Κάποιοι φώναζαν ότι ο Αναστόπουλος έφτιαξε καλή
ομάδα και έρχεται να πάρει αποτέλεσμα στο Καραϊσκάκη. Γράφει ο Βασίλης
Παπανικολάου.
Το μήνυμα δεν ελήφθη και μετά το 2-0 όλοι χαλάρωσαν και είχαν το μυαλό τους στην Ντόρτμουντ. Το χαστούκι ας γίνει τώρα μάθημα
Αυτή η γκέλα ήταν πραγματικά απίστευτη. Διότι είναι πρωτόγνωρο για μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό να παίζει στην έδρα της, να προηγείται με 2-0 επί ενός ασθενέστερου αντιπάλου και στο τέλος να του βάζουν δύο γκολ ο Μάντζιος και ο Γεωργίου. Συμβαίνει μία φορά στα 20 χρόνια και πρέπει να συνωμοτήσει το σύμπαν για να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα.
Πιστεύω ότι ακόμη και σήμερα, αρκετές ώρες μετά, κανένα μέλος της ομάδας δεν μπορεί να δώσει λογική εξήγηση γι’ αυτό που συνέβη. Φυσικά και φταίει ο Κοστάνσο για το πρώτο γκολ που δέχθηκε. Αυτό όμως δεν εξηγεί τον απαράδεκτο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν συνολικά το παιχνίδι οι παίκτες του Ολυμπιακού.
Κάποιοι, ελάχιστοι, υπογραμμίζαμε εδώ και μέρες τη μεγάλη επικινδυνότητα που «κουβαλούσε» αυτό το ματς. Επισημαίναμε τα σπουδαία αποτελέσματα του ΟΦΗ στο πρωτάθλημα και προσωπικά έγραφα ότι ο Νίκος Αναστόπουλος δεν έρχεται στον Πειραιά για να ευχηθεί «καλή επιτυχία» στους Ερυθρόλευκους εν όψει του αγώνα με την Ντόρτμουντ.
Ελάχιστοι πήραν αυτές τις λογικές επισημάνσεις στα σοβαρά. Οι Ολυμπιακοί απαντούσαν «ποιος ΟΦΗ τώρα;», ενώ οι οπαδοί άλλων συλλογικών προτιμήσεων περιγελούσαν το ταξίδι των Κρητικών στην Αττική και αναφέρονταν σε «φιλικά σωματεία» και «Θρύλο-Αναστό». Ελληνικές σαχλαμάρες σε όλο τους το μεγαλείο.
Εξαιρώ απ’ όλη αυτή την μπαχαλοκατάσταση τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Τον αφήνω απ’ έξω, επειδή παρότι ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στο τέλος του ημιχρόνου με τον Τζιμπούρ, κατάλαβε ότι το ματς έχει παγίδες και έριξε στη μάχη και τον Ιμπαγάσα. Δυστυχώς τα γεγονότα τον εξέθεσαν κι αυτόν αλλά από διαφορετική γωνία.
Οι επιλογές, κυρίως του Αμπντούν αλλά (δυστυχώς) και του Φετφατζίδη, άφησαν τον Ολυμπιακό ακάλυπτο μεσοεπιθετικά και παρά τα δύο γκολ που πέτυχε το πείραμα Βαλβέρδε απέτυχε παταγωδώς.
Τα έχω πει και έπειτα από επιτυχίες, το ξαναλέω και ύστερα από γκέλα: τι βρίσκει ο προπονητής στον ποδοσφαιριστή Αμπντούν και τον έχει μονιμοποιήσει ως βασικό στον Ολυμπιακό; Δεν καταλαβαίνει ότι το παιδί δεν είναι για τον Ολυμπιακό; Δεν καταλαβαίνει ότι εκτίθεται κι ο ίδιος με την επιμονή του σε παίκτες-φαντάσματα; Τον Φετφατζίδη τι τον έκανε έτσι; Πού πήγαν τα σπάνια προτερήματα αυτού του παιδιού; Γιατί ο Γιαννάκης μεταλλάχθηκε σε έναν 22χρονο «μεσήλικα», ο οποίος «παίζει για το σύνολο», με αποτέλεσμα να ψάχνει τη φλόγα και το πάθος που είχε κάποτε;
Αυτά χρεώνω στον Βαλβέρδε κι όχι ότι δεν πρόσεξε αρκετά το ματς. Το ματς το έχασαν οι παίκτες κι όχι η τακτική. Το χρεώνονται οι ίδιοι, διότι όπως αποθεώνονται όταν νικάνε έτσι πρέπει να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και όταν χάνουν. Καιρός πάντως για γκρίνια και στενοχώρια δεν υπάρχει.
Πρέπει να μετατρέψουν το χαστούκι απ’ τον ΟΦΗ σε προσωπική και συλλογική επιθυμία για ρεβάνς. Γκέλαραν με την ΑΕΚ κι αμέσως μετά έριξαν τρία γκολ στην Ντόρτμουντ. Τώρα που ξαναγκέλαραν με τον ΟΦΗ, ξέρουν με τι θα εξιλεωθούν στους απογοητευμένους οπαδούς.
Πηγή: Εξέδρα
Αυτή η γκέλα ήταν πραγματικά απίστευτη. Διότι είναι πρωτόγνωρο για μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό να παίζει στην έδρα της, να προηγείται με 2-0 επί ενός ασθενέστερου αντιπάλου και στο τέλος να του βάζουν δύο γκολ ο Μάντζιος και ο Γεωργίου. Συμβαίνει μία φορά στα 20 χρόνια και πρέπει να συνωμοτήσει το σύμπαν για να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα.
Πιστεύω ότι ακόμη και σήμερα, αρκετές ώρες μετά, κανένα μέλος της ομάδας δεν μπορεί να δώσει λογική εξήγηση γι’ αυτό που συνέβη. Φυσικά και φταίει ο Κοστάνσο για το πρώτο γκολ που δέχθηκε. Αυτό όμως δεν εξηγεί τον απαράδεκτο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν συνολικά το παιχνίδι οι παίκτες του Ολυμπιακού.
Κάποιοι, ελάχιστοι, υπογραμμίζαμε εδώ και μέρες τη μεγάλη επικινδυνότητα που «κουβαλούσε» αυτό το ματς. Επισημαίναμε τα σπουδαία αποτελέσματα του ΟΦΗ στο πρωτάθλημα και προσωπικά έγραφα ότι ο Νίκος Αναστόπουλος δεν έρχεται στον Πειραιά για να ευχηθεί «καλή επιτυχία» στους Ερυθρόλευκους εν όψει του αγώνα με την Ντόρτμουντ.
Ελάχιστοι πήραν αυτές τις λογικές επισημάνσεις στα σοβαρά. Οι Ολυμπιακοί απαντούσαν «ποιος ΟΦΗ τώρα;», ενώ οι οπαδοί άλλων συλλογικών προτιμήσεων περιγελούσαν το ταξίδι των Κρητικών στην Αττική και αναφέρονταν σε «φιλικά σωματεία» και «Θρύλο-Αναστό». Ελληνικές σαχλαμάρες σε όλο τους το μεγαλείο.
Εξαιρώ απ’ όλη αυτή την μπαχαλοκατάσταση τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Τον αφήνω απ’ έξω, επειδή παρότι ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στο τέλος του ημιχρόνου με τον Τζιμπούρ, κατάλαβε ότι το ματς έχει παγίδες και έριξε στη μάχη και τον Ιμπαγάσα. Δυστυχώς τα γεγονότα τον εξέθεσαν κι αυτόν αλλά από διαφορετική γωνία.
Οι επιλογές, κυρίως του Αμπντούν αλλά (δυστυχώς) και του Φετφατζίδη, άφησαν τον Ολυμπιακό ακάλυπτο μεσοεπιθετικά και παρά τα δύο γκολ που πέτυχε το πείραμα Βαλβέρδε απέτυχε παταγωδώς.
Τα έχω πει και έπειτα από επιτυχίες, το ξαναλέω και ύστερα από γκέλα: τι βρίσκει ο προπονητής στον ποδοσφαιριστή Αμπντούν και τον έχει μονιμοποιήσει ως βασικό στον Ολυμπιακό; Δεν καταλαβαίνει ότι το παιδί δεν είναι για τον Ολυμπιακό; Δεν καταλαβαίνει ότι εκτίθεται κι ο ίδιος με την επιμονή του σε παίκτες-φαντάσματα; Τον Φετφατζίδη τι τον έκανε έτσι; Πού πήγαν τα σπάνια προτερήματα αυτού του παιδιού; Γιατί ο Γιαννάκης μεταλλάχθηκε σε έναν 22χρονο «μεσήλικα», ο οποίος «παίζει για το σύνολο», με αποτέλεσμα να ψάχνει τη φλόγα και το πάθος που είχε κάποτε;
Αυτά χρεώνω στον Βαλβέρδε κι όχι ότι δεν πρόσεξε αρκετά το ματς. Το ματς το έχασαν οι παίκτες κι όχι η τακτική. Το χρεώνονται οι ίδιοι, διότι όπως αποθεώνονται όταν νικάνε έτσι πρέπει να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και όταν χάνουν. Καιρός πάντως για γκρίνια και στενοχώρια δεν υπάρχει.
Πρέπει να μετατρέψουν το χαστούκι απ’ τον ΟΦΗ σε προσωπική και συλλογική επιθυμία για ρεβάνς. Γκέλαραν με την ΑΕΚ κι αμέσως μετά έριξαν τρία γκολ στην Ντόρτμουντ. Τώρα που ξαναγκέλαραν με τον ΟΦΗ, ξέρουν με τι θα εξιλεωθούν στους απογοητευμένους οπαδούς.
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου