Κακά τα ψέματα, οι προσδοκίες που υπήρχαν γύρω από το Βέλγιο πριν την
έναρξη του Μουντιάλ ήταν τεράστιες. Το εξαιρετικό του ρόστερ και το χτίσιμο που γίνεται όλα αυτά τα χρόνια σε όλους τους τομείς είχαν ανεβάσει τον πήχη ψηλά. Πολλοί περίμεναν τον
Βίλμοτς στη γωνία. Αλλά o τρόπος που δουλεύει όλα τα ματς τον κάνει μία
από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις προπονητών σε αυτό το Μουντιάλ.Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η τακτική ευελιξία της Αλγερίας και το ασφυκτικό πρέσινγκ έβαλαν δύσκολα στο Βέλγιο. Με τον Μετζανί μπροστά από την άμυνα και μονίμως σχεδόν δέκα παίκτες πίσω από τη μπάλα, άφησαν μια ανούσια κατοχή στους «Κόκκινους Διαβόλους» και τους κράτησαν στο μηδέν, ενώ πέτυχαν γκολ στο 25' με πέναλτι του Φεγκουλί. «Επέλεξα μια 11άδα από την οποία ήθελα πολλή κατοχή. Ήμασταν ήρεμοι και το διαχειριστήκαμε πολύ καλά. Στα αποδυτήρια είχα γράψει ότι οι αλλαγές μπορούν να κάνουν όλη τη διαφορά», δήλωσε ο Βίλμοτς μετά το ματς, εξηγώντας τα όσα έκανε. Ο Μέρτενς πήρε τη θέση του Τσαντλί και ο ο Ντε Μπρούιν, που έπαιζε στα δεξιά, πέρασε στον άξονα και πήρε περισσότερες πρωτοβουλίες. Ο Οριζί πήρε τη θέση του Λουκάκου και ο Φελαϊνί αυτή του Ντεμπελέ, παίζοντας κοντά στο φορ και κάνοντας την ομάδα του πολύ πιο δυνατή στο ψηλό παιχνίδι. Απέκτησε πλάτος και βρήκε γκολ με τον Φελαϊνί έπειτα από σέντρα του Ντε Μπρούιν. Ο στόχος είχε επιτευχθεί. Η Αλγερία έπρεπε να βγει από το καβούκι της. Και ο Μέρτενς στο 80' μετά από πάσα του Αζάρ, ξανά από τα άκρα, έδωσε τη νίκη.
Ο Φελαϊνί απέναντι στην Αλγερία έπαιξε πιο κοντά στον επιθετικό
Απέναντι στη Ρωσία, ο Βίλμοτς ξεκίνησε με τον Βίτσελ και τον Φελαϊνί στον άξονα. Βασικός ήταν και ο Μέρτενς, δεξιά στην τριπλέτα, με τον Ντε Μπρούιν να ενώνει τις γραμμές και τον Αζάρ να έρχεται από τα αριστερά. Ωστόσο, οι χώροι ήταν ελάχιστοι και τα χαφ αλληλοεξουδετερώνονταν, ενώ το Βέλγιο δεν μπορούσε να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανεβάζοντας τα μπακ του. Το ματς ήταν από τα χειρότερα της διοργάνωσης. Και εκεί που όλα έδειχναν ότι οι δύο ομάδες θα συμβιβαστούν με την ισοπαλία, ο Βίλμοτς, ορμώμενος και από την ατολμία του Καπέλο, έριξε στο ματς τον Οριζί στο 57', βγάζοντας εκ νέου λαγό από το καπέλο. Ήταν αυτό που χρειαζόταν για να ταράξει την ισορροπία στα μαρκαρίσματα. Σε συνδυασμό και με την κόπωση της Ρωσίας στο τελευταίο δεκάλεπτο το Βέλγιο ανέβασε ρυθμό και ο Οριζί συνδυάστηκε άψογα με τον Αζάρ για να χαρίσει στην ομάδα του τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη της.
Ο νεαρός φορ της Λιλ είχε αποδειχθεί λίρα εκατό από τον πάγκο, αλλά δεν ξεκίνησε βασικός ούτε απέναντι στη Νότια Κορέα. Η πρόκριση είχε κριθεί για τους «Κόκκινους Διαβόλους». που όμως ήθελαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους να κάνουν το τρία στα τρία σε φάση ομίλων. Ο Βίλμοτς ανακάτεψε την τράπουλα και το παιχνίδι δεν είχε ρυθμό, με την ομάδα του πάντως να μην απειλείται. Έχασε και τον Ντεφούρ με ανόητη κόκκινη κάρτα στο 45', με αποτέλεσμα να παίξει όλο το δεύτερο μέρος με αριθμητικό μειονέκτημα. Παρόλα αυτά, συνέχισε να μην απειλείται. Μετά από ένα δοκάρι από... σέντρα στο 59', ο Βίλμοβς έριξε στο ματς ξανά τον Οριζί, ενώ έβαλε και τον Τσαντλί. Οι αλλαγές ξανά βοήθησαν πολύ. Έδωσαν στην ομάδα πνοή και κινητικότητα στην επίθεση. Ο 19χρονος είχε συμμετοχή στη φάση του μοναδικού γκολ. Από απόκρουση σε δικό του σουτ ο Βερτόνγκεν ήταν εκείνος που που πήρε το ριμπάουντ για να κάνει το 1-0.
Το ματς με τις ΗΠΑ ήταν το πιο... περίεργο που είχε να διαχειριστεί ο 45χρονος τεχνικός. Η ομάδα του είχε 39 σουτ, κέρδισε 18 κόρνερ, είχε δοκάρι και είδε τον Ντε Μπρούιν να δημιουργεί 10 ευκαιρίες, περισσότερες από κάθε άλλο παίκτη σε Μουντιάλ από το 1982. Παρόλα
αυτά, ο Χάουαρντ αποτέλεσε τον αστάθμητο παράγοντα. Τη ζωντανή απόδειξη του ότι ο τερματοφύλακας μπορεί να αλλάξει εντελώς ένα αποτέλεσμα. Το παιχνίδι έτσι οδηγήθηκε στην παράταση και παρά την κόπωση, παρακολουθήσαμε ίσως το καλύτερο διάστημα όλου του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Ας δούμε τις αλλαγές του Βίλμοτς. Ο Μιραλάς πήρε τη θέση του κουρασμένου Μέρτενς και έδωσε ρυθμό και ταχύτητα. Ο Λουκάκου μπήκε αντί για τον Οριζί που επιτέλους ξεκίνησε και ήταν αυτό που χρειαζόταν η επίθεση για την παράταση. Πέτυχε ένα γκολ, έκανε την αντίπαλη άμυνα να αισθανθεί την παρουσία του και λίγο έλειψε να πετύχει και ένα από τα πιο ωραία γκολ της διοργάνωσης, παίρνοντας παραμάζωμα όλους τους Αμερικανούς που βρήκε μπροστά του. Το είπε και ο σχεδόν άτρωτος Χάουαρντ: «Ο Λουκάκου άλλαξε το παιχνίδι». Ο Τσαντλί μπήκε στο 111' απλά για να δώσει ανάσες στη μεσαία γραμμή.
Οι πάσες των Αζάρ και Ντε Μπρούιν κοντά στην αντίπαλη περιοχή
Με τέσσερα ματς λοιπόν να έχουν ολοκληρωθεί και το Βέλγιο να συνεχίζει ακόμα στο Μουντιάλ, έχουν ενδιαφέρον και κάποια στατιστικά, που αναδεικνύουν το βάθος του πάγκου και το σωστό τρόπο χρησιμοποίησής του. Η ομάδα του Βίλμοτς δεν έχει σκοράρει ποτέ πριν το ημίχρονο. Τέσσερα από τα έξι γκολ της έχουν μπει από αλλαγές, ενώ τα εννιά τελευταία τέρματά της σε Παγκόσμιο Κύπελλο έχουν σημειωθεί από εννιά διαφορετικούς παίκτες. Και στη διοργάνωση έχει πραγματοποιήσει συνολικά 83 σουτ, περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα. Είναι δεδομένο ότι οι «Κόκκινοι Διάβολοι» έχουν εξαιρετικό υλικό, το οποίο φυσικά χρειάζεται και την κατάλληλη διαχείριση. Ο Βίλμοτς αλλάζει πρόσωπα, προσεγγίσεις και τρόπους ανάπτυξης. Χρησιμοποίησε σε διαφορετικούς ρόλους τον Φελαϊνί και τον Ντ Μπρούιν, τον Μιραλάς και τον Αζάρ. Και φυσικά πιστώνεται την εικόνα του Οριζί, τον οποίο πίστεψε και πήρε μαζί του στη Βραζιλία.
Υπάρχει ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο που έχει βελτιώσει την συνολική ομοιογένεια στην ομάδα, ανεξάρτητα από το Μουντιάλ. Είναι δεδομένο ότι, όπως και όλη η χώρα, η Εθνική Βελγίου ήταν μοιρασμένοι ανάμεσα σε γαλλόφωνους και Φλαμανδούς. Προφανώς η επικοινωνία και η σύμπνοια ήταν δύσκολη. Ο Βίλμοτς μιλάει και τις δύο γλώσσες. Η μητέρα του ήταν γαλλόφωνη και ο Πατέρας του Φλαμανδός. Συχνά, σύμφωνα με τους ρεπόρτερ, μπορεί να αλλάξει γλώσσα ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας φράσης. Όλοι τον αισθάνονται περισσότερο κοντά τους και είναι ευκολότερο να εμφυσήσει τη φιλοσοφία του: «Το πιο σημαντικό είναι το ομαδικό πνεύμα. Είναι πολύ σημαντικό να τιμάς τις αξίες της ομάδας, περισσότερο από ότι τη δική σου προσωπική αξία και να θυσιάζεις τον εαυτό σου για αυτή». Ο Κομπανί, από την πλευρά του, προκάλεσε την Αργεντινή να παίξει το συνηθισμένο, επιθετικογενές παιχνίδι της. Το περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου