Θέλω
να δω την Ιταλία και γιατί είναι σε ένα όμιλο θεωρητικά πολύ αμφίρροπο,
αλλά και για να δω ένα παικτάκο, που μου αρέσει πολύ και θεωρώ ότι
μπορεί να είναι από τις ευχάριστες εκπλήξεις του Μουντιάλ. Αν τον βάλουν
να παίξει!
Για τον κονταπίθαμο τον Ινσίνιε αναφέρομαι. Τον δεξιοπόδαρο έξω αριστερά της Νάπολι. Τον είχα πρωτοδεί πριν δύο χρόνια στο φιλικό του Ολυμπιακού στη Νάπολι και με είχε εντυπωσιάσει. Και μετά τον είδα και σε ένα ματς της εθνικής Ιταλίας στα προκριματικά του Παγκοσμίου κυπέλλου και ήταν τόσο καλός που απόρησα γιατί δεν παίζει παρά σπάνια βασικός στην εθνική του.
Δεν έκανε σούπερ σεζόν φέτος, αλλά τα έβαλε τα 9 γκολάκια του (από 3 σε πρωτάθλημα, κύπελλο κι Ευρώπη) κι είχε και 11 ασίστ με τη Νάπολι. Νομίζω ότι αυτό το παιδί είναι από τους λίγους σύγχρονους Ιταλούς επιθετικούς, που μπορεί να κάνουν τη διαφορά. Όπως έδειξε και με τα δύο γκολ που έβαλε μέσα σε 10 λεπτά στον τελικό του κυπέλλου (Φιορεντίνα-Νάπολι 1-3), αλλά και με τα δύο γκολ επί της Μπορούσια Ντόρτμουντ στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Στα 23 χρόνια του δεν ξέρω τι ψυχολογία έχει, αλλά αν παίξει σύμφωνα με τις δυνατότητές του, εγώ πιστεύω ότι μπορεί να λάμψει στο Παγκόσμιο κύπελλο. Εκτός από ύψος, τα έχει όλα!
Σουτ κεραυνό. Μπορεί να σουτάρει χαμηλά ζυγίζοντας καλά, αλλά μπορεί και με ένα εναέριο σουτ να πετύχει φανταστικά, δύσκολα γκολ.
Σέντρα ακρίβειας, από την οποία μπορεί να προκύψει γκολ από τους συμπαίκτες του, είτε με κεφαλιά, είτε με σουτ.
Ντρίμπλα που χαζεύει το αντίπαλο και που συνδυάζεται «καπάκι» με σουτ-φαρμάκι.
Ικανότητα να παίζει το ένα-δύο και αμέσως μετά να πασάρει σωστά η, να σουτάρει επικίνδυνα.
Δεν ξέρω τι θα κάνει ο Ιταλός ομοσπονδιακός τεχνικός κι αν προτιμήσει τον Μπαλοτέλι (που δεν τον πολυπάω) και τον Ιμόμπιλε, που προέρχεται από έξοχη σεζόν στο Καμπιονάτο και μεταγραφή στην Ντόρτμουντ, αλλά πραγματικά θα ήθελα να δω τον κοντό δίπλα στον ένα από αυτούς τους δύο παίκτες στην επίθεση της Ιταλίας.
Πολύ απλά, γιατί είναι από τους επιθετικούς, που δίνουν άλλο χρώμα στα παιχνίδια. Κι αυτό λείπει από το σύγχρονο ποδόσφαιρο, όπως βλέπουμε ήδη και στο Παγκόσμιο κύπελλο.
Για τον κονταπίθαμο τον Ινσίνιε αναφέρομαι. Τον δεξιοπόδαρο έξω αριστερά της Νάπολι. Τον είχα πρωτοδεί πριν δύο χρόνια στο φιλικό του Ολυμπιακού στη Νάπολι και με είχε εντυπωσιάσει. Και μετά τον είδα και σε ένα ματς της εθνικής Ιταλίας στα προκριματικά του Παγκοσμίου κυπέλλου και ήταν τόσο καλός που απόρησα γιατί δεν παίζει παρά σπάνια βασικός στην εθνική του.
Δεν έκανε σούπερ σεζόν φέτος, αλλά τα έβαλε τα 9 γκολάκια του (από 3 σε πρωτάθλημα, κύπελλο κι Ευρώπη) κι είχε και 11 ασίστ με τη Νάπολι. Νομίζω ότι αυτό το παιδί είναι από τους λίγους σύγχρονους Ιταλούς επιθετικούς, που μπορεί να κάνουν τη διαφορά. Όπως έδειξε και με τα δύο γκολ που έβαλε μέσα σε 10 λεπτά στον τελικό του κυπέλλου (Φιορεντίνα-Νάπολι 1-3), αλλά και με τα δύο γκολ επί της Μπορούσια Ντόρτμουντ στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Στα 23 χρόνια του δεν ξέρω τι ψυχολογία έχει, αλλά αν παίξει σύμφωνα με τις δυνατότητές του, εγώ πιστεύω ότι μπορεί να λάμψει στο Παγκόσμιο κύπελλο. Εκτός από ύψος, τα έχει όλα!
Σουτ κεραυνό. Μπορεί να σουτάρει χαμηλά ζυγίζοντας καλά, αλλά μπορεί και με ένα εναέριο σουτ να πετύχει φανταστικά, δύσκολα γκολ.
Σέντρα ακρίβειας, από την οποία μπορεί να προκύψει γκολ από τους συμπαίκτες του, είτε με κεφαλιά, είτε με σουτ.
Ντρίμπλα που χαζεύει το αντίπαλο και που συνδυάζεται «καπάκι» με σουτ-φαρμάκι.
Ικανότητα να παίζει το ένα-δύο και αμέσως μετά να πασάρει σωστά η, να σουτάρει επικίνδυνα.
Δεν ξέρω τι θα κάνει ο Ιταλός ομοσπονδιακός τεχνικός κι αν προτιμήσει τον Μπαλοτέλι (που δεν τον πολυπάω) και τον Ιμόμπιλε, που προέρχεται από έξοχη σεζόν στο Καμπιονάτο και μεταγραφή στην Ντόρτμουντ, αλλά πραγματικά θα ήθελα να δω τον κοντό δίπλα στον ένα από αυτούς τους δύο παίκτες στην επίθεση της Ιταλίας.
Πολύ απλά, γιατί είναι από τους επιθετικούς, που δίνουν άλλο χρώμα στα παιχνίδια. Κι αυτό λείπει από το σύγχρονο ποδόσφαιρο, όπως βλέπουμε ήδη και στο Παγκόσμιο κύπελλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου