Οταν τα περασμένα μεγαλεία μετατρέπονται σε μπούμερανγκ!!

Δεν είναι μυστικό ότι πολύς κόσμος στην Ελλάδα, ανάμεσά τους και ο υπογράφων, έμαθε το μπάσκετ την εποχή που ο Αρης μεσουρανούσε. Γράφει ο Άρης Μπάρκας.

Αυτό είναι και το πρόβλημα της συγκεκριμένης ομάδας.
Παρότι οι εποχές άλλαξαν, επιμένει να παραμένει σε εκείνη την περίοδο. Οχι για να διδαχθεί κάτι, ούτε επειδή έχει ανάλογα υψηλούς στόχους, αλλά επειδή προσπαθεί ακόμα να την εξαργυρώσει, όπου και όπως μπορεί.
Δυστυχώς για τον Αρη, αυτό δεν μπορεί να ισχύσει στο παρκέ, όταν αντίπαλος είναι μία ομάδα που έχει παραδώσει μαθήματα λογικής οικονομικής διαχείρισης και αγωνιστικού ρεαλισμού όπως ο Κολοσσός.
Κάπως έτσι το προσωνύμιο «αυτοκράτορας» αρχίζει πλέον να μοιάζει έως και ειρωνικό, αν και το χειρότερο είναι άλλο. Εκ των πραγμάτων ο Αρης παραμένει ένα σημαντικό χαρτί του ελληνικού μπάσκετ και ένα όνομα που ακόμα προκαλεί σεβασμό στο εξωτερικό. Κι όμως καμία προοπτική και κανένα όραμα για αυτόν δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα, πέρα από την επιβίωση και την τρίτη θέση της απαξιωμένης Α1.
Υπό αυτή την έννοια ο πριν από χρόνια πραγματικά μεγάλος Αρης είναι μια μικρογραφία ολόκληρου του –ας πούμε– επαγγελματικού σκέλους του αθλήματος στα μέρη μας, το οποίο εκτός των δύο «αιωνίων» έχει βυθιστεί σε ένα σκηνικό μιζέριας, ασορτί με όσα συμβαίνουν συνολικά στη χώρα.
Πηγή: Εξέδρα