Ετσι συμβαίνει, όμως, με όλες τις αυτοκρατορίες. Μοιραία έρχεται η παρακμή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η άλωση έγινε με πολύ ηχηρό τρόπο.
Η Ολλανδία εκμεταλλεύτηκε τα όπλα της και τις αδυναμίες της αντιπάλου της, πετυχαίνοντας κάτι περισσότερο μια νίκη. Ναι, είναι το 5-1 και η αποσύνθεση μιας ομάδας που δίδαξε πως η καλύτερη άμυνα είναι η κατοχή της μπάλλας. Αυτό το σκορ συντελέστηκε από μια πορτοκαλί επανάσταση. Η αυτοκράτειρα δεν φοβίζουν πια, χωρίς να σημαίνει ότι έχει αποκλειστεί από τη συνέχεια.
Η Ολλανδία εκμεταλλεύτηκε τα όπλα της και τις αδυναμίες της αντιπάλου της, πετυχαίνοντας κάτι περισσότερο μια νίκη. Ναι, είναι το 5-1 και η αποσύνθεση μιας ομάδας που δίδαξε πως η καλύτερη άμυνα είναι η κατοχή της μπάλλας. Αυτό το σκορ συντελέστηκε από μια πορτοκαλί επανάσταση. Η αυτοκράτειρα δεν φοβίζουν πια, χωρίς να σημαίνει ότι έχει αποκλειστεί από τη συνέχεια.
Είναι πολύ εύκολο μετά από ένα τέτοιο δεύτερο ημίχρονο να αποθεώσεις
την Ολλανδία και να κατακεραυνώσεις την Ισπανία. Είναι μόλις το πρώτο
παιχνίδι. Κάποια στιγμή ο Στήβεν Τζέραρντ είχε πει μια μεγάλη αλήθεια.
Στο ξεκίνημα δεν μπορείς να κερδίσεις ένα τίτλο, μπορείς όμως να τον
χάσεις. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο σε ένα μίνι τουρνουά με νοκ άουτ
φάσεις στην πορεία. Η Ισπανία κι αυτό το είχε ανατρέψει το 2010,
χάνοντας από την Ελβετία το πρώτο ματς και κερδίζοντας το τρόπαιο στη
συνέχεια. Μόνο που τώρα η εικόνα της δεν δείχνει ότι μπορεί να
επαναλάβει κάτι τέτοιο. Από την άλλη δεν μπορούμε να την μηδενίσουμε.
Υπάρχει συνέχεια.
Το παιχνίδι μπορεί να ήταν οδυνηρό για τους Ισπανούς,
όμως είχε αυτή την αλανιάρικη μορφή, από ένα σημείο και μετά, που μας
έκανε να αγαπήσουμε τη μπάλλα. Ο Ρόμπεν είναι ένας αρχηγός σε αυτή την
κουλτούρα, όπως και ο Σνάιντερ.
Ο διαιτητής τη γλύτωσε. Τρία στα τρία ματς τα κοράκια. Ανύπαρκτο πέναλτυ και φάουλ στον Κασίγιας, χωρίς εντέλει να αλλοιωθεί το αποτέλεσμα. Η ποδοσφαιρική μας ζωή γίνεται πιο ενδιαφέρουσα. Πιο απρόοπτη σε αυτό το μουντιάλ.
Σε αγώνα ερασιτεχνικού πρωταθλήματος της Αγγλίας ο διαιτητής έχει αποβάλλει το βοηθό του, επειδή τον προσέβαλε. Εχει συμβεί. Δεν περίμενα ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο σε αγώνα του παγκοσμίου κυπέλλου. Δεν συνέβη. Πάντως, η εμφάνιση του ανθρώπου που ανακάλυψε οφσάιντ σε δυο γκολ των Μεξικανών ήταν προσβλητική για τους συναδέλφους του και ασφαλώς για τη ΦΙΦΑ.
Θυμήθηκα πριν από χρόνια, το 1997, τον Σάντρο Πουλ να σφυρίζει τον τελικό του τσάμπιονς ληγκ και τον βοηθό του να τα έχει χαμένα. Μεγάλη σφυρίκτρα ο Ούγγρος, απλώς τον αγνόησε και πήρε πάνω του όλες τις αποφάσεις.
Οι Μεξικανοί είναι μια άοσμη δύναμη των παγκοσμίων κυπέλλων. Εχουν κουλτούρα λατινοαμερικάνικη, αλλά και αφέλεια. Ωραία τριγωνάκια, κινήσεις στο χώρο και από τηγανίτα τίποτα. Σχεδόν τίποτα, αφού είπαμε. Ο βοηθός έκοψε δυο φορές τον ίδιο παίκτη. Ο Τζιοβάνι Ντος Σάντος θα θυμάται τη βραδιά. Το άχρηστο στατιστικό της ημέρας: Το Μεξικό είναι η ομάδα που έχει τις περισσότερες ήττες στην ιστορία των τελικών φάσεων του μουντιάλ.
Τα λιοντάρια, από την άλλη πλευρά, είναι πια ψοφίμια. Μιλάμε για την πρώτη αφρικανική ομάδα που έφτασε στα προημιτελικά του μουντιάλ και είχε προαναγγείλει τηνανάδυση της μαύρης ηπείρου στον αφρό. Τώρα τι απέμεινε; Τα γεροντόπαχα του Ετό και ένα μάτσο άτεχνων παικτών που ταλαιπωρούν και ταλαιπωρούνται.
Σε ένα ματς με αυτά τα χαρακτηριστικά, ευτράπελα και βροχή με το τουλούμι, η κατάληξη ήταν το 1-0 για τα σομπρέρος.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου