Είναι φανερό ότι η ήττα στη Δράμα έφερε τους ανθρώπους του Αρη ενώπιον μιας κατάστασης για την οποία γνώριζαν πως δεν είναι απίθανο να κληθούν ώστε να τη διαχειριστούν, αλλά προσευχόταν καθημερινά να μην τους τύχει.
Ηξεραν ο Καλαϊτζίδης και οι συνεργάτες του ότι μια ήττα θα προκαλέσει αναταράξεις. Ηξεραν, επίσης, ότι υπάρχει κίνδυνος να έρθει η ήττα στην Δράμα. Το έβλεπαν ότι η ομάδα αργεί να δέσει, ότι οι παίκτες δεν βγάζουν την –δεδομένη- ποιότητά τους. Το έβλεπαν ότι κερδίζουν με την ψυχή στο στόμα…
Ο Δημήτρης Καλαϊτζίδης το καταλάβαινε καλύτερα από τον καθένα ότι η απόφασή του να φέρει τον Ντομπρασίνοβιτς αντί του Κάμπος, δεν του βγαίνει. Το καταλάβαινε πως η ομάδα δεν βελτιώνεται, ότι της λείπουν πράγματα από τακτικής άποψης, ότι δεν είναι όσο καλά δεμένη θα έπρεπε να είναι.
Ωστόσο, ήταν με δεμένα χέρια ο Καλαϊτζίδης. Από την στιγμή που δεν αποφάσισε να βγει μπροστά από την ώρα που έφυγε ο Κάμπος, καθώς υπολόγισε, αφενός, ότι δεν υπάρχει κάποιος να «τρέξει» τα εξίσου σοβαρά διοικητικά θέματα που υπήρχαν τον πρώτο καιρό της παρουσίας του στην ομάδα και, αφετέρου, φοβήθηκε ότι θα πληθύνουν οι φωνές που έλεγαν ότι για κανένα λόγο δεν πρέπει να καθίσει στον πάγκο, προτίμησε να πάρει και να στηρίξει τον Ντομπρασίνοβιτς.
Ηθελε να ελπίζει πως με την δική του καθοδήγηση, εύκολα ή δύσκολα, θα γίνει η δουλειά. Όμως, όπως εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται, η δουλειά δεν γινόταν σωστά όλο αυτό το διάστημα.
Ο Καλαϊτζίδης, που ποτέ δεν έβγαλε από μέσα του τον προπονητή, ούτε και την ιδέα ότι για να προστατέψει πραγματικά την επένδυση του αδερφού του θα πρέπει αυτός να κάθεται στον πάγκο, δεν έχει, πλέον, άλλη επιλογή.
Όταν σκέφτεσαι ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά καλύτερα από σένα, είσαι υποχρεωμένος να βγεις μπροστά. Τώρα πια δεν μπορεί να επηρεάζεται ούτε στο ελάχιστο ο Καλαϊτζίδης από το αν κάποιοι θα τον κατηγορήσουν περισσότερο απ’ ό,τι τον κατηγορούν μέχρι τώρα, ή θα του φορτώσουν μεγαλύτερες ευθύνες από αυτές που του αναλογούν.
Από την στιγμή που «αυτός φταίει για όλα», όπως πολλοί λένε για τον Καλαϊτζίδη, ας πάρει το σύνολο της ευθύνης πάνω του κι ας δείξει αν μπορεί με αυτόν στον πάγκο ο Αρης να κάνει το δέκα στα δέκα και –αν φτάνουν οι τριάντα βαθμοί- να ανέβει κατηγορία.
Κι αν δεν τα καταφέρει, να τον βρίζουν επειδή πράγματι αυτός θα φέρει την αποκλειστική ευθύνη, αφού δεν τα κατάφερε ούτε ως τεχνικός διευθυντής, ούτε ως πρόεδρος, ούτε ως προπονητής.
Βέβαια, ξαναβάζοντας τη φόρμα ο Καλαϊτζίδης, θα πρέπει να βρει ποιος θα διοικήσει. Κι όποιος νομίζει ότι αυτό δεν είναι πρόβλημα, κάνει μεγάλο λάθος. Διότι, αν όχι πιο σοβαρό, το διοικητικό κομμάτι είναι εξίσου σημαντικό με το αγωνιστικό.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου