Γράφει ο Σταύρος Κόλκας
Η λαϊκή ρήση «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» δεν θα μπορούσε να μην έχει εφαρμογή στον ΠΑΟΚ. Είναι σαφές πως παρά την βελτίωση του μεγαλομετόχου σε κάποιους τομείς, πληρώνει τα λάθη του ακόμη.
Όλοι ήμασταν προετοιμασμένοι – όσοι τουλάχιστον αντιλαμβανόμαστε τις δυσκολίες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα και όχι μόνο – για μία περίοδο προσαρμογής του μεγαλομετόχου στα ελληνικά δεδομένα.
Κακά τα ψέματα, στα δύο πρώτα χρόνια εγκλημάτησε εις βάρος της ομάδας και του εαυτού του. Με αποκορύφωμα την είσοδό του στα αποδυτήρια στον τελικό του ΟΑΚΑ στο ημίχρονο και την επίθεση που έκανε στον Κοστίν Λάζαρ και τον κορυφαίο της ομάδας εκείνη την ημέρα Μίροσλαβ Στοχ. Δύο παίκτες που δεν ήθελαν να βγούνε να παίξουν στο δεύτερο ημίχρονο.
Είναι αλήθεια πως βελτιώθηκε. Οι δημόσιες τοποθετήσεις του που συνήθως έδιναν γραφικό χαρακτήρα στην ύπαρξή του μειώθηκαν κατά πολύ. Φέτος, δεν λέει πολλά δημοσίως και σοφά πράττει.
Και εντός ομάδας, στα αποδυτήρια, έχει πάει ελάχιστες φορές, ενώ οι ομιλίες του στους παίκτες δεν ξεπερνάνε τα απαραίτητα. Από εκεί που κρατούσαν κάτι τρίωρα. Όμως μακάρι το πρόβλημα να ήταν αυτό.
Η εταιρική δομή του ΠΑΟΚ, η επικοινωνία, το ξεκάθαρο πρότζεκτ, το μπέρδεμα ρόλων, ο ευνουχισμός στελεχών. Το κλίμα δημοσίου, οι παίκτες που δεν μαθαίνουν ποτέ το DNA του συλλόγου, ο κόσμος που δεν γεμίζει τη Τούμπα. Όλα τα παραπάνω, συνθέτουν το παζλ των χαμένων χρημάτων του Ιβάν Σαββίδη.
Και όλα αυτά, είναι στοιχεία που μεταφέρονται εντός αγωνιστικού χώρου.
Ευνουχισμός στελεχών
Ο Ιβάν Σαββίδης είναι κλασικός παράγοντας παλαιών αρχών. Δεν έχει καταφέρει να τον πείσει κανένας πως το σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο έχει ως απαραίτητο συστατικό τον επαγγελματισμό των στελεχών και τους διακριτούς ρόλους.
Μέχρι το περασμένο καλοκαίρι ο Σαββίδης δεν άφησε κανέναν να αναλάβει έναν ξεκάθαρο ρόλο και ουσιαστικά τις ευθύνες απέναντί του.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από αυτό που συνέβη στο θέμα του προπονητή. Ενώ υπάρχει τεχνικός διευθυντής εκείνη την περίοδο – που τυγχάνει να είναι και πρόεδρος – ο Ζήσης Βρύζας, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ τον αδειάζει.
Ο Βρύζας πηγαίνει στο Μακεδονία Παλάς έχοντας μαζί του συμφωνία με τον Φερνάντο Σάντος, όμως ο Ιβάν Σαββίδης έχει αποφασίσει άλλα. Του ανακοινώνει πως έκλεισε τον Άγγελο Αναστασιάδη.
Άνθρωποι του περιβάλλοντος του μεγαλομετόχου, τον έχουν πείσει πως αυτός θα γεμίσει το γήπεδο και θα παίξει η ομάδα εξαιρετικό ποδόσφαιρο χωρίς να ξοδέψει πολλά λεφτά.
Μη φανταστεί κανείς πως αυτοί που πρότειναν τον Αναστασιάδη καταλαβαίνουν ιδιαίτερα πράγματα από ΠΑΟΚ ή από σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Απλά του έχουν συστηθεί ως γνώστες και το πίστεψε.
Ο Βρύζας διατηρείται σε ρόλο τεχνικού διευθυντή αφού δεν έχει το σθένος να παραιτηθεί και να χάσει ένα σημαντικό μηνιαίο εισόδημα και πιστεύει προφανώς πως μπορεί να ελέγξει την κατάσταση. Αποδεικνύεται πως δεν μπορεί, αφού ο Σαββίδης έχει δώσει υπεραρμοδιότητες στον προπονητή.
«Εσύ είσαι το κουμάντο, εσύ έχεις τον τελευταίο λόγο στις μεταγραφές».
Ο τεχνικός διευθυντής Βρύζας που έπρεπε να αποφασίσει για προπονητή και για μεταγραφές, δεν κάνει ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Αναγκάζεται να συνεργαστεί με έναν άνθρωπο που είναι πολύ διαφορετικός και δεν έχει καμία σχέση μαζί του σε επίπεδο φιλοσοφίας και στήνεται ένα ρόστερ αστείο, με πολλά κενά και τη λογική «μπορούν τα παλικάρια». Ούτε και τότε παραιτείται ο Βρύζας.
Ο Σαββίδης πάντως έχει ευνουχίσει τον τεχνικό διευθυντή, έχει δώσει υπεραρμοδιότητες σε έναν ιδιόρρυθμο προπονητή και η ομάδα παρότι ξεκινάει καλά, λυγίζει. Ότι συνέβη σε όλες τις προηγούμενες παρουσίες του Αναστασιάδη στον ΠΑΟΚ. Ακόμη και τη χρονιά που ως τρίτος βγήκε στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ, με την αποφράδα ημέρα του καλοκαιριού του 2004, όταν ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε αγωνιστικά ανέτοιμος και βέβαια, χρησιμοποίησε τιμωρημένο παίκτη.
Εννοείται πως οι συμβουλάτορες του Σαββίδη, δεν νιώθουν από ΠΑΟΚ αλλιώς θα τα γνώριζαν όλα τα παραπάνω. Όπως βέβαια δεν νιώθει ο ίδιος από την δομή ενός σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαιρικού κλαμπ.
Ποια είναι η λύση; Ξέχωρα αν θα διατηρήσει ή όχι τον Βρύζα σε ρόλο τεχνικού διευθυντή, αυτός που θα έχει την ταμπέλα, είναι υποχρεωμένος να επιλέξει προπονητή και παίκτες μέσα από συγκεκριμένο μπάτζετ.
Αν ο Σαββίδης επιθυμεί να διαφυλάξει την επένδυσή του, θα πρέπει να πει εσύ είσαι το κουμάντο, εσύ αποφασίζεις, εσύ στο τέλος θα κριθείς.
Σε αντίθετη περίπτωση, η επόμενη χρονιά όπως η τωρινή και οι προηγούμενες, δεν θα έχουν καμία τύχη διάκρισης.
Ότι κάνει στον Βρύζα ο Σαββίδης, κάνει και στην Μαρία Γκοντζάρεβα και στον Ιάκωβο Αγγελίδη. Από την ΠΑΕ παλεύουν να μας πείσουν πως κάτι αλλάζει, αλλά από τον περασμένο Αύγουστο μέχρι και σήμερα, όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν.
Αλυσιδωτά λάθη
Ο ευνουχισμός στελεχών φέρνει ξεκάθαρα και ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα. Τη νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου στα καλά χρόνια του ΠΑΣΟΚ.
Αφού οι ρόλοι δεν είναι σωστά δομημένοι, ο Σαββίδης αδυνατεί να αποδώσει ευθύνες. Να πει στον Βρύζα τι; Ότι έφταιξε για το αγωνιστικό τμήμα; Αφού ο τελευταίος δεν διάλεξε ούτε προπονητή, ούτε είχε τον έλεγχο των μεταγραφών.
Να πει στον Αγγελίδη τι; Για τις πρωτοβουλίες που δεν παίρνει; Αφού χωρίς να τον ρωτήσουν δεν γίνεται τίποτα ουσιαστικό; Ο ΠΑΟΚ λειτουργεί μονίμως σε λάθος χρόνους, η επικοινωνία του είναι πιο αργή από ποτέ, ενώ δεν μπορεί να διαχειριστεί καν περιπτώσεις υπαλλήλων του, που κάνουν κακό στη ΠΑΕ.
Πρόσφατα, πιάστηκε υπάλληλος της ΠΑΕ να διαδίδει ψέματα για τα μεταγραφικά θέματα της ομάδας σε οπαδούς αλλά και ΜΜΕ και αντί να φύγει την ίδια στιγμή, συνεχίζει να βρίσκεται στα γραφεία της Μικράς Ασίας.
Στην ίδια λογική μπαίνουν και οι ποδοσφαιριστές. Το μόνο που έχει να παρουσιάσει ένας οργανισμός σαν τον σημερινό της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, είναι το εξασφαλισμένο χρήμα. Καμία σύνδεση με τον σύλλογο, αφού οι παίκτες αντιλαμβάνονται πως είναι ακάλυπτοι απέναντι σε προσωπικά συμφέροντα και αντιπαραθέσεις ενίσχυσης της εξουσίας τους εντός του συλλόγου.
Στο ντούκου πέρασε η δημόσια τοποθέτηση του Τζαβέλλα που μίλησε για πλαϊνούς που λένε διάφορα και μειώνουν στελέχη της ομάδας. Είναι η πικρή αλήθεια και όλοι το γνωρίζουμε. Και στην ΠΑΕ, κάνουν πως δεν το γνωρίζουν, αδιαφορώντας για τα ίδια τα στελέχη της ομάδας.
Και δεν είναι μόνο τα στελέχη του αγωνιστικού τμήματος που βάλλονται από συμπεριφορές άνανδρες εντός των τειχών. Είναι και στελέχη των υπολοίπων τμημάτων που βλέπουν το έργο τους να μην έχει την ανάλογη ανταπόκριση εξαιτίας μικροσυμφερόντων.
Κανένας δεν έχει κόστος για τις πράξεις του και δικαιολογημένα ο κόσμος προβληματίζεται για όσα επαναλαμβάνονται και δεν αλλάζει τίποτα παρά τις αποτυχίες.
Και σε αυτό, η βασική ευθύνη βαραίνει τον Ιβάν Σαββίδη που επέτρεψε μέσα από το εταιρικό αλαλούμ, τον καθένα να παίξει τα παιχνίδια του.
Να αλλάξει νοοτροπία
Η μοναδική ελπίδα να αλλάξουν τα δεδομένα στον ποδοσφαιρικό ΠΑΟΚ, είναι να αντιληφθεί ο Σαββίδης πως η εταιρική δομή της ΠΑΕ μπάζει κυρίως όσον αφορά στις σχέσεις γραφείων με αγωνιστικό τμήμα αλλά και την επικοινωνία.
Με βασική αρχή «θάνατος στη προσωπολατρία» για την προστασία του κλαμπ από κάθε λογής τυχάρπαστους αεριτζήδες που έχουν σκοτώσει το DNA του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια, η ΠΑΕ είναι υποχρεωμένη να βγάλει προσωπικότητα και όχι να στηρίζεται σε αυτή ενός ανθρώπου που δεν βρίσκεται καν στη Θεσσαλονίκη.
Ο Σαββίδης ως μεγαλομέτοχος είναι ο πρώτος που πρέπει να επιβάλει την πολιτική ΠΑΟΚ υπεράνω προσώπων, είναι αυτός που πρέπει να επιβάλει στα στελέχη του να πάψουν να λειτουργούν φοβικά, είναι αυτός που πρέπει να περάσει προς τα έξω πως ο ΠΑΟΚ δεν είναι τσιφλίκι κανενός.
Και για να συμβεί αυτό, πρέπει να αλλάξουν όλα τα παραπάνω.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου