Κάποτε,
ήταν μαζί με τον Άαρον Κρέσγουελ (νυν αριστερό μπακ της Γουέστ Χαμ που
έκανε θραύση στην Πρέμιερ Λιγκ τη σεζόν που ολοκληρώθηκε) στην Τρανμίρ. Ο
25χρονος άσος των «σφυριών», άκουγε άπαντες να μιλούν μονάχα για τον
Τζένινγκς και για την λαμπρή καριέρα που ξεδιπλωνόταν μπροστά του εφόσον
συνέχιζε να παρουσιάζει αυτή την εικόνα στο γήπεδο. Η μοίρα έφερε τα
πράγματα πολύ διαφορετικά και το «αστέρι», όπως παρουσιαζόταν μόλις πριν
από λίγα χρόνια, έχει φτάσει να... παρακαλάει για να παίξει ποδόσφαιρο.
Πλέον έμεινε ελεύθερος και από τη Μπάρνσλεϊ, αφού ο σύλλογος της
LeagueOne, όσο κι αν ήθελε να τον στηρίξει, έφτασε σε σημείο να μην
μπορεί να το κάνει άλλο πια...Ο Ντιέτμαρ Χάμαν ήταν αυτός που του... άλλαξε τη ζωή το 2010, όταν τον αντιμετώπισε σαν ποδοσφαιριστής της ΜΚ Ντονς, παίζοντας κόντρα στην Τρανμίρ. Ο άλλοτε Πρωταθλητής Ευρώπης με τη Λίβερπουλ, είχε δει τον Τζένινγκς να σκοράρει δύο φορές και να χαρίζει τη νίκη (4-2) στην ομάδα του σ' εκείνο το παιχνίδι. Ο Χαμάν δεν ήταν ο μοναδικός που εντυπωσιάστηκε από τον 18χρονο, τότε, εξτρέμ, αλλά το ίδιο έγινε και με έναν σκάουτ της Μπάγερν Μονάχου που βρισκόταν στο «Prenton Park» για να παρακολουθήσει το παιχνίδι. Αυτός ήταν ο Κριστιάν Νέρλινγκερ και στις σημειώσεις που κράτησε στα κοιτάπια του, έγραψε πως ο Τζένινγκς είχε ταχύτητα, εκρηκτικότητα, ντρίμπλα και ήταν παίκτης που μπορούσε να εξελίξει ακόμα περισσότερο το παιχνίδι του. Οι Βαυαροί είδαν με πολύ καλό μάτι την περίπτωσή του και θέλησαν να προχωρήσουν στην απόκτησή του. Αν σκεφτεί κανείς πως ο Τζένινγκς έκανε το βήμα για να παίξει στους Βαυαρούς μόλις σε ηλικία 18 ετών και ο Ριμπερί στα 20 του ακόμα ήταν ποδοσφαιριστής σε ημιεπαγγελματική κατάσταση ακόμα, σε χαμηλό επίπεδο, μπορεί να αντιληφθεί ότι η ευκαιρία που είχε ο Άγγλος άσος ήταν τεράστια.
Το κόστος της μεταγραφής έφτασε στα 2 εκατ.ευρώ! Ο Τζένινγκς αρχικά το καθυστερούσε γιατί εμφανιζόταν φοβισμένος, αβέβαιος και ανήσυχος για τη μεταπήδηση σε τόσο υψηλό επίπεδο και ο Νέρλινγκερ τηλεφώνησε στον Χάμαν και του είπε να πάρει τον μικρό τηλέφωνο με τη σειρά του και να τον πείσει να πάρει το αεροπλάνο για Μόναχο. «Κάθισα μαζί του και του είπα ότι είχε μπροστά του μια τεράστια ευκαιρία, όχι μόνο να μάθει ακόμα περισσότερα πράγματα γύρω από το ποδόσφαιρο με τον τρόπο της Μπάγερν, αλλά ήταν ευκαιρία να γνωρίσει κι έναν καινούριο πολιτισμό. Κάτι εντελώς διαφορετικό. Έμοιαζε ήρεμος όσο μιλούσαμε και το σκεφτόταν. Τον έκανα να καταλάβει ότι τέτοιες ευκαιρίες πρέπει να τις αρπάζεις αμέσως κι έπειτα να δουλεύεις για να κυνηγήσεις ό,τι καλύτερο μπορείς για να δικαιώσεις τους ανθρώπους που σε εμπιστεύθηκαν. Απευθύνθηκα μετά στον Νέρλινγκερ και του είπα πως αν βοηθούσαν αρκετά τον μικρό σε θέμα προσαρμογής, θα είχαν στα χέρια τους έναν εξαιρετικό ποδοσφαιριστή με προοπτικές...» έχει γράψει στην αυτοβιογραφία του ο Χάμαν.
Μόλις μετακόμισε, λοιπόν, στη Γερμανία κι έκανε τις εξετάσεις για να υπογράψει, ο Τζένινγκς αποδείχθηκε ρίσκο που ήθελε πολλή σκέψη προτού το πάρουν οι άνθρωποι της Μπάγερν Μονάχου. Αντιμετώπιζε πρόβλημα με κήλη κι αυτό θα μπορούσε να χαλάσει τη μεταγραφή, όμως ο νεαρός άσος ήθελε να παίξει, ήθελε να πιεστεί για να το ξεπεράσει κι έπεισε τους ιθύνοντες των Βαυαρών ότι αξίζει να αποκτηθεί. Βέβαια χρειάστηκαν... ακόμα περισσότερα χρήματα για την αποθεραεία του, με τον οργανισμό του να εμφανίζει σημάδια κόπωσης και εξάντλησης. «Μετά την πρώτη επέμβαση στους προσαγωγούς κι ενώ ήμουν έτοιμος μετά από καιρό για να φορτσάρω, το πρόβλημα επέστρεψε κι έπρεπε να μείνω ακόμα τρεις μήνες εκτός δράσης. Ήταν πολύ δύσκολο, ακόμα κι όταν ο Μεμέτ Σολ που έλεγε να μην σταματήσω να δουλεύω γιατί δεν είχα πάει στη Μπάγερν για να καθίσω στον πάγκο» είχε δηλώσει ο Τζένινγκς.
Σε δύο χρόνια παραμονής στη Μπάγερν Μονάχου, ο 22χρονος, πλέον, εξτρέμ, δεν είχε καταφέρει να μάθει καλά – καλά τα γερμανικά, δεν είχε προσαρμοστεί στη χώρα, στον τρόπο ζωής και αυτό που κατάφερε προτού πάρει το δρόμο της επιστροφής για την Αγγλία και τη Μπάρνσλεϊ το 2013, ήταν να σκοράρει μόλις δύο φορές σε 36 ματς με τη δεύτερη ομάδα των Γερμανών, να πάρει λίγες συμβουλές από τον Φίλιπ Λαμ που έκανε προσπάθεια να τον βοηθήσει και να θεωρεί τον εαυτό του ελάχιστα πιο έμπειρο. Ο οργανισμός του, όμως, δεν τον βοηθούσε...
Ο Άαρον Κρέσγουελ, με τον οποίο είχαν ξεκινήσει μαζί, γινόταν το μεγάλο «αστέρι» που ανέβαινε σιγά – σιγά τα σκαλοπάτια για να φτάσει πλέον να παίζει στη Γουέστ Χαμ με θετικότατο αντίκτυπο στην Πρέμιερ Λιγκ και ο Τζένινγκς, με πολλά προβλήματα τραυματισμών και φυσική κατάσταση που θύμιζε... παλαίμαχο, αφού παραχωρήθηκε αρχικά δανεικός στην ΜΚ Ντονς, αποτελεί πλέον παρελθόν και από τους «Tykes»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου