Τείνει που (τι τείνει, αλλά) έτεινε και έγινε κιόλας αυτό το ζευγάρι
ένα clasico του ευρωπαϊκού μπάσκετ, τυχαίνει τώρα να βρίσκεται στον
πάγκο του Παναθηναϊκού και ο Σάσα Τζόρτζεβιτς, οπότε εκεί που τα 'χαμε
χύμα, μας ήρθαν και τσουβαλάτα!
Οντως για τις αναμετρήσεις της
Μπαρτσελόνα με τους “πράσινους” θα μπορούσε να γραφτεί (όχι απλώς
βιβλίο, αλλά) ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια! Μόνο και μόνο το χρονικό των
εννέα αγώνων στις προημιτελικές σειρές του 2011 και του 2012 φτάνει και
περισσεύει για να καλύψει ισάριθμους τόμους: το box ή diamond and one
του Ομπράντοβιτς, με τον Καλάθη πάνω στο Ναβάρο, η τζογαδόρικη τακτική
του Ζέλικο και του Πασκουάλ με τη χρησιμοποίηση του συστήματος “under”
στα pick n' roll απέναντι στον Ρούμπιο και στον Διαμαντίδη, το
μνημειώδες τρίποντο του αρχηγού του Παναθηναϊκού στα μούτρα του
εμβρόντητου Τζαγουάι, που είχε βγει για το hedge out, ιδού μερικές πολύ
χαρακτηριστικές “ιστορίες” από αυτό το γαϊτανάκι, που συνεχίζεται αύριο
το βράδυ στο “Palau Blaugrana”...
Ολα τα 'χε η Μαριορή, λοιπόν, ο φερετζές του Σάσα της έλειπε!
Οντας ένας από τους παίκτες που διέβησαν τον Ρουβίκωνα του ισπανικού αθλητισμού, ο Τζόρτζεβιτς φόρεσε τη φανέλα και των δυο βιωματικών αντιπάλων: πρώτα αυτήν της Μπαρτσελόνα (1997-99) μετά τη βραχεία καριέρα του στους Μπλέιζερς, με τους οποίους έπαιξε σε οκτώ ματς και σημείωσε 25 πόντους και στο καπάκι (1999-2002) εκείνη της Ρεάλ Μαδρίτης. Ενα το κρατούμενο...
Στην πρώτη σεζόν του με τους Καταλανούς, ο Σάσα έπεσε πάνω και στους δυο κουμπάρους, που μάλιστα τσακώθηκαν για τα... μάτια του, αλλά δεν πιάστηκαν στα χέρια, όπως είχε συμβεί με τον Ντούντα και τον Μάλκοβιτς στα ενδότερα της σερβικής πρεσβείας στην Αθήνα, ελέω της “αρπαγής” του Μπάιρον Ντίνκινς!
Ο πλακωμός του Ιβκοβιτς με τον Ομπράντοβιτς δεν θα μπορούσε να καταλήξει σε χειροδικία διότι ήταν... τηλεφωνικός: το βράδυ της 22ας Απριλίου του 1997, μετά την ολοκλήρωση των δυο ημιτελικών στο Palaeur της Ρώμης (Ολυμπιακός- Ολίμπια Λιουμπλιάνα 74-65, Μπαρτσελόνα-Βιλερμπάν 77-70), ο Ζοτς που τότε ήταν προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης και μετά από τρεις σερί συμμετοχές είχε πάρει το ρεπό του από το Φάιναλ Φορ τηλεφώνησε στον Ντούντα για τα συχαρίκια...
“Και πώς σκέπτεσαι να αντιμετωπίσεις τον φίλο μας τον Σάσα;” ρώτησε γελώντας ο Ομπράντοβιτς τον Ιβκοβιτς. “Να σου πω αγάπη μου...” έκανε τον πρόλογο ο Ντούντα. “Σκοπεύω να βάλω τον Ρίβερς να του κλείσει το αριστερό πέρασμα, να τον αναγκάσει να πάει από δεξιά για να επιβαρύνει το τραυματισμένο γόνατο του και να μην μπορεί να πασάρει στη weak side”...
“Καλά, εάν πιάσει αυτό το σχέδιο, εμένα μου τρυπήσεις τη μύτη” αντέτεινε γελώντας ο Ομπράντοβιτς και ο Ντούντα που ώρες ώρες διεκδικεί το προνόμιο της αυθεντίας και δεν σηκώνει αντίρρηση του έκλεισε θυμωμένος το τηλέφωνο, αφού προηγουμένως του είπε το εξής: “Καλά δεν πειράζει. Ανοιξε μεθαύριο την τηλεόραση σου, δες τι θα κάνω και πάρε ιδέες για τους τελικούς του ισπανικού πρωταθλήματος”!
Ουπς!
Εντέλει το σχέδιο του Ντούντα αποδείχθηκε καταλυτικό, καθότι ο προερχόμενος από τραυματισμό (και αγωνιζόμενος με ένεση, Τζόρτζεβιτς παγιδεύτηκε από τη... σοφιστικέ άμυνα που εφάρμοσε πάνω του ο Ολυμπιακός και στα 32 λεπτά της συμμετοχής του σκόραρε μόλις έξι πόντους με 2/11 σουτ (2/9δ., 0/2τρ., 2/2β.), ενώ είχε επίσης τέσσερα ριμπάουντ, επτά ασίστ, δύο κλεψίματα και τέσσερα λάθη. Στο τέλος της βραδιάς ο Ολυμπιακός ξεπουπούλιασε την Μπαρτσελόνα με σκορ 73-58 που αποτελούσε τη μεγαλύτερη έως τότε διαφορά (+15) σε τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και στέφθηκε Ρωμαίος αυτοκράτωρ...
Δεν ξέρω εάν και ποιες ιδέες μπορεί να πήρε ο Ζέλικο από το αμυντικό πλάνο του Ιβκοβιτς, αλλά σε κάθε περίπτωση αστόχησε: η Μπαρτσελόνα με πολυτιμότερο παίκτη τον σέντερ Ρομπέρτο Ντουένιας κατέκτησε τον τίτλο στο ισπανικό πρωτάθλημα επικρατώντας της Ρεάλ στη σειρά των τελικών με σκορ 3-2, παρά το γεγονός ότι οι Μαδριλένοι είχαν πλεονέκτημα έδρας!
Εναν μήνα αργότερα ο Τζόρτζεβιτς πήρε για δεύτερη φορά το αίμα του πίσω και μετά τον τίτλο με την Μπαρτσελόνα, οδήγησε την Εθνική ομάδα της Σερβίας στο repeat στο Εurobasket, του οποίου μάλιστα ανακηρύχθηκε MVP. Oι πρωταθλητές του 1995 στην Αθήνα, “πλάβι” διάνυσαν όλο το δρόμο προς την κορυφή (με ρεκόρ οκτώ νίκες και μία ήττα, στην πρώτη φάση, στην Μπανταλόνα, από την Ιταλία, παρά τους δικούς του 29 πόντους) και ανέβηκαν στο θρόνο επικρατώντας των “ατζούρι” στον τελικό του Σάν Τζόρντι που σημαδεύτηκε κιόλας από τσαμπουκάδες και διάφορες “ψιλές” με το πενιχρό, πλην ουσιαστικό και εντέλει άνετο 61-49.
Το αριστούργημα του σε αυτή τη διοργάνωση υπήρξε ο αγώνας της δεύτερης φάσης με την Κροατία, που διεξήχθη μέσα σε ένταση, λόγω των νωπών τραυματικών εικόνων από τον εμφύλιο πόλεμο, αλλά και την επιδεικτική αποχώρηση της Hrvatska από το βάθρο της απονομής στο Εurobasket της Αθήνας. Σε αυτόν τον αγώνα, στις 30 Ιουνίου του 1997, η Γιουγκοσλαβία επιβλήθηκε με 64-62, δια χειρός του Τζόρτζεβιτς (19 πόντοι) ο οποίος σκόραρε το νικητήριο τρίποντο στην εκπνοή!
Αν μη τι άλλο, ο Σάσα υπήρξε δίκαιος και δεν άφησε παραπονεμένο κανέναν από τους κουμπάρους: το 1995 με τη μνημειώδη εμφάνιση του στον τελικό του ΟΑΚΑ, κόντρα στη Λιθουανία, με 41 πόντους και 9/12 τρίποντα) “έφτιαξε” τον Ντούντα και δυο χρόνια αργότερα στη Βαρκελώνη ανταπέδωσε την... υποχρέωση στον Ζοτς!
H ιστορία θα ήταν ακόμη πιο ιντριγκαδόρικη, εάν η Σερβία είχε δώσει έστω κι έναν αγώνα στη Βαρκελώνη, στο περυσινό παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά σε αυτή τη διοργάνωση έπαιξε στη Γρανάδα και στη Μαδρίτη.
Δέκα οκτώ χρόνια αργότερα επιστρέφει στη Βαρκελώνη ως προπονητής του Παναθηναϊκού και προφανώς έχει ένα επί πλέον κίνητρο για να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στην εκπόρθηση του γηπέδου, που κάποτε ήταν το άντρο του...
*Πηγή: gazzetta.gr*
ADVERTISEMENT
Ολα τα 'χε η Μαριορή, λοιπόν, ο φερετζές του Σάσα της έλειπε!
Οντας ένας από τους παίκτες που διέβησαν τον Ρουβίκωνα του ισπανικού αθλητισμού, ο Τζόρτζεβιτς φόρεσε τη φανέλα και των δυο βιωματικών αντιπάλων: πρώτα αυτήν της Μπαρτσελόνα (1997-99) μετά τη βραχεία καριέρα του στους Μπλέιζερς, με τους οποίους έπαιξε σε οκτώ ματς και σημείωσε 25 πόντους και στο καπάκι (1999-2002) εκείνη της Ρεάλ Μαδρίτης. Ενα το κρατούμενο...
Στην πρώτη σεζόν του με τους Καταλανούς, ο Σάσα έπεσε πάνω και στους δυο κουμπάρους, που μάλιστα τσακώθηκαν για τα... μάτια του, αλλά δεν πιάστηκαν στα χέρια, όπως είχε συμβεί με τον Ντούντα και τον Μάλκοβιτς στα ενδότερα της σερβικής πρεσβείας στην Αθήνα, ελέω της “αρπαγής” του Μπάιρον Ντίνκινς!
Ο πλακωμός του Ιβκοβιτς με τον Ομπράντοβιτς δεν θα μπορούσε να καταλήξει σε χειροδικία διότι ήταν... τηλεφωνικός: το βράδυ της 22ας Απριλίου του 1997, μετά την ολοκλήρωση των δυο ημιτελικών στο Palaeur της Ρώμης (Ολυμπιακός- Ολίμπια Λιουμπλιάνα 74-65, Μπαρτσελόνα-Βιλερμπάν 77-70), ο Ζοτς που τότε ήταν προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης και μετά από τρεις σερί συμμετοχές είχε πάρει το ρεπό του από το Φάιναλ Φορ τηλεφώνησε στον Ντούντα για τα συχαρίκια...
“Και πώς σκέπτεσαι να αντιμετωπίσεις τον φίλο μας τον Σάσα;” ρώτησε γελώντας ο Ομπράντοβιτς τον Ιβκοβιτς. “Να σου πω αγάπη μου...” έκανε τον πρόλογο ο Ντούντα. “Σκοπεύω να βάλω τον Ρίβερς να του κλείσει το αριστερό πέρασμα, να τον αναγκάσει να πάει από δεξιά για να επιβαρύνει το τραυματισμένο γόνατο του και να μην μπορεί να πασάρει στη weak side”...
“Καλά, εάν πιάσει αυτό το σχέδιο, εμένα μου τρυπήσεις τη μύτη” αντέτεινε γελώντας ο Ομπράντοβιτς και ο Ντούντα που ώρες ώρες διεκδικεί το προνόμιο της αυθεντίας και δεν σηκώνει αντίρρηση του έκλεισε θυμωμένος το τηλέφωνο, αφού προηγουμένως του είπε το εξής: “Καλά δεν πειράζει. Ανοιξε μεθαύριο την τηλεόραση σου, δες τι θα κάνω και πάρε ιδέες για τους τελικούς του ισπανικού πρωταθλήματος”!
Ουπς!
Εντέλει το σχέδιο του Ντούντα αποδείχθηκε καταλυτικό, καθότι ο προερχόμενος από τραυματισμό (και αγωνιζόμενος με ένεση, Τζόρτζεβιτς παγιδεύτηκε από τη... σοφιστικέ άμυνα που εφάρμοσε πάνω του ο Ολυμπιακός και στα 32 λεπτά της συμμετοχής του σκόραρε μόλις έξι πόντους με 2/11 σουτ (2/9δ., 0/2τρ., 2/2β.), ενώ είχε επίσης τέσσερα ριμπάουντ, επτά ασίστ, δύο κλεψίματα και τέσσερα λάθη. Στο τέλος της βραδιάς ο Ολυμπιακός ξεπουπούλιασε την Μπαρτσελόνα με σκορ 73-58 που αποτελούσε τη μεγαλύτερη έως τότε διαφορά (+15) σε τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και στέφθηκε Ρωμαίος αυτοκράτωρ...
Δεν ξέρω εάν και ποιες ιδέες μπορεί να πήρε ο Ζέλικο από το αμυντικό πλάνο του Ιβκοβιτς, αλλά σε κάθε περίπτωση αστόχησε: η Μπαρτσελόνα με πολυτιμότερο παίκτη τον σέντερ Ρομπέρτο Ντουένιας κατέκτησε τον τίτλο στο ισπανικό πρωτάθλημα επικρατώντας της Ρεάλ στη σειρά των τελικών με σκορ 3-2, παρά το γεγονός ότι οι Μαδριλένοι είχαν πλεονέκτημα έδρας!
Εναν μήνα αργότερα ο Τζόρτζεβιτς πήρε για δεύτερη φορά το αίμα του πίσω και μετά τον τίτλο με την Μπαρτσελόνα, οδήγησε την Εθνική ομάδα της Σερβίας στο repeat στο Εurobasket, του οποίου μάλιστα ανακηρύχθηκε MVP. Oι πρωταθλητές του 1995 στην Αθήνα, “πλάβι” διάνυσαν όλο το δρόμο προς την κορυφή (με ρεκόρ οκτώ νίκες και μία ήττα, στην πρώτη φάση, στην Μπανταλόνα, από την Ιταλία, παρά τους δικούς του 29 πόντους) και ανέβηκαν στο θρόνο επικρατώντας των “ατζούρι” στον τελικό του Σάν Τζόρντι που σημαδεύτηκε κιόλας από τσαμπουκάδες και διάφορες “ψιλές” με το πενιχρό, πλην ουσιαστικό και εντέλει άνετο 61-49.
Το αριστούργημα του σε αυτή τη διοργάνωση υπήρξε ο αγώνας της δεύτερης φάσης με την Κροατία, που διεξήχθη μέσα σε ένταση, λόγω των νωπών τραυματικών εικόνων από τον εμφύλιο πόλεμο, αλλά και την επιδεικτική αποχώρηση της Hrvatska από το βάθρο της απονομής στο Εurobasket της Αθήνας. Σε αυτόν τον αγώνα, στις 30 Ιουνίου του 1997, η Γιουγκοσλαβία επιβλήθηκε με 64-62, δια χειρός του Τζόρτζεβιτς (19 πόντοι) ο οποίος σκόραρε το νικητήριο τρίποντο στην εκπνοή!
Αν μη τι άλλο, ο Σάσα υπήρξε δίκαιος και δεν άφησε παραπονεμένο κανέναν από τους κουμπάρους: το 1995 με τη μνημειώδη εμφάνιση του στον τελικό του ΟΑΚΑ, κόντρα στη Λιθουανία, με 41 πόντους και 9/12 τρίποντα) “έφτιαξε” τον Ντούντα και δυο χρόνια αργότερα στη Βαρκελώνη ανταπέδωσε την... υποχρέωση στον Ζοτς!
H ιστορία θα ήταν ακόμη πιο ιντριγκαδόρικη, εάν η Σερβία είχε δώσει έστω κι έναν αγώνα στη Βαρκελώνη, στο περυσινό παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά σε αυτή τη διοργάνωση έπαιξε στη Γρανάδα και στη Μαδρίτη.
Δέκα οκτώ χρόνια αργότερα επιστρέφει στη Βαρκελώνη ως προπονητής του Παναθηναϊκού και προφανώς έχει ένα επί πλέον κίνητρο για να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στην εκπόρθηση του γηπέδου, που κάποτε ήταν το άντρο του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου