Μπορεί η αναμέτρηση μεταξύ του Ολυμπιακού και της Αναντολού Εφές να
είχε φιλικό χαρακτήρα, ωστόσο μόνο ως τέτοιο δεν το αντιμετώπισαν οι
Γιώργος Μπαρτζώκας και Ντούσαν Ίβκοβιτς. Φυσικά και θα ήταν λάθος να
κρίνουμε μία ομάδα από μία νίκη σε φιλική αναμέτρηση. Δε θα το κάνω.
Επίσης δεν είναι σώφρων να κάνουμε λόγο για ασφαλή συμπεράσματα αφού
αμφότερες οι ομάδες και σε περίοδο προετοιμασίας συνεχίζουν να
βρίσκονται και απουσίες είχαν. Ο Ολυμπιακός έπαιξε χωρίς τους Ντάρντεν,
Παπαπέτρου και για ένα ημίχρονο και τον Πρίντεζη, Η Εφές δεν είχε στη
διάθεσή της, τον Νέναντ Κρστιτς.
Από την άλλη όμως δε γίνεται να μην κάνουμε και μία πρώτη εκτίμηση των όσων είδαμε...
ΘΕΤΙΚΑ
Είμαι φύσει αισιόδοξος και θα ξεκινήσω με τα όσα μου άρεσαν...
1. Ο Ολυμπιακός έχει απίστευτο πλουραλισμό στην επίθεση. Μπορούν να σκοράρουν άπαντες και στο πρώτο ημίχρονο του ματς ήταν χαρακτηριστικό πως υπήρχε μία μόνιμη απειλή για την αντίπαλη άμυνα.
2. Με εξαίρεση την τρίτη περίοδο τα γκαρντ διάβαζαν ιδανικά τα miss match που δημιουργούνταν, δείγμα του υψηλού μπασκετικού I.Q που διαθέτουν.
Η αντίδραση του τελευταίου πενταλέπτου είναι ένα ακόμη θετικό χαρακτηριστικό. Σε ένα σημείο όπου η Αναντολού είχε τρέξει ένα σερί 15-0, ο Βασίλης Σπανούλης με πέντε συνεχόμενους και καθαρά προσωπικού πόντους, λειτούργησε ως ξυπνητήρι στους υπόλοιπους.
Ερχόμενος ο Όλιβερ Λαφαγέτ στην Ελλάδα συνοδευόταν από το χαρακτηριστικό του παίκτη που δε φοβάται στα τελευταία λεπτά. Ο Αμερικανός (με κροατικό διαβατήριο) δεν ήταν καλός μέχρι το 36', αλλά στα τελευταία 4 λεπτά είχε 6 πόντους και 2 ασίστ. Μπίνγκο!
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει στα χέρια του ένα πιο αθλητικό ρόστερ και θέλει να το εκμεταλλευτεί. Η εντολή «τρέξτε» πρέπει να ακούγεται μετά από κάθε αμυντικό ριμπάουντ. Οι Πειραιώτες μάλιστα έδειξαν και κάποια καλά στοιχεία στον δευτερεύοντα αιφνιδιασμό.
Οι αποστάσεις στην επίθεση φάνηκαν αν είναι καλά δουλεμένες στις προπονήσεις. Σπάνια υπήρχε πολυκοσμία στη μία πλευρά της επίθεσης, στοιχείο στο οποίο στο σύγχρονο μπάσκετ παίζει τεράστιο ρόλο.
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
Φυσικά υπήρχαν και πολλά πράγματα τα οποία δεν (μου) άρεσαν. Αλίμονο αν στις 23 Σεπτεμβρίου όλα ήταν τέλεια.
Ο Ολυμπιακός σε περίπου πέντε κατοχές μπάλας των αντιπάλων είχε κακές επιστροφές δεχόμενος καλάθι σε αιφνιδιασμό ακόμη και μετά από δικό του σκορ. Αυτό είναι κάτι το οποίο χρειάζεται δουλειά.
Το ριμπάουντ έχει πάψει να είναι δουλειά μόνο των ψηλών εδώ και πολλά χρόνια. Τα γκαρντ του Ολυμπιακού πολλές φορές αμελούσαν να κάνουν box out με αποτέλεσμα οι περιφερειακοί της Εφές να ανανεώνουν (και να σκοράρουν) με δεύτερες επιθέσεις. Να χάνουν κάποια αμυντικά ριμπάουντ από σέντερ και «τεσσάρια», να το καταλάβω, αλλά όχι από «ασσόδυα».
Μέτρησα πέντε καλάθια και φάουλ. Πολλά. Υπάρχει όμως η δικαιολογία της κούρασης λόγω των έντονων προπονήσεων, οπότε ας το τσεκάρουμε στο μέλλον.
ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΛΛΑ...
Προσωπικά για παίκτη δε θα μιλήσω. Δεν είναι ανάγκη να γράψω εγώ πως ήταν καλός ο Λοτζέσκι ή καθοριστικός ο Σπανούλης. Απλά θα εκφράσω τον προβληματισμό μου για την παρουσία του Βαγγέλη Μάντζαρη. Όπως είπα και στον πρόλογο δε θα κριθεί ένας παίκτης από ένα φιλικό ματς, απλά μου θύμισε την παρουσία του στο Μουντομπάσκετ. Σα να έβλεπα ματς του Μάντζαρη με την εθνική ομάδα. Εκτιμώ πως είναι περισσότερο θέμα ψυχολογίας.
Ο Γιώργος Πρίντεζης την τελευταία διετία πονάει στη μέση. Πέρυσι μάλιστα υπήρξε... ιατρικό μπέρδεμα με σπασμένα πλευρά ή θλάση. Να το βρούμε όμως τώρα που είναι νωρίς παιδιά, για να μην τρέχουμε τον Απρίλιο και τον Μάιο. Ο άνθρωπος είναι φανερό πως έχει ευπάθεια στο συγκεκριμένο σημείο.
ΥΓ: Ο Παναθηναϊκός έχει προσφύγει εδώ και καιρό στο ΑΣΕΑΔ κάνοντας έφεση για την τιμωρία του. Το ΑΣΕΑΔ για κάποιο λόγο δεν έχει ανακοινώσει την απόφασή του. Κάτι μου λέει πως το ματς στο Κύπελλο θα γίνει με κόσμο των «πράσινων».
ΥΓ 2: Ο Φουρκάν Κορκμάζ... τι κάρφωμα έκανε!!!!
*Πηγή: gazzetta.gr*
ADVERTISEMENT
Από την άλλη όμως δε γίνεται να μην κάνουμε και μία πρώτη εκτίμηση των όσων είδαμε...
ΘΕΤΙΚΑ
Είμαι φύσει αισιόδοξος και θα ξεκινήσω με τα όσα μου άρεσαν...
1. Ο Ολυμπιακός έχει απίστευτο πλουραλισμό στην επίθεση. Μπορούν να σκοράρουν άπαντες και στο πρώτο ημίχρονο του ματς ήταν χαρακτηριστικό πως υπήρχε μία μόνιμη απειλή για την αντίπαλη άμυνα.
2. Με εξαίρεση την τρίτη περίοδο τα γκαρντ διάβαζαν ιδανικά τα miss match που δημιουργούνταν, δείγμα του υψηλού μπασκετικού I.Q που διαθέτουν.
Η αντίδραση του τελευταίου πενταλέπτου είναι ένα ακόμη θετικό χαρακτηριστικό. Σε ένα σημείο όπου η Αναντολού είχε τρέξει ένα σερί 15-0, ο Βασίλης Σπανούλης με πέντε συνεχόμενους και καθαρά προσωπικού πόντους, λειτούργησε ως ξυπνητήρι στους υπόλοιπους.
Ερχόμενος ο Όλιβερ Λαφαγέτ στην Ελλάδα συνοδευόταν από το χαρακτηριστικό του παίκτη που δε φοβάται στα τελευταία λεπτά. Ο Αμερικανός (με κροατικό διαβατήριο) δεν ήταν καλός μέχρι το 36', αλλά στα τελευταία 4 λεπτά είχε 6 πόντους και 2 ασίστ. Μπίνγκο!
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει στα χέρια του ένα πιο αθλητικό ρόστερ και θέλει να το εκμεταλλευτεί. Η εντολή «τρέξτε» πρέπει να ακούγεται μετά από κάθε αμυντικό ριμπάουντ. Οι Πειραιώτες μάλιστα έδειξαν και κάποια καλά στοιχεία στον δευτερεύοντα αιφνιδιασμό.
Οι αποστάσεις στην επίθεση φάνηκαν αν είναι καλά δουλεμένες στις προπονήσεις. Σπάνια υπήρχε πολυκοσμία στη μία πλευρά της επίθεσης, στοιχείο στο οποίο στο σύγχρονο μπάσκετ παίζει τεράστιο ρόλο.
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
Φυσικά υπήρχαν και πολλά πράγματα τα οποία δεν (μου) άρεσαν. Αλίμονο αν στις 23 Σεπτεμβρίου όλα ήταν τέλεια.
Ο Ολυμπιακός σε περίπου πέντε κατοχές μπάλας των αντιπάλων είχε κακές επιστροφές δεχόμενος καλάθι σε αιφνιδιασμό ακόμη και μετά από δικό του σκορ. Αυτό είναι κάτι το οποίο χρειάζεται δουλειά.
Το ριμπάουντ έχει πάψει να είναι δουλειά μόνο των ψηλών εδώ και πολλά χρόνια. Τα γκαρντ του Ολυμπιακού πολλές φορές αμελούσαν να κάνουν box out με αποτέλεσμα οι περιφερειακοί της Εφές να ανανεώνουν (και να σκοράρουν) με δεύτερες επιθέσεις. Να χάνουν κάποια αμυντικά ριμπάουντ από σέντερ και «τεσσάρια», να το καταλάβω, αλλά όχι από «ασσόδυα».
Μέτρησα πέντε καλάθια και φάουλ. Πολλά. Υπάρχει όμως η δικαιολογία της κούρασης λόγω των έντονων προπονήσεων, οπότε ας το τσεκάρουμε στο μέλλον.
ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΛΛΑ...
Προσωπικά για παίκτη δε θα μιλήσω. Δεν είναι ανάγκη να γράψω εγώ πως ήταν καλός ο Λοτζέσκι ή καθοριστικός ο Σπανούλης. Απλά θα εκφράσω τον προβληματισμό μου για την παρουσία του Βαγγέλη Μάντζαρη. Όπως είπα και στον πρόλογο δε θα κριθεί ένας παίκτης από ένα φιλικό ματς, απλά μου θύμισε την παρουσία του στο Μουντομπάσκετ. Σα να έβλεπα ματς του Μάντζαρη με την εθνική ομάδα. Εκτιμώ πως είναι περισσότερο θέμα ψυχολογίας.
Ο Γιώργος Πρίντεζης την τελευταία διετία πονάει στη μέση. Πέρυσι μάλιστα υπήρξε... ιατρικό μπέρδεμα με σπασμένα πλευρά ή θλάση. Να το βρούμε όμως τώρα που είναι νωρίς παιδιά, για να μην τρέχουμε τον Απρίλιο και τον Μάιο. Ο άνθρωπος είναι φανερό πως έχει ευπάθεια στο συγκεκριμένο σημείο.
ΥΓ: Ο Παναθηναϊκός έχει προσφύγει εδώ και καιρό στο ΑΣΕΑΔ κάνοντας έφεση για την τιμωρία του. Το ΑΣΕΑΔ για κάποιο λόγο δεν έχει ανακοινώσει την απόφασή του. Κάτι μου λέει πως το ματς στο Κύπελλο θα γίνει με κόσμο των «πράσινων».
ΥΓ 2: Ο Φουρκάν Κορκμάζ... τι κάρφωμα έκανε!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου