Το αποψινό ντέρμπι της Θεσσαλονίκης, μεταξύ του
Αρη και του ΠΑΟΚ, έχει, πριν αρχίσει, όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να
αποδειχθεί σούπερ ματς. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος.
Οι δύο ομάδες έχουν ωραία προβλήματα. Ο γηπεδούχος έχει μια ομάδα
αρκετά επιθετική – που ωστόσο δυσκολεύεται να βάλει γκολ παρά τις
προθέσεις και τα θέλω του προπονητή της. Ο φιλοξενούμενος, από τη μεριά
του, ξέρει να παίζει για την ώρα μόνο στην κόντρα.
Η ατμόσφαιρα που οι οπαδοί του Αρη ετοιμάζουν θα είναι καταπληκτική και χρήσιμη και για τους δύο: οι γηπεδούχοι θα πρέπει μπροστά στο κοινό τους, που φέτος έχουν πικράνει, να παίξουν το καλύτερό τους φετινό ματς και οι φιλοξενούμενοι θα βρουν ένα έξτρα κίνητρο για να τα δώσουν όλα – τίποτα δεν είναι ωραιότερο από το να βουλώνεις το στόμα του αντιπάλου στην έδρα του.
Και όμως, μολονότι η κορνίζα υπάρχει, δεν αποκλείεται το κάδρο να αποδειχτεί κακόγουστο. Οι δύο ομάδες μοιάζουν, πριν ξεκινήσει το ντέρμπι, για μια ακόμα φορά θύματα του φόβου της ήττας: νομίζεις ότι έχουν προσβληθεί από αυτήν τη μεταδοτική ασθένεια που καταδυναστεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Πολλές φορές σε ανάλογα ματς οι δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης αντιμετώπισαν το παιγνίδι με τον τρόμο μήπως ηττηθούν και βολεύτηκαν με ένα τελικό 0-0, που γρήγορα ξεχάστηκε!
Χρησιμοποιώ την περίπτωση του ντέρμπι της Θεσσαλονίκης ως παράδειγμα: το πρόβλημα φυσικά δεν είναι ο Αρης και ο ΠΑΟΚ. Οι περισσότερες ελληνικές ομάδες δεν μπορούν πλέον να αντέξουν μια ήττα: αν την περασμένη αγωνιστική είχαμε πέντε ισοπαλίες σε έξι ματς είναι γιατί όλοι έμοιαζαν με αυτές να βολεύονται. Πρώτοι από όλους η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός στο μεταξύ τους άχαρο παιγνίδι.
Οι συμπεριφορές των ομάδων είναι, δυστυχώς, ανάλογες με τις συνθήκες στις οποίες αυτές ζουν και υπάρχουν. Οι ελληνικές ομάδες είναι ομάδες οπαδών και όχι καταναλωτών ποδοσφαιρικού θεάματος: οι οπαδοί δεν θέλουν ήττες. Η διαχείριση της ήττας γίνεται με έναν τρόπο που θα εθεωρείτο έως και γελοίος, αν δεν ήταν παιδαγωγικά επικίνδυνος. Κάθε φορά πρέπει να «πέσουν κεφάλια», να αναζητηθούν υπεύθυνοι, να υπάρξουν εχθροί έτοιμοι να καούν στην πυρά, για να εκτονωθεί το λαϊκό αίσθημα.
Η λογική αυτή που κυριαρχεί ήδη και στην κοινωνία μας, που αναζητεί διαρκώς ενόχους, από τα ποδοσφαιρικά μας γήπεδα ξεκίνησε…
Πηγή: Καθημερινή
Η ατμόσφαιρα που οι οπαδοί του Αρη ετοιμάζουν θα είναι καταπληκτική και χρήσιμη και για τους δύο: οι γηπεδούχοι θα πρέπει μπροστά στο κοινό τους, που φέτος έχουν πικράνει, να παίξουν το καλύτερό τους φετινό ματς και οι φιλοξενούμενοι θα βρουν ένα έξτρα κίνητρο για να τα δώσουν όλα – τίποτα δεν είναι ωραιότερο από το να βουλώνεις το στόμα του αντιπάλου στην έδρα του.
Και όμως, μολονότι η κορνίζα υπάρχει, δεν αποκλείεται το κάδρο να αποδειχτεί κακόγουστο. Οι δύο ομάδες μοιάζουν, πριν ξεκινήσει το ντέρμπι, για μια ακόμα φορά θύματα του φόβου της ήττας: νομίζεις ότι έχουν προσβληθεί από αυτήν τη μεταδοτική ασθένεια που καταδυναστεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Πολλές φορές σε ανάλογα ματς οι δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης αντιμετώπισαν το παιγνίδι με τον τρόμο μήπως ηττηθούν και βολεύτηκαν με ένα τελικό 0-0, που γρήγορα ξεχάστηκε!
Χρησιμοποιώ την περίπτωση του ντέρμπι της Θεσσαλονίκης ως παράδειγμα: το πρόβλημα φυσικά δεν είναι ο Αρης και ο ΠΑΟΚ. Οι περισσότερες ελληνικές ομάδες δεν μπορούν πλέον να αντέξουν μια ήττα: αν την περασμένη αγωνιστική είχαμε πέντε ισοπαλίες σε έξι ματς είναι γιατί όλοι έμοιαζαν με αυτές να βολεύονται. Πρώτοι από όλους η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός στο μεταξύ τους άχαρο παιγνίδι.
Οι συμπεριφορές των ομάδων είναι, δυστυχώς, ανάλογες με τις συνθήκες στις οποίες αυτές ζουν και υπάρχουν. Οι ελληνικές ομάδες είναι ομάδες οπαδών και όχι καταναλωτών ποδοσφαιρικού θεάματος: οι οπαδοί δεν θέλουν ήττες. Η διαχείριση της ήττας γίνεται με έναν τρόπο που θα εθεωρείτο έως και γελοίος, αν δεν ήταν παιδαγωγικά επικίνδυνος. Κάθε φορά πρέπει να «πέσουν κεφάλια», να αναζητηθούν υπεύθυνοι, να υπάρξουν εχθροί έτοιμοι να καούν στην πυρά, για να εκτονωθεί το λαϊκό αίσθημα.
Η λογική αυτή που κυριαρχεί ήδη και στην κοινωνία μας, που αναζητεί διαρκώς ενόχους, από τα ποδοσφαιρικά μας γήπεδα ξεκίνησε…
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου