαφ τους σπάνια τους καλύπτουν (ο Κουαδράδο και ο Ροντρίγκες δεν φημίζονται για τις επιστροφές τους..) αφήνουν ακάλυπτες τις πτέρυγες της Κολομβίας.
Ο τρόπος που προσπαθούν να το «κρύψουν» είναι με την επιστροφή του αμυντικού χαφ Σάντσες ο οποίος μπαίνει ανάμεσα στα δύο στόπερ και φτιάχνει μία τριάδα αμυντικών. Παρά ταύτα επειδή ο Γιέπες στα 38 του είναι αν μη τι άλλο αργός, όπως και ο έτερος στόπερ, ο Σαπάτα, τα άκρα της Κολομβιανής άμυνας δεν καλύπτονται καλά.
Η μεταφορά του παιχνιδιού της Εθνικής μας λοιπόν όταν θα κλέψει μπάλα θα πρέπει να γίνει με ταχύτητα. Και επειδή ως γνωστό δεν είμαστε η πιο γρήγορη ομάδα στον κόσμο (για να το γράψω κομψά…) αλλά και επειδή η μπάλα πάει πάντα πιο γρήγορα από τον ποδοσφαιριστή, ο παίκτης «κλειδί» είναι ο Κατσουράνης. Δύο τρεις δικές του σαραντάρες πάσες (τις έχει…) με στόχο τον «Σάλπι» (κυρίως), είτε τον Σαμαρά και τον Γκέκα (λογικά ο Σάντος αυτόν θα επιλέξει για την κορυφή επειδή είναι πιο γρήγορος), μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στην Κολομβία.
Οι στημένες μπάλες…
Οι Κολομβιανοί έχουν εξαιρετικούς εκτελεστές στα στημένα. Ενδεχομένως να αντιμετωπίσουμε μεγάλα προβλήματα, κυρίως ο Καρνέζης, αν τους… προσφέρουμε εύκολα και αρκετά φάουλ σε καλό σημείο για απευθείας εκτέλεση. Αντιθέτως δεν είναι ιδιαίτερα καλοί στο ψηλό παιχνίδι. Με εξαίρεση τους δύο στόπερ είναι μία αρκετά κοντή ομάδα και αυτό μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε εμείς. Ειδικά στα κόρνερ, όπου θα κατέβουν και οι δύο στόπερ μας, τα μαρκαρίσματα των Κολομβιανών (που παίζουν man to man και όχι ζώνη), δεν θα είναι εύκολο να βγουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου