• Η αμυντική λειτουργία της ΑΕΚ, σε μια δύσκολη και απαιτητική έδρα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ήταν θετική. Αν αφαιρέσει κανείς, μια στιγμιαία αδράνεια του Πεταυράκη και μια του Κολοβέτσιου, η αμυντική συμπεριφορά ήταν τέτοια που δεν επέτρεψε ουσιαστικά στον Πανθρακικό να βγάλει καλή ευκαιρία. Μία μόνο τέτοια έκανε ο Πανθρακικός, από πούλημα της μπάλας του Ρόβα, ωστόσο ο Ανέστης ήταν σε ετοιμότητα.
• Η διάθεση των παικτών και το πείσμα τους, παρά το γεγονός πως σε σύγκριση με τους αντιπάλους τους, ήταν πιο ανέτοιμοι και δίχως παιχνίδια στα πόδια τους. Ειδικά στο πρώτο μέρος κυριάρχησαν στις μονομαχίες κι αυτό είναι κάτι που επιβάλλεται σε ένα απαιτητικό και σκληρό πρωτάθλημα, όπως είναι αυτό της Football League, όποτε αυτό ξεκινήσει.
• Το άνοιγμα της ομάδας στο πλάτος του γηπέδου, αποτελεί απαραίτητο συστατικό για μια ομάδα που θέλει να παίξει επιθετικό και γρήγορο ποδόσφαιρο. Παρά την έλλειψη ρυθμού η «Ένωση» το έκανε σε πολύ καλό βαθμό στο πρώτο μέρος και άλλωστε οι όποιες καλές στιγμές της, προήλθαν από τέτοιες συνεργασίες, που φέρνουν τους παίκτες κοντά, ώστε να βγαίνουν «τρίγωνα» με κοντινές πάσες. Τουλάχιστον μια ΑΕΚ με κανονικά άκρα, κάνει πλέον την εμφάνιση της στο γήπεδο κι αυτό είναι άκρως ενθαρρυντικό.
• Παρά τον άχαρο ρόλο του, που δεν έχει καμία σχέση με τον Πανιώνιο, ο Χρήστος Αραβίδης θυσιάζεται για το καλό του συνόλου και παίρνει όλον τον κόσμο πάνω του, απορροφώντας μεγάλο κομμάτι της πίεσης των αμυντικών. «Σπάει» ωραία τη μπάλα, παρότι δεν είχε δώσει στο παρελθόν τέτοια δείγματα, ενώ έχει και καλή κάθετη πάσα στον ανοικτό χώρο. Φαίνεται να έχουν αποκτήσει, παρά το περιορισμένο διάστημα, εξαιρετική συνεργασία με τον Μάνταλο.
Τι δεν μας άρεσε
• Η ΑΕΚ ειδικά στο πρώτο μέρος, κέρδισε σωρεία «στημένων» φάσεων, τόσο από εκτελέσεις κόρνερ, όσο και από πάρα πολλά φάουλ που παραχώρησαν οι αντίπαλοι. Ωστόσο δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει κάποια απ’ αυτές τις φάσεις, αφού γκολ δεν έκανε, ούτε δημιούργησε κάποια άλλη προϋπόθεση για ευκαιρία, με εξαίρεση του φάουλ του Μάνταλου, που εξουδετέρωσε δύσκολα ο Γεωργιάδης στο τέλος του ημιχρόνου, ενώ σχετικά καλή ήταν και η εκτέλεση του Μπαρμπόσα σε φάουλ που κέρδισε ο ίδιος στο δεύτερο μέρος. Όμως κάποια δουλεμένη φάση, ούτε κάποια κομπίνα, ήρθε για να δημιουργηθεί ευκαιρία.
• Στο διάστημα που η ΑΕΚ πιέστηκε, στην έναρξη του δευτέρου μέρους, για ένα εικοσάλεπτο, Κορδέρο και Ανάκογλου, δεν πήγαν να πάρουν τη μπάλα, ώστε να βοηθήσουν περισσότερο στο κατέβασμα της μπάλας, με αποτέλεσμα σε εκείνο το διάστημα να γίνουν αρκετά λάθη που ευτυχώς δεν κόστισαν στην ΑΕΚ.
• Η μοναξιά του Αραβίδη, σε αρκετές στιγμές του αγώνα είναι χαρακτηριστική. Μπορεί το είδος και οι ανάγκες του αγώνα, ν’ απαιτούσαν ένα πιο συντηρητικό σχήμα, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις ο στράικερ της ΑΕΚ είναι αρκετά απομονωμένος. Επίσης, στο χθεσινό ματς, ενώ υπήρχαν φάσεις που η «Ένωση» θα έπρεπε να βάζει περισσότερους παίκτες στην περιοχή, δεν το έπραξε.
• Ο Ανάκογλου παρά το γεγονός πως είναι ένας επιθετικογενής παίκτης, προκειμένου να χωρέσει στην ενδεκάδα μαζί με τον Μάνταλο, έχει πάρει έναν ρόλο, δεύτερου χαφ στο 4-2-3-1. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να αγνοεί και τις παραγωγικές του υποχρεώσεις. Έμοιαζε σε αυτό το ματς, στο κομμάτι αυτό, να περιορίζεται σε έναν ρόλο, απλά να περνάει κάποιες τυπικές μπαλιές, προς τα μπρος, δίχως να έχει ιδιαίτερη συμμετοχή στο παιχνίδι.*Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου