Η πορεία της Λίβερπουλ και συνάμα η περίπτωση του Μπρένταν Ρότζερς είναι ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα ομάδων και προπονητών αντίστοιχα, τα οποία θα μπορούσαν κάλλιστα να συγκριθούν για το πώς θα αντιμετώπιζαν την όλη κατάσταση ομάδες στην Ελλάδα.
Πέρσι, η Λίβερπουλ έφτασε μία ανάσα πριν από την κατάκτηση του Πρωταθλήματος, χωρίς όμως αρχικά ο στόχος να ήταν αυτός. Όπως και να έχει, έφτασε στην πηγή, αλλά δεν ήπιε νερό. Ήταν βεβαίως μία εντυπωσιακή χρονιά. Φέτος, όμως, όλα ξεκίνησαν διαφορετικά...
Τραγική εκκίνηση, απώλειες βαθμών, με τους "κόκκινους" να μη βρίσκουν εύκολα το δρόμο προς τα δίχτυα και η πορεία τους να μη θυμίζει τίποτα από την περσινή σεζόν.
Όλα αυτά μέχρι τα Χριστούγεννα. Πρωτίστως, όμως, η διοίκηση της ομάδας εμπιστεύτηκε τον προπονητή. Τον κράτησε στον πάγκο. Δεν τον απέλυσε. Του έδωσε πίστωση χρόνου και τον πίστεψε, ότι μπορεί να αλλάξει την κατάσταση.
Από την άλλη, ο προπονητής εμπιστεύτηκε το υλικό του. Δεν έκανε μεταγραφές τον Ιανουάριο και δικαιώθηκε. Όπως φυσικά και η διοίκηση της ομάδας, που βλέπει τη Λίβερπουλ να πηγαίνει πλέον "τρένο" από τα Χριστούγεννα και μετά...
Είμαι βέβαιος πώς αν ο Ρότζερς ήταν
προπονητής στην Ελλάδα, θα είχε απομακρυνθεί από την τεχνική ηγεσία. Δεν
θα του δινόταν σε καμία περίπτωση, πίστωση χρόνου.
Μάλιστα, οι νίκες επί της
Τότεναμ και της Μάντσεστερ Σίτι ήταν η καλύτερη επιβεβαίωση της
αγωνιστικής ανόδου μίας ομάδας, που θέλει να πετύχει τον στόχο της.
Η αλλαγή σχηματισμού, το "δέσιμο" της άμυνας, η αγωνιστική άνοδος του Κουτίνιο, η προσαρμογή των παικτών, που είχαν έρθει ως μεταγραφή από το καλοκαίρι, η επιστροφή του Στάριτζ έπαιξαν έναν καταλυτικό ρόλο στο να μπορέσει η Λίβερπουλ να επιστρέψει δριμύτερη στη "μάχη" για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου