Ο Κώστας Γκόντζος γράφει για τα θετικά μηνύματα που στέλνει ο
Παναθηναϊκός και καταθέτει την άποψή του για τον Στιλ. Ποιον ξεχώρισε
και ποιος τον απογοήτευσε...
Πήρε την νίκη και τους τρεις βαθμούς ο Παναθηναϊκός στον Βόλο κόντρα στον τοπικό Ολυμπιακό.
Ήταν κι αυτό ένα από τα ζητούμενα. Όπως φυσικά ήταν ζητούμενο και να
δει ο Αναστασίου την συμπεριφορά μιας σειράς ποδοσφαιριστών που δεν
είχαν μέχρι τώρα αρκετό χρόνο συμμετοχής.
Ταυτόχρονα όμως, ακόμα μεγαλύτερη σημασία είχε να δει συνολικά την
αντίδραση της ομάδας του ο προπονητής του Παναθηναϊκού. Κυρίως σε
σύγκριση με προηγούμενα παιχνίδια που δεν ήταν και τόσο καλά από πλευράς αποτελέσματος γι' αυτόν.
Για να κάνουμε λοιπόν μια μικρή σούμα με αφορμή αυτά τα παιχνίδια, σε
γενικές γραμμές μιλάμε πάντα για ισοδύναμους αντιπάλους που αντιμετώπισε
ο Παναθηναϊκός.
Λεβαδειακός, Πανιώνιος, Καλονή, Πλατανιάς, Ολυμπιακός Βόλου, δεν έχουν
δα και τις τρομερές διαφορές σαν ομάδες, στις οποίες μπορείς να
στηρίξεις συμπεράσματα ανάλογα με τα αποτελέσματα που έφερε απέναντί
τους ο Παναθηναϊκός.
Όπως αν θέλετε και ο Παναθηναϊκός σε όλα αυτά τα παιχνίδια, δεν είχε
τρομακτικές διαφορές στην απόδοσή του, ή τέλος πάντων τέτοιες που να
εξηγούν το ένα ή το άλλο αποτέλεσμα που έφερε.
Την διαφορά λοιπόν σε όλα αυτά, την έκανε ένα πράγμα.
Ο τρόπος με τον οποίο ξεκινούσε τα παιχνίδια του.
Ο τρόπος με τον οποίο πέταγε ένα ημίχρονο ή δεχόταν πρώτος γκολ με
ευκολία και βρσικόταν μετά σε θέση να κυνηγάει το σκορ και τα παιχνίδια,
με αποτέλεσμα να το καταφέρει κατά το ήμισυ με τον Λεβαδειακό, να το
καταφέρει εξ' ολοκλήρου με τον Πανιώνιο και να μην το καταφέρει με την
Καλονή.
Αντίθετα, τόσο με τον Πλατανιά όσο και σήμερα με τον Ολυμπιακό Βόλου, ο Παναθηναϊκός κράτησε το καλό του κομμάτι και πιο ενεργητικό, για το ξεκίνημα του αγώνα.
Ειδικά σήμερα που έκανε ένα πολύ καλό εικοσάλεπτο και από πλευράς
τρεξιμάτων και μαρκαίσματος μέσα στο γήπεδο, αλλά και από πλευράς
δημιουργίας και ατομικών ενεργειών.
Μπήκε λοιπόν μπροστά στο σκορ ο Παναθηναϊκός με το γκολ του Ατζαγκούν και εκεί κάπου ουσιαστικά τελείωσε και το παιχνίδι με δεδομένη και την δυναμικότητα του αντιπάλου του.
Καταλήγοντας λοιπόν, η ουσία είναι πως με τέτοιου επιπέδου ομάδες, που
είναι άλλωστε και η πλειοψηφία αυτών που θα αντιμετωπίσει στο ελληνικό
πρωτάθλημα και στο κύπελλο, την διαφορά δεν την κάνουν οι ομάδες αυτές ή
η απόδοση που θα πιάσουν στο παιχνίδι τους με τον Παναθηναϊκό, αλλά η
συμπεριφορά, η νοοτροπία, η συγκέντρωση και η απόδοση του Παναθηναϊκού.
Αν λοιπόν τα δυο παιχνίδια με Καλονή και Βόλο δεν ήταν απλά μια... παρένθεση, αλλά σηματοδοτούν πια μια στροφή νοοτροπίας και λογικής
με την οποία μπαίνει στο γήπεδο ο Παναθηναϊκός πλέον, τότε τα μηνύματα
από το παιχνίδι στο ΕΑΚ σήμερα είναι καλά για τον Αναστασίου και τους
παίκτες του.
Δεν λύνει βέβαια αυτό όλα τα προβλήματα, ούτε και εξασφαλίζει σίγουρα την επιτυχία από δω και πέρα σε όλους τους στόχους του.
Αλλά ήταν ασφαλώς μια απαραίτητη προϋπόθεση, για να αρχίσουμε σιγά-σιγά
μετά να μπαίνουμε και σε επί μέρους λεπτομέρειες για την παρουσία και
τα αποτελέσματα του Παναθηναϊκού στα επόμενα παιχνίδια.
Σε σχέση τώρα με κάποιες απ' αυτές τις λεπτομέρειες.
Για τον Στιλ δεν μπορεί φυσικά να γίνει ουσιαστική κουβέντα
γιατί ήταν και τέτοια η μορφή του παιχνιδιού. Αλλά δεν καταλαβαίνω
κιόλας γιατί κάθε φορά που αγωνίζεται ο Στιλ πρέπει να γίνεται και
ανάλογη κουβέντα, για το αν μπορεί δηλαδή ή όχι να πάρει θέση βασικού
στον Παναθηναϊκού.
Όταν τον πήραμε τον παίκτη, τον πήραμε για να τον... δούμε αν κάνει σε
κάποια παιχνίδια, ή γιατί είχαμε την εικόνα ενός καλού γκολκίπερ που
μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Παναθηναϊκού. Επομένως γιατί
ειδικά αυτός, θα πρέπει διαρκώς να βρίσκεται σε μια διαδικασία...
εξετάσεων κάθε φορά που καλείται να παίξει; Κανείς ποδοσφαιριστής και
ειδικά τερματοφύλακας, δεν μπορεί να πετύχει ή να δείξει τι μπορεί να
κάνει, υποβαλλόμενος διαρκώς σ' αυτή την ψυχοφθόρα διαδικασία. Πολύ
περισσότερο όταν και ο ίδιος αντιλαμβάνεται σαν τέτοια την κάθε
συμμετοχή του, με βάση τα αντίστοιχα δημοσιεύματα που προαναγγέλλουν την
πιθανή χρησιμοποίησή του.
Από κει και πέρα, καλή σε διάρκεια τουλάχιστον η παρουσία του Μπαϊράμι, ενώ αντίθετα για ακόμα φορά ο Πέτριτς με την απόδοση
και την συνολική λειτουργία του, προκάλεσε ερωτηματικά για την
μονιμότητα με την οποία εμφανίζεται στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού.*Πηγή: sportdog.gr*
Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου