Ο
γραμματέας του συλλόγου άνοιγε τον φάκελο, με εκείνο το νωθρό ύφος που
προκαλεί η ρουτίνα. Ήξερε καλά τι θα συναντήσει. Η απάντηση ήταν η
τυπική. Μπήκε στον φάκελο και έφυγε για το Κορκ της Ιρλανδίας. «Είμαι
σίγουρος πως αντιλαμβάνεσαι ότι λαμβάνουμε κυριολεκτικά εκατοντάδες
τέτοια γράμματα κάθε βδομάδα. Επειδή συνήθως αξιολογούμε αιτήσεις από
ποδοσφαιριστές που έχουν να επιδείξουν κάτι ή από ποδοσφαιριστές που
προτείνονται από κάποιν που έχει σχέσει με το ποδόσφαιρο, δυστυχώς δεν
μπορούμε να σας δοκιμάσουμε».
Ο Ρόι Κιν έχει ακόμα το γράμμα εκείνο από τη Νότιγχαμ Φόρεστ. Δεν ήταν η πρώτη άρνηση. Όταν ήταν 16, είχε στείλει πολλές αιτήσεις σε αγγλικές ομάδες για να δοκιμαστεί.
Η μοίρα το έφερε έτσι ώστε δύο χρόνια αργότερα να εντοπιστεί από τον Νόελ ΜακΚέιμπ, σκάουτ της Φόρεστ, ο οποίος είπε στον αείμνηστο Μπράιαν Κλαφ να πάρει τον πιτσιρικά πριν εμφανιστεί άλλη αγγλική ομάδα. Οι πρώτες μέρες ήταν δύσκολες. Ο «Κλάφι» τον βοήθησε να προσαρμοστεί μακρυά από την οικογένειά του και η εξαιρετική ικανότητα να ξεχωρίζει τους πραγματικά μεγάλους δεν λάθεψε. Τον έριξε σύντομα στα βαθιά. Το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα έμελλε να είναι με μια ομάδα που στο μέλλον θα αποτελούσε τη μεγάλη του αντίπαλο. Τη Λίβερπουλ.
«Κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν», τονίζει ο στο βιβλίο Deep Into the Forest ο τότε συμπαίκτης του Μπράιαν Λος. «Ο Κλαφ συνήθιζε να φέρνει πιτσιρικάδες και να τους κάνει πρόβα τη φανέλα. Πριν το ματς, του είπε: "Ρόι, φόρεσε τη φανέλα, να δούμε αν σου πάει". Ο Κιν την έβαλε και ο "Κλάφι" του είπε: "Ρόι, σου πάει φανταστικά. Λοιπόν, ετοιμάσου. Παίζεις". Ξεκινήσαμε να γελάμε, νομίζοντας ότι ο Κλαφ κάνει πλάκα με τον πιτσιρικά. Τότε γύρισε και μου είπε: "Όχι, αλήθεια παίζει. Πρόσεξέ τον, θα παίξει δεξί χαφ".
Πήγα κοντά του και τον ρώτησα πως τον λένε.
"Ρόι", απάντησε.
"Ακου Ρόι, θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω όσο μπορώ."
Όμως δεν υπήρχε φόβος μέσα του. Ο Τζον Μπαρνς έπαιζε αριστερό χαφ για τη Λίβερπουλ και ο Ρόι τον ισοπέδωσε. Ο Μπαρνς γύρισε και του είπε: "Ποιος διάολο νομίζεις πως είσαι;"
"Fuck off", ήταν η απάντησή του. Τότε είπα στον εαυτό μου: "Αυτός θα γίνει αστέρι" ».
Η εμφάνισή του ήταν αυτό που ήθελε ο Κλαφ για να αρχίσει να τον χρησιμοποιεί περισσότερο, παρότι ήταν πιτσιρικάς. Πρόλαβε να αποθεωθεί για το πάθος του σε ένα εκτός έδρας ματς με τη Σαουθάμπτον και τέσσερις βδομάδες αργότερα τέθηκε αντίπαλος με τον μετέπειτα προπονητή του. Τον Άλεξ Φέργκιουσον.
«Έγινε η σέντρα, η μπάλα γύρισε πίσω στον Μπράιαν Ρόμπσον και ο Ρόι πραγματικά τον ισοπέδωσε», θυμάται ο Σκωτσέζος. «Σκέφτηκα: "Τι διάολο κάνει; Πώς τολμά να έρθει στο Old Trafford και να κάνει τέτοιο τάκλιν στον Ρόμπο! Το σημείωσα στο μυαλό μου εκείνη τη στιγμή και μετά ότι έπρεπε να πάρουμε αυτό το παιδί στο Old Trafford».
Σύντομα αυτό θα γινόταν πραγματικότητα, ωστόσο ο Ρόι Κιν δεν ξέχασε ποτέ τα όσα του προσέφερε η Φόρεστ. Προερχόμενος από μια φτωχή οικογένεια και έχοντας βιώσει τη σκληρή πραγματικότητα της ανεργίας, τα πάντα άλλαξαν όταν η ομάδα του Νότιγχαμ τον ενέταξε στο δυναμικό της. Ποτέ δεν ξέχασε ότι άλλαξε η ζωή του, ποτέ δεν ξέχασε την επιρροή του Μπράιν Κλαφ και τη στήριξή του στην αρχή.
Κάποιος που γνώρισε τον σκληροτράχυλο Ιρλανδό από τα χρόνια του στη Γιουνάιτεντ, δύσκολα θα πίστευε πως ανέχτηκε να καθαρίσει τα λασπωμένα παπούτσια του Κλαφ. Ή ότι δεν αντέδρασε όταν, αφού σκόραρε το γκολ της νίκης σε έναν ημιτελικό Κυπέλλου με τη Νόριτς, ο προπονητής του το μόνο που έκανε ήταν να απειλήσει ότι θα τον διώξει, λόγω του πανηγυρισμού του. Ακόμα και όταν του έδωσε μπουνιά στο σαγόνι επειδή πούλησε τη μπάλα σε μια αναμέτρηση με την Κρίσταλ Πάλας. Κι όμως. Με τη Φόρεστ, ο Κιν δεν αποβλήθηκε ούτε μια φορά! Στην καριέρα του στη Γιουνάιτεντ, έχασε συνολικά 29 ματς από τιμωρίες.
Η μεταγραφή του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έγινε το 1993 και ξανά με αντίπαλο τους Ρεντς, σε εκείνο το εντυπωσιακό 3-3 του 1994, έκανε το καλύτερο παιχνίδι των πρώτων του χρόνων στους «Κόκκινους Διάβολους».
Αντιμετώπισε πολλές φορές στη συνέχεια τη μεγάλη αντίπαλο της ομάδας του. Τον Σεπτέμβριο του 2005, όμως, όταν αποβλήθηκε μετά από ένα σκληρό τάκλιν στο Λουίς Γκαρσία, κανείς δεν περίμενε ότι δεν θα ξαναφορέσει ποτέ τη φανέλα της Γιουνάιτεντ. Σταδιακά, η σχέση του με όλους στο σύλλογο, από τον προπονητή μέχρι τους συμπαίκτες του, ξεκίνησε να χαλάει. Τα έσπασε με τον Φέργκιουσον όταν άσκησε κριτική στις εγκαταστάσεις της προετοιμασίας, ενώ τον εξαγρίωσε όταν παραδέχθηκε πως μπορεί να πάει σε άλλη ομάδα και άσκησε κριτική στο ρόστερ. Η καριέρα του στην Αγγλία είχε κλείσει όπως είχε ανοίξει. Απέναντι στη Λίβερπουλ.
Οι τσαμπουκάδες του με τον Ινς και τον Φάουλερ έμειναν στην ιστορία, όπως και το μοναδικό πάθος του σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια. Το 2012, ωστόσο, όταν η Λίβερπουλ έψαχνε τον αντικαταστάτη του Κένι Νταλγκλίς για τον πάγκο της, ο Κιν είχε θέσει ξεκάθαρη υποψηφιότητα. «Το κινητό μου είνα ανοιχτό», είπε πει χαρακτηριστικά. Οι Ρεντς, προτίμησαν τον Μπρένταν Ρότζερς...
Ο Ρόι Κιν έχει ακόμα το γράμμα εκείνο από τη Νότιγχαμ Φόρεστ. Δεν ήταν η πρώτη άρνηση. Όταν ήταν 16, είχε στείλει πολλές αιτήσεις σε αγγλικές ομάδες για να δοκιμαστεί.
Η μοίρα το έφερε έτσι ώστε δύο χρόνια αργότερα να εντοπιστεί από τον Νόελ ΜακΚέιμπ, σκάουτ της Φόρεστ, ο οποίος είπε στον αείμνηστο Μπράιαν Κλαφ να πάρει τον πιτσιρικά πριν εμφανιστεί άλλη αγγλική ομάδα. Οι πρώτες μέρες ήταν δύσκολες. Ο «Κλάφι» τον βοήθησε να προσαρμοστεί μακρυά από την οικογένειά του και η εξαιρετική ικανότητα να ξεχωρίζει τους πραγματικά μεγάλους δεν λάθεψε. Τον έριξε σύντομα στα βαθιά. Το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα έμελλε να είναι με μια ομάδα που στο μέλλον θα αποτελούσε τη μεγάλη του αντίπαλο. Τη Λίβερπουλ.
«Κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν», τονίζει ο στο βιβλίο Deep Into the Forest ο τότε συμπαίκτης του Μπράιαν Λος. «Ο Κλαφ συνήθιζε να φέρνει πιτσιρικάδες και να τους κάνει πρόβα τη φανέλα. Πριν το ματς, του είπε: "Ρόι, φόρεσε τη φανέλα, να δούμε αν σου πάει". Ο Κιν την έβαλε και ο "Κλάφι" του είπε: "Ρόι, σου πάει φανταστικά. Λοιπόν, ετοιμάσου. Παίζεις". Ξεκινήσαμε να γελάμε, νομίζοντας ότι ο Κλαφ κάνει πλάκα με τον πιτσιρικά. Τότε γύρισε και μου είπε: "Όχι, αλήθεια παίζει. Πρόσεξέ τον, θα παίξει δεξί χαφ".
Πήγα κοντά του και τον ρώτησα πως τον λένε.
"Ρόι", απάντησε.
"Ακου Ρόι, θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω όσο μπορώ."
Όμως δεν υπήρχε φόβος μέσα του. Ο Τζον Μπαρνς έπαιζε αριστερό χαφ για τη Λίβερπουλ και ο Ρόι τον ισοπέδωσε. Ο Μπαρνς γύρισε και του είπε: "Ποιος διάολο νομίζεις πως είσαι;"
"Fuck off", ήταν η απάντησή του. Τότε είπα στον εαυτό μου: "Αυτός θα γίνει αστέρι" ».
Η εμφάνισή του ήταν αυτό που ήθελε ο Κλαφ για να αρχίσει να τον χρησιμοποιεί περισσότερο, παρότι ήταν πιτσιρικάς. Πρόλαβε να αποθεωθεί για το πάθος του σε ένα εκτός έδρας ματς με τη Σαουθάμπτον και τέσσερις βδομάδες αργότερα τέθηκε αντίπαλος με τον μετέπειτα προπονητή του. Τον Άλεξ Φέργκιουσον.
«Έγινε η σέντρα, η μπάλα γύρισε πίσω στον Μπράιαν Ρόμπσον και ο Ρόι πραγματικά τον ισοπέδωσε», θυμάται ο Σκωτσέζος. «Σκέφτηκα: "Τι διάολο κάνει; Πώς τολμά να έρθει στο Old Trafford και να κάνει τέτοιο τάκλιν στον Ρόμπο! Το σημείωσα στο μυαλό μου εκείνη τη στιγμή και μετά ότι έπρεπε να πάρουμε αυτό το παιδί στο Old Trafford».
Σύντομα αυτό θα γινόταν πραγματικότητα, ωστόσο ο Ρόι Κιν δεν ξέχασε ποτέ τα όσα του προσέφερε η Φόρεστ. Προερχόμενος από μια φτωχή οικογένεια και έχοντας βιώσει τη σκληρή πραγματικότητα της ανεργίας, τα πάντα άλλαξαν όταν η ομάδα του Νότιγχαμ τον ενέταξε στο δυναμικό της. Ποτέ δεν ξέχασε ότι άλλαξε η ζωή του, ποτέ δεν ξέχασε την επιρροή του Μπράιν Κλαφ και τη στήριξή του στην αρχή.
Κάποιος που γνώρισε τον σκληροτράχυλο Ιρλανδό από τα χρόνια του στη Γιουνάιτεντ, δύσκολα θα πίστευε πως ανέχτηκε να καθαρίσει τα λασπωμένα παπούτσια του Κλαφ. Ή ότι δεν αντέδρασε όταν, αφού σκόραρε το γκολ της νίκης σε έναν ημιτελικό Κυπέλλου με τη Νόριτς, ο προπονητής του το μόνο που έκανε ήταν να απειλήσει ότι θα τον διώξει, λόγω του πανηγυρισμού του. Ακόμα και όταν του έδωσε μπουνιά στο σαγόνι επειδή πούλησε τη μπάλα σε μια αναμέτρηση με την Κρίσταλ Πάλας. Κι όμως. Με τη Φόρεστ, ο Κιν δεν αποβλήθηκε ούτε μια φορά! Στην καριέρα του στη Γιουνάιτεντ, έχασε συνολικά 29 ματς από τιμωρίες.
Η μεταγραφή του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έγινε το 1993 και ξανά με αντίπαλο τους Ρεντς, σε εκείνο το εντυπωσιακό 3-3 του 1994, έκανε το καλύτερο παιχνίδι των πρώτων του χρόνων στους «Κόκκινους Διάβολους».
Αντιμετώπισε πολλές φορές στη συνέχεια τη μεγάλη αντίπαλο της ομάδας του. Τον Σεπτέμβριο του 2005, όμως, όταν αποβλήθηκε μετά από ένα σκληρό τάκλιν στο Λουίς Γκαρσία, κανείς δεν περίμενε ότι δεν θα ξαναφορέσει ποτέ τη φανέλα της Γιουνάιτεντ. Σταδιακά, η σχέση του με όλους στο σύλλογο, από τον προπονητή μέχρι τους συμπαίκτες του, ξεκίνησε να χαλάει. Τα έσπασε με τον Φέργκιουσον όταν άσκησε κριτική στις εγκαταστάσεις της προετοιμασίας, ενώ τον εξαγρίωσε όταν παραδέχθηκε πως μπορεί να πάει σε άλλη ομάδα και άσκησε κριτική στο ρόστερ. Η καριέρα του στην Αγγλία είχε κλείσει όπως είχε ανοίξει. Απέναντι στη Λίβερπουλ.
Οι τσαμπουκάδες του με τον Ινς και τον Φάουλερ έμειναν στην ιστορία, όπως και το μοναδικό πάθος του σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια. Το 2012, ωστόσο, όταν η Λίβερπουλ έψαχνε τον αντικαταστάτη του Κένι Νταλγκλίς για τον πάγκο της, ο Κιν είχε θέσει ξεκάθαρη υποψηφιότητα. «Το κινητό μου είνα ανοιχτό», είπε πει χαρακτηριστικά. Οι Ρεντς, προτίμησαν τον Μπρένταν Ρότζερς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου