Μπορεί η
Ράσινγκ να έχει μόλις 2 εγχώριους τίτλους τα τελευταία 38 χρόνια, αλλά
αποτελεί μία από τις πέντε μεγαλύτερες ομάδες της Αργεντινής. Η ομάδα
της Αβεγιανέδα τα ξημερώματα της Δευτέρας επικράτησε της Γοδόι Κρους με
1-0 κατέκτησε το πρωτάθλημα Αργεντινής τερματίζοντας στην πρώτη θέση
δύο βαθμούς μπροστά από την Ρίβερ Πλέιτ. Το gazzetta.gr σας παρουσιάζει
τα έξι σημεία κλειδιά που οδήγησαν την ομάδα στον τίτλο.1) Ντιέγκο Μιλίτο
Ο «El Príncipe» το καλοκαίρι μετά από 11 χρόνια σπουδαίας καριέρας σε Ισπανία και Ιταλία πήρε την μεγάλη απόφαση να γυρίσει στην Αργεντινή με το όνειρο να κλείσει την καριέρα του με έναν τελευταίο γύρο θριάμβου στο «Χουάν Περόν». Το 2001 και στον προηγούμενο τίτλο ήταν ένας παίκτης της σειράς παλεύοντας με τους Ράφαελ Μακερατέσι και Μάξι Εστέβες για μία θέση στην γραμμή κρούσης. Δεκατρία χρόνια ο ρόλος του ήταν διαφορετικός.
Έχοντας κατακτήσει σχεδόν τα πάντα ο Μιλίτο με την εμπειρία του, την προσωπικότητά του και την ποιότητά που κουβαλούσε θα γινόταν ο ηγέτης αυτής της Ράσινγκ. Στο ντεμπούτο του σκοράρει στη νίκη επί της Ντεφένσια με 3-1, ενώ εκτός από γκολ δίνει και κρίσιμες ασίστ όπως στον αγώνα με την Μπόκα Τζούνιορς στο «Μπομπονέρα», ενώ με δύο γκολ στο Ροζάριο απέναντι στην Ροζάριο Σεντράλ μία αγωνιστική πριν το τέλος κλειδώνει ουσιαστικά τον τίτλο. Με έξι γκολ και τέσσερις ασίστ σε 17 συμμετοχές είναι η ειδοποιός διαφορά για την «Ακαδημία».
2) Γκουστάβο Μπου
Η αποκάλυψη της σεζόν. Ο 24χρονος άσος αποτέλεσε τον ιδανικό παρτενέρ για τον Μιλίτο και ήταν αυτός που με τα δικά του γκολ ξεκίνησε την αντεπίθεση της Ράσινγκ για το πρωτάθλημα. Και όμως η σταδιοδρομία του στην ομάδα δεν είχε ξεκινήσει με τον καλύτερο τρόπο. Ο ίδιος είχε μείνει ελεύθερος από την Ρίβερ Πλέιτ και η απόκτησή του προκάλεσε τις αντιδράσεις των οργανωμένων επειδή θεώρησαν ότι ήταν μίζα του προπονητή ελέω κοινού μάνατζερ (Κρίστιαν Μπραγκαρνικ). Ο ίδιος όμως απάντησε στους επικριτές του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ανοίγει λογαριασμό την 8η αγωνιστική απέναντι στη Νιούελς Ολντ Μπόις. Στο «Μπομπονέρα» όμως κλείνει μια και καλή τα στόματα όλων. Δύο γκολ και το 1-0 της Μπόκα γίνεται 1-2. Ο Μπου ήταν on fire και τρεις ημέρες αργότερα έρχονται άλλα δύο γκολ απέναντι στην Μπελγράνο.
Ο Μπου σκοράρει κατά ριπάς (ξανά δύο γκολ κόντρα στην Εστουδιάντες) και δικαιώνει απόλυτα τον Κόκα για την επιμονή του να τον αποκτήσει. Κόντρα στην Μπάνφιλντ φτάνει τα εννιά γκολ ξεπερνώντας το προσωπικό του ρεκόρ τα οκτώ γκολ στην Ολίμπο. Το Νοέμβριο μεξικανική ομάδα είναι διατεθειμένη να προσφέρει 2,5 εκατ. δολάρια αλλά η Ράσινγκ αρνείται ξεκαθαρίζοντας ότι ο παίκτης θα φύγει για μία πρόταση που θα φτάνει τουλάχιστον τα 8 εκατ. δολάρια.
Το πιο σημαντικό γκολ όμως θα σημειώσει απέναντι στην Κίλμες τέσσερις αγωνιστικές πριν το τέλος. Η Ράσινγκ ετοιμάζεται να αφήσει δύο υπερπολύτιμους βαθμούς στην έδρα της Κίλμες αλλά ο Μπου στο 87' με τρομερή εκτέλεση φάουλ δίνει το τρίποντο στην ομάδα του η οποία με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία υποδέχεται την Ρίβερ στο ντέρμπι που έκρινε ουσιαστικά το πρωτάθλημα.
3) Άμυνα μπετόν αρμέ
Η Ράσινγκ δεν είχε την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος, αλλά η άμυνα ήταν αυτή που συντέλεσε τα μέγιστα για την πρώτη θέση. Ο Σάχα μάζεψε την μπάλα από τα δίχτυα 16 φορές, την ώρα που η δεύτερη Ρίβερ Πλέιτ δέχτηκε μόλις 13 γκολ, αλλά τα 15 τα δέχτηκε τις πρώτες δέκα αγωνιστικές. Στη συνέχεια η άμυνα κούμπωσε με την Ράσινγκ να δέχεται μόλις ένα γκολ στις οκτώ επόμενες και τον Σάχα να κρατάει το μηδέν στα πέντε τελευταία ματς. Πιλούδ, Λόγιο, Καμπράλ, και Γκρίμι με τον Σάχα μπροστάρη δημιούργησαν μία απροσπέλαστη αμυντική γραμμή που δεν δεχόταν γκολ με τίποτα.
4) Εντυπωσιακό φίνις
Το ξεκίνημα της Ράσινγκ στο πρωτάθλημα μόνο τίτλο δεν έδειχνε. Με 10 βαθμούς μετά από επτα αγωνιστικές και βαριές ήττες από Τίγκρε (4-0) και Λανούς (1-3), καθώς και ήττα στο αιώνιο ντέρμπι της Αβεγιανέδα από την Ιντεπεντιέντε (2-1) η γκρίνια ήταν συσσωρευμένη και πολλοί πίστεψαν ότι η Ράσινγκ θα κινηθεί στην μετριότητα. Κάπου εκεί το θηρίο ξύπνησε και με ένα εντυπωσιακό σπριντ στις επόμενες έντεκα αγωνιστικές η ομάδα σημείωσε εννιά νίκες, μία ισοπαλία και μία ήττα εντός έδρας από την Ατλέτικο Ραφαέλα. Μάλιστα στο τέλος δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης σε κανένα και δείχνοντας χαρακτήρα έκανε το απόλυτο με επτά νίκες σερί φτάνοντας μέχρι το Άγιο Δισκοπότηρο.
5) Τα ντέρμπι με Μπόκα και Ρίβερ
Είναι οι δύο αγώνες που σημάδεψαν την πορεία της Ράσινγκ για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Αν η ομάδα του Κόκα δεν κατάφερνε να πάρει τη νίκη τότε δεν θα γινόταν ποτέ αυτό το αφιέρωμα και το πρωτάθλημα κατά πάσα πιθανότητα θα κατέληγε στο «Μονουμεντάλ» και την Ρίβερ Πλέιτ.
Αρχικά στο «Μπομπονέρα» απέναντι στην Μπόκα Τζούνιορς η Ράσινγκ κατέβηκε με την ψυχολογία στο ναδίρ. Η ομάδα προερχόταν από τρία ματς χωρίς νίκη με την ήττα από την Ιντεπεντιέντε να είχε αφήσει τα σημάδια της. Την ίδια ώρα η Μπόκα με τον Ροδόλφο Αρουαμπαρένα στον πάγκο είχε αρχίσει να βρίσκει τα πατήματά της. Το ξεκίνημα του αγώνα ήταν ασορτί με την τότε αγωνιστική κατάσταση της Ράσινγκ, δλδ χάλια. Έτσι, η Μπόκα με τον Καλέρι πήρε κεφάλι στο σκορ και ήταν αυτή που έδειχνε πιο κοντά στη νίκη. Κάπου εκεί όμως λες και ήταν σημάδι οι ουρανοί άνοιξαν με συνέπεια την διακοπή του παιχνιδιού στο 56'. Τα εναπομείναντα 34 λεπτά παίχτηκαν δώδεκα ημέρες μετά και πλέον τα δεδομένα είχαν αλλάξει. Ο Μπου χτυπάει δύο φορές η ανατροπή γίνεται και η ομάδα φεύγει με τους τρεις βαθμούς της νίκης.
Δεύτερο κρίσιμο ματς ήταν αυτό με την συνδιεκδικήτρια Ρίβερ Πλέιτ. Οι «μιγιονάριος» την ίδια περίοδο παίζουν σε διπλό ταμπλό έχοντας και τους ημιτελικούς του Κόπα Σουνταμερικάνα με την Μπόκα Τζούνιορς. Στην βαθμολογία η Ρίβερ είναι μπροστά με ένα βαθμό και πάει με στόχο να μην ηττηθεί. Το «Ελ Σιλίντρο» όμως βράζει και η Ράσινγκ παίρνει κεφάλι στο σκορ με αυτογκόλ του Φούνες Μόρι. Στη συνέχεια η Ρίβερ Πλέιτ πιέζει για την ισοφάριση δημιουργεί φάσεις, αλλά εκεί μιλάει η κλάση του Σάχα ο οποίος κατεβάζει ρολά και κρατάει το μηδέν. Το 1-0 δεν αλλάζει και η Ράσινγκ κρατάει την τύχη στα χέρια της δύο αγωνιστικές πριν το τέλος.
6) Ντιέγκο Κόκκα
Είναι ο άνθρωπος στον οποίο πιστώνεται το μεγαλύτερο μέρος αυτής της επιτυχίας. Ο 42χρονος τεχνικός μόλις είχε πανηγυρίσει την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία της Ντεφένσια όταν η προερχόμενη που προερχόταν από μία τραγική σεζόν (προτελευταία θέση με συγκομιδή μόλις 16 βαθμών) του προσφέρει την θέση του προπονητή. Ο Κόκκα θα πρέπει να δημιουργήσει μία ομάδα από την αρχή με ποδοσφαιριστές από μικρότερες ομάδες με δέκα νέες προσθήκες, και τέσσερις παίκτες να επιστρέφουν στα παλιά τους λημέρια (συμπεριλαμβανομένου του Μιλίτο).
Παράλληλα ο σύλλογος βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο, ενώ και οι πολλοί τραυματισμοί (12 τις 10 πρώτες αγωνιστικές) δεν είχαν δημιουργήσει και το καλύτερο κλίμα. Το άσχημο ξεκίνημα αλλά και ο αποκλεισμός στο Κύπελλο από ομάδα Β' κατηγορίας, ήρθε να προσθέσει και άλλη γκρίνια. Ο Κόκα φλέρταρε με την απόλυση αλλά ο ίδιος δεν σταμάτησε να δείχνει την πίστη στους παίκτες του και αυτοί τον δικαίωσαν. Πλέον το όνομά του μπαίνει δίπλα σε αυτά των Ρεϊνάλδο Μέρλο, Χουάν Χοσέ Πιτσούτι που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στον σύλλογο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου