Ο Ολυμπιακός συμπλήρωσε 500 ματς στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Πολλά παιχνίδια... Ας προσπαθήσω να γράψω τις 10 κορυφαίες στιγμές σε
αυτή τη διαδρομή με τον τρόπο με τον οποίο τα έχω βιώσει. Δε θα αναφερθώ
σε παιχνίδια, αλλά στιγμές. Καλέ και κακές όπως θα καταλάβετε...Νο10: Θα γελάσετε το ξέρω, αλλά το θυμάμαι σαν τώρα. Ο Ολυμπιακός κινδυνεύει αν αποκλειστεί από τον πρώτο γύρο με την Τσεντεβίτα να προηγείται στο ΣΕΦ με 72-74, η μπάλα μοιάζει χαμένη)όπως και το ματς), αλλά από καραμπόλα φτάνει στα χέρια του Σλούκα ο οποίος με καλάθι και φάουλ βάζει τη σφραγίδα του.
Νο9: Το coast to coast του Ρίβερς στη Ρώμη. Τους πέρασε σα σταματημένος.
Νο8: Η τελευταία επίθεση στον ημιτελικό στο Βερολίνο. Ο Παπαλουκάς δίνει γρήγορα τη μπάλα, ο Γρκιρ καθυστερεί να πασάρει στον αμαρκάριστο Μπουρούση και του τη δίνει όταν αυτός έχει αντίπαλο. Ο Μπουρούσης πήρε την επίθεση, καλή επιλογή, αλλά άστοχη. Μετά δε θυμάμαι πολλά διότι το έριξα στο αλκοόλ.
Νο7: 2002. Ολυμπιακός - Ολίμπια Λιουμπλιάνας. Προτελευταία αγωνιστική των ομίλων στο δρόμο προς τη Μπολόνια. Ο Ολυμπιακός έχει τη διαφορά με τον Παναθηναϊκό, η ΑΕΚ έχει εγκαταλείψει και η Ολίμπια παίζει χωρίς κίνητρο επίσης. Κηδεία στο ΣΕΦ από τους Σλοβένους, γκέλα του Ολυμπιακού και πρόκριση από σπόντα του Παναθηναϊκού την οποία εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο.
Νο6: Ημιτελικός στη Σαραγόσα. 52-53 θέλει λιγότερο από λεπτό. Επαναφορά ο Τόμιτς, δίνει στον Τάρλατς ο οποίος με hand of αφήνει τη μπάλα πάλι στον Τόμιτς και με τρίποντο κάνει το 52-56.
Νο5: Η γραμμή του Ζάρκο στο «Μομπλάν». Game 3. Λιμόζ Ολυμπιακός 58-58 και 30'' περίπου μακριά από το Final 4 του ΣΕΦ (1993). Ο Τάρλατς το ριμπάουντ, δίνει στον Τόμιτς και αυτός στον Πάσπαλιε. Αμαρκάριστος εντελώς θα πατήσει την πλαϊνή γραμμή, η Λιμόζ θα σκοράρει και θα πανηγυρίσει την πρόκριση. Δεν πήγα σχολείο την επόμενη μέρα.
No4: Το τρίποντο του Κορνίλιους Τόμπσον. End of story. Δε θέλω οποιαδήποτε άλλη αναφορά στο συγκεκριμένο καλάθι του κωλόχοντρου. Δεν πήγα σχολείο την επόμενη μέρα (γενικά πολλές απουσίες στο σχολείο).
ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΒΑΛΩ ΒΙΝΤΕΟ
Νο3: Η τάπα του Κάιλ Χάινς στον Μίροτιτς, η μπάλα στον Λο ο οποίος τρέχει, με προσποίηση στέλνει τον αντίπαλο 4 μέτρα μακριά και πετυχαίνει lay up.
Νο2: Τα τρία συνεχόμενα τρίποντα του Βασίλη Σπανούλη στον τελικό με τη Ρεάλ στο Λονδίνο. Παραλίγο να με βγάλουν οι σεκιουρατίδες σηκωτό (ο Θεόφιλος θα με καταλάβει).
Νο1: Υποσχέθηκα να μην αναφερθώ σε ματς, αλλά σε φάση. Το πεταχτάρι του Πρίντεζη, η ασίστ του Σπανούλη, οι δύο χαμένες βολές του Σισκάουσκας, το τρίποντο του Κέσελ, το καλάθι και φάουλ του Πρίντεζη. Βλακείες.
Στην κορυφή το παιχνίδι του οποίου δε θα ξεχάσω ποτέ ούτε ένα δευτερόλεπτό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου