Δεν είναι κακός παίκτης ο Μποτία. Όμως όταν δεν έπαιρνε βοήθειες από τους άλλους και σηκωνόταν όλη η ομάδα να φύγει μπροστά, δεν έχει την ταχύτητα για να καλύψει πίσω τους μεγάλους χώρους. Δεν είναι τυχαίο που ο Μποτία έχει παίξει πολύ καλά και με την Ατλέτικο και με τη Γιουβέντους σε πιο κλειστούς χώρους.
Μου άρεσε πολύ σε αυτό το ματς και το δεξί μας μπακ, πολύ γρήγορος, μου άρεσε και ο Σέρβος αμυντικός χαφ, ο δε Τσόρι ήταν ο καλύτερος του γηπέδου μέχρι το ’60!
Μου άρεσε πολύ που φόρτωσε τα χαφ ο Μίτσελ, έτσι έπρεπε διότι εκεί είναι η δύναμη της Γιουβέντους. Έβαλε περισσότερους χαφ από της Γιουβέντους! Έφτιαξε ένα καταπληκτικό 4-5-1 όταν αμυνόταν ο Ολυμπιακός που γινόταν 4-4-2 όταν έπαιρναν τη μπάλα οι δικοί μας. Ρόλο κλειδί είχε ο Τσόρι ο οποίος πάτησε τη Γιουβέντους μέχρι το ’60. Ντουμπλάριζε τον Μήτρογλου στις επιθέσεις και γινόταν 5ος χαφ στις άμυνες.
Εκπληκτική η επιλογή με Κασάμι και Μανιάτη στα άκρα να ντουμπλάρουν τους πλάγιους μας μπακ αλλά και να χώνονται προς την αντίπαλη περιοχή στις επιθέσεις. Ο Ολυμπιακός έτσι μπορούσε και να απειλεί στις κόντρες αλλά και να κλειδώνει πίσω την άμυνά του και το κέντρο του. Με δύο αμυντικά χαφ, τον Σέρβο και τον Ντιγκά. Έκλεισε τους χώρους. Είχε διαγώνιες καλύψεις και αλληλοκαλύψεις στο κέντρο και στην άμυνα. Πολύ καλά έκανε που άφησε έξω από την 11άδα τον Αφελάι.
Ο Ολυμπιακός εξουδετέρωσε τα ατού της Γιουβέντους, λίγα πράγματα ο Πίρλο, απογοήτευση ο Τέβες, περιορίστηκαν ο Πογκμπά και ο Βιντάλ. Ο καλύτερος της Γιουβέντους ήταν ο Μοράτα που τα έβαζε μόνος του με όλο τον Ολυμπιακό. Σας είχα πει για τον Μοράτα ότι τον είχα διακρίνει όταν μπήκε με τη Ρόμα πριν λίγες μέρες, μου είχε κάνει εντύπωση.
Ο Ολυμπιακός χτύπησε- βάση τακτικής πρέπει να ήταν αυτό- το δεξί μπακ της Γιουβέντους, τον Ελβετό, και έβγαζε εκεί 3 παίκτες! Και τον Μασουακού που ήταν φοβερός στο α’ ημίχρονο και τον Κασάμι και τον Μήτρογλου.
Ήταν για 60 λεπτά ένας Ολυμπιακός να τον πιεις στο ποτήρι. Το κουτσάρισμα του Μίτσελ νίκησε κατά κράτος αυτό του Αλέγκρι. Και οι αλλαγές του ήταν καλές, με εξαίρεση το ότι
βιάστηκε να βγάλει τον Μήτρογλου ο οποίος μπορεί να μην ήταν σούπερ αλλά κράταγε πιο πίσω την άμυνα της Γιουβέντους να μην παίρνει μέτρα. Βέβαια ήθελε να ρίξει αλλαγή τον Αφελάι που είναι πιο γρήγορος, όμως ο Αφελάι δεν πρόσφερε τίποτα.
Κάποια λάθη έγιναν από τον Ολυμπιακό, αλλά και η Γιουβέντους έκανε λάθη, δεν είδατε τα στόπερ της πίσω πώς ήταν; Έπιναν θάλασσα όταν έβγαζε επιθέσεις ο Ολυμπιακός.
Εκείνο που πρέπει να προβληματίσει τον Μίτσελ και τους παίκτες είναι η φυσική τους κατάσταση. Για μια ακόμα φορά έμειναν από δυνάμεις μετά το ’65 και έκατσαν πολύ πίσω, μπήκαν μέσα στην περιοχή τους, πράγμα που δεν έπρεπε. Αυτό το έχουμε ξαναδεί, είχε γίνει και με την Ατλέτικο και με την Παρί Σεν Ζερμέν και με την Μπενφίκα. Βέβαια τα έδωσαν όλα τα παιδιά, έτρεξαν πάρα πολύ διότι έπαιζαν με μεγάλες ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ οι οποίες για να αντιμετωπιστούν χρειάζεται πολύ τρέξιμο. Όμως πρέπει να ανέβει το επίπεδο της φυσικής κατάστασης.
Σε εκείνο το σημείο πήρε το όπλο του ο Ρομπέρτο και μας κράτησε όρθιους. Δεν μειώνει αυτό τη μεγάλη εμφάνιση του Ολυμπιακού. Ο Ολυμπιακός ως το ’60 είχε καθηλώσει τη Γιουβέντους, την είχε κάνει να φαίνεται μέτρια ομάδα. Μετά το ’60 ανέλαβε ο Ρομπέρτο και έκανε συγκλονιστική εμφάνιση. Μου θύμισε το ματς με την Μπενφίκα.
Έτσι ήθελα τον Ολυμπιακό να παίζει, αυτό ζήταγα πάντα, να σέβεται τους χώρους και να μην είναι σκορποχώρι χωρίς αλληλοκαλύψεις, χωρίς βοήθειες, χωρίς διαγώνιες καλύψεις, χωρίς σφικτές γραμμές. Δεν επιτρέπεται να σου βγάζει 17 τελικές ο Εργοτέλης!
Ο φίλαθλος κόσμος του Ολυμπιακού, η ΘΥΡΑ 7, και γενικώς όλοι οι φίλαθλοι που βρέθηκαν στο Καραϊσκάκη έφτιαξαν τρομερή ατμόσφαιρα. Ήταν μια λαοθάλασσα. Συγχαρητήρια στον φίλαθλο κόσμο του Ολυμπιακού, συγχαρητήρια στον προπονητή, στους παίκτες και στον Μαρινάκη που έχει ακούσει τόσα.
*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου