Ο Βασίλης Βέργης γράφει πως χαίρεται τον Ρουμάνο
γιατί δημιουργεί έναν ΠΑΟΚ που βασίζεται σε δουλειά, μέταλλο και
χαρακτήρα και λέει... adios στον Χιμένεθ.
Μ' αρέσει να βλέπω τον ΠΑΟΚ του Μπόλονι να δείχνει στην Ελλάδα του ΔΝΤ
πώς είναι να βγαίνεις από την ύφεση και να προχωράς σε ανάπτυξη.
Χαίροµαι τον Ρουµάνο προπονητή, ο οποίος δηµιουργεί µια οµάδα µε στόχο
να βασίζεται στη δουλειά, τη µεθοδικότητα, το µέταλλο και το χαρακτήρα
της. Οικοδοµεί -σωστότερα, προσπαθεί να οικοδοµήσει- µια σιδερένια οµάδα
ο Μπόλονι, που θα µπορεί να ανταποκρίνεται σε κάθε ποδοσφαιρική συνθήκη
και θα παλεύει µέχρι το 90φεύγα βγάζοντας στο χορτάρι το 101% των
προσόντων της.
Δεν πρόκειται να αλλάξει η άποψή µου αν ο ΠΑΟΚ χάσει την Κυριακή, είτε δύσκολα είτε εύκολα, από τον Ολυµπιακό. Ούτε σε τυχόν νίκη του θα κοµπάσω δηµοσιογραφικά ότι δήθεν τεκµηρίωσε την άποψή µου. Αυτά είναι εφήµερες απόψεις που δεν έχουν σταθερές. Δεν θα γίνει πρωταθλητής ο «δικέφαλος» αν κερδίσει στο Φάληρο ούτε θα καταστραφεί αν χάσει. Σαφώς το µατς αποτελεί κρας τεστ, το οποίο µπορεί να καταδείξει το ύψος του πρωταθληµατικού πήχη, όµως νοµίζω ότι το τρένο έχει µπει ήδη στις ράγες. Και πως πρωτεύοντα ρόλο θα παίξει από το βράδυ της Κυριακής η διαχείριση του όποιου αποτελέσµατος για τον «δικέφαλο», θετικού ή αρνητικού.
Το τρένο όµως έχει σφυρίξει και δεν είναι της... µεγάλης φυγής, αλλά της ουσιαστικής προοπτικής. Ο Φερνάντο Σάντος παρέλαβε τον ΠΑΟΚ από τις στάχτες και κατάφερε να τον αναγεννήσει, µέχρι του σηµείου που και ο ίδιος έφθασε στο... προπονητικό του όριο. Ο Λάσλο Μπόλονι µπορεί, ακόµη και µε τις υπάρχουσες δύσκολες οικονοµικά συνθήκες, να αποδειχθεί ο προπονητής του πάνω ραφιού, στην Ελλάδα του ΔΝΤ, για να µην ξεχνιόµαστε. Ας τον αφήσουν να ΔΟΥΛΕΨΕΙ.
Ο ΠΑΟΚ στο Καζάν ήταν η επιτοµή της οµάδας που έχει αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα να πρωταγωνιστήσει στο σκληρό σανίδι. Ηθοποιός σηµαίνει φως και οµάδα σηµαίνει δουλειά και οργάνωση. Δίχως τον ηγέτη του (Πάµπλο Γκαρσία), χωρίς τον κυνηγό των ειδικών αποστολών (Σαλπιγγίδη), δίχως τον κλασικό του αµυντικό χαφ (Αρίας - από νωρίς τραυµατία) και χωρίς την κολόνα του στην άµυνα (Κοντρέρας -οι ενοχλήσεις του την ώρα της αλλαγής πόνεσαν πολύ τον ΠΑΟΚ εν όψει Καραϊσκάκη), ο «δικέφαλος» όχι µόνο γλίτωσε το τσουνάµι της Ρούµπιν, αλλά έφυγε µε το κεφάλι ψηλά από το Καζάν.
Εκτιµώ πως στον 20λεπτο σεισµό που χτύπησε τον ΠΑΟΚ στις αρχές του β' ηµιχρόνου, και µετέτρεψε το 0-1 σε 2-1, ελάχιστοι πίστευαν ότι µπορεί να επιτευχθεί ανατροπή. Κάτι τέτοιες ώρες, όµως, µεγαλώνουν οι οµάδες ή αν προτιµάτε δείχνουν οι άνδρες την ταυτότητά τους. Ο ΠΑΟΚ δεν κατέρρευσε, δεν τα παράτησε, δεν... σκέφτηκε το Φάληρο και τον Ολυµπιακό. Με ωριµότητα, ψυχραιµία και µεθοδικότητα κέρδισε τα µέτρα στο χορτάρι, ανέβασε ξανά το παιχνίδι του ψηλά και έφθασε στον υπέροχο συνδυασµό απ' τον οποίο προήλθε το 2-2 του Φωτάκη. Και µε λίγη τύχη θα µπορούσε και το 2-3 στο 93ο!
Η οµάδα του Μπόλονι σε κάθε µατς αναδεικνύει τους «ήρωές» της. Στο σόου απέναντι στην ΑΕΚ ήταν ο «Σάλπι», ο Βιεϊρίνια, ο Ετο, ο Αρίας, ο Κλάους. Χθες κατάπιε το Καζάν ο Στέλιος Μαλεζάς. Εβαλε «χρόνια» στο ποδοσφαιρικό του διαβατήριο ο Γεωργιάδης µε εκείνη την υπέροχη ασίστ στο πρώτο γκολ, συνέχισε να δείχνει πόσο χρήσιµος είναι ο Γιώργος Φωτάκης και...
...Αφησα τελευταίο τον Κλάους. Το έγραψα και την περασµένη Δευτέρα. Στα χέρια του Μπόλονι φαίνεται πως πλάθεται σιγά σιγά ένας θησαυρός. Ο τρόπος που γύρισε το κορµί του στο γκολ είναι αυτό που λέµε «το 'χει»! Ο τρόπος που µπούκαρε 14 λεπτά αργότερα και σούταρε (το 'πιασε δύσκολα ο γκολκίπερ) είναι αυτό που λέµε «το παλικάρι δουλεύει». Θαρρώ πως ο Ρουµάνος κόουτς πάει να προσφέρει στον ΠΑΟΚ και στην Ελλάδα του ΔΝΤ το σέντερ φορ των επόµενων (πολλών) χρόνων. Μακάρι.
ADIOS «Αποτυχηµένεθ»
Το κράξιµο που έφαγε ο Μανόλο Χιµένεθ από τους οπαδούς της ΑΕΚ, µπαίνοντας στη φυσούνα, ήταν το τέλος µιας τελετής η οποία είχε ξεκινήσει εδώ και καιρό, απλά η Στουρµ ήρθε να της βάλει «ταφόπλακα». Ο κόσµος της Ενωσης στήριξε εδώ και ένα χρόνο τον Ισπανό κόουτς προσδοκώντας πως αυτός θα ξεπεράσει τις τεράστιες δυσκολίες που προέκυπταν από την ανυπαρξία µετόχων και θα δηµιουργούσε µια οµάδα δοµηµένη πάνω στη δουλειά.
Αντί αυτών οι φίλοι της ΑΕΚ περισσότερα... άκουγαν και λιγότερα έβλεπαν. Με συνεχόµενα παπατζηλίκια ο Χιµένεθ προσπαθούσε διαρκώς να µεταθέσει την... πραγµατικότητα, να πουλήσει οπαδικο-οριτζιναλίκι και να δείξει ότι αυτός «πεθαίνει» για το ρόστερ, αλλά δεν µπορεί να το σώσει από το θάνατο. Χθες, απέναντι σε αυτό το κάτι σαν οµάδα, τη Στουρµ, το παπατζηλίκι ξεγυµνώθηκε. Πρώτα στην αλλαγή του Λεονάρντο, µετά στο δραµατικό φινάλε. Προφανώς θα συνεχιστεί µε την επιστροφή του Μανόλο «Αποτυχηµένεθ», όπως τον αποκαλούν πολλοί ΑΕΚτζήδες, στην Ισπανία...
Πηγή: Goal
Δεν πρόκειται να αλλάξει η άποψή µου αν ο ΠΑΟΚ χάσει την Κυριακή, είτε δύσκολα είτε εύκολα, από τον Ολυµπιακό. Ούτε σε τυχόν νίκη του θα κοµπάσω δηµοσιογραφικά ότι δήθεν τεκµηρίωσε την άποψή µου. Αυτά είναι εφήµερες απόψεις που δεν έχουν σταθερές. Δεν θα γίνει πρωταθλητής ο «δικέφαλος» αν κερδίσει στο Φάληρο ούτε θα καταστραφεί αν χάσει. Σαφώς το µατς αποτελεί κρας τεστ, το οποίο µπορεί να καταδείξει το ύψος του πρωταθληµατικού πήχη, όµως νοµίζω ότι το τρένο έχει µπει ήδη στις ράγες. Και πως πρωτεύοντα ρόλο θα παίξει από το βράδυ της Κυριακής η διαχείριση του όποιου αποτελέσµατος για τον «δικέφαλο», θετικού ή αρνητικού.
Το τρένο όµως έχει σφυρίξει και δεν είναι της... µεγάλης φυγής, αλλά της ουσιαστικής προοπτικής. Ο Φερνάντο Σάντος παρέλαβε τον ΠΑΟΚ από τις στάχτες και κατάφερε να τον αναγεννήσει, µέχρι του σηµείου που και ο ίδιος έφθασε στο... προπονητικό του όριο. Ο Λάσλο Μπόλονι µπορεί, ακόµη και µε τις υπάρχουσες δύσκολες οικονοµικά συνθήκες, να αποδειχθεί ο προπονητής του πάνω ραφιού, στην Ελλάδα του ΔΝΤ, για να µην ξεχνιόµαστε. Ας τον αφήσουν να ΔΟΥΛΕΨΕΙ.
Ο ΠΑΟΚ στο Καζάν ήταν η επιτοµή της οµάδας που έχει αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα να πρωταγωνιστήσει στο σκληρό σανίδι. Ηθοποιός σηµαίνει φως και οµάδα σηµαίνει δουλειά και οργάνωση. Δίχως τον ηγέτη του (Πάµπλο Γκαρσία), χωρίς τον κυνηγό των ειδικών αποστολών (Σαλπιγγίδη), δίχως τον κλασικό του αµυντικό χαφ (Αρίας - από νωρίς τραυµατία) και χωρίς την κολόνα του στην άµυνα (Κοντρέρας -οι ενοχλήσεις του την ώρα της αλλαγής πόνεσαν πολύ τον ΠΑΟΚ εν όψει Καραϊσκάκη), ο «δικέφαλος» όχι µόνο γλίτωσε το τσουνάµι της Ρούµπιν, αλλά έφυγε µε το κεφάλι ψηλά από το Καζάν.
Εκτιµώ πως στον 20λεπτο σεισµό που χτύπησε τον ΠΑΟΚ στις αρχές του β' ηµιχρόνου, και µετέτρεψε το 0-1 σε 2-1, ελάχιστοι πίστευαν ότι µπορεί να επιτευχθεί ανατροπή. Κάτι τέτοιες ώρες, όµως, µεγαλώνουν οι οµάδες ή αν προτιµάτε δείχνουν οι άνδρες την ταυτότητά τους. Ο ΠΑΟΚ δεν κατέρρευσε, δεν τα παράτησε, δεν... σκέφτηκε το Φάληρο και τον Ολυµπιακό. Με ωριµότητα, ψυχραιµία και µεθοδικότητα κέρδισε τα µέτρα στο χορτάρι, ανέβασε ξανά το παιχνίδι του ψηλά και έφθασε στον υπέροχο συνδυασµό απ' τον οποίο προήλθε το 2-2 του Φωτάκη. Και µε λίγη τύχη θα µπορούσε και το 2-3 στο 93ο!
Η οµάδα του Μπόλονι σε κάθε µατς αναδεικνύει τους «ήρωές» της. Στο σόου απέναντι στην ΑΕΚ ήταν ο «Σάλπι», ο Βιεϊρίνια, ο Ετο, ο Αρίας, ο Κλάους. Χθες κατάπιε το Καζάν ο Στέλιος Μαλεζάς. Εβαλε «χρόνια» στο ποδοσφαιρικό του διαβατήριο ο Γεωργιάδης µε εκείνη την υπέροχη ασίστ στο πρώτο γκολ, συνέχισε να δείχνει πόσο χρήσιµος είναι ο Γιώργος Φωτάκης και...
...Αφησα τελευταίο τον Κλάους. Το έγραψα και την περασµένη Δευτέρα. Στα χέρια του Μπόλονι φαίνεται πως πλάθεται σιγά σιγά ένας θησαυρός. Ο τρόπος που γύρισε το κορµί του στο γκολ είναι αυτό που λέµε «το 'χει»! Ο τρόπος που µπούκαρε 14 λεπτά αργότερα και σούταρε (το 'πιασε δύσκολα ο γκολκίπερ) είναι αυτό που λέµε «το παλικάρι δουλεύει». Θαρρώ πως ο Ρουµάνος κόουτς πάει να προσφέρει στον ΠΑΟΚ και στην Ελλάδα του ΔΝΤ το σέντερ φορ των επόµενων (πολλών) χρόνων. Μακάρι.
ADIOS «Αποτυχηµένεθ»
Το κράξιµο που έφαγε ο Μανόλο Χιµένεθ από τους οπαδούς της ΑΕΚ, µπαίνοντας στη φυσούνα, ήταν το τέλος µιας τελετής η οποία είχε ξεκινήσει εδώ και καιρό, απλά η Στουρµ ήρθε να της βάλει «ταφόπλακα». Ο κόσµος της Ενωσης στήριξε εδώ και ένα χρόνο τον Ισπανό κόουτς προσδοκώντας πως αυτός θα ξεπεράσει τις τεράστιες δυσκολίες που προέκυπταν από την ανυπαρξία µετόχων και θα δηµιουργούσε µια οµάδα δοµηµένη πάνω στη δουλειά.
Αντί αυτών οι φίλοι της ΑΕΚ περισσότερα... άκουγαν και λιγότερα έβλεπαν. Με συνεχόµενα παπατζηλίκια ο Χιµένεθ προσπαθούσε διαρκώς να µεταθέσει την... πραγµατικότητα, να πουλήσει οπαδικο-οριτζιναλίκι και να δείξει ότι αυτός «πεθαίνει» για το ρόστερ, αλλά δεν µπορεί να το σώσει από το θάνατο. Χθες, απέναντι σε αυτό το κάτι σαν οµάδα, τη Στουρµ, το παπατζηλίκι ξεγυµνώθηκε. Πρώτα στην αλλαγή του Λεονάρντο, µετά στο δραµατικό φινάλε. Προφανώς θα συνεχιστεί µε την επιστροφή του Μανόλο «Αποτυχηµένεθ», όπως τον αποκαλούν πολλοί ΑΕΚτζήδες, στην Ισπανία...
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου