Είναι κρίμα για αυτή, να διαφημίζει και να ανταγωνίζεται το τμήμα σκάουτινγκ της Πόρτο που είναι ίσως το κορυφαίο του πλανήτη σε συνδυασμό με την δημιουργία υπεραξίας και να σου χαλάνε την όποια προσπάθεια.
Είχα παραξενευτεί πολύ όταν η Μπενφίκα έδωσε 4,5 χαρτιά αν θυμάμαι καλά για να πάρει τον Φέισα, όμως όταν την είδα στο γήπεδο κατάλαβα πως τον απέκτησε για έναν συγκεκριμένο λόγο ποδοσφαιρικά. Δεν απαιτούσε από αυτόν να είναι ένα χαφ μποξ του μποξ και να κάνει πράγματα που δεν μπορεί. Ήθελε τα τρεξίματά του σε έναν συγκεκριμένο χώρο, ήθελε να μαζέψει την πρώτη μπαλιά, να παίξει στα σίγουρα δίπλα και να είναι το στήριγμα των δύο στόπερ.
Το να δώσεις 4,5 εκατ. ευρώ βέβαια για αυτό, εμπεριέχει και το στοιχείο της υπερβολής, όμως σε αυτές τις δουλειές κοιτάς και τους μάνατζερς. Η Μπενφίκα κάνει συγκεκριμένη δουλειά εδώ και χρόνια με τους Σέρβους, άρα η τιμή τσιμπήθηκε λίγο προς τα πάνω ως ένα απλό ευχαριστώ. Κανά χρόνο μετά, ήρθε η πώληση του Μάτιτς στη Τσέλσι. Στο ρόστερ υπάρχει και ο Ντούρισιτς και ο Μάρκοβιτς. Χωρίς να το έχω ψάξει, κάποια σύνδεση θα υπάρχει και σε βάθος χρόνου μάλλον θα πιάσουν και αυτοί ένα καλό νούμερο πώλησης στην αγορά.
Στη Πορτογαλία, τα επίπεδα του σκάουτινγκ σε κάνουν να απορείς. Όταν προσπαθούσαμε για παράδειγμα να αγοράσουμε τον Βιεϊρίνια, ένα από τα διαπραγματευτικά ατού του Βρύζα που έκανε τις επαφές με την Πόρτο, ήταν να δοθεί ποσοστό του Κουτσιανικούλη που μόλις είχε αποκτηθεί από τον ΠΑΟΚ. Ο Βρύζας για να γλιτώσει ρευστό τότε, είχε πει στους Πορτογάλους να δώσει το 30% των δικαιωμάτων του Κουτσιανικούλη που ήταν μεταγραφή προοπτικής για τον ΠΑΟΚ.
Οι Πορτογάλοι αρνήθηκαν ευγενικά, όμως αντιπρότειναν και ζήτησαν ποσοστό του… Κλάους, ο οποίος είχε παίξει δύο, το πολύ τρεις αγώνες με την πρώτη ομάδα. Οι άνθρωποι ήταν διαβασμένοι σε βαθμό τέτοιο που να σε σοκάρουν. Και γνώριζαν τον Κουτσιανικούλη και δεν έβλεπαν προοπτική και γνώριζαν πως ο Κλάους έχει τα στοιχεία να σταθεί σε υψηλό επίπεδο.
Και επιστρέφουμε στη Μπενφίκα η οποία έβγαλε αυτή τη διάψευση για τον Ολυμπιακό. Επειδή την παρακολούθησα φέτος αρκετά και ήμουν στο Ντα Λουζ όταν παίξαμε, ο Χεσούς έστησε μία ομάδα που τα δύο μεγαλύτερά της συμβόλαια ήταν στα στόπερ. Ο Λουιζάο με τον Γκαράι, ήταν οι πιο ολοκληρωμένοι παίκτες της αφού συνδύαζαν όγκο, ταχύτητα, τεχνική και δύναμη. Με αυτούς τους δύο, δεν είχε να ανησυχεί για κάτι όταν έπαιζαν και βέβαια αυτή η πρακτική εμφανίζει και την φιλοσοφία του προπονητή.
Η Μπενφίκα, δεν θα μπορούσε ποτέ να ενδιαφερθεί για έναν στόπερ σαν τον Μανωλά, ο οποίος έχει μία ταχύτητα, έχει δύναμη, αλλά η τεχνική του βρίσκεται σε πολύ κατώτερη κλίμακα από αυτή που επιβάλλει το παιχνίδι του Χεσούς.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που η Μπενφίκα θίχτηκε από τα νούμερα που ακουγόντουσαν και το ενδιαφέρον της για τον Μανωλά. Σου λέει ουσιαστικά, πως πληρώνει τα κέρατά της για σκάουτινγκ και εσύ τους βγάζεις όλους άχρηστους.
Πάρε τη διάψευση στο κεφάλι τώρα και παρακάλα τον καλό Θεούλη μην σηκώσει κανείς τηλέφωνο και καλέσει τον υπεύθυνο επικοινωνίας της Νάπολι ή της Άρσεναλ. Ή των άλλων πενήντα ομάδων που …ενδιαφέρονται για τον Μανωλά.Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου