Ο Μάρκο Σιμοντσέλι έφυγε από τη ζωή μόλις στα 24 του χρόνια, χωρίς να προλάβει να γευτεί τη μεγαλύτερη χαρά του αθλητισμού...
Ο Μάρκο Σιμοντσέλι έφυγε από τη ζωή μόλις στα 24 του χρόνια, χωρίς να
προλάβει να γευτεί τη μεγαλύτερη χαρά του αθλητισμού. Τη νίκη στο
παγκόσμιο πρωτάθλημα του MotoGP, η οποία δεν θα αργούσε να έρθει για
αυτόν με βάση την εξέλιξή του, κάτι που αναδεικνύει πόσο άδικη μπορεί να
γίνει μερικές φορές η μοίρα… Το sday.gr τιμά και κάνει αναδρομή στην
καριέρα του αδικοχαμένου Ιταλού αναβάτη.
Άλλοι πιστεύουν στη μοίρα και λένε ότι παίζει περίεργα παιχνίδια, ενώ άλλοι όχι. Και πώς να μην επιβεβαιώσει κανείς τους πρώτους κάτι τέτοιες στιγμές. Πάνω που άρχιζε να χτίζει την καριέρα του, πάνω που το άστρο του άρχιζε να λάμπει, ένα δυστύχημα στην πίστα της Μαλαισίας, του έκοψε το νήμα της ζωής.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι εξελισσόταν συνεχώς και θα μπορούσε να αφήσει εποχή. Πολλοί έβλεπαν σε αυτόν το τσαγανό του συμπατριώτη του, Βαλεντίνο Ρόσι και πίστευαν ότι μια μέρα θα γινόταν σαν κι αυτόν. Ο θάνατός του, όμως, ήρθε να τους διαψεύσει.
Μόλις στα 9 του χρόνια ξεκίνησε την πορεία του στον κόσμο της μοτοσικλέτας από το ιταλικό πρωτάθλημα Minimoto, στο οποίο πρωταγωνιστούσε μέχρι το 2000, όταν και μεταπήδησε σε 125cc μοτοσικλέτες, όπου το 2002 πήρε τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης.
Μέσα σε τέσσερα χρόνια, κατάφερε να βελτιώσει τις ικανότητές του και την οδηγική του επιδεξιότητα και από 33ος το 2002, εκτοξεύθηκε στην 5η θέση το 2005. Το 2003 πέρασε την πρώτη του ολοκληρωμένη σεζόν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, μια και το 2002 έτρεξε σε μόλις 6 αγώνες, ενώ η πρώτη του νίκη ήρθε το 2004 σε αγώνα υπό βροχή στη Χερέθ. Σε εκείνο το γκραν πρι είχε πάρει και την πρώτη του πολ ποζίσιον στα 125cc, ενώ το 2006 είχε κάνει ντεμπούτο στα 250cc.
Από τα 125cc μεταπήδησε στα 250cc το 2006 με την ομάδα της Gillera. Εκεί βγήκε 10ος δύο συνεχόμενες χρονιές, παρουσιάζοντας σταθερότητα, ενώ το 2008 κατέκτησε την κορυφή, μια χρονιά που πήρε και την πρώτη του νίκη και μάλιστα μέσα στο σπίτι του, στο ιταλικό γκραν πρι. Το 2009 συνέχισε τις καλές του εμφανίσεις, παίρνοντας την 3η θέση.
Αυτό ήταν. Το ταλέντο του αναγνωρίσθηκε και το 2010 έκανε το μεγάλο άλμα, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του στην κορυφαία κατηγορία της μοτοσικλέτας με την ομάδα της Honda. Το MotoGP.
Ο πρώτος του αγώνας ήταν στο Κατάρ, με την καλύτερή του θέση εκείνη τη χρονιά να είναι η τέταρτη στην Πορτογαλία. Μπορεί να μην κατάφερε να ανέβει στο βάθρο, αλλά μάζεψε 125 πόντους για τη Honda, μια ικανοποιητική επίδοση για πρωτοεμφανιζόμενο στην κορυφαία κατηγορία της μοτοσικλέτας, παίρνοντας την 8η θέση στην κατάταξη. Με την ίδια ομάδα συνέχισε και το 2011, όπου κατάφερε να βρεθεί δύο φορές στο βάθρο των νικητών, με δύο πολ ποζίσιον. Η πρώτη, μάλιστα, ήρθε στην Καταλονία, ενώ η πρώτη του στιγμή στο βάθρο ήταν στην Τσεχία. Στο Αυστραλιανό γκραν πρι κατέκτησε τη δεύτερη θέση και στην Τσεχία την τρίτη. Το προτελευταίο γκραν πρι της σεζόν, έχοντας μαζέψει 139 πόντους και βρισκόμενος στην 6η θέση έμελε να είναι το τελευταίο γι' αυτόν.
Λένε ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Ο Μάρκο Σιμοντσέλι έχασε τη ζωή του πάνω στο λειτούργημά του, σε αυτό που προφανώς αγαπούσε πάνω από όλα στη ζωή του, όπως συμβαίνει με όλους τους μεγάλους αθλητές. Πολλοί πίστευαν ότι δεν θα αργούσε να αγγίξει την κορυφή και ότι πολύ σύντομα το αστέρι του θα έλαμπε και στον κόσμο του MotoGP. Δυστυχώς, η μοίρα είχε άλλα σχέδια γι’ αυτόν…
Πηγή: sday.gr
Άλλοι πιστεύουν στη μοίρα και λένε ότι παίζει περίεργα παιχνίδια, ενώ άλλοι όχι. Και πώς να μην επιβεβαιώσει κανείς τους πρώτους κάτι τέτοιες στιγμές. Πάνω που άρχιζε να χτίζει την καριέρα του, πάνω που το άστρο του άρχιζε να λάμπει, ένα δυστύχημα στην πίστα της Μαλαισίας, του έκοψε το νήμα της ζωής.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι εξελισσόταν συνεχώς και θα μπορούσε να αφήσει εποχή. Πολλοί έβλεπαν σε αυτόν το τσαγανό του συμπατριώτη του, Βαλεντίνο Ρόσι και πίστευαν ότι μια μέρα θα γινόταν σαν κι αυτόν. Ο θάνατός του, όμως, ήρθε να τους διαψεύσει.
Μόλις στα 9 του χρόνια ξεκίνησε την πορεία του στον κόσμο της μοτοσικλέτας από το ιταλικό πρωτάθλημα Minimoto, στο οποίο πρωταγωνιστούσε μέχρι το 2000, όταν και μεταπήδησε σε 125cc μοτοσικλέτες, όπου το 2002 πήρε τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης.
Μέσα σε τέσσερα χρόνια, κατάφερε να βελτιώσει τις ικανότητές του και την οδηγική του επιδεξιότητα και από 33ος το 2002, εκτοξεύθηκε στην 5η θέση το 2005. Το 2003 πέρασε την πρώτη του ολοκληρωμένη σεζόν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, μια και το 2002 έτρεξε σε μόλις 6 αγώνες, ενώ η πρώτη του νίκη ήρθε το 2004 σε αγώνα υπό βροχή στη Χερέθ. Σε εκείνο το γκραν πρι είχε πάρει και την πρώτη του πολ ποζίσιον στα 125cc, ενώ το 2006 είχε κάνει ντεμπούτο στα 250cc.
Από τα 125cc μεταπήδησε στα 250cc το 2006 με την ομάδα της Gillera. Εκεί βγήκε 10ος δύο συνεχόμενες χρονιές, παρουσιάζοντας σταθερότητα, ενώ το 2008 κατέκτησε την κορυφή, μια χρονιά που πήρε και την πρώτη του νίκη και μάλιστα μέσα στο σπίτι του, στο ιταλικό γκραν πρι. Το 2009 συνέχισε τις καλές του εμφανίσεις, παίρνοντας την 3η θέση.
Αυτό ήταν. Το ταλέντο του αναγνωρίσθηκε και το 2010 έκανε το μεγάλο άλμα, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του στην κορυφαία κατηγορία της μοτοσικλέτας με την ομάδα της Honda. Το MotoGP.
Ο πρώτος του αγώνας ήταν στο Κατάρ, με την καλύτερή του θέση εκείνη τη χρονιά να είναι η τέταρτη στην Πορτογαλία. Μπορεί να μην κατάφερε να ανέβει στο βάθρο, αλλά μάζεψε 125 πόντους για τη Honda, μια ικανοποιητική επίδοση για πρωτοεμφανιζόμενο στην κορυφαία κατηγορία της μοτοσικλέτας, παίρνοντας την 8η θέση στην κατάταξη. Με την ίδια ομάδα συνέχισε και το 2011, όπου κατάφερε να βρεθεί δύο φορές στο βάθρο των νικητών, με δύο πολ ποζίσιον. Η πρώτη, μάλιστα, ήρθε στην Καταλονία, ενώ η πρώτη του στιγμή στο βάθρο ήταν στην Τσεχία. Στο Αυστραλιανό γκραν πρι κατέκτησε τη δεύτερη θέση και στην Τσεχία την τρίτη. Το προτελευταίο γκραν πρι της σεζόν, έχοντας μαζέψει 139 πόντους και βρισκόμενος στην 6η θέση έμελε να είναι το τελευταίο γι' αυτόν.
Λένε ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Ο Μάρκο Σιμοντσέλι έχασε τη ζωή του πάνω στο λειτούργημά του, σε αυτό που προφανώς αγαπούσε πάνω από όλα στη ζωή του, όπως συμβαίνει με όλους τους μεγάλους αθλητές. Πολλοί πίστευαν ότι δεν θα αργούσε να αγγίξει την κορυφή και ότι πολύ σύντομα το αστέρι του θα έλαμπε και στον κόσμο του MotoGP. Δυστυχώς, η μοίρα είχε άλλα σχέδια γι’ αυτόν…
Πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου